Nagmamadaling pinagbuksan ni Valentine sila Cherry na nag-aantay sa tapat ng kanikang Gate. Bitbit ng kaibigan ang anak habang ang mister nito ay kasalukuyang inoobserbahan ang buong bahay.
Nasa probinsya ngayon sila ng Ilocos Sur, kung saan pansamantalang inuwian ni Valentine dahil nagkasakit ang ina.
Malaki ang bahay. Kung titignan ay nasa middle class. Malawak rin ang lupang kinatatayuan nito. Maaliwalas din ang kapaligiran hindi katulad ng sa siyudad.
“Parang nakalimutan mo na ang salitang ‘surprise ha? ‘” pabirong wika naman ni Cherry.
Natawa naman si Valentine at pabirong nasampal pa nito si Cherry.
“Ay ano ka ba? Mananampal ka pa ah?”
“Ay sorry naman… Na excite lang ako, naboboring na kasi talaga ako dito. Next month pa man din magsisimula ang klase sa University diba? Madami-dami akong iniwan na paper works dun pero keri ko na siguro iyon kapag nakabalik na ako.”
Binitawan ni Cherry ang anak nang sumenyas itong bumaba. Agad itong nagtatakbo sa loob ng gate at dagliang nagtungo sa mga tanim na bulaklak. Habang si Greg naman ay kinausap ang tatay ni Valentine na nakatayo lang din sa gilid.
” Ako nga din eh, pero kailangan ko muna talagang mag rest.”
” Siya nga pala beh, pupunta din ba si Leahna? ” Tanong ni Valentine.
Umiling naman si Cherry, medyo may pag-aalala.
” Hindi eh, niyaya ko yesterday. But I think there’s something wrong eh. Nung tinawagan ko, nanginginig yung boses. Parang galing lang sa pagkakaiyak. Kahit anong pilit niyang tago eh pansin na pansin ko. “
Sa narinig ay nag-alala din si Valentine para sa kaibigan. Sa mga panahon na magkakasama kasi silang tatlo. Bihira lang maging ganon si Leahna. Yung tipong sa sobrang matured nito at goods sa decision making, lahat ng problema nalulutas ng wala sa oras.
Kaya naman laking pagtataka ng dalawa kung anong nangyayari ngayon sa kaibigan. Hindi sila sanay na nakikita itong mahina. Dahil palagi nila talaga itong nakikitang reliable and strong.
Pero hindi naman sa lahat ng oras ay malakas ang tao. May mga panahon ding nanghihina sila. Alam iyon ng dalawa, kaya naman nais nilang bigyan muna ng sapat na espasyo ang kaibigan bago kamustahin.
“Hello po tang… Naaalala niyo pa po ba ako?” Ang tanong ni Cherry kay Mang Mando, tatay ni Valentine.
Kasalukuyan ng naglalakad paloob ang kaibigan at saktong nasa gilid lang ang matanda kasama ang mister ni Cherry.
“Aba’y oo naman hija. Cherry, tama ba?” Nakangiting tugon ni Mang Mando.
Nakangiti ring tumango si Cherry saka nag bless sa matanda.
“Kamusta na po kayo, tang?”
“Maayos naman hija, medyo nahihirapan nga lang ngayon dahil nagkasakit na ang misis ko eh. Napilitan pa tuloy akong pauwiin muna si Tina (Valentine). Hindi din naman sapat ang kinikits ko sa pamamasada. Hay nako, kung wala nga lang siguro tong si Valentine ay hindi rin magiging ganito ang bahay namin.”
“Sakto lang po ang pagtawag niyo sa kanya, tang. An’laki ng sweldo n’yan eh. ” Wika ni Cherry. Natawa naman ang matanda.
“Tse!” Sabat naman ni Valentine.
“Hay nako kayo talagang dalawa. Naglolokohan pa rin. Si Leah naman? Mayroon ba siya?”Tukoy ni Mang Mando kay Leahna.
