Its been almost a year, actually it is exactly one year ago when i left home.
Bakit?
Nahuli ko asawa ko na may kalaguyo. Iniwan ko siya kahit mahal na mahal ko. Hindi ko kaya ang sakit na idinulot nya sakin.
Pero eto ako at muling bumabalik sa bahay na naging tahanan namin ng halos limang taon. Miss na miss ko na si Belen, ang maganda kong asawa. Matapos ang isang taon kong pagliliwaliw, umaasa ako na muli nya akong tatanggapin.
Napatawad ko na din naman siya. Maaring nangulila lang siya dahil sa pagiging busy ko lagi sa trabaho noon kaya niya nagawang magtaksil sakin. Sapat na siguro ang isang taon kong paglayo para muli naming buuin ang aming mga pangarap.
Madilim na sa loob ng bahay ng pumasok ako. May mga pagkain pa sa lamesa, mukhang may kasiyahang naganap kani-kanina lang.
Bukas pa ang ilaw sa kwarto namin. Marahil ay gising pa si Belen, gusto ko siyang surpresahin!
Marahan akong lumapit sa pinto ng kwarto. Hindi ito gaanong nakasara kaya sumilip ako sa siwang. Nakita ko ang mahal kong si Belen na nakaupo sa harap ng salamin, sinusuklay ang mahaba niyang buhok. Bagong ligo ang asawa ko, miss ko na ang kanyang bango.
Akmang papasok na ko sa kwarto ng may marinig akong boses. “Lika na dito Hon.”
Putang ina! Sino ang lalaki na nasa kwarto namin?
Pilit kong kinalma ang sarili ko. Muli kong nararamdaman ang sakit? Pagdadaanan ko bang muli ang sakit ng pagtataksil?
Bigla akong pumasok sa kwarto at sinugod ang lalaking katabi ng asawa ko!
“Belen, mahal ko!” kita ko ang pagkabigla sa asawa ko.
“Be-bernard?”
“Ako nga, mahal.” sagot ko kay Belen na ngayon ay lumuluha na sa aking harapan.
Hindi ako makapaniwala na muli ko siyang nahahawakan. Niyakap ko si Belen na ngayon ay impit na humahagulhol sa aking dibdib.
“Patawarin mo ako Bernard. Huhuhuhu….Patawarin mo ako. Ang laki ng kasalanan ko sayo!”
“Ssshhhhhhh, tahan na. Matagal na kitang napatawad. Eto ako oh, muling nagbabalik sayo.” nakangiti kong sabi sa maganda kong asawa.
Sabik na sabik ako sa kanya kaya di na ako nakapagtimpi, hinalikan ko ang labi niya na matagal ko ng hindi natitikman.
Madamdamin naman siyang gumanti, isang maalab na halik ang pinagsaluhan namin. Hanggang sa unti unti na kaming nag init.
Kabisado ko pa rin ang katawan ng asawa ko. Mula sa labi bumaba ang aking halik patungo sa kanyang mga boobs. May mga pulang marka yun na marahil ay kissmarks na gawa ng lalaking kaulayaw niya kanina subalit balewala na sakin yun. Puno na ako ng libog para unahin pa ang selos. Gusto ko muling maangkin ang katawan ng pinakamamahal ko.
Isinubo ko ang isang utong habang lamas ang isa pa. Maya maya pa’y narinig ko na ang mahinang ungol ng asawa ko.
“Uuuggghhhhhh, sige pa Bernard. Miss na miss na kita! Angkinin mo ako…”
Bumaba pa ako, patungo sa pagkababae niya. Ang puke na una’t huling natikman ko. Ang hiyas na maraming beses na nagpabaliw sakin.
Napakaganda ng pagkababae ni Belen. Ahit ang bulbol, nakapikit ang hiwa na may nakausling labia, namumurok ang kuntil sa libog.
