‘O ano pumirma na ba sa kasunduan?’
‘Ayaw talaga rh!’
‘Nagmamatigas, ha? ako nga ang kukumbinsi sa tarantadong iyan.’
Pumasok ang 2 lalaki sa 1 kuwart at doon ay may 1 lalaki na nakaupo sa isang silya sa kaniyang harapan ay may papel na nakapatong sa mesa.
‘BLAG!’
Nagulat ang nakaupo sa ingay na nag balik sa kaniya sa realidad nang sitwasyon. Nasa harapan niya ngayon ang 2 lalaki na sapilitan siyang isinama sa kuwarto na ito. Di niya maintindihan kung ano bang kailangan nila sa kaniya. Kung hindi lang siya naunahan nang takot sana’y nasa piling siya nang kaniyang may bahay.
‘ano bang kailangan ninyo sa akin, ha? at saka bakit ako pipirma sa 1 papel nang basta basta lang…?’
‘Pre, pumirma ka na.’
‘Ayoko nga sabi eh!’
May dalang maliit na aparato ang 1 sa kanila. Inilapag sa kaniyang harapan. 1 portable DVD player.
‘O ano ito?’
‘Babalikan ka naming 2 mamaya. Pansamantala muna ka namin aaliwin. Manood ka muna nang naka salang na CD. Special preview yan para sa IYO lamang.’
‘Bakit ano pang papanoodin ko, ha?’
‘Enjoy the show…’
Umalis na ang 2.
Ano bang pinagsasabi nang 2 iyon, at bakit nagpapahiwatig na para sa akin lang ang mapapanood ko?
Binuksan niya ang foldable LCD screen. Hinanap ang POWER button at nang makita pinidot at sumindi na kusa ang player. 1 madilim na anino ang una niyang naaninag sa screen.
“Kamusta ba ang pinaka TARANTADONG kaibigan ko? Bwa!ha!ha!ha! ‘wag ka nang magtaka kung sino ba ako na nagsasalita sa iyo, dahil hindi mo malalaman kung sino ako. Sabihin na lang natin na 1 ako sa mga niloko mo noon nagsisimula pa lang ikaw magpatakbo nang pipitsugin na negosyo.”
Nagulat siya sa kaniyang naririnig sa mga oras na iyon. Nagiisip siya kung sino nga ba itong tao na ito na sinasabing mandurugas siya sa larangan nang negosyo. HINDI yun totoo! Kahit sinong negosyante ay dapat maging tuso at wais sa mga ganoong bagay. Malamangan o manlamang ka ang patakaran sa ganoong pamumuhay.
“Sigh! Di mo akalain na babalikan ka nang 1 sa amin ‘no? Puwes, ngayon na ang panahon nang pagsisingil sa ginawa mo sa akin at iba. Pero bago ka magbayad nang atraso gusto kung malaman mo na hindi ka naman sisingilin nang malaki. Kung tutuusin kukurampot lang yan sa laki nang iyong kinikita at saka madali namang mapalitan kung ano man ang hingiin na kabayaran.”
Nagiisip siya kung ano bang sisingilin sa kaniya nang nagsasalita sa CD recording na ito. PERA ba? Kaya niyang mag bigay nang malaki tutal kumikita naman ang lahat nang negosyo na pinapatakbo niya sa buong bansa at iba pang lugar nang mundo.
Nagbago ang imahe sa screen. Ngayon ay wala na ang aninong itsura. ang nakikita niya ngayon ay ang itsura nang 2 tao na nakaupo sa isang mababang nauupuan. Magkatabi at mukhang magkayapos pa. Naririnig niya ang mahinang hibik at pagsasalita nang 2 tao. Boses nang babae at parang kilala niya ang tinig na naririnig niya. Lumilinaw at sabay din ang pag linaw nang boses na naririnig niya.
‘Hindi! hindi maari ito!’
