August 21, 2013
Page One
Hindi ko na maalala kung paano pa ako nakapasok sa loob ng bahay.
For the first time in my life, I felt pleasure beyond what I had experienced before.
For the first time, I squirted, had a
multiple orgasm and literally saw stars.
Ni sa hinagap ay hindi ko inakalang magagawa ko ang mga ginawa ko – ang magpakantot sa dalawang lalaki ng may nanonood.
Sarap, walang kasing sarap ang pakiramdam. Bawat ulos at pag salpok ng balat sa balat, bawat pagkasagad at pagbangga ng burat sa bubong ng aking sinapupunan ay naghatid sa akin ng di maipaliwanag na nginig ng kalamnan, koryenteng yumanig sa aking buong katawan.
Tila naubos na ang aking tinig, sa halinghing at hiyaw na hindi ko napigilan. Itanggi ko man sa aking sarili, alam kong hindi ko kayang ikubli.
Marumi, nakakadiri, walang kasing landi!
Yan ngayon ang tingin ko sa aking sarili.
Sa ilalim ng dutsa, ikinubli ko ang aking mga luha. Dahil alam ko sa aking sarili, muli at muli ko pang magagawa ang naganap kanina lang. Sa kabila ng kahihiyan, mangingibabaw at mangingibabaw ang tawag ng laman – sarap na hahanap hanapin na ng aking kaselanan.
Paano nga ba nagsimula ang lahat?
Ah! Tama. Kay Martin, isang lalaking inakala kong siyang aking swerte sa buhay.
Bakit hindi, sino ba ang hindi mahahalina kung ikaw na isang ordinaryong empleyada sa isang pampublikong opisina, may ordinaryong hitsura, at may tipikal na taas ng isang Pilipina (halos limang talampakan) ay pag-interesan ng isang Martin Vergara.
Si Martin Vergara, dating star basketball player sa kolehiyong aking pinapasukan, dating tinatanaw ko lang, ngayon ay biglang manliligaw – sino ang hindi mararahuyo?
Magpapakipot pa ba naman ang isang tulad ko?
Subalit, hindi ko akalaing siya rin ang magdadala sa akin sa uri ng buhay na puno ng kamunduhan.
Noong una ay sinasamasama lamang niya ako sa mga lakad ng kanyang mga kabarkada. Medyo nakakailang, ako lang ang ordinaryo sa kanila. Lahat sila ay mga may sinasabi sa buhay, maging ang mga babaeng nakakasama paminsanminsan ay halatang nanggaling sa pamilyang may kaya, ika nga.
Naiilang ako madalas. Ganoon nga yata talaga ang mga taong lumaki sa liberal na paraan – mga hindi nahihiya kahit maghalikan at maglamasan ng suso o maghipuan ng puke kahit pa sa harap ng publiko.
Kalaunan ay parang nasanay na rin ako. Si Martin, kahit pasimple ay nakukuhang manantsing sa akin lalo na kung nasa harap ng inuman.
Inaamin ko na nagi-enjoy na rin ako. Kakaibang excitement ang aking nararanasan sa tuwing dinudukot ni Martin ang aking mga su…