How To Dress A Spring Chicken [ Steps 4 & 5 ]

“Hon… aah.. pwede ko iputok? aaaah…. aaah….. ano?… anoba?…” Halos mamilipit na si Karlo kakahintay ng sagot ni Cheska. Puputok na siya anumang segundo.

“Hi-hi… pwede… katatapos lang ng period ko…. go…” Sexy ang hagikhik ni Cheska. Hagikhik ng pambibitin. Gustong gusto naman ito ni Karlo. Parang submissive fetish ang pakiramdam niya sa ginagawa ni Cheska sa kanya.

“AAAAAh….AAAAAh…..Huuu… HAAAaah…” Ibinuhos ni Karlo ang katas niya sa loob.

Step 4 :

Unti-unting nagkamalay si Carysh. Hindi niya maigalaw ang kamay at paa. Naigagalaw ang braso pero konti lang. May pumipigil sa kamay at paa niya. Naka-fetus position siya. Pero ang kaibahan ay nasa likod ang kamay niya. May pumipigil sa kamay niya. Gusto niyang malaman kung anong oras na, kung umaga na ba o gabi pa. Wala siyang ideya kung ilang oras siyang nakatulog. Iniisip niya na nasa kutson na higaan siya sa kwarto niya. Pero bakit hindi niya maimulat ang kanyang mga mata? Anong nangyari?

Unti-unti bumalik ang alaala. Pauwi siya papasok sa subdivision, naglalakad, nang may magtakip ng telang may masangsang na amoy sa mukha niya. Hindi na niya alam kung ano ang nangyari…

Ngayon, naka-tape ang kamay at paa niya ng matibay na tape. Anumang hila niya at pagpwersa ay di makalas. At kaya di niya maimulat ang mata ay may tape din ang mga mata niya paikot sa ulo.

May kumaluskos. May bumababa sa hagdan. Tiyak ni Carysh na hindi kahoy ang hagdan. Papalapit sa kanya ang tunog. Sementado ang hagdan! Gumapang ang takot sa katawan ni Carysh. Nasa konkretong silid siya. Dito siya dinala ng kanyang kidnaper. Ano ang gagawin nito sa kanya? Papatayin? Re-reypin? Naisip ni Carysh ang mga napanood niya sa Social Media na kini-kidnap na babae at mga pelikula. At malamang, katulad ng kalimitan sa pelikula, ay nasa isang basement din siya!

“O, mag-almusal ka. Sabi ni boss, kumain ka daw. Susubuan kita.” Sabi ng boses na medyo maliit at tunog bata pa na lalaki. Nasinghot ni Carysh ang amoy sigarilyo na katawan nito.

Sabi ng lalaki ay almusal. Naisip ni Carysh na umaga na. Mahaba ang naging tulog niya. Pampatulog ang ipina-amoy sa kanya ng kidnaper.

“Sino ka? Ba’t mo ako kinidnap? Hindi kami mayaman! Wala akong kasalanan sa inyo! Pakawalan nyo ako!”
May takot, pero palaban si Carysh. Kaya malakas ang loob niyang umuwing mag-isa dahil matapang siya. Ito ang karakter niya.

Ngayon andito siya sa lugar na hindi niya alam kung saang lupalop ng daigdig. Parang bangungot, dapat ay nasa school na siya ngayon. Subalit, gumising siya na naka-tape ang kamay, paa, at maging ang mga mata.

“Hindi ako ang kidnaper. Katulong lang ako dito. O, ibuka mo lang ang bibig mo, susubuan kita. Pritong itlog ito, saka hotdog, saka sinangag. Ako ang nagluto nito.”

Isinandal siya ng lalaki sa couch. Malambot ang sandalan ng couch pero di niya maramdaman dahil nakatukod ang kamay niyang naka-tape sa likod. Nasa isang basement siya na may couch! Parang scene sa isang pelikula. Ito ang picture na nasa isip ni Carysh. Kailangan niyang kabisaduhin ang kinalalagyan niya. Kailangan may mai-kwento siya sa pulis kung makakatakas dito.

“Pinilit ni Carysh na kumain. Hindi niya inaasahan ang masarap ng pagkakaluto ng almusal. Tamang tama sa taste niya ang pagkakaluto ng pagkain. Sakto lang sa taste niya. Kaya imbes mawalan ng gana ay sarap na sarap siya sa almusal na inihanda ng lalaki na maliit ang boses, na may amoy sigarilyo ang katawan.

