“O paano, mauna na ako sa inyo at mukhang uulan, baka maabutan pa ako” Paalam ng nagmamadaling si Rebecca sa mga kasama sa isang buffet restaurant sa isang mall sa Quezon City.
“O sige, ingat na lang, ayaw mong papigil eh, baka bukas pa kame matatapos kumain dito”. Sagot ng isang kasamahan sa gitna ng malakas na tawanan ng grupo.
Mabilis ang lakad ni Rebeca palabas sa restaurant. Gusto niyang makauwi agad. Bukas na ang flight niya pauwing Cebu. Hindi niya pansin ang mga lalaking sinusundan siya ng tingin– may paghanga, may pagnanasa. Napaka smart at seksi niya sa suot na asul na mini skirt at putting blusa. Maganda si Rebecca at seksi sa paraang hindi bulgar o malaswa. May class at elegante ang dating. Sa edad na 33, parang dalaga pa si Rebecca. Hindi mo aakalain na dalawa na ang kanyang anak. Katamtaman ang taas, kayumanggi at magandang ang hubog ng katawan at malusog ang dibdib, bagay na bihira sa mga babaeng balingkinitan. Mahaba at malasutla ang itim niyang buhok.
Pababa na ng escalator si Rebecca, may ngiti pa sa mga labi–na sa isip pa rin ang mga kaganapan kanina sa restaurant–nang napadako ang tingin sa lalaking lulan ng paakyat na escalator at pasalubong sa kanya. Bigla, napalis ang ngiti sa mukha ni Rebecca. Nanlaki ang kanyang mga mata. Waring tumigil ang lahat sa buong paligid. Natahimik. Maliban sa malakas na pintig ng kanyang puso. Si Edwin!!. Hindi siya maaring magkamali. Si Edwin ang lalaking ito. Si Edwin, pagkalipas ng maraming taon. Paano.?
Rebecca? Rebecca!? Bakas din ang pagkabigla sa mukha ng lalake.
“Edwin?” Yun lang ang nasabi ni Rebecca. Nakapako ang tingin sa mukha ng lalake.
Ikalawang Yugto
Sa isang sikat na kapihan, nag usap ang dalawa. Halatang nagkakailangan pa. Mahaba ang katahimikang madalas pumutol sa kanilang paguusap. Hindi malaman kung ano ang kanilang sasabihin pagkaraan ng maraming taon. Kung paano uumpisahan ang mga katanugan na kay tagal na kinimkim.
“Andito lang ako sa Manila, dahil sa isang convention. Bukas na ang balik ko sa Cebu. Nag dinner lang kame ng mga kasamahan kong tagarito.” Bungad ni Rebecca.
“Ganun ba?, ako nag last-minute shopping. Mga pahabol na habilin. Alam no na, ugaling pinoy. Bakasyon lang ako dito galing Amerika.” Mabilis sa sagot ni Edwin. Hindi inaalis ang tingin sa magandang mukha ni Rebecca.
Kamusta ka na? Tanong ni Rebecca
Matagal bago nakasagot si Edwin.. nakatitig pa rin kay Rebecca. Malalim ang buntong hininga bago nagsalita. “Eto, okey lang, sunod lang sa agos ng buhay.” Pilit ang ngiti ni Edwin. “Ikaw, Rebecca, Kamusta ka na?”
“I am good, masaya ang buhay…masaya ako sa Cebu, sa work ko, sa bahay, sa pamilya sa…kaibigan….sa ……”. Biglang natigilan si Rebecca sa tangkang pagpigil sa umaalpas na damdamin. Nanatili siyang nakatitig sa mukha ni Edwin. Minamasdan ang mga pagbabagong likha ng mga nagdaang taon. Nawala na ang bakas ng kapusukan dala ng kabataan sa mukha ni Edwin. Napakakisig pa rin at simpatiko ng dating katipan. Ang lalaking laman ng kanyang mga panaginip. Walang araw na nawaglit sa kanyang isipan….ang una at tangi niyang pagibig.
Bakit hindi ka dumating. ? Bakit hind ka tumupad sa usapan natin? Nangako ka.!” Nagsimulang mamuo ang luha sa mga mata ni Rebecca. Pilit na pinipigil ang kimkim na damdamin.
