BANG! BANG!
Ang tunog na ito ang umalingawngaw sa buong kagubatan at dalawang katawan ang humandusay. Isang lalaki at isang babae na parehong may butas ng bala sa gitna ng kanilang mga mata mula sa isang baril.
Ang bumaril na naka maskara ay tinignan ang kanyang katatapos lang na pagpaslang sa mag-asawang biktima.
“Tapos na boss” sabi niya sa telepono at tinapon ang baril sa tabi ng bangkay.
Ang mag-asawa na sina Ronnie and Criselda Victorio ay sikat sa bayan ng Villaverde sa gitnang bahagi ng lungsod. Kilala ang pamilya Victorio bilang isa sa pinaka maipluwensyang pamilya sa bayan ng Villaverde sa kadahilanan na sila ang may ari ng isa sa mga pinaka-malaking coprahan sa bayan.
Ang mag-asawa ay kilala naman bilang isa sa pinaka mabait na mga tao sa bayan, mahilig sila sa mga gawaing para sa mga tao nila sa coprahan. Kaya naman nakakagulat na andito ngayon ang dalawang miyembro ng pamilya Victorio na wala ng buhay.
Di nagtagal ay nagdatingan ang mga pulis at ang mamang kanina ay nag-report na patay na sila sa boss niya ay wala na.
Nagkagulo ang mga pulis sa paglapit sa pangyayare ngunit di kagaya kung paano iniwan ng mamang nakamaskara ay ngayon ay nasa uluhan na ng mag-asawa ang isang otso anyos na batang lalaki. Ang bata ay umiiyak para sa kanila, siya si Carlos Mateo Victorio, ang kaisa-isang anak ng mag-asawa.
Akap akap ni Carlos ang ulo ng kaniyang mga magulang na nasa kandungan niya habang walang tigil ang pag-iyak nito.
“Mama! Papa! Gumising na po kayo! Wag niyo po ako iwan ditto mag-isa!” sigaw ni Carlos ng makita siya ng mga pulis.
Nilapitan siya ng mga pulis kasama ang kanyang tiyuhin at lolo “apo! Bakit ka nandito?! And mama at papa mo ay-” naputol ang sinasabi ng kanyang lolo na si Don Arturo Victorio ng Makita ang kanyang anak at ang kanyang asawa na patay sa kandungan ng kanyang apo.
Niyakap niya agad ang kanyang apo habang humahagulgol ito dahil sa nangyare sa kanyang mga magulang.
“Don Arturo halikayo po at ilayo muna natin ang bata sa lokasyon” sabi ng hepe ng pulis.
Tumango naman ang matanda at inakay siya ng nakababatang kapatid ni Ronnie na si Julio Victorio. Patuloy naman ang pagluha ni Carlos habang naglalakad sila palayo sa katawan ng kanyang mga magulang. Nasa kamay niya ang kwintas ng kanyang ina na may picture niya at ng mag-asawa.
Inayos naman agad ng mga pulis ang lahat lahat para agad na makuha ang bangkay ng mag asawa. Tinanong naman ng pulis si Carlos kung paano siya napunta doon, sabi niya ay kasama siya sa pagkuha ng mamang naka maskara ngunit nakatakbo siya agad agad dahil sa ama niya.
Sinabi niya na hindi niya kilala ang nakamaskara ngunit mukhang kilala ng ama niya ang lalaking iyon. Pinasalamatan naman ng hepe si Carlos at pina-alis na siya at ang kanyang lolo sa lugar na iyon.
Naluluha naman ang bata pabalik ng kanilang mansion dahil sa Nakita niya at nalaman niya nung gabing iyon. Sinalubong naman agad ng asawa ni Don Arturo na si Dona Elenita ang apo at niyakap niya ito. Sabay na umiyak ang mag-lola habang ang iba ay aligaga sap ag-sasaayos ng bahay.
Lumipas ang ilang araw at naburol at nailibing na ang mag-asawa sa isang mausoleo sa bayan. Kasama sa bumisita sa burol ay ang mga tao sa Bayan ng Villaverde at pati ang gobernador at mayor ng Villaverde na sina Don Paquito at Don Lucio Salazar na may ari ng taniman ng tubo sa bayan.
Parang kay bilis ng nangyari at ngayon ay nakatayo na lang sa harap ng puntod ng magulang niya ang batang isa ng ulila. Nakatayo lamang ang bata sa harap ng puntod at pinipigilan niyang umiyak.
“Pangako papa, mama, ipaghihiganti ko kayo. Makukuha niyo ang hustisya na para sa inyo. Kahit na hindi makakatulong ang mga pulis, ako mismo ang maniningil sa kanila, magbabayad sila!” sabi ng bata sa puntod ng kanyang mga magulang.
