Pagkatapos kong mag-birthday last July 2016, hindi ko inaasahan na makikita ko si Jen sa isang fast food restaurant sa ibaba lang ng building ng opisinang pinapasukan ko. Katunog siya ng Burjer Tsing. Dahil parang kilala ko siya, dalawang beses pa ‘ko lumingon sa kinauupuan niya. Napansin ko na lang na nakatitig din siya sakin, kaya nahiya ako bigla. So linapitan ko na lang siya upang batiin kung kamusta na siya. May kasama siyang officemate niya, nandon lang sila dahil short break nila.
Pinakilala niya ako sa kasama niya at nagngangalang Chloe. So agad ko siyang kinamayan upang batiin.
“Hi Chloe, Popoy nga pala. Sorry kung naistorbo ko break niyo.”, ani ko.
“Okay lang. Teka, nasan si Basha?”, pabiro niyang banat.
Napatingin ako bigla kay Jen at nakita ko siyang nakangisi. Sabay sabat niya na “matagal nang walang Basha yan. Nag i-intern pa lang kami sa kanila.”
Hindi din ako nagtagal makipagkwentuhan sa kanila dahil meron pa akong bridge meeting. Ngunit, pagkaalis na pagkaalis ko sa restaurant, nag online agad ako sa FB upang i-message si Jen. Matagal bago siya nagreply. Nakaakyat na ako sa opisina namin, same old story, trabaho, trabaho. Pauwi na ako ng 4pm nang biglang magreply si Jen sa FB ko at tinatanong kung nasa office pa ako. Taranta akong nag-reply na palabas na ‘ko ng office at umaasang gusto niyang makipagkita.
Hindi ako nagkamali, kalalabas lang din daw niya ng building at nasa 7-11 siya, nagyoyosi bago umuwi. Nung nakita kong naktayo siya sa smoking area, kinawayan ko siya at habang nalapit. I asked her kung gusto niyang sumabay sakin umuwi. Kahit magkaiba ang way namin, dahil sa Las Pias pa din siya nauwi at ako naman ay sa Laguna.
“Gusto mong mag-inom? Friday naman ngayon at katatapos lang ng birthday mo.”, alok niya.
“Saan naman tayo mag-iinom? Baka gabihin tayo, isa pa hindi na din ako masyadong nag-aalak.”, pabebe kong sagot.
“Sa Alabang na nalang tutal, doon tayo parehas malapit.”, suggestion niya.
Hindi na ko tumanggi at sumakay kami ng jeep byaheng Alabang.
Pagdating namin sa lugar, madaming tao sa mga bar, dahil nga Friday at wala kaming mapwestuhan. Naghintay pa kami nang kaonti baka sakaling magkaroon ng bakante kahit saang bar doon sa lugar. Makalipas ang 30 minutos, wala talaga.
“Gusto mo na sa bahay niyo na lang? Hindi pwede samin dahil sobrang layo. Tutal Friday naman. Wala bang pasok ang boyfriend mo?”, kwestyon ko.
“Hindi mo ba alam? Naghiwalay na din kami. Lagi kaming nagtatalo sa mga bagay. Sige, doon na lang tayo. Kaso mapapalayo ka. Okay lang ba sa’yo?”, tanong niya.
Kibit balikat kong sagot. Sa madaling sabi, dumeretso na din kami sa bahay niya sa Las Pias. Bumili na din kami ng alak at makakain/pulutan sa isang malapit na convenient store.
“Pahinga ka muna dyan habang ihahanda ko ‘yung iinumin natin. Kung gusto mo magbanyo, nasa kaliwa lang pangalawang pinto.”, alok niya sakin pagdating namin sa bahay nila.
Tinanong ko siya kung okay lang maghubad ng pantalon dahil medyo naiinitan na ang singit ko. Tumawa siya at sumagot na “sige lang.” habang nakatalikod at busy sa ginagawa sa kusina. So after ng mga sampung minuto, bumalik siya sa sala at dala na ang alak at pulutan nang napansin niyang naka boxer short na lang ako. Nakita kong napangisi siya at sabay sabing “komportable ka na talaga dito sa bahay kahit matagal ka nang hindi nakakabalik.”
Natawa ako sa reaksyon na nakita ko sa mukha niya kaya sinenyasan ko siya na lumapit sakin habang nili-lipsync ang salitang “halika”. Lumapit siya sakin na hawak ang isang plato na may laman na binili naming pagkain at pitcher ng beer. Nilapag niya sa center table at sabay kalong sakin, biglang nagsalubong ang mga labi namin habang nasa aking balikat ang dalawa niya braso, dahan dahan niyang nililingkis sa ulo ko, nilalaro ang buhok ko habang padiin nang padiin, pahayok nang pahayok ang halikan namin.
“Uhhmmm… Namiss kita sir… Hmmmm…”, halinghing niya habang naghahalikan kami at pi…