Dinampian ko muna ng pinong halik ang ibabaw ng puke, tsaka dinilaan ang kuntil. Napakislot ang asawa ko, nakiliti sa mainit kong dila. Nilaro ko na ang kanyang kuntil, sinundot sundot ng pinatulis na dila ang namamasang laman. Hindi pa ako nasiyahan, ipinasok ko ang panggitna kong daliri sa puke ni Belena. Inilabas pasok sa basang butas habang panay ang dila at supsup sa kanyang clit.
“Shit, ang sarap Bernard. Sige pa, kainin mo puke ko, ooooohhhhh!” napapagiling ang bewang ng asawa ko sa bawat paghagod ng dila ko sa kuntil nya.
“Bernard, lalabasan na ko…..hindi ko na kaya. Aaaahhhhh, tangna! Uuggghhhhhhhh……”
Napangiti ako ng mapansin kong binubulwakan na ng katas ang pagkababae ng asawa ko. Tinikman ko ang malapot na katas, sa panlasa ko ay napakatamis nun.
Pumatong na ako kay Belen. Hindi ko alam kung bakit tila may pag aalinlangan sa mata nya. Naroon pa rin ang pagkabigla at pagtataka, ang takot, pero kita ko din ang kagustuhan na maangkin ko siya. Ramdam ko din na mahal pa rin ako ng asawa ko!
Iyon ang nagtulak sakin para magpatuloy. Itinutok ko na ang matigas kong pagkalalaki sa bungad ng hiwa niya. Nang maisentro ay itinulak ko na yun papasok sa loob ng basang pagkababae ng asawa ko.
“Uuuhhmmmmppp, sige lang Bernard. Kantutin mo ako!”
Ginanahan ako sa sinabi ni Belen kaya isinagad ko na ang pag ulos sa puke nya. Bumaon ang pagkalalaki ko sa mainit na laman, muling naging isa ang aming mga katawan.
Niyakap ako ni Belen habang kinakantot ko siya. At bumulong sa aking tenga “Mahal na mahal kita asawa ko!”
Lalo akong nalibugan sa sinabi niya kaya pinaspasan ko na ang pagbayo. Nilagari ng titi ko ang kanyang puke. Labas pasok, hugot baon….hanggang sa….”Ooohhhhhhhh, asawa ko! Mahal na mahal din kita! Uuugghhhhhhhhhhhh…..”
Matapos ang pagniniig ay natagpuan ko ang sarili kong nakatayo sa harap ni Belen.
Humahagulhol siyang muli, hilam ang mukha sa luha.
“Patawarin mo ko Bernand. Napakalaki ng kasalanan ko sayo! Huhuhu…..!”
“Napatawad na kita Mahal. Wala na yun, kalimutan mo na lahat ng yun. Mahal na mahal kita!” mahina kong usal subalit tila hindi na niya ako naririnig.
“Bernard, mula ng pumanaw ka ay hindi na ako natahimik. Nawa’y patawarin ka ng Diyos sa ginawa mong pagpapatiwakal. Pahinga na asawa ko, manahimik na sana ang kaluluwa mo. Salamat sa pagdalaw, Bernard!”
Biglang nagbalik ang lahat sa akin. Isang taon na nga ang lumipas ng mahuli ko ang asawa ko na nagtataksil. Dahil doon ay nagawa kong kitilin ang sarili kong buhay.
Ngayon ay isa na akong ligaw na kaluluwa na nagbabalik sa lugar ng aking pagkamatay matapos ang isang taon. Nakatanaw sa babaeng mahal ko na katabi ang tulog na lalaking sinaniban ko para muli siyang maangkin. Ang lalaking dahilan mismo kung bakit ako nagkaganito.
Huli na ang lahat. Huli na para magsisi, huli na para magalit, huli na para muling ayusin ang lahat.
Unti unti akong lumutang, tinatangay ng hangin sa kawalan. Lumalayo sa mahal kong si Belen….
Sana ay maging masaya na siya. Sana ay mapatawad na niya ang sarili niya tulad ang pagpapatawad ko sa kanya.
At sana, mapatawad ako ng Diyos sa aking nagawa…..sana…. sana……
Fin…
*Babang Luksa*
Happy Halloween!