Lumipas ang mga araw at nagpasya ang lolo at lol ani Carlos na ilayo muna siya sa Villaverde. Sumang-ayon naman ang bata ngunit nagsabi siya na mas gusto niyang pumasok sa isang paaralan sa Germany. Kahit may konting kaba ay pumayag naman ang mag-asawang Arturo at Elenita. Ilanga raw lang ay hinatid ni Don Arturo si Carlos sa airport at lumipad sila papuntang Germany.
Iniwan ni Carlos ang buhay niya sa Villaverde ngunit baon niya ang pait ng alaala ng kanyang magulang, naiwan na rin ang mga kababata at kaibigan niya ngunit nangako siyang babalik siyang muli.
20 TAON ANG LUMIPAS
Nagmamadali ang isang babae sa paglalakad sa loob ng City hall, may dala itong mga papeles at may kasama rin siyang isang lalaki na may dala din nang gamit nito.
“Dalian natin Franko baka ma-late tayo sa meeting kay mayor Salazar” sabi ng dalaga na nakasuot ng business attire ngunit kita ang hubog ng katawan nito.
“Ikaw naman kasi Cris, di ba kaibigan naman ng pamilya mo si mayor? Bakit kailangan pa natin mag-madali!” ganting sagot ni Franko sa kanya.
“Oo nga magkaibigan nga ang pamilya namin pero para to sa Foundation nila tito Ronnie at tita Criselda. Kaya walang pami-pamilya ditto” sabi naman ni Cris.
Nakarating naman kaagad sa opisina ni Mayor Salazar ang dalawa “hello, kay Mayor Paquito po” sabi ni Cris at nginitian naman siya ng sekretarya
“may kausap pa si Mayor eh Cris, pero alam naman niya na dadating ka, upo muna kayo sa meeting room 1 at sabihan ko na lang si Mayor” sabi ng sekretarya
“Thank you mam joy” sabi naman ni Cris ng may ngiti sa mukha at dumerecho ito sa meeting room one.
Agad naman sinabi ng sekretarya gamit ng intercom ang pangyayare “Mayor, andito na po si Mam Cris Victorio” sabi niya at nag-antay ng sagot.
“sige sandal na lang kami, sabihin mo maghintay lang sandali” sabi ni mayor na parang hapo.
Sa loob ng opisina ay may isang dalaga na nasa dise-otso anyos na walang tigil ang ungol habang patuloy ang pag-ulos ng nakakatandang Mayor.
Nasa sisenta anyos na lalo ang matanda habang ang dalaga naman ay pinakabayo niya sa naninigas na titi nito “bilisan natin, palabasin mon a agad” sabi niya sa dalaga.
Ang dalaga naman ay may itsura, Morena ngunit Malaki ang dibdib at maganda din ang pwet na ngayon ay parang kabayong sinasakyan ang matanda.
“uh Uh uh! Sige na Mayor, putok niyo na po sa loob” sabi ng dalaga habang pilit niyang kinakabayo ang titi ni Mayor.
“Ayan na ako Stella, tanggapin mo lahat ng tamod ko!” sabi ni mayor at pinutok sa loob ng dalaga ang kanyang tamod.
Hingal ang dalaga na umalis sa kandungan ng Mayor na si Paquito at nagbihis ito. Isa ito sa mga ‘scholar’ ni Mayor pero ang totoo ay ginagawa niyang puta ang mga babaeng ito.
“lumabas ka na, eto ang pera mo” sabi ni mayor habang sinusuot ang barong nito at binigay din niya ang envelope ng pera.
Kinuha ito ng dalaga at ngumiti “thank you mayor” sabi niya sabay halik sa pisngi ni mayor at umalis na.
Si Mayor Paquito Salazar ay nakikipag-palitan lang sa kanyang anak na si Lucio para sa pagiging Mayor at Gobernador sa kanilang bayan. Ang isa pa niyang anak naman ay ang Congressowman ng Vilaverde habang ang kanyang dalawang apo ay nasa konseho naman ng Villaverde.
Sa edad na sitenta (70) ay mahilig pa din ito sa mga batang dalaga at number one niyang favorite ay si Stella, sexy na ito, malibog pa, at higit sa lahat game na game makipag-laro sa kanya.
Lumabas naman ito ng kanyang opisina upang makipagkita sa mga nag-aantay na bisita nito “hi Cris! Pasensya na ah, natagalan kami sa meeting ng mga scholars ko eh” sabi niya sabay beso sa dalaga.
