Chapter 1
Ang Pagpukaw
By: Balderic
Maaga akong nagising para makapag handa sa trabaho. Lunes na lunes pero feeling ko weekend parin. Bakit ba ambilis matapos ng weekends? Nakakabitin din ang dalawang araw na pahinga. Ngayong lunes, parang naka fast forward ang galaw ko. Minsan nauuna pa ang kilos ko kesa sa isip ko kay may mga nakakalimutan ako.
Ang pangalan ko ay Dexter. 32 years old na ako ngayon. Nasa 5’6 ang tangkad at medyo chubby. Dad body ika nga pero wala pa kaming anak ng misis ko. Nagtatrabaho ako sa Capitol building kaya nagmamadali talaga ako kasi baka ma huli ako sa flag ceremony. Alam mo naman kapag government employee ka.
Hinde na ako kumain ng agahan, nakikita ko ang orasan. Ang bilis ng galaw. Tatambay kalang sandali tapos parang kalahating oras na pala ang lumipas. Ganun kabilis ang orasan kapag nagmamadali ka.
“Hon asan ang uniporme ko?” tanong ko kay misis. Lumabas sya sa kwarto at dala ang polo shirt ko na kulay light blue.
“Sensya na hon natagalan ang pamamalantsa ko. Ang tagal kasi uminin ng plantsa eh.” Paliwanag pa ni misis.
Ang pangalan ni misis ay si Megan. 28 years old sya at nagtatrabaho sa isang pagawaan ng mga damit. Simple lang ang ganda ni misis pero ma appeal. 5 flat ang tangkad at medyo malaman ang body build. Parang yung artistang si Bea. Tatlong taon na kaming mag asawa pero di parin kami nabiyayaan ng anak dahil sa kondisyon ni misis na uterine polyps. Pero umaasa parin kaming magkakaroon kami ng supling.
Pero dahil sa pagiging busy naming pareho, hinde na ganun ka init ang aming mga gabi. Dahil sa pagod sa trabaho, nawawalan na ako ng gana at hinde ko maitayo ang bandera sa laban. Minsan ay nagtatampo si misis sa akin dahil dito. Kesho daw di ko na sya mahal.
Sa totoo lang, mahal na mahal ko si Megan. Isang taon din akong nanligaw sa kanya bago nya ako sagutin. Relehiyoso si Megan at wala talagang nangyari sa amin bago ang kasal. Pinalaking tama at strict ang misis ko.
Ayoko magkulang sa kanya kaya nag iipon kami para makapag pa opera si misis at kapag wala na ang kondisyon nya, eh sana naman magkaroon narin ng bunga ang aming pagsasama.
———-
Mabilis lumipas ang mga oras at dahil na traffic din ako sakay ang tricycle, na late na nga ako sa flag ceremony.
“Pang limang late mo na yan Dexter. Ano ka ba naman. Magpakita ka naman ng kasipagan. Isang beses lang sa isang linggo ang ceremony. Kulang kana sa attendance.” Wika ng senior ko. Ibang seremonya tuloy ang inabot ko. Umagang umaga stressed na ako agad. Napaka gandang simula sa trabaho.
“sorry sir di na mauulit.” Wika ko na parang pinalo na aso.
“Di na mauulit? Yan palagi ang sinasabi mo eh. Gawin mo. Di pwede dito ang mabagal.”
Tumango lang ako. Sipsip kasi itong senior namin eh. Kala mo kung sino umasta. Malakas lang naman ito kay Gov kaya may pwesto. Pero na una lang sya ng isang taon sa akin. Iba talaga kapag malakas ang kapit.
Nagtimpla ako ng kape at sinimulan ko na ang pagbabalat ng buto.
Naka uwi ako nang alas syete ng gabi. Pagdatinf ko sa bahay, nasa sala si misis.
“Oh kamusta ang araw mo?” panimula ni Megan. Napa buntong hininga ako.
“Ayun na late ako. Pinagalitan. At ngayon pagod. Hays. Ikaw?”
“Okay lang. Aircon sa pabrika eh hehe. Oo nga pala. May prinito akong isda sa lamesa. Ikaw nalang ang kumain. Kumain na kasi kami sa labas kasama mga katrabaho ko.”
Kumain na ako mag isa. Nanood sandali ng tv kasama si misis at nagpahinga na din para ulitin ang routine ng buhay.
Kinabukasan, maaga akong nakapasok. Dahil dun, tumahimik ang sipsip naming senior.
Ginagawa ko ang trabaho ko nang nabigla ako sa pagdating ni Gov Caballero. Huminto kami at tumayo para batiin sya. Habang binabati namin si Gov, sinusundan naman sya ng mga bodyguards nyang pulis. Dito ako nasurpresa nang makita ko ang isang lalake.
Nakita ko si Simon.
Si Simon ay kaklase ko noong highschool. Sya ang dahilan kung bakit naging masalimuot ang buhay highschool ko. Isang bully si Simon. At isa ako sa madalas nyang mapagtripan. Ilan sa mga hinde ko makakalimutan ay ang ipahiya nya ako sa mga kaklase ko nung sapilitan nyang ibaba ang pantalon ko. Minsan naman ay binabawasan nya ang perang baon ko. At kapag minamalas pa, minsan ay sinasaktan nya ako kapag hinde maganda ang timpla ng utak nya.
Tulad noon, malaki parin ang katawan ni Simon. Mas malaki pa nga ngayon dahil isa na syang alagad ng batas. Napa ngiwi ako sa realization na ang isang taong nang aapi ang sya ngayong nanumpa bilang taga pagtanggol ng mga inaapi.