‘Maawa po kayo, pakawalan nyo po kami nang anak ko. Wala po kaming kinalaman sa sinasabi ninyong paratang at akusasyon tungkol sa aking asawa. Hindi po yan totoo…’
Di siya makapaniwala sa kaniyang napapanood. Nasa kamay nang mga dumukot sa kaniya ang kaniyang minamahal na asawa at kaisa isang anak na dalaga! Paano nangyari ito? Alam niya na ang kaniyang maybahay ay nasa kanilang tahanan na binabantayan nang kaniyang piling pili na mga body guards. Lahat iyon ay dumaan sa masusing pag iimbestiga sa kanilang pagkatao at saka nakaraan. Mula pagkabata hanggang sa sila’y mag enlist sa armed forces nang bayan ay alam niya walang mantratraydor o papayag na mapunta sa ganitong sitwasyon ang kaniyang asawa at anak.
‘BWA!HA!HA!HA! O ano tarantang puwet ka ngayon ‘no? !Nasa amin ang iyong mabuting may bahay. Sinabi namin sa kanila ang dahilan sa pag dukot nilang mag ina. Di sila makapaniwala na nagawa mo at ginagawa mo pa rin ito sa ibang tao. Lalo na sa iyong mga empleyado na ibinigay ang kanilang buhay at pawis sa paglilingkod sa iyo.’
‘Igan, lahat kami ay maninigil na sa iyong mga atraso. Lahat kami ay nagtrabaho sa iyo. Pero ang iyong iginanti sa aming katapatan ay ang pag sasara nang walang katotohanan. Sasabihin mo sa amin at sa media na kaya nagsasara ay dahil sa bangkarote. Pero ang totoo ay idinedeposito mo sa bangko nang mga banyaga. Ganti ganti lang talaga….’
Nagbago nang eksena bigla. Ngayon ay naka palabas ang kaniyang asawa si Ellaine at si Trixie. Si Ellaine ay matuturing na eletistang maybahay. Nagmula siya sa lumang pamilya na dalubhasa din sa larangan nang negosyo. Nakilala niya sa 1 company testimonial dinner na pinapasukan noon siya’y junior manager. 5’8″ ang tangkad; 36-24-38 ang body statistics. Mestisahin ang kaniyang kabuuan. Kaya’t nagsumikap siya sa kahit anong paraan tama man o mali. Kung sa ikauunlad nang kaniyang estado lalo na sa negosyo ay sinusungaban. Malaon ay nagbungga ang kaniyang mga ginawa, kasama nito ay ang ipakilala kay Ellaine. Niligawan at nagpakasal sa kaniya.ang ibinunga nang kanilang pagsasama ay si Trixie. Mas kuha ni Trixie ang lahi niya sa mukha pero ang pangangatawan ay sa ina. Mestisang Intsik sa madaling salita. 5’4″ 34-20-30 ang body statistics. 1 kolehiyala sa prestisyosong unibersidad. Madami ang naakit sa kagandahan ni Trixie, lahat ay lumiligaw umaasa na 1 sa kanila ay susuwertehin na maging nobyo. Pero, nakuha din ang tusong pagkatao nang ama. Paasahain pero sa kahulihan ay kabiguan. Pag pinagsawaan na niya ang manliligaw ay dali dali niya itong idinidispatsa.
“Mommy, bakit nila tayo pagsasamantalahan, wala naman tayong kinalaman sa pag papatakbo ni Daddy sa mga negosyo niya? Hu!hu!hu!hu!hu!”
“Hindi ko alam Trixie anak, ni minsan ay di ako nanghimasok sa mga ginagawa niya noon. Basta ang alam ko ay 1 siya sa mga direktor o kasosyo nang 1 o 2 kompanya.”
“HOY! Tumahimik nga kayong 2 putang mag ina diyan! Pagtibayin nyo na ang pagkababae ninyo dahil diyan kami kukuha nang sisingilin sa hayup na tao na akala nyo ay 1 mabuting asawa at ama!’
‘KASINUNGALINGAN! Palibhasa ay naiingit kayo dahil sa may kusang palo at ambisyon siya sa kaniyang buhay. Kasalanan ba niya kung may natapakan o nasagasaan sa kaniyang pag nenegosyo? ‘Mga ingrato kayo, pinagtrabaho tapos sa likod namin ay magtatayo nang union!