“Rebecca… Rebeccca” bakas sa mga mata ni Edwin ang labis na kalungkutan, ang paghihinayang. “Im sooooo soorrry..patawarin mo ako…batid ng Diyos, hindi ko gustong saktan ka !”
“Ang tagal kong naghintay duon?” Naginginig ang boses ni Rebecca Tahimik si Edwin, gayun din si Rebecca.
Sa labas, nagsimulang bumuhos ang malakas na ulan.
Ikatlong yugto
Umuulan din nuong araw na yon…labingtatlong taon na ang nakalipas. Nakatakdang magtanan sina Rebecca at Edwin… isang buwan matapos ang graduation ni Rebecca. Pinauuwi na siya ng kanyang mga magulang, lalo na ang kanyang ama. Pilit na nga siyang sinasama pauwi ng mga ito ng lumuwas sila para sa graduation ni Rebecca. Nagdahilan lang si Rebecca na marami pang aasikasuhin sa eskwela. Sa isang primera klaseng boarding house na malapit sa eskwela nakatira si Rebecca mula ng magkolehiyo siya sa Manila.
Katulad ni Rebecca, magisa din si Edwin sa Manila. Sa isang boarding house din ito nakatira. Nasa Davao ang mga kamaganak nito. Ulilang lubos na si Edwin. Maliit pa siya ng mamatay sa aksidente ang mga magulang. Ang lola niya ang nagpalaki at nagtaguyod sa kanya. Kamamatay lang nito nuong isang taon.
Tatlong taon ng magkasintahan ang dalawa. Matanda si Edwin ng dalawang taon sa dalaga, may trabaho na siya sa isang malaking IT company ng magtapos sa kolehiyo si Rebecca. Mahal na mahal nila ang isat isa. Si Edwin ang unang pagibig ni Rebecca. Balak nila na dito sa Manila magtrabaho si Rebecca at magpapakasal pag matatag na ang kanilang kalagayan.
Pero, iba ang plano ng mga magulang ni Rebecca, kaya tutol sila dito, lalo na ang ama niya. May kutob si Rebecca na gusto siyang ipakasal ng ama sa anak ng kaibigan nito na isa ding retiradong heneral.
Araw ng kanilang pagtatanan. Taranta nuon si Rebecca sa paghahanda. Bukas na ang dating ng mga magulang upang siguraduhin na sasama na siya pauwi sa Cebu. Sakto alas singko ng hapon, nasa loob na siya ng simbahan ng Quiapo. Ang lakas ng kaba ng dibdib, excited na hindi mawari. Naguumapaw ang puso sa kaligayahan at kasabikan. Maraming mga bagay ang naglalaro sa kanyan isipan. Mga eksena ng buhay nila pag nagsasama na sila. Ipinangako sa sarile na magiging mabuti siyang asawa kay Edwin, mapagmahal na ina sa kanilang magiging mga anak. Napangiti si Rebecca sa mga naiisip, waring nahihiya sa sarile at masyadong pinangungunahan ang mga pangyayari.
Sa labas ng simbahan, nagbabanta na ng pag ulan ang kaulapan sa langit. Alas otso ng gabi.. pero walang Edwin na dumating. Naiiyak na sa pagaalala ang dalaga. Ilang ulit na siyang tumawag, pudpud na rin ang mga daliri sa pag text. Pero hindi sumasagot si Edwin. Tumawag siya sa boarding house. Wala daw duon si Edwin. Walang na siyang alam na maaring pang makontak upang alamin ang nangyari sa katipan. Hating gabi na ng bumalik sa boarding house si Rebecca. Wala sa sarile. Humiga sa kama, dilat ang mga mata, nakatingin sa kawalan. Wala ng mailuha. Ganun siya dinatnan ng mga magulang kinabukasan ng hapon.
Ika-apat ng Yugto
“Siguro naman may karapatan akong malaman kung bakit mo ako pinaghintay sa wala.” Hindi napigilan ni Rebecca ang hinanakit sa kanyang tinig.
May pait ang ngiti ni Edwin ng magsalita. Nasa alaala pa ang sakit ng mga pangyayari.
“Sakay ako ng jeep nuon papunta sa Quiapo ng hinold up kami sa loob ng sasakyan. Tangkang sasaksakin ng isa yung babae dahil ayaw ibigay yung bag kaya tinangka kong pigilan. Hindi ko na alam ang sumunod na pangyayari. Sa ospital na ako natauhan. Ang sabi ng doctor, isang linggo daw akong walang malay. Mahigit isang buwan ako sa ospital, nakaraos sa awa ng mga nurses at ibang tao.
