fresh grad ako ng journalism. nag-apply ako sa company as editorial assistant. tinawagan ako for interview. on the way sa interview, sakay ako ng jeep from mrt, may sumakay na lalaki, sa tapat ko sya naupo. pasimple ko syang tiningnan, gwapo, matangkad, mukhang naggygym… napansin ko na panay rin ang tingin nya sa akin, di ko sure if assuming lang ba ako or what. anyway, pumara ako sa bldg kung san ako iinterviewin, nagulat ako kasi bumaba rin sya. sinusundan ba ako nito? assuming na naman ako. so diretso ako sa receptionist ng bldg, nag-iwan ng ID at pumila sa elevator. napansin ko nakapila rin un guy sa jeep, ah dito siguro sya nagtatrabaho, naisip ko. pagsakay ng elevator, press ako ng 5th floor, nagkasabay pa kami sa pagpress
john: ay sorry miss
me: ok lang
john: 5th floor ka rin pala
me: ah oo
quick usap lang. paghinto ng elevator sa 5th floor, pinauna nya akong bumaba (uy gentleman). funny lang kasi habang papunta ako sa unit ng pag-aaplayan ko e nakasunod sya. nagtataka na talaga ako. pagpasok ko sa unit diretso ako sa receptionist para magsabi na for interview ako, sya rin namang pagpasok nya at nagtime in sa bundy clock. oh so di pala sya nagwowork (sa isip ko). bago sya pumasok sa pinto, nilingon nya ako at nagtama ang tingin namin, sabay ngiti nya.
natapos ang initial interview at exam ko, sinabihan ako na mag-antay sa reception for the 2nd interview. habang nag-aantay, lumabas si John (break time nila), nginitian na naman nya ako, nginitian ko lang din sya pabalik. tinawag na ako for my second interview. pagtapos ay sinabihan ako kung ok lang ba na bumalik after lunch for the final interview. sa isip ko, tatambay na lang ako sa fastfood sa labas kesa naman iparesched ko pa un final interview.
sa paglabas ko ng pinto, nagkabanggaan pa kami ni john.
me: aray!
john: oooppsss ay miss sorry, masakit ba?
me: di naman masyado (habang hinihimas ang noo kong tumama kay john)
john: sorry talaga miss, upo ka muna dito baka nahilo ka (habang inaalalayan ako sa sofa ng reception)
officemate: ayan john di ka kasi nag-iingat
john: nagsosorry na nga, di naman sadya
me: ok lang talaga ako.
john: John! (sabay offer ng kamay nya for shake hands)
me: Joy (nakipagkamay naman ako)
john: sorry talaga Joy.
me: okay lang talaga, una na ako.
john: tapos na interview mo?
me: may final interview pa raw mamaya after lunch. sige ha
john: see you later (sabay ngiti)
nagpunta ako sa jollibee, di muna ako umorder, naupo muna ako sa bakanteng lamesa at nag-umpisang magbasa ng novel na dala ko. di ko napansin ang oras, 12 na pala. dumadami na ang tao.
john: hi joy, dito ka pala tumambay, kumain ka na?
me: uy john, oo nagpalipas oras lang, eto papila pa lang para umorder.
john: sabay na tayo.
nagpilit si john na ilibre ako. nakapagkwentuhan rin kami habang kumakain. at sabay na kaming bumalik sa office nila.natapos ang final interview, tanggap ako sa trabahon. sa paglabas ko ng office ng boss, nadaanan ko ang station ni john, nakatayo sya sa may aisle, parang inaabangan talaga ang paglabas ko.
john: congrats!
me: huh paano mo.. (pagtataka ko)
john: ang saya mo e, so malamang natanggap ka
me: ah eh, oo start ako next week
john: yun, magkakaron din ng maganda dito sa office
me: tse! see you next week
john: can’t wait
lumipas ang mga araw, natapos ko ang medical exam, nakumpleto ang reqts.. first day of work. inintroduce ako sa lahat ng empleyado. ang cubicle ko ay katapat ng cubicle ni john, may aisle in between, mataas ang mga partitions dito kaya hindi nagkakakitaan unless pupunta ka talaga. lumipas ang mga linggo, panay ang kwentuhan namin ni John. madalas kami sabay maglunch at umuwi. hinahatid pa nya ako sa mrt madalas. minsan pagpasok ko, may chocolate sa desk ko with post it ” good morning beautiful”. minessage ko sya sa YM:
me: sayo galing itong chocolate?
john: yup
me: salamat!
in bet…