Natapos ang subuan.

“Thanks. Masarap ang pagkakaluto mo. Sana tulungan mo akong makaalis dito. Anong pangalan mo?” Tanong ni Carysh. Naisip ni Carysh na magbait-baitan. Baka maawa sa kanya ang katulong.

“Sorry, di ko pwedeng sabihin sa ‘yo.”

“Sige, painom na lang ng tubig.”

Nang makainom ng tubig, naiihi si Carysh.

“Naiihi ako. Saan ako iihi? Dito na lang ba? Papanghe itong basement nyo.” Parang nakadama ng takot si Carysh. Kung iihi siya at nakatali siya ay tiyak na huhubaran siya ng lalaki. Pero, kesa naman pumutok ang pantog niya kakapigil ng ihi.

Tinanggal ng lalaki ang tape sa paa niya. May gunting itong ginamit. Pinatayo siya.

“Sandali, naninigas ang paa ko. Di ko pa kaya. Give me time.” Sabi niya sa lalaki. Hindi naman siya nito pinilit na tumayo.

Nang papalapit na ang lalaki, ay tinantiya niya ang lugar na pwesto nito sabay ubos-lakas na tinadyakan niya ito.

“Ha-ha. Daplis! Wag ka nang magtangka dahil baka saktan ka ni boss. Para ka palang Kung Fu master.”

“Huh, talaga! Lalaban ako! Hayup kayo! Pakawalan nyo ako dito.” Pasigaw ang paglalabas ng galit at suya sa nangyari. Frustrated siya dahil di natamaan ang lalaki.

Hinawakan siya ng lalaki sa braso. Nagpumiglas siya. Pero, hindi na siya nagtangka na lumaban. Nagbago ang isip niya. Useless na ang makipaglaban dahil wala siyang nakikita. Mas maganda kung hindi siya masasaktan o masusugatan kaya. Iginiya siya ng lalaki papunta sa toilet.

“O, ayan umihi ka na.” Sabi ng lalaki.

“Dito? Nakatayo?” Tanong ni Carysh.

“Ah, sorry.” Dispensa ng lalaki. “Naku, paano ‘to? Ibababa ko ang panty mo tapos, umupo ka na lang sa bowl ng toilet.”

“Tanggalin mo na lang kaya ang tape sa kamay ko. Nahihirapan ako. Please.”

“Di pwede eh. Sorry ha! Ibababa ko na lang panty mo then, iuupo kita sa toilet bowl.” Sabi ng lalaki.

Napa-isip si Carysh. “then” ang nabanggit ng lalaki. English! Tipong may pinag-aralan ito at nagkukunyari lamang na mangmang. Tapos, unti-unti nang tinanggal ng lalaki ang kanyang panty. Kinikilabutan si Carysh. Nung huling may ibang naghuhubad ng panty niya ay yung yaya niya nung nasa nursery pa siya. Ngayon ay isang lalaki na hindi niya kilala, hindi alam ang mukha kung gaano kapangit.

Nang maramdaman niyang pumasok na ang kamay ng lalaki sa loob ng palda…

“Sandali… sandali!” Umatras siya. Tinabig ang kamay ng lalaki gamit ang paa niya. Napaatras ang kamay ng lalaki.

“Wag kang titingin ha! Tatadyakan kita! Wag kang magkamaling hipuan ako. Magrarambol tau dito.” Binalaan niya ang lalaki.

“Promise. Hindi ko gagawin yan.”

Pumasok uli ang kamay ng lalaki sa loob ng paldang uniform sa school. Naramdaman niya lumusot ang kamay ng lalaki sa loob ng garter ng panty niya at unti-unting ibinaba nito ang garter. Dinig niya ang malakas na paghangos ng lalaki. Amoy na amoy niya ang amoy-sigarilyong hininga nito.

“Wag kang titingin ha!?”

“Hindi ko makikita yan dahil ang haba nitong palda mo.”

Iniangat ni Carysh ang kanyang paa ng gumuhit na sa hita niya ang pakiramdam ng panty niya na ibinababa na ng lalaki. Nawala sa isip niya na dapat ay hanggang sa may tuhod lang dahil ihi lang ang gagawin niya.

“Huwag kang titingin hayup ka!”

“Hindi ah. Nakapikit ako.” Sabi ng lalaki

“Ulol!” Paasik na tugon ni Carysh.