Mabilis na umiling ang dalawa. Si Cherry ang sumagot sa tanong ng matanda.
” Wala po siya tang eh. May problema po kaya hindi muna makakapunta. “
” Ay ganon ba? Sayang naman. Hindi ko na kasi gaanong tanda ang mga pagmumukha niyong tatalo. Nung huli ko pa atang makita kayo ay noong nag-aaral pa lang kayo ng kolehiyo? “
“Talas naman ng memorya mo, tay. ” Pang-aasar ni Valentine sa tatay na natawa na lang din nang marinig ang isinaad ng anak.
“Ako pa ba?”
“Sus, yabang mo naman. Tara na nga sa loob. Cherry tawagin mo na si Greg.” Saad ni Valentine saka inginuso si Greg na kasalukuyang hinahabol ang anak.
Tumatakbo ito habang tumatawa.
“Sera! Tama na ‘yan. Pumasok na sa loob.” Suway ni Cherry sa anak. Agad namang sumunod ang bata at nakasimangot na nagpabuhat kay Greg na tatawa-tawa lang din.
“Hmm ayan, kararating palang kasi natin tunatakbo kana, edi pagod ka na n’yan?” Biro ni Greg.
Mas lalong sumimangot naman si Sera.
“I’m just playing lang naman po eh.”
Nagtungo na sa loob ang pamilya. Agad nilang kinamusta ang nanay ni Valentine na nakaupo sa wheelchair.
“Kamusta po, nay Delia?” Agad na kamusta ni Cherry at nagmano rito.
Maaliwalas itong ngumiti bago siya nito tugunan.
“Maayos naman hija…”
“Ang pakiramdam mo po? Sumasakit pa rin ba ang lalamunan niyo?”
“Hindi naman na gaano.”
Napabuntong hininga si Valentine bago ito nagtungo sa kusina upang bigyan ng meryenda ang bisita. Habang si Cherry and Greg naman ay nanatiking kinamusta ang ginang.
“Napakaganda mo na, Chenny. Parang hindi na ikaw yung huli kong kita ah.” Ngiti ni Nay Delia habang hinahaplos ang kamay ni Cherry.
“Cherry po, nay. Kayo ha… Nakalimutan mo na ako. Just kidding lang po hehe.”
Matamis na nginitian ni Cherry ang matanda.
“Kamusta po, Nay Delia?” Sabat naman ni Greg, buhat-buhat si Seraphine na nakatitig sa kumukulubot nang balat ng matanda.
“Ay, maayos naman Greg. Eh ikaw? Naaalagaan mo naman ba ng naayos itong pamilya mo?”
Masayang tumango si Greg.
“Maayos naman po, hindi ko sila pinapabayaan.”
“Hmmm… Dapat lang, lalo na’t babae rin ang anak mo. Tignan mo sila palagi.”
Tumango si Greg. Hindi niya naman pababayaan ang pamilya. Kaya nga kahit busy sa trabaho, pinipilit niya talagang magkaroon ng free time upang matignan ng mabuti ang asawa’t-anak.
Kung walang oras, kinamusta niya sa pamamagitan ng teknolohiya. Walang oras na hindi niya iniisip ang pamilya. For him, it’s the most crucial part of his life. Kaya naman hindi niya hahayaang magiba ito.
“Siya nga pala, nasaan si Leah?”
Mabilis na tumugon si Cherry sa tanong ng matanda. Habang si Greg at Sera naman ay nagtungo sa ikalawang palapag ng bahay upang tignan ang kanilang magiging kwarto, kasama si Mang Mando.
“Wala po eh… May mga bagay po siyang pinagkakaabalahan at inaayos.”
“Gano’n ba? Sayang naman, matagal ko na rin siyang hindi nakikita.”
“Don’t worry too much po, nay. Makikita niyo rin po siya soon, sa next visit namin.
Natutuwang tumango ang matanda.
“Dapat lang mga hija, nasasabik na rin akong makita ang mga anak niyo.”
Kumunot ang noo ni Cherry sa narinig.