Patuloy ni Edwin. “Ayon sa mga pulis, may pumalo daw ng baril sa aking batok at pagkatapos ay inihulog ako sa jeep. Tumama ang ulo ko sa kalsada, nabalian din ako ng balikat.” “Ilang beses kong pinatext sa nurse ang number mo pero hindi ka sumasagot. Matagal bago ako ganap na gumaling. Nagastos sa ospital at gamot ang savings ko na para sana sa kasal natin. Mabuti na lang at may trabaho pa ako.”
“Hindi ko alam, Edwin…hindi ko alam..” halos pabulong na wika ni Rebecca.
“Nalaman ko na rin na ikinasal ka na sa Cebu.” Hindi ako alam kung paano ako nabuhay ng mga sumunod na taon. Salamat sa Diyos at nakapagtrabho ako sa Amerika. Mga walong taon ako duon. Duon na rin ako nakapagasawa. Pilipina rin siya …. nurse. Isa lang ang anak naming, apat na taon na siya. Hindi sila nakasama dito dahil sa work ni misis.”
Bakas sa mukha ni Rebecca ang lungkot, ang pait, ang panghihinayang at pagaalala. Hindi malaman kung tatawa o iiyak sa mapait na biro ng kapalaran. May munting kirot din sa kanyang puso ng malamang may asawa na si Edwin.
“Lumipad kame papuntang Cebu makalipas ang ilang araw. Paliwanag ni Rebecca. Isang linggo din ako naospital sa Cebu. “Fatigue” daw ayun sa doctor. Kinuha ni Daddy ang phone ko. Galit nag galit siya. Pagkatapos nuon, naging sunod sunuran ako sa kagustuhan ni Daddy. Ikinasal kame ng anak ng kaibigan nIya. Sa kababata ko. Dalawa na ang anak namin.”
Muli, matagal ang kataimikan namagitan sa kanila. Bago nagsalita si Edwin. “Rebecca, sana, huwag mong isiping iniwan kita, na pinabayaan kita… alam mong hindi ko magagawa yun. Alam mo kung gaano kita kamahal. Mahal na mahal kita, Rebecca”
Nagkatinginan muli ang dalawa. Mahabang katahimikan. Hindi namamalayan, mahigpit na magkahawak ang kanilang mga kamay sa ibabaw ng mesa.
Ika-limang Yugto
Parang isang surreal na panaginip ang mga sumunod na pangyayari. Natagpuan na lang nila ang mga sarili sa silid ng condo na pansamantalang tinutuluyan ni Edwin. Walang lakas si Rebecca na tumanggi sa pakiusap ni Edwin na sumama sa kanya.
Magkaharap na nakatayo sa may bintana ang dalawa. Magkahawak kamay. Kapwa hubot hubad. Walang alinlangan, hindi asiwa, parang walang dapat ikahiya sa mga katawan na sadyang dapat sana ay para isa’t isa lamang. Maiinit ang dampi ng mga halik ni Edwin kay Rebecca…sa nuo, sa ilong, sa pisngi, sa baba. Malalim ang halik sa mga labi. Matindi ang pananabik sa isat isa. Humagod ang mga kamay ni Edwin sa likod ni Rebecca…pababa. Sapo ang magkabilang pisngi ng matambok na puwet ni Rebecca, kinabig ito ng mariin sa kanyang harapan. Dikit ang mga hubad na katawan. Tumusok sa dibdib ni Edwin and mga utong ni Rebecca. Ramdam naman ni Rebecca ang haba at tigas ng ari ni Edwin sa kanyang puson. Bahagyang nanginig ang kanyang katawan.
Tahimik ang dalawa maliban sa malakas ng tibok ng kanilang mga puso. Sa labas, malakas na ang buhos ng ulan, Nagsisimula ng bumaha sa mga lansangan.
