Yes. Boy toy lang ang tingin ko kay Sam that time. Someone na masa-satisfy ang kati ng puke ko.
Napadalas ang pag-stay namin ni Sam sa opisina after work hours. Maghihintay na kami na lang ang natitirang tao doon para ako naman ang tirahin niya. Isang beses ay muntik pa kaming mahuli ng janitor. Minsan nga ay pupuslit pa kami ng quickie sa motel malapit sa opisina kapag lunch break.
We cannot get enough of each other. Para kaming north and south pole ng magnet kapag magkakalapit kami ng less than one meter distance dahil hindi namin mapigilang dumikit sa isa’t isa.
Lagi siyang tumityempo na kapag kumukuha ako ng files sa drawers o kaya ng kape sa pantry ay tatayo siya sa likod ko para pasimpleng idikit sa pwet ko ang burat niya.
Nakakahalata na nga rin si Joy.
“Uy, ikaw ha?” Pabulong na tawag sa akin ni Joy habang nagkakape kaming dalawa sa pantry. Napansin niya siguro ang ginawa sa akin ni Sam bago siya lumabas.
“Ano yun?” Painosente kong sagot.
“May nangyari na sa inyo ni Sam ‘no?”
“HAAA?” Napalakas bigla ang boses ko.
“I knew it. Hindi ka naman magkakaganyan kung hindi ka guilty.” Napa-smirk si Joy. “Naku, kung ako sayo susunggaban ko na yang si Sam. Pogi, malakas ang appeal, single, mukhang maginoo na medyo bastos…”
“Eh diba sabi mo playboy?” Tanong ko sa kanya.
“Eh ayun lang naman ang chika. Ito naman.” Sabi ni Joy. “Tignan mo, wala namang nalilink na babae sa kanya dito… Maliban sayo, kung totoo nga ang iniisip ko.”
“Hay, tumigil ka nga.”
“Ito, para namang ano eh. Alam ko na mga lalaki mo. Ito ba namang si Sam ang ililihim mo pa sa akin?”
Tahimik lang ako.
Dagdag pa ni Joy. “Tingin ko gawa-gawa lang ng mga babae dito sa opisina yung chika na yun. Eh tignan mo naman sobrang lakas ng appeal at maraming nagkakagusto dyan. Naku, talaga. Kung ako ikaw, iga-grab ko na ‘tong chance na ‘to bago pa man mabingwit yan ng iba.”
“Ay, ewan. Bahala ka na nga dyan.”
Lumabas ako sa pantry at nakita ko si Sam sa hallway na may kausap na babae. Magandang babae na ka-opisina din namin pero sa ibang floor. Kilala din itong habulin ng lalaki at pinaglalawayan ng mga ka-opisina namin.
Si Tricia.
Napatigil ako at feeling ko bigla akong nagselos sa nakita ko. Pero pinipilit ko ang utak ko na hindi dapat ako makaramdam ng ganito dahil hindi naman kami officially in a relationship ni Sam.
Hindi ko naman namalayan na sinundan din pala ako ni Joy palabas.
“Yan na nga ba sinasabi ko sayo eh.” Pabulong niyang sermon sa akin bago naglakad papunta sa area niya.
Naglakad na rin ako papunta sa table ko. Dumaan ako sa harap nila nang pilit iniiwas ang tingin sa kanila. Binilisan ko rin ang paglalakad ko. Hindi rin naman nila ako pinansin at parang walang nakita si Sam.
Napailing na lang ako, pero may tumulong isang patak ng luha pagkaupo ko doon sa area ko.
Hindi ko na alam ang nararamdaman ko. Hindi ko naman ito na-feel sa ibang mga lalaking nakakantutan ko. Tanging kay Sam lang ako nagkaganito.
Ilang minuto pa ang lumipas nang umalis sina Sam at Tricia nang magkasama at patuloy sa pag-uusap. Gustung-gusto kong makinig sa kanila kung ano ba ang pinag-uusapan nila. Bakit parang ang saya-saya nila?
Hindi ako nakapag-focus sa trabaho nung araw na yun. Maaga din akong umalis sa opisina nang hindi pinapansin si Sam. Mukhang hindi rin naman niya ito napansin dahil busy siyang makipag-usap kay Tricia.
I rolled my eyes habang iniisip ko ito.
Pagkalabas ko sa office ay nakita ko si Carlo. May hawak itong isang bouquet na naman ng bulaklak at paper bag na pink sa kabilang kamay. Napangiti siya nang makita niya ako.
Pero ilang hakbang lang malapit sa kanya ay nandoon din si Kevin. Hindi niya kilala sa mukha si Carlo kaya naman siguro ay hindi niya napansin na ako rin ang hinihintay nito.
Sabay nilang tinawag ang pangalan ko.
Nagkatinginan ang dalawa at parehong napakunot ang noo.
Pero sa dalawang boses nila ay narinig kong may isa pa silang kasabay na tumawag sa akin.
Galing sa likod ko.
Bago pa man ako lumingon ay may humawak na sa balikat ko. Narinig ko ang mahinang paghingal nito.
Pagtingin ko ay nakita ko si Sam na parang kakagaling lang sa pagtakbo.
Binanggit nito ulit ang pangalan ko pagkalingon ko sa kanya.
Napataas ang kilay ko dito dahil nga sa selos sa kanila ni Tricia.
“Saan ka pupunta?” Tanong nito sa akin.
“Uuwi na.” Medyo pasungit ang pagkakasagot ko.
“Diba may usapan tayo? Na magde-date tayo ngayong Valentines Day?”
Nawala sa isip ko na February 14 nga pala ngayon. Araw ng mga puso. Dahil siguro ito sa inis at selos ko kanina kaya hindi ko na natandaan ang petsa ngayon. Pati na rin ang usapan namin ni Sam.
Pero naalala ko kung paano sila mag-usap ni Tricia. Iba rin ang tinginan nila.
Hindi ko na alam pero may luhang pumatak sa mata ko at nasambit ang mga salitang nagdala ng pagkabigla sa mukha ni Sam.
“Bakit hindi na lang si Tricia ang yayain mo?”
Pagalit ko itong nasabi at tumalikod na ako sa kanya. Naglakad ako nang mabilis palayo sa kanya. At tumakbo.
Nagkatinginan na lang din ulit sina Carlo at Kevin dahil sa mga pangyayaring nasaksihan nila.
Naglakad pa ako nang naglakad hanggang malapit ko nang marating ang bahay namin. Masakit sa paa kasi malayo, pero nakatulong iyon para mapayapa ang utak ko.
Patigil na ang pag-iyak ko nang biglang may humawak sa kamay ko. Tinignan ko kung sino ito at napakunot na lang ang aking noo. Sinubukan kong kumawala dito pero hindi niya ako binitiwan.
“ANO BA???” Sigaw ko sa kanya.
“Mag-usap nga tayo.”
“Ayokong makipag-usap sayo, Sam.” Mariin kong sinabi sa kanya. Hinawakan ko ang kamay niya para tanggalin ito sa braso ko pero mas lalo pa niyang hinigpitan.
“Aray, masakit!!!!!”
“Sorry.” Tinanggal niya ang pagkakahawak sa akin. “Mag-usap naman tayo please?”
Tinignan ko lang siya.
“Nagseselos ka ba kay Tricia? Dahil dun sa kanina?”
Tinitigan niya ang mga mata ko na parang naghahanap ng sagot.
“Please don’t. Yes, Tricia is pretty. Almost every guy in the office will admit to that. Kasama na ako. But for a girlfriend? It’s you. It has always been you. For…