Maling-mali. Iyon lang ang tanging masasabi ko sa nangyari kagabi. Hindi tama ang patulan ko ang isang bata na tulad ni Thea. Halos pwede ko na siyang maging anak dahil magka-kwarenta y anyos na ako sa susunod na buwan. She’s half my age, for pete’s sake! Hindi ko matanggap na ginawa ko iyon sa isang bata! Kung hindi lang sana ako uminom ay hindi ko siya papatulan nang ganoon.
Fuck! Bakit ba kasi hindi ako nakapagpigil?
Kagabi nang pinakiusapan ako ng aking asawa na sunduin ang nakababatang kapatid na si Thea sa bahay ng kaklase ay agad akong sumunod. Parang kapatid na rin ang turing ko sa bata kaya hindi na ako nagdalawang isip pa. Pero ganoon nalang ang aking pagkagulat nang tumawag sa akin si Thea at nagpapasundo sa ibang lokasyon. Ang bar kung saan ko siya naabutang nagwawala sa stage.
Tangina. Iyon ang unang beses ko siyang nakitang gumiling na parang pokpok. Ang damit niya ay hindi tulad ng mga araw-araw niyang sinusuot. Napaka-sexy niya sa mini skirt at sleeveless blouse. Inaamin kong naakit ako sa hitsura niya. Ibang-iba talaga siya kagabi. Halos hindi ko na siya makilala. At ang babae, parang inaakit pa ako. Lantaran akong tinuturo at tinititigan sa mata. Parang nang-eengganyong sayawan ko rin siya.
Puta! Napakamapang-akit. Kaya halos ilang minuto pa ang lumipas bago ako sumuko sa kanya. Hindi ko na rin kasi matiis ang mga lalaking umaaligid sa kanya. Mga hayok sa laman na mga kabataang kaedad rin niya. Ni hindi ako sigurado kung marunong magsilaba ng brief at boxers ang mga ito. Ni ang pambili ng sariling condom ay hinihingi pa sa mga magulang. How can I trust these boys around Thea? Mga uhugin lang ang mga ito.
Kaya iyon na nga ang nangyari. Ako na ang lumapit at hinila si Thea palayo sa lugar na iyon. Pero mali pala ang ginawa kong iyon. I should’ve let her do her thing. Hinayaan ko siyang mas magpakalasing pa. Yes she was drunk last night. Kaya siguro naging daring. Tangina! Hindi ko na siya sana nahawakan sa maseselang bahagi ng katawan. Hindi ko na sana siya pinatulan. Hindi ko na sana naramdaman na umagos ang malagkit niyang katas sa aking mga kamay.
Fuck! Iniisip ko pa lang ang bagay na iyon ay nakakaramdam ako ng ibayong init sa katawan.
No. hindi pwedeng manaig ang emosyon ko. Hindi ako pwedeng tigasan.
“Okay ka lang, Kuya Jax?”
Shit. Even her voice isn’t helping. Napaka-seductive nitong pakinggan kahit sa iilang salita lang na binitiwan nito. Hindi rin nakakatulong ang pagsabay niya sa akin ngayong umaga. Masyadong presko pa ang nangyari kagabi para magkasama kaming muli sa iisang lugar.
“Kuya Jax?” muling tawag ni Thea sa akin.
“Oo? Ano ‘yon?” sagot ko sa kanya. Ni hindi ko siya tinapunan ng tingin. Ayokong magkaproblema sa pagmamaneho.
“Ang tanong ko eh okay ka lang ba?” paglilinaw niya.
“Oo. Okay lang ako,” sagot ko sa kanya. Muli ay ‘di ko siya nilingon. I focused myself on driving.
“Mukha kang tensed. Sigurado ka?”
“Oo, sabi eh!” halos pasigaw kong sagot.