‘Putang babae ka ha?! Teka nga….’
May lumapit sa kinauupuan nilang mag ina. 1 lalaki na naka suot nang itim na facemask. Matipuno ang pangangatawan. 6 footer at kayumangi ang kulay nang kabalatan. Yumapos si Trixie at gayun din si Ellaine. Hinawakan ang 1 braso at pilit na hinahatak papalayo sa anak. Humigpit na ang pagyapos nilang mag ina. Ayaw nilang mawalay sa isa’t isa. Hinawakan na din si Trixie nang 1 pang lalaki. Unti unti ay napaghiwalay ang mag ina. Tinatawag ang kanikanilang pangalan hanggang sa tuluyan nang mawala sa pinapanood na DVD player screen. Tumigil at kusa din nag off ang aparato.
“HINDI! Ano nang nangyari sa aking mag ina?!’
“TRIXIEEEE! Anaaaak koooo!!!! Bitiwan mo! Saan dadalhin nang kasama mo ang anak? !hayup ka bitiwan mo ako sabi! trixie!!!!’
‘Wag kang mag alala di mapapaano sa aking kasama. ‘Wag ka nang magpumilit at baka masaktan pa kita Mrs.’
‘Mga hayup kayo! Pinagbibintangan ninyo ang aking asawa sa mga paratang na hindi totoo. bitiwan mo ako at susunod ako sa kanilang 2!’
Nagpupumiglas si Ellaine sa lalaki na humaharang sa kaniyang harapan. Hawak hawak siya nito sa kaniyang magkabilaang braso. Pag nakakapiglas ay hinahatak siya ulit nito sa dating lugar na kinatatayuan niya. Paminsan minsan ay tinutulak na pabalik sa higaan na kanina ay inuupuan.
‘Ano ba sabi eh? !Paparaanin mo ako at susunod ako sa anak ko. baka kung ano nang ginagawa nang kasama mo sa kaniya…’
‘PAK!’
‘Aaaaagghhh!’
‘Makulit ka talaga mrs, ayaw mong tumahimik at sumunod sa amin, ha? !’Um !Lalaban ka, ha? !Eto!Eto pa!
‘Pak! pak! pak!’
‘Aaaaaahhh! aray ko! Tama na! tama na!…’
‘Sa lahat nang ayaw ko ay yung sinasagad ang pasensya ko ‘tang ina ka!’ Um!’
‘PAK!’
Sunod sunod na sampal ang inabot ni Ellaine sa lalaki na kasama niya, sa bawa’t pagsampal ay sapol ang kaniyang makikinis na pisngi. Naramdaman niya ang hapdi nang kamay at ngayon ay may nalasahan siya sa loob nang kaniyang bibig. Dugo! Ni minsan ay hindi napapagbuhatan siya ninoman sa kaniyang buong buhay. Lumaki siya sa isang tahanan na may maayos na pakikitungo sa magulang, kamag anak kahit sa kasambahay na nanamamasukan doon sa pamilya nang angkan niya. Pero ngayon heto siya, pinagsasampal siya nang di niya kaano ano o kilala man lang. Nadadgukan sa kaniyang batok paminsan minsan. At dahil doon ay nahilo ang kaniyang paningin. Ang huli niyang nararamdaman ay yung pagkawalan nang liwanag, at parang nahuhulog sa kaniyang kinatatayuan…
‘Lalaban ka? !Um!um!um!um!’
‘Pak!pak!pak!pak!’
‘Ooooohhhh…..’