Kay init ng mga palad at dila na nagpapala sa malusog na dibdib ni Rebecca. Nakatayo na ang kanyang mga utong. Nanghina ang kanyang tuhod ng salitang dilaan at sipsipin ito ni Edwin. Parang sanggol na gutom. Kung maari lamang isubo ng buo ang mga ito. Mula sa malusog na suso, dumausdos pababa ang kamay ni Edwin hinagod ang makinis na katawan ni Rebecca….sa tiyan….sa pusod…sa puson…hanggang sa makapal ngunit kapadong balahibo sa pagtian ng hita ni Rebecca. Hinimas ang matambok na kalamnan ng puke ni Rebecca. Sinalat ang biyak nito. Naglaro ang gitnang daliri pataas baba…mula sa bukana ng lagusan abot sa munting kuntil ng kaligayahan. Nagsimulang kumatas ang puki ni Rebecca. Naglagkit ang daliri ni Edwin.
Aaaaahhh!! Bulalas ni Rebecca, pero walang ingay na lumabas sa kanyang bibig. Sumagad and gitnang daliri ni Edwin sa loob ng kanyang puki habang mariin naming minamasahe ng hinlalaki ang nakausli niyang tinggil. Marahan, paikot ang paglabas pasok ng daliri sa madulas niyang lagusan. Gumiling ang puwet ni Rebecca…tila sumasayaw sa musikang likha ng kamay ni Edwin sa instrumento ng kanyang pagkababae.
Yumakap na rin si Rebecca kay Edwin. Sinubsob ang mukha sa dibdib nito. Napaungol si Edwin ramdam ang kamay ni Rebecca na masuyong hinihimas ang mga bola ng kanyang paggkalalake. Paikot, pataas at pababa. Maya maya, hinawakan ni Rebecca ang matikas niyang sandata. Pinigapiga. Minasahe. Dumausdos ang kamay sa kahabaan nito. Tangkang ganap na hawakan ang kahabaan, pero kalahati lamang ang kayang sakupin ng kamao ni Rebecca. Marahang binate ang matigas na ari. Sumusunod naman ang balakang ni Edwin sa ritmo ng kamay ni Rebecca.
“Rebecca, Rebecca” anas ni Edwin.
Lumuhod si Rebecca. Nasa kamay pa rin ang matigas na titi ng lalaking minamahal. Tumingala kay Edwin, pagkatapos dahan dahan, inilapit ang mukha sa hawak na sandata ni Edwin. Ramdam ni Edwin ang mainit na hininga ni Rebecca sa ulo ng kanyang ari. Bigla, inangat ni Edwin si Rebecca at kinarga papasok sa silid. Inilapag niya ng pahalang sa kama ang hubad na katawan ni Rebecca.
Sa malamlam na liwanag ng lampshade, pigil ang hiningang minasdan ang kagandahang nakalatag sa harapan niya. Nakatihaya si Rebecca, namumungay ang mga mata. Bahagyang nakabuka ang mga hita. Nakataas ang mga kamay sa ulunan. Nangilid ang mga luha ni Edwin. Kay tagal niyang pinangarap ang mga sandaling ito.
Lumuhod si Edwin sa sahig sa gilid ng kama paharap kay Rebecca. Marahang hinila ang mga binti nito at sinaklay sa kanyang mga balikat. Bumukadkad sa paningin niya ang napakagandang puke ni Rebecca. Matambok ang mga pisngi, mahaba ang biyak sa malambot na mga labi ng kaligayahan. Balot din ng balahibo ang buong paligid nito. Nagsimula ang mga halik ni Edwin sa mga paa ni Rebecca, sa binti sa hita sa singit, sa pusod..sa puson. Marahang kinagatkagat ang makapal na bulbol. Nakalasing ang halimuyak ng pagkababae ni Rebecca.
“Eeedwiiiiiinn” impit na ungol ni Rebecca. Halos mawala sa sarile sa sensasyong nadarama. Nakakabaliw ang sarap na dulot ng bibig ni Edwin. Walang bahagi ng kanyang puke ang hind pinagpala ng dila at mga labi ni Edwin—matagal at masuyong naglaro ang mga ito …mula sa butas ng puwet ni Rebecca paakyat sa bukana ng madulas na biyak. Matulis ang dila na naglabas pasok sa loob ng kanyang makatas na lagusan. Kinalikaw ang kahabaan ng biyak, sinipsip ang mga labi sa gilid. Parang pakpak ng paroparo sa bilis ang paghagod ang dila ni Edwin sa naninigas na tinggil ni Rebecca. Halinhinan ang pag dila at pagsipsip dito. Kung puwede nga lang kainin ng buong buo ang puki ng babaeng minamahal. Maraming katas ang inilabas ni Rebcca.