Fuck. I didn’t mean to scream. Pero masyado na akong tensyonado dahil katabi ko lang siya. Hindi naman ako ganito dati. She was just a little girl to me back then. Isang 16 year old girl. Nakikipag-agawan pa ng atensyon sa kapatid niya dahil inuubos ko na raw. Kakakilala ko lang kay Sandra noon. Isa siyang sales lady sa isang department store at ako naman ay kaka-quit lang bilang isang professor sa isang university. I’m transitioning to become a businessman. Kakatayo ko lang ng aking photography business. We’re not just catering various events such as wedding and birthdays, nagbukas din ako ng website kung saan ko nilalagay ang mga kuha na stock photos at binibenta iyon for commercial and personal use. To be fair maganda ang kita kaya inaya ko si Sandra na magpakasal. Gusto ko silang alagan ni Thea. Naaawa ako sa kalagayan nilang dalawa. Hirap si Sandra sa pagpapaaral kay Thea. And being a former educator ay alam ko ang struggle ng mga nag-aaral. Hanggang sa napatigil ko sa pagtatrabaho ang aking misis at ako na rin ang sumuporta sa kapatid niya.
That was more than a year ago.
Ngayon ay hindi ko na alam ang gagawin kay Thea. She’s becoming a brat day by day. Noon ay bata lang siya. Pero ngayon ay hindi ko na mapigilang mapatitig sa mukha niyang mas gumanda. Ang hubog ng katawan niyang mas nagiging balingkinitan. At ang galaw niyang mas naging mapang-akit.
Puta. Bakit ba ako hirap na hirap tuwing kasama siya?
Dahil sa aking nabitawang salita kanina ay hindi ko matiis na hindi siya lingunin. Nakita ko siyang nakatitig sa labas ng bintana. She’s clearly upset. Parang tinutusok ang dibdib ko sa tuwing nakikita ko siyang ganoon. I’m an orphan as well. Namatay ang kaisa-isa kong magulang nang maliit pa ako. I have to live with my aunt who works as a masseuse in a spa. Ako ang tinuring niyang anak. Kaso ay naging malupit sa akin ang kanyang asawa. He beat me and made me do things a child shouldn’t. Isang masamang ala-ala kaya mas lalo akong na-attach sa ideyang kailangan kong tulungan si Sandra at Thea.
“I’m sorry, Thea. Hindi ko sinasadyang mapasigaw,” paumanhin ko sa bata.
Hindi siya sumagot. Nakatingin lang ito sa malayo. Kaya naman hindi ko na mapigilan ang aking sarili. Sinubukan kong tapikin siya sa braso. Pero bago pa makalapat ang aking palad sa tinabig niya ito dahilan para mapunta ang aking kamay sa kanyang hita. Nakapatong ang aking kamay sa ibabaw ng kanyang school uniform pero bakit pakiramdam ko ay parang legs na rin niya ang hawak-hawak ko. Hindi ko tuloy mapigilang damhin pa ang kanyang hita. Parang may sariling buhay ang aking kamay at hinimas ang kanyang legs mula tuhod at pataas pa. Pabalik-balik. Napakalambot.
“Kuya, may aso!”
FUCK!
Napapreno ako nang mabilis dahilan para halos tumama ako sa manibela ng aking kotse. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Natamaan ko kaya ang aso? Pucha! Bakit ko ba nakalimutan na nagmamaneho pala ako? Nawili ba akong masyado sa paghimas sa legs ni Thea?
Pero imbes masagot ang aking mga tanong ay nakarinig nalang ako nang impit na tawa. Napalingon ako sa aking katabi at nakita siyang namimilipit sa tawa.
Si Thea. Tumatawa na parang bata. Napapalakpak pa ito sa sobrang tuwa. I should be mad at her for fooling me like that. Pero hindi ko mapigilang maakit sa kanyang ngiti. Ang mga mata niya ay singkit na singkit sa katatawa. Napakaganda niya.
Shit! Ano bang iniisip ko?
Inalis ko ang ngiti sa aking mukha at sumeryoso. “At nakakatuwa ‘yon?” Pinilit kong magmukhang galit kahit sa loob ko ay natatawa ako.
Tumigil si Thea sa pagtawa pero nakangiti pa rin. “Sorry.”
…