Si Simon ay may tangkad na 5’9 at matanda lang sakin ng tatlong taon. Sa pagkaka alam ko, may pamilya na sya at may tatlong anak. Ang panganay nya ay nag aaral na sa mismong highschool na pinasukan namin noon.
Nasagi ang mga mata nya nang mapadaan sa may lamesa ko. Ngumiti sya sakin pero iniwas ko ang mga mata ko. Walang hiya, nagawa nya pang ngitian ako.
Sandali lang ang pagdaan nila pero para sakin parang ang bagal ng oras. Matapos silang dumaan ay bumalik na kami sa aming mga trabaho.
Tanghali ng ako nalang ang naiwan sa opisina. Mau tinatapos pa akong mga papeles na ina arrange. Lumapit sa akin si Simon. Agad bumigat ang pakiramdam ko. Bumilis ang pintig ng puso ko at para akong naka survival mode.
“Dexter ikaw pala yan. Di kita agad nakilala ah. Tumaba ka kasi eh.” Wika nya na may ka angasan ang tono. Parang lumabas ang ugat sa ulo ko sa inis. Hinde ko sya kinibuan.
“Lam mo tol, unang una sa lahat. Pansensya na ha sa mga inasal ko noon. Sa totoo lang, isa yun sa mga dahilan kung bakit ako nag pulis. Gusto kong makabawi sa kalokohang ginawa ko. Sorry Dex.”
Gumaan ang pakiramdam ko sa sinabi nya. Dito ako tumingin sa kanya ng diretso. Nakikita ko sa mukha nya ang sinsiredad. Ngumiti sya nang tumango ako.
“Alam mo tol, ano kaya kung mag inuman tayo sa labas mamaya? Sagot ko.” Aya nya sakin.
“pag iisipan ko pa.”
“Naku wag mo nang pag isipan. Gusto ko lang naman bumawi sayo. Pagbigyan mo na ako. Hehe. Ano?” sabay akbay sakin ni Simon. Tumango nalang din ako dahil di ako sanay sa may nangungulit sa akin.
Alas syete ng gabi nang dumating kami sa isang bar. Mukhang kilala sya dito dahil may mga kalalakihang bumabati sa kanya. Likas na mabarkada si Simon, mataas ang kompyansa nya sa sarili at may dating talaga sya kaya hinde mahirap sa kanya ang makisama.
Naghanap kami ng pwesto at sya na din ang umorder. May live band din sa corner ng bar kaya medyo maingay pero sakto lang ang antas ng ingay na pwede kapang makipag usap.
“Mukhang madalas ka dito ah.” Wika ko.
“Haha hinde naman. Minsan kapag araw ng sweldo, dito kami nadadaan ng tropa. Alam mo na, bago mahawakan ni misis ang pera, syempre dapat mapakinabangan mo din ang pinaghirapan mo.”
“Hinde ba napapansin ng misis mo na may bawas?”
“Haha alam naman nya kaya nga madalas magalit yun sakin eh pero walang problema kasi handle ko naman ugali nya. Ako pa!” pagmamalaki ni Simon sabay tapik sa braso ko. Feel ko tuloy sa sarili ko, isa akong batang yagit na may kasamang matanda. Ang layo ng agwat ng kompyansa naming dalawa.
Matapos akong mag highschool, sinubukan kong buohin ang kompyansa ko. Ilang taon ko ding sinanay ang sarili ko na magkaroon ng lakas ng loob pero kung ikukumpara sa katauhan ni Simon, walang wala ang pagkalalake ko. Sa tono palang ng pananalita nya, sa kilos nya at sa porma, para syang isang action star na lapitin ng mga chicks.
“Hi sir, buti nakabalik ka.” Wika ng isang seksing babae na mukhang estudyante ng kolehiyo. May mga kasama itong mga babae.
“Oi, pumunta si Toper dito kagabi hinahanap kayo.” Wika ni Simon at mukhang kilalang kilala nya ang grupo ng mga babae. Nag usap sila sandali at para akong na out of place.
Pinalo ni Simon ang pwet ng dalaga bago lumabas ng bar ang mga ito.
“Sikat ka sa mga chicks dito ah.” Wika ko.
“haha diskarte lang yan tol. Kahit sinong babae, bibigay sayo yan kung marunong kang dumiskarte. Teka, virgin ka pa ba?”
“Hinde na oi.”
“hahaha di, biro lang. Alam ko namang madiskarte ka din eh. Pero tol, kung bored ka, pwede kitang e reto sa mga yun. 500 lang yun tol. Swak na swak sa bulsa hehehe.”
“puro ka naman kalokohan eh.”
“Hinde ah! Seryoso pre. Murang mura lang mga yun. Pero syempre kailangan mo din ng diskarte. Lam mo na yun. Budget meal lang ang mga yun, may ticket ka nang byaheng langit hahaha!” sabay halakhak ni Simon.
Umiling lang ako at naka ngiti. Dumating ang mga alak at pulutan. Nag inuman kami ni Simon at tuloy lang ang usapan.
Bandang alas dose ng gabi nang ihatid na ako ni Simon sakay ang motor nya. Sa bilis nya magpatakbo, di ko na namalayang pinapasok na pala ako sa bahay.
Narinig kong nagka usap si Simon at si misis. Pero malabo ang usapan nila. Nakalutang ang isipan ko at agad akong dinala ng agos ng antok. Nakatulog ako ulit at umaga na nang magising ako.
Pagka gising ko ay nasa sofa pala ako nakatulog. Medyo masakit pa ang ulo ko. Hinde talaga ako sanay uminom. Pumasok ako sa kwarto namin ni misis at nadatnan kong tulog sya. Bakit parang mas napagod pa sya sakin? Ginising ko si misis pero sadyang malalim ang tulog nya.
Naligo ako at nagbihis para sa pagpa…