Suwerte ni Ellaine at nang siya’y mawalan ulirat ay sa kama bumagsak ang kaniyang katawan. Tumigil lang ang lalaki sa kaniyang pananakit nang makita niyang papatalikod na bumagsak sa kama. Bumagsak si Ellaine na naka X ang kaniyang 2 braso sa tabi at pati ang kaniyang 2 hita. Namumula ang pisngi at pumapatak sa 1 kanto nang bibig ang dugo. ‘Hah? !Mukha yatang nasobrahan ko ito sa kasasampal ah? !’Buti na din nadale ko nang ganiyan kesa naman sa suntukin ko pa. Baka mawasak ko pa ang maganda nitong mukha at katawan. Teka? !He!he!he!he !tutal wala naman sinabi sa akin… Masubukan nga.’
Lumapit siya at umupo sa tabi ni Ellaine. Tiningnan kung nahinga pa.Kita niya na umaakyat at bumababa ang dibdib. Buhay pa ito; lintek ang laki nang kaniyang mga suso. saka long legs pa. Uuuuuyyyy… ang kinis nang balat! Whe!he!he!he! Pag sinusuwerte nga naman ikaw….
‘LET ME GO!!! Where are you taking me? !Mommy, don’t let him take me!!!! Help me! Owwww! Your gonna break my arm….’
Naka pilipit ang kanang braso ni Trixie sa kaniyang likuran. Timulak papalabas nang kuwarto naririnig niya ang nag mamakaawang boses nang ina, ngunit di na niya nalingon kung anong sumunod na pangyayari. Naglalakad sila sa 1 corridor na madilim. May ilaw sa bawa’t dulo, kahit saan siya mapatingin ay puro pintuan. May inggay sa loob di ni ya matukoy kung ano ang gumagawa nito. Malalakas na hiyaw na nakakapag kiliti sa interest nang kahit sino.
‘Where are you taking me? aaaahhh!!!’
‘Tumahimik ka nga diyan! Lakad sabi eh! Bilis bilisan mo!’
‘Okay! okay! I’m walking as fast as I can… Asshole!’
‘Sinong Asshole? !Puta kang bata ka ha? Ummmm!!!’
“Oh shit! aaaaaaggghhh!!!! I’m sorry! I can’t bear it anymore… Ease up on my arm, please…’
‘Sosorry sorry ka pa diyan, lakad dito! Bilisan mo sabi eh!’
‘Blag!blag!blag! Ahhh!ahhh!aaahh! Nooooo!!!! ‘Eeeeaaahhhhh!!!!….’
‘Krik!krik!krik!krik!’
Yun ang mga ilan sa mga naririnig nila sa pagpunta sa kuwarto na kalalagyan ni Trixie. Magkahalong boses nang babae o lalaki. Di lang niya matunton kung ano ba yung 1 inggay na kasabay noon. Kaunti pa’y muli niyang naramdaman ang mahigpit na pilipit sa kaniyang kanang braso. Hinila ang kaniyang kuwelyo, bumukas ang 1 pintuan. Walang hawakan o numero bilang palatandaan kung alin ang papasukan.
‘TSSSSSSS….’
Bumukas ang pintuan. Humakbang si Trixie dahan dahan, pero napasalubsob siya nang puwersahan na itulak nang kasama.
“Pasok diyan!’
‘Okay! I’m going in… you did’nt have to push or shove, you know?!’
Sa loob nang kuwarto ay katulad ang itsura at laman nito. Walang pinagkaiba 1 higaan na kasya sa 1 tao lamang. Lumakad siya, umikot sa kapaligiran nang kuwarto. May 1 puting ilaw sa kisame. Iniilawan. Walang bintana 4 na kanto nang pader, walang upuan. Basta ang naroroon lang ay 1 kama at yung pintuan. Hinahanap niya kung may aircon, wala siyang nakikita. Tama lang ang temperatura. Yung higaan ay nasa pinaka dulong pader. Nakasemento sa sahig ang frame. Puti ang kobre kama pero walang kumot o unan.
‘Why am I here? I don’t want to stay alone in this room. I preffer being with my mom in this room…’
‘HUBAD!’
‘Excuse me, did I hear you right? You want me to strip my clothes, infront of you? ‘You have gotta be kidding me? !..I ain’t gonna strip for ya honey for free!’
‘RRRRRRIIIPPPP!!!!!’