“Po?”
“Ang sabi ko, nananabik na akong makita ang mga anak niyo.”
“Namin? Ni Leah?”
“Oo, hija.”
Hindi tumugon si Cherry, nakatitig kang ito sa matanda na nakatitig lang din sa kanya.
‘Anak? Namin ni Leah? Buntis ba siya? Wala pa naman siyang sinasabi sa amin ni Valentine.’ Isip nito.
Sakto ding dumating si Valentine buhat-buhat ang meryenda. Nagtaka pa ito nang makita ang ekspresyon ni Cherry na tila naguguluhan.
Muli ay malakas na napabuntong-hininga si Vakentine kapagkuwan ay tinapik si Cherry.
Agad namang tunayo mula sa pagkakaupo si Cherry.
“May sinabi ba sayo si nay?” Bulong nito kay Cherry na agad namang tumango.
“Hays, hayaan mo yun. Umaatake lang sakit niya. Nung kararating ko lang nga, eh nasabihan din ako. Ang sabi, bakit hindi ko daw kasama si Lando.”
“Lando? Sino namang Lando ‘yan?”
Napasimangot si Valentine.
“Iyon nga ang pinagtataka ko eh. Who the fuck is Lando? Eh wala naman akong kilalang nagngangalang lando-lando d’yan. Hay nako. Ewan nalang ba, wag nalang natin gaanong isipin.”
Napasimangot na lang din si Cherry.
…
Night came, kasalukuyan ng natutulog ang lahat sa loob ng bahay except kay Cherry at Greg.
It’s already 11 pm.
Cherry is currently covering his mouth to lessen the sound of her moans.
Nakapatong sa kaniya ngayon si Greg habang marahan itong umuulos sa kaniya.
“Go on, hon. Do it more faster.” Bulong niya habang minomotivate ang mister na galingan pa nito lalo. Pero dahil na rin sa edad, mukhang mayroon nanamang misis ang hindi ma sasatisfy ngayong gabi.
“I’m sorry, hon. But I’m on the verge of cumming already.”
“What? That quick? It’s only been just 4 minutes.”
Agad nawala sa mood si Cherry, gusto niyang umalis sa posisyon ngumit patatapusin niya muna ang mister.
Hanggang sa parang aso itong umungol at bumagsak ang katawan sa kaniyang tabi.
“Did it felt good?” Tanong ng mister.
Gustong sabihin ni Cherry na ‘hindi’ but she keep it. Ayaw niyang tapakan ang pride ng mister. Saka naiintindihan niya naman kung bakit gano’n. It’s just that, she already know na she can’t be satisfied with her husband anymore.
May hinahanap siyang iba.
“Yes… It did.”
“Good. I’m happy that I can still satisfy you even with this age.
Hindi tumugon si Cherry. Malalim lang siyang bumuntong hininga saka bumangon mula sa pagkakahiga, isinuot niya na rin ang night gown bago kinuha ang condom na ginamit ng mister at itinapon sa basurahan sa restroom ng kwartong tinutuluyan nila ngayon sa bahay ng kaibigan.
Naghimalos siya saka hinugasan ang pagkababae. Kapagkuwan ay umupo sa toilet bowl at doon tumulala.
It’s been 6 days since that ‘hot’ moment happened.
Hindi pa rin talaga matanggal sa isip niya ang pangyayaring iyon kahit na anong gawin niya.
She missed it so much. She misses it so much.
Gusto niya ulit.
Gustong-gusto niya ulit.
Pero alam niyang hindi na mauulit iyon. What they did with Arnold is a sin. Hindi katangap-tanggap sa status nilang dalawa.
A married woman, doing something sinful behind her husband’s back? It’s shameful talaga kung iisipin.
Infidelity is really shameful.
She knew that, she knows that. Pero kasi…
“I want to feel something so good again.” Bulong niya at isinandal ang likod sa dingding.
Saka wala sa sariling inihagod ang daliri sa namamasa nang pagkababae. She’s so aroused, just by thinking of that moment with Arnold.
