Inosente (Chapter 1: Ang Simula)

MAHABA ang biyas.

Balingkinitan.

Malulusog ang dibdib.

Maliit ang mukha.

Ang labing makipot.

Mapanuksong mga mata.

Nakalugay na mahabang itim na buhok.

Putangina.

Hindi ako estatwa para hindi tigasan sa aking nakikita. Lalo na kung paano niya iindayog ang katawan sa saliw ng maingay na musika. Halos siya nalang ang naiwang sumasayaw dahil ang lahat ng kalalakihan ay nakatunghay na lamang sa kanya. Tulad ko ay naglalaway sa ganda ng babaeng nasa harap. Humihiyaw pa ang iba sa tuwing napapayukod ang babae dahil halos kita na ng mga ito ang kanyang itim na panty.

Gusto ko na siyang lapitan at kaladkarin. Pero kapag nangyari iyon ay ibig sabihin ako ang talunan. Hindi ako magpapadala sa kanyang mga drama.

Inayos ko ang aking upo at saka tinungga ang laman na alak ng hawak kong baso. Ramdam ko ang maniit na likido na humaplos sa aking lalamunan. Pero ang init niyon ay hindi mapantayan ang init ng aking katawan habang patuloy siyang pinagmamasdan.

Masyadong mahalay.

Walang hiya sa sarili.

Pariwara.

Tangina! Nakakagigil ang kanyang hitsura.

Hindi siya karapat dapat na tulungan pero wala akong magawa. Hindi ko rin siya maaaring iwan ritong mag-isa.

****************

Gustong kong matawa sa hitsura niya. Kunot ang noo at gigil na gigil ang mukha. Pero hindi naman niya maikakailang nagugustuhan niya ang nakikita. Kunwari pa. Pero alam kong gustong-gusto na niyang magsalsal habang nakatitig sa akin.

Pucha! Siya lang ang tanging lalaking tumanggi sa akin. Lahat ng nilalapitan ko ay madaling paluhudin. Madaling bolahin. Pero hindi siya. Natatablan sa mga ginagawa ko.

Kaya naman mas ginalingan ko pa ang pagsasayaw. Wala akong pakialam kung makita na ang aking pwet sa kakagalaw kung ito lang ang dahilan para lapitan niya ako at patulan. Pero tangina. Mukhang matigas talaga siya.

Kaya naman ginawa wala na akong magagawa pa. Ito na ang pinakahuli kong braha.

Lumapit ako sa pinakaunang lalaking nakita ko Hinila ko siya at siyawan. Halos hawakan na nag lalaki ang aking katawan pero hindi ako tumutol. Hinayaan ko lang siya. Wala akong pakialam kung saan pa mapunta ang kamay niya.

Ilang minuto pa ang lumipas pero wala pa ring nangyayari. Pucha! Isa siyang tuod.

Kaya naman itinulak ko na ang lalaking sumasayaw sa harap ko. Pero imbes na tantanan ako ay mas naging agresibo pa ito. Hinawakaan ako sa aking pwet. Sinasagi ang dibdib ko.

Tangina! Muli ko siyang tinulak pero sa pagkakataong iyon ay nahawakan niya ang braso ko.

“Sa tingin mo ba, mapipigilan mo ako? Eh ikaw ‘tong puta kung makasayaw kanina.”

Sinubukan kong muli siyang itulak pero makulit talaga. Bunga na siguro iyon ng pambubuyo sa kanya ang mga tao sa paligid. Inuutusan siyang himasin ako.

“Bitiwan mo ‘ko! Hayop–“

Hindi ko na maituloy ang aking sinasabi nang biglang dumating ang isang lalaki at walang kahirap-hirap na binalibag ang nanggugulo sa akin.

Pucha! Akala ko hindi magbubunga ang aking plano. Pero heto siya ngayon. Nakatayo sa harap ko. Parang isang asong na ayaw makipag-share ng buto. Gusto niya ay siya lang ang makakatikim.

Napangiti nalang ako kahit hinawakan niya ako at kinaladkad palayo ng lugar na iyon. Gustong-gusto ko ang tiimbagang niyang mukha habang hinihila ako palayo. Halos matumba na ako dahil sa taas ng takong ng aking sapatos pero wala siyang pakialam.

Hanggang sa itulak siya ng lalaki sa may kotse.

“Pasok!”

“Eh, bakit ka galit?”

“Ano bang gusto mong gawin ko? Hayaan kang maghubad doon?”

“Pakialam mo ba?”

“Sino bang may sabi na may pakialam ako?” sabi niya sabay hawak sa aking braso. Binuksan niya ang pinto ng kotse sabay tulak sa akin papasok.

Medyo masakit sa likod nang pabalibag niya akong ipasok. Hindi tuloy maiwasang malilis ang aking damit. Pero wala akong balak ayusin ‘yon. Kahit nakapasok na sa driver’s seat ang aking kasama. Imbes na ibaba ang aking suot na miniskirt ay ibinuka ko pa ang aking hita.

Kitang-kita ko kung paano nanlaki ang mga mata niya habang tinitingnan ang ginagawa ko. Galit siya oo. Pero hindi ko mapalampas ang kaunting ngiti sa kanyang labi.

Dahil sa kaunting ngiti na iyon ay mas naging matapang ako.

Nilakbay ko ang aking daliri sa aking panty at binaba iyon. Walang kahihiyang nilaro ko ang aking tinggil.

“Ahhh… ahhh… sarap… parang gusto kong may kumain ng puke ko…”

Hindi siya makagalaw sa kinuupuan. Nakatitig lang siya habang nakatingin sa akin. Hinintay ko siyang gumalaw pero naninigas pa rin siya. Kaya ako na ang nagkusa.

Kinuha ko ang kamay niya at pinahawak ko siya sa aking puke. Nung una ay hindi siya gumagalaw. Pero hindi ako papayag. Ako na mismo ang gumiya sa kamay niya para hawakan ang puke ko.

“Ahhh… Ayan na ooohhh… Tatanggi ka pa ba?”

Hindi pa rin siya makasagot. Kitang-kita ko ang pagpipigil niya. Pero alam ko rin na malapit na siyang bumigay. Kaya muli kong kinuha ang kamay niya at dinilaan ang hintuturo niya. Hindi ko inaalis sa kanyang mga mat…