“Ugh, ang panghe ng panty mo!” Kantyaw ng lalaki sa amoy ng kanyang underwear.

“Hayuup! Inamoy mo! Ang bastos-bastos mo! Kahapon pa yan! Siyempre mapanghe yan! Pakikuha na lang ng wetwipes sa backpack ko please. Nangangati na ako.” Request ni Carysh sa lalaki. Pagkasabi nun, napamaang si Carysh. Paano niya pupunasan ang femfem niya kung naka-tape ang kamay niya.

Umalis ang lalaki sa toilet. Dinig niya ang mga yabag nito na papalayo. Sinamantala ito ni Carysh. Sinalat ng paa niya kung nasaan banda ang toilet bowl. Nung sigurado na siya ay saka naupo at…

“Swissssssssshh….swssisisis…swishh.”

Sunod ang mga kaluskos mula sa malayo. Parang ibinuhos lahat ng laman ng backpack niya.

Maya-maya…

“O, eto ang wetwipes mo… Naku… hindi mo nga pala mahahawakan ito. At hindi mo ako papayagan na magpunas ng ano mo… “

“Talaga… Ano ka, sinuswerte?” Pag-kontra agad ni Carysh.”

“Alisin mo na lang muna ang tape sa kamay ko. Promise, hindi ako manlalaban.” Pakiusap ni Carysh.

“Hindi pwede. Pagkatapos mo akong tadyakan. No way! Baka sakalin mo ako.”

Nag-English muli ang lalaki. Unti-unting nabubuo ang hinala ni Carysh na may pinag-aralan ang lalaki.

“E, wag na lang. Isuot mo na ang panty ko please.”

“Hindi, ipinapasunog ni boss itong panty mo. Bibigyan kita nung pinabili niya.”

Inakay siya na lalaki pabalik sa couch. Hindi siya pumayag na ang lalaki ang magpupunas ng wetwipes sa femfem niya. Hinayaan na lang ni Carysh na hindi napunasan ang ari niya kesa naman ang kamay ng lalaki ang gagawa nun sa kanya. Kahit wala siyang panty pansamantala ay natatakpan naman ito ng mahabang uniform. Feeling ni Carysh mabait ang lalaki. Dahil kung hindi ay baka pinaghihipuan na siya nito. O baka naman malaki lang ang takot nito sa boss sa kanyang boss.

Sandaling umalis ang lalaki. Hindi malaman ni Carysh ang gagawin. Kung magtatakbo siya ay baka maumpog lang siya o kaya ay madapa. Bumalik uli ang lalaki.

“O tayo! Nilagyan ko ng panty liner itong panty para hindi ka raw mangati at para di ka palit ng palit ng panty.”

Tumayo si Carysh. Marunong ang boss nito sa loob-loob ni Carysh. Nang maramdaman niya ang kamay ng lalaki sa may paanan ay iniangat niya ang isang paa, sunod ay ang isa pa. Maingat na itinaas ng lalaki ang panty hanggang sa tamang pwesto nito. Alam ni Carysh na nakikitaan siya ng lalaki. Pilit na lang na inilalayo niya ang balakang para hindi siya gaanong makitaan tutal mahaba ang school uniform na suot pa niya simula kahapon. Pero wala siyang magagawa. Nagtataka lang siya. Bakit hindi siya nito ginagawan ng kalaswaan? Gentleman kidnapper ba ito?

Hindi nakalimutan ng lalaki na lagyan uli siya ng tape sa paa. Napahiga muli siya sa couch.

Sa tanghali ay pinakain siya ng lalaking maliit ang boses. Pinilit niyang tanungin ito ng pangalan at alamin kung anong lugar ang kinalalagyan. Subalit, walang binanggit na kahit ano ang lalaki.

Mahabang oras ang dumaan. Narinig na naman niya ang kaluskos pababa ng hagdan. Parehong bigat ng yabag at maingat na pagsayad ng suot nitong sapin sa paa ang naririnig niya pero, isang bagong boses ngayon ang naririnig niya.

“Hello.” Malaki ang boses ng lalaki. maganda pakinggan. Parang boses ng announcer sa radyo. Hindi umimik si Carysh sa bagong boses na narinig niya.

“Kailangan ko ang boses mo na nasasaktan. Kaya papipiliin kita. Sasaktan kita o bibigyan mo na lang ako ng record ng nasasaktan na babae?”

“Bakit? Ipa-pa-ransom mo ako? Wala kaming milyones sa bangko. Walang mabibig…