Tumayo si Edwin. Nakasampay pa rin ang mga binti ni Rebecca sa kanyang mga braso. Napaungol si Rebecca. May kalakihan at mataba ang matigas na sandata na nakapatong sa kahabaan ng kanyang biyak. Kumiskislot ito habang inaararo ang malagkit niyang ari. Parang lagare na atras abante ang matikas na ari ni Edwin. May pangunang tamod na ring lumalabas sa ulo nito. Bagay na lalong nagpadulas sa kiskisan ng dalawang laman ng kaligayahan.
Saglit na sumagi sa isipan ni Rebecca ang asawa. Nagtataksil siya sa lalaking pinakasalan niya. Tatanggap ng ibang panauhin ang kanyang lagusan. Hindi! Walang siyang kinalaman dito. Sa akin ang mga sandaling ito.!!!!
“Rebecca” Bulong ni Edwin. Nagsimula itong lumusong . Bahagyang kumadyot. Bumaon ang bahagi ng titi ni Edwin sa makipot na biyak ni Rebecca.
Ahhhhhh. Singhap ni Rebecca. “Eeeedwiiiiiin!!!!…, dahan dahan mahal….malaki ka..” Pilit na pinipigil ni Edwin ang labasan. Napakasarap kasi ng mainit na laman na bumabalot ng mahigpit sa kanyang ari. Kimikibot ang puke ni Rebecca, piit na hinihigop papasok ang pangalawang panauhin sa lagusan nito. Umangat si Edwin hanggang ulo na lang ang nakabaon. Muling lumusong.
AAAAAAHHHHHHHH!!!! Bahagyang napanganga si Rebecca. Sumagad ang pagkakahugpong ng kanilang mga ari.Laman sa laman. Bulbol sa bulbol. Napaiyak si Rebecca. Hindi dahil sa sakit , kundi dahil sa ligaya. Kaiba ang ligayang nadarama. Isang ligaya sa kaganapang kay tagal na inasam. Malakas ang tagas ng likido mula kay Rebecca, pinadulas ang paglabas pasok ni Edwin sa kanyang lagusan. Plok Plok Plok. Salitan ang mabilis at mabagal na pagbayo ni Edwin. Umaangat ang puwet ni Rebecca tuwing umaatras sa pagbayo si Edwin. Sarap na sarap. Ngayon lang naranasan ni Rebecca ang mapuno ang lahat ng sulok ng kanyang lagusan. Saktong sakto. Parang sadyang hinulma ang kanyang susuksukan para lang sa sandata ng lalaking iniibig.
Matagal nag labas pasok si Edwin sa babaeng tinatangi. Halos mamatay silang dalawa sa kaligayahang ipinagbabawal ng lipunan. Nanigas ang puson ni Rebecca, nagsimulang umalon, nanuyo ang lalamunan, kinapos ng hininga…parang malulunod na di mawari….EEEEEDDWIIIN!!!???
Mahigpit ang yakap niya kay Edwin. Sumapit sa sukdulan si Rebecca. Paulit ulit na umakyat sa rurok ng ligaya. Napaluha si Rebecca sa kaibang sensasyong nadarama. Umagos ang katas mula sa kumikibot na ari nito… sinisipsip ang pagkalalaki ni Edwin. Mabilis na ang pagkantot ni Edwin…malapit na rin siya.
AAAAAHHHH ayan na ako…Rebecca!!!!!! Tumingin siya kay Rebecca. Nagtatanong ang mga mata. Tumango lang si Rebecca na tila wala sa sarile. Kay init ng kanilang katawan. Pumulandit ang masaganang tamod ni Edwin. Sunod sunod ang buga. Kay init…kay lapot ng katas na dumilig sa lagusan ni Rebecca. Kinabig ni Rebecca ang puwet ni Edwin upang lalong mabaon ang sandata nito. Kung maari nga lamang maipasok ang buong pagkatao ni Edwin sa kanyang sinapupunan upang habangbuhay na makapiling.
Bumagsak ang katawan ni Edwin sa dibdib ni Rebecca. Mahigpit silang nagyakap. Kapwa humihingal. Magkahugpong pa rin ang kumikibot na mga ari sanhi ng tighabol na sukdulan. Mahabang katahimikan. Maya maya, binasag ang katahimikan ng mahinang pagtawa at pagiyak ni Rebecca.