“Ohhh… A-Arnold… Mahina niyang ungol kasabay ng pagpisil sa saliri niyang kuntil at paglamas sa kaniyang kaliwang suso.
She’s aware.
She’s aware kung ano ang lumabas sa pagkatao niya matapos ang nangyaring iyon sakanila ni Arnold.
She begun to lust, not to her husband. Pero kay Arnold.
“Ahhh… Shit… Arnold…”
Marahan niya nang inilalabas-masok ang gitnang daliri sa kanyang masikip na butas.
Libog na libog na siya. Hindi mapapantayan, lalo pa’t sabik na sabik na siya kay Arnold.
Ilang araw na din niya itong hindi nakikita. 17 days. Dalawang Linggo na.
Kinabukasan kasi matapos ang mainit na nangyari sa kanila ay nagpaalam ang lalaki sa kanyang mister na kung pupwede ay pansamantala niya munang tigilan ang pag renovate sa kanilang kitchen dahil may kakailanganin lang daw ito sa probinsya.
Sumang-ayon naman si Greg. Suhestiyon din ni Arnold na kung maaari ay kumuha muna sila ng kanyang kapalit.
Pero siyempre, hindi siya sumang-ayon doon.
Hindi sumang-ayon si Cherry sa suhestiyon ni Arnold.
Gano’n din si Greg kaya naman ipinagpaliban muna nila ang kusina. Kaya up until now, hindi pa rin naaayos ng kitchen nila. Pero nakakapagluto pa rin naman sila.
Sinabihan rin ni Greg na maari siyang magsama ng kasamahan nito sa susunod na itutuloy nila ulit ang paggawa nang sa gayo’y mapadali.
Pumayag naman ang lalaki.
“Ahhhh!” Pilit pinahina ni Cherry ang ungol nang siya ay labasan. Habol niya ang hininga habang nakatingala pa rin at nakanganga.
She felt satisfied sa orgasm. But not so satisfied dahil hindi pa rin nawawala ang libog niya.
She wants more, but that certain man isn’t around. She wants him so bad.
Pagkalabas niya ng banyo ay nakita niyang mahimbing nang natutulog ang mister. Muli siyang napabuntong-hinga. Her husband is really old now. Ito na talaga ang pinaka main worry niya. Kaya naman as a wife, hindi niya kinakalimutang alagaan din ang asawa. She wants him to stay healthy. Nang sa gayo’y maayos pa rin ang pamilya nila.
Lumabas siya ng kwarto at lumipat sa kabila. She then saw her daughter peacefully sleeping sa malaking kwarto. Mag-isa lang ito dahil nasanay nang mag-isa palagi matulog.
She kissed Sera’s forehead bago ito tumitig sa anak.
What a beautiful creation.
Talagang nabiyayaan sila ng magandang anghel. Now, she wonder if magkakaroon din siya ng anak na lalaking parang demonyo sa kagwapuhan.
…
Kinabukasan, todo ang pagpaypay ni Cherry ng kanyang abakaniko. May ilang mga butil ng pawis din ang namumuo sa kanyang noo. Maging si Valentine ay gano’n rin.
Mainit ang panahon. Lalo pa’t dumagdag rin ang init na dala ng kanilang suot na Baro at Saya.
“Sabi sayo h’wag na nating iaccept yung offer ng bakla eh. Ano ngayon?” Nakasimangot na wika ni Valentine.
Inirapan naman siya ni Cherry.
“H’wag ka nga. Minsan lang mangyari ito noh. Saka ilang minuto na rin naman eh magsisimula na ang shooting. Umayos ka nalang. Kaunti lang naman ang senaryong kukunin nila sa atin.”
“Eh kahit na! Ewan ko talaga sa mga artistang yan o kung ano tawag d’yan. Talagang tayo pa ang kinuha huh?”
Ngumisi si Cherry.
“Hindi ba obvious beh? Talagang kukunin tayo, sabi nga ng bakla…