Enslaved Mind (Chapter 3)

CHAPTER III

Eksaktong hihiga na sana siya ulit sa kama nang marinig niyang nagriring ang kanyang cellphone.

Unregistered number.

“Hello?” Sagot niya.

“Fuck, pati boses mo, sexy.”

“M-Michael!”

“Hey, hey, don’t get all too jumpy, honey.”

“Why are you calling me?!”

“Open your door.”

“No!”

“Open it, Monique.”

“Go to hell!”

“Monique.”

“Ayoko.”

“Paano kung sabihin ko kay Raffy ang namagitan sa ating dalawa kanina?”

Parang ibig maiyak ni Monique sa galit. Pero alam niya na wala siyang magagawa kundi sumunod sa kagustuhan ni Michael.

She opened the door.

Pumasok kaagad si Michael at hinawakan nito ang kanyang kamay. Pilit niya itong binabawi pero ayaw talaga siyang bitiwan nito.

Nahintakutan siya nang bigla siyang yapusin ni Michael. Before she could respond, he’s already kissing her torridly.

Nagpumiglas siya. Sinusuntok niya ito subalit lalo lang humigpit ang pagkakayakap nito sa kanya.

Nang makahulagpos ang isa niyang kamay ay agad iyong umangat at sinampal niya ang pisngi ni Michael. Uulitin niya pa sana iyon pero muli siyang nahawakan nito.

“Can’t you see, Monique? You can’t marry him anymore. I was the first man in your life. And I know you like this.”

He kissed her hard. Halos mapugto ang hininga ni Monique sa halik na iyon at para siyang biglang nanghina nang maghiwalay ang mga labi nila.

“Akin ka lang, Monique.” He said as he kept on licking and sucking her neck like a hungry animal.

“I want you, I want you, honey.”

“Go, rot in hell!”

“A few more seconds and we’ll be in heaven, honey.”

“Bitiwan mo ‘ko! Michael!”

“Sssssshhhhh…”

Napapikit siya. God, she’s going to be raped again. Twice in one day.

“Mamatay ka na sana!”

“You shouldn’t talk to me that way.”

“Walanghiya ka!”

“Wala namang malalaman si Raffy kung pagbibigyan mo ako, Monique. Promise, this will be the last.”

Hinubaran siya ni Michael. Takot na takot si Monique. Wala itong itinirang saplot sa kanya. Dumapo ang isa nitong palad sa dibdib niya. His hand, fondling her left breast.

Siniil siya nito ng halik sa labi bago dumako ang mga labi nito sa leeg niya. Ito naman ang naghubad. She looked away and started to cry.

“Feel this, Monique.”

Naramdaman niyang kinuha ni Michael ang dalawa niyang kamay. He wrapped them around his erect manhood.

Napapikit siya. Bakit ito nangyayari sa kanya?

How could she stop him?

Kapag hindi niya ito pagbibigyan, malaking gulo ang mangyayari.

Pero sabi naman nito, ito na ang huli.

Michael carried her to the bed. He kissed her hard while his hands are busy roaming all over her body.

She felt almost nothing at first aside from utter shock. Naramdaman niyang pinaghiwalay ni Michael and mga binti niya.

His mouth was warm and wet between her legs.

There was a swirl of excitement that blurred out and then blended into a shudder of rage. Naalala niya ang nangyari kanina. She remembered how she felt the moment his tongue touched her clit. She clenched her teeth. Her body is betraying her again.

He entered with on swift and sure thrust. Hiyang hiya siya sa sarili dahil nagawa niyang tugunin ang bawat galaw nito.

“Now, how’s that?” Nakangising tanong ni Michael bago ito umalis sa ibabaw niya.

Napaiyak si Monique. Tears kept on falling down her cheeks. Tears of rage, shame, and fear.

THE NEXT DAY, Monique opted to stay at her hotel suite. She told Raffy that she’s not feeling well. Sinabi naman nito sa kanya na manatili nalang siya sa hotel at magpahinga. He called room service and ordered her breakfast.

Nang makaalis na ito, dumating naman ang room service. Wala siyang ganang kumain. Humiga lang siya sa kama. She stared at the ceiling, point blank.

Why is this happening to me?

Her thoughts drifted away when as she heard faint knocks on the door.

Si Michael ang tumambad sa kanya pagkabukas niya ng pinto.

“Oh, for God’s sake! Leave me alone! Wala si Raffy dito, nasa site. Kaya umalis ka na.”

Isasara na sana ni Monique ang pinto pero mabilis na naiharang ni Michael ang katawan a matagumpay itong nakapasok sa loob ng hotel suite.

“Precisely. He’s not here. Kaya ako nandito.”

“Walanghiya ka talaga!”

“Why are you treating me like this, Monique?”

“Dahil wala kang kuwentang tao!”

“Ang sakit mong magsalita.”

“Paano mo nagagawa ito kay Raffy?” Napaiyak na siya.

“Ikaw? Mahal mo nga ba siya? Bakit pumayag ka pa ring may mangyari sa atin kahapon?”

“Dahil tinakot mo ako—” Naputol ang pagsasalita ni Monique nang bigla siyang hinalikan ni Michael sa labi.

“Bitiwan mo ako!”

Pati ang mga kamay ni Michael ay naging mapusok na rin. A trail of fire igniting her skin wherever his fingers touched.

“Really, Monique? Tinak…