Rebecca!?? Buong pagalalang tanong ni Edwin.
“Wala, Edwin…wala…masaya lang ako..”. Paano niya sasabihin kay Edwin na NGAYON LANG SIYA NAKARANAS NG GANITO…. NA NGAYON LANG SIYA NAKAAKYAT SA SUKDULAN. Ganito pala ang aking nababasa sa libro, naririnig sa mga kuwento. Ganito pala.!!!. Tuluyan ng pinakawalan ni Rebecca ang malakas na hagulgul dulot sanhi ng mga magkahalong emosyon…ligaya, lungkot, pait, galit…panghihinayang.. sa pagibig na pinaglaruan ng kapalaran. Marahang hinugot ni Edwin ang sandata mula sa malagkit na ari ni Rebecca bago nahiga sa tabi nito. Humilig naman si Rebecca sa dibdib ni Edwin. Mahigpit na nagyakap. Walang imikan. Tila malalim na nagiisip dahil sa mga naging kaganapan. Matagal ang katahimikan. Maliban sa mga tibok ng dalawang pusong nagmamahalan.
Maalab ang magdamag na lumipas. Waring sinulit ng dalawa ang panahong dapat ay sa kanila. Halos matuyuan ng katas ang dalawa sa maraming ulit sa paghuhugpong ng katawan. Paulit ulit na inakyat ni Edwin si Rebecca sa rurok ng sukdulan. Ginawa lahat ni Edwin ang paraang nalalaman upang bigyan ng lubos na kasiyahan ang tangi niyang mahal. Ibat ibang posisyon…ibat ibang paraan. Para silang mga hayop na baliw na nagkantutan. Parang mga hayok na walang pagkatighaw ang pagkauhaw sa isat isa.
Hindi makapaniwala sa sarile si Rebecca sa mga bagay na nagawa. Naisubo niya ang malaking ari ni Edwin…bagay na hindi niya nagawa sa asawa. Kahit halos mamuwalan siya sa laki ng titi ni Edwin, patuloy niya itong pinagpala sa kanyang bibig. Dinilaan, sinipsip hanggang pumulandit sa kanyan bibig ang tamod ni Edwin. Nilunok niya lahat ang ibinuga ni Edwin. Sinisip. Kung maari nga lang sipsipin niya pati dugo at laman ni Ediwn upang maging dugo ng kanyang dugo at laman na rin ng kanyang laman.
Ika-anim na Yugto
Pasikat na ang araw ng lumabas ng condo si Rebecca. Mabilis ang kanilang paalam. Sapat na ang isang mahigpit na yakap. Pagkatapos, halos tumakbo palabas ng pintuan si Rebecca. Natatakot lumingon at baka hindi na magawang iwan pa si Edwin.
Sa labas, maaliwalas na ang kalangitan. Wala na ang ulan na lumukob sa buong magdamag na waring naghuhugas sa kasalanang kanilang pinagsaluhan. Sa taksi, may luha sa mga mata ni Rebecca …may ngiti rin sa mga labi… maraming bagay ang laman ng isipan. Humahanap ng kapaliwanagan sa mga sandaling nagdaan.
Isang bagay lang ang hindi mapapasubalian: mahal pa rin siya ni Edwin at mahal na mahal din niya ito. Saka na niya iisipin ang bukas. May tamang panahon para dito. Mamaya na ang lipad niya sa Cebu. Bukas naman ang uwi ni Edwin sa Amerika.
Parang isang panaginip lang ang lahat ng nangyari. Pero may lasa pa ng katas ni Edwin sa kanyang bibig. Ramdam pa din niya ang lagkit ng kanilang pinaghalong katas sa kanyang
pagkababae. Hindi na sila nagpalitan pa ng kontak numbers ni Edwin. Hindi na ito kailangan. Sapat na ang mga sandaling ipinagkaloob sa kanila ng tadhana upang maibsan ang mahabang panahon ng pangungulila. Isang bagay lang ang tiyak ni Rebecca. Anuman ang mangyayri, ano man ang ibato sa kanya ng kapalaran, ang alalala ng mga sandaling pinagsaluhan ay sapat na para matapang niyang harapin ang kinabukasan……….
fin
—————————–