Nginitian naman siya ng dalawa at bumeso din si Cris a kanya. “Ayos lang po iyon Mayor Salazar” sabi ni Cris
Natawa naman ang matanda “napaka pormal mo naman, samantalang kilala na kita bata ka pa lang” sabi ni Mayor sa kanya
“Pasensya na po lolo Iquing, business po kasi pag-uusapan natin at ayoko pong haluan ng personal nating pagsasama” sabi ng dalaga
“Hay naku! Parehas kayo ng tita Criselda mo, sumalangit nawa, ganyan din siya dati sa akin, anyway, ano ba ang atin?” tanong ng matanda sa kanila
Napangiti naman si Cris at tumango ito “well Mayor, nandito po kami para sa planong pag bigay trabaho sa aming foundation para sa inyong mga scholar, kailangan po naming kasi ng dagdag na tao at makakatulong po sana na makuha naming ang mga scholars niyo. May sweldo naman po kaming maibibigay sa kanila” sabi ng dalaga
Tumango naman si Mayor at ngumiti “sige magandang plano yan, papakausap ko si Stella sa iyo para makipag coordinate sa mga scholars ko” sabi ni Mayor.
Natuwa naman ang dalaga sa sagot ni Mayor at tumango ito “Salamat po! Sige po kunin na lang po naming yung detalye nung Stella” sabi niya
“sige, sa sekretarya ko, sabihin mo ipakilala ka din niya ditto para magka-usap kayo” sabi ni Mayor at tumayo sila para magkamay
“Sige po” sabi ng dalawa at binigay din nila ang papeles na kailangan para ditto sa mayor at kinuha ang detalye sa kanyang sekretarya.
“Ah siya nga pala, ngayon ang dating ng pinsan mo di ba?” tanong naman ng matandang mayor.
“Ay opo! Pauwi na nga po ako para maabutan ko siya at masurpresa” sabi ni Cris.
“Ah panigurado eh magugulat talaga yung bata iyon, lalo na sayo ngayon dalaga ka na talaga” sabi ng matanda at tinignan siya mula ulo hanggang paa “paki abot na lang ang pabati ko sa kanya at sa lolo mo ah” sabi sa kanya.
“opo…” sabi naman ng dalaga na umalis na din sila sa opisina ni Mayor.
Umuwi na si Criss a kanilang hacienda, Malaki ang lupa ng mga Victorio at Malaki din ang bahay nila ditto sa Villaverde. Ang mansion sa lupa ng mga Victorio ay tinutulayan ng lahat ng miyembro ng pamilya.
Nandiyan si Don Arturo at Donya Elenita bilang ulo ng pamilya, meron silang dalawang anak. Si Julio Victorio na tagapangasiwa ng shipping company nila na nagdadala ng mga copra sa iba’tibang parte ng Pilipinas.
May asawa si Julio na nagngangalang Cristine Perez-Victorio, kanang kamay ni Donya Elenita sa bahay at Gawain.
Meron silang tatlong anak: Si Marco Victorio ang panganay na nagsasanay na humalili sa kanyang ama.
Si Cristiano Victorio o mas kilala na si Cris dahil siya ay isang transsexual na babae at siya din ang tagapangala ng foundation na itinayo ng lolo nila para sa yumaong tiyo at tiyahin nila.
At ang huli ay si Maria Patrice Victorio na kakagraduate pa lamang at bunso sa mga magkakapatid.
Ang isa pang anak ay ang yumaong si Ronnie Victorio at ang asawa na si Criselda Victorio, isa lamang ang kanilang anak at iyon ay si Carlos na magbabalik pa lamang sa Villaverde.
Si Carlos Mateo Victorio ay dalawampung taon ng nasa ibang bansa para mag-aral at ngayon ay pauwi pa lamang siya ngayong araw sa kanilang bahay sa Villaverde.
Ang mansion ay nagkakagulo sa pag-aayos para sa pagbabalik ng kanilang kapamilya at ito ang nadatnan ni Cris pag-uwi niya.
“Ayusin niyo yung pagkain sa mesa ah! Tapos eh linisin niyo ang kwarto ni Caloy ah! Siguraduhin niyong walang mawawala sa gamit niya” sabi ni Donya Elenita
“Wow busy si lola ah” sabi ni Cris ng bumeso ito sa kapatid at nagmano sa lolo nila
“Hayaan niyo na ang Lola niyo, alam niyo naman kung gaano kaimportante ito sa kanya” sabi ni Don Arturo.
Samantalang sa mausoleo ng pamilya Victorio ay may nakahintong kotse at sa loob ay isang matipunong lalaki ang andito. Naglagay ito ng bulaklak sa puntod ng mag-asawa “ma, pa, andito na ako ulit, kamusta kayo jan? miss na…