Habang nagtataas-baba ang balakang ng babae sa ibabaw ng lalaking may matipunong pangangatawan. Pinipisil pa ng lalake ang mabilog na puwet ng kanyang katalik, upang lalong bumaon ang matigas na 7 pulgada niyang burat sa naglalawang pekpek nito.
Napakagandang tingnan ng tumatalbog-talbog na suso ng babae, at ang maganda nitong mukha na nagpapakita ng ekspresyon na sarap na sarap sa kanilang ginagawa.
Hinanap-hanap niya ang sensasyong dala nito.
Bakit pa kasi sila nagkahiwalay?
Ngayon, kung magkikita man sila sa trabaho, tanging kaswal lang ang kanilang pagtuturingan. Walang ilangan. Anumang personal na nangyari sa kanila noon, wala na ‘yon.
Pero paminsan-minsan kapag tinatamaan sila pareho ng libog. Kapag ang isa ang nagyaya. Alam na na ang kasunod.
Sa motel na lang magkikita.
Katulad ngayon. kahit busy sa trabaho, matapos matangap ang text message na nagyayaya ang dating kasintahan. Hindi na siya nag atubili.
Kantutan kasama ang dating karelasyon. Since sanay na sila sa isa’t-isa. Kilala na nila ang kiliti ng kapareha. Fuck buddy ang naging bagsak nila.
Sex lang, wala ng feelings.
Pero sana magbalik pa sila sa dati nilang pagsasama. Binata siya. Dalaga naman ito.
Ang tanging humahadlang na lang ang kanilang trabaho.
“Sigurado ka na ba sa desisyon mo?” bagaman wala sa kanyang posisyon ang mag-alala, hindi pa rin naiwasang magtanong ni Jaime sa kanina lang ay katalik niya.
Katatapos lang mag shower ng babae, hubo’t-hubad na nagpapatuyo ng buhok na nakaupo sa tabi ng kama.
“Nag-aalala ka yata, Sir?” may tonong nang-aasar ang babae, patuloy sa pagkuskos ng tuwalya sa kanyang pinatutuyong buhok.
“Hindi ko naman maiiwasang hindi mag-alala,” lumapit pa ito sa babae at dahan-dahang hinimas ang makinis nitong hita. “Tiwala naman ako that you are well-trained para sa ganitong sitwasyon, pero…”
“Pero ano?” may pagkairitang tanong ng babae. “Gagawin ko ito dahil sa sinumpaan ko’ng tungkulin!”
Hindi na nakipagtalo si Col. Jaime Perez, sa kanyang dating kasintahan. Ang dedikasyon ng babae sa kaniyang trabaho ang naging dahilan nga ng kanilang paghihiwalay. Swerte na nga lang minsang nagagawa pa nilang magkantutan, kahit paminsan-minsan.
“Kapag nadeploy ka hindi na tayo magkikita madalas.” hinalikan na lang ni Jaime ang balikat ng babae tanda ng kanyang panunuyo dito. Dinakma ng kanyang kamay ang suso nito, dahan-dahan niya itong nilamas. “Hindi na natin ito magagawa Capt. Geraldine Santos.”
“Malay mo naman,” gumanti naman ng halik ang magandang opisyal. “Besides, don’t call me by my real name anymore.”
“Call me Lorena…”
…Lorena Madrigal
Maingay. Binabayo ng drilling machine ang matigas na lupa na pagbabaunan ng pundasyon. Mahirap magkarinigan.
“Loren for short.” iniabot ng magandang babae ang kanyang palad upang makipagkamay sa lalaking kaharap niya bilang tanda ng pakikipagkilala. “Ako ang bagong cashier sa canteen.”
“Hey, hindi mo ba siya kakamayan?” biglang nasabi ni Danny Robles, ang arkitekto na anak ng may-ari ng kompanya na nagpakilala sa dalawa. “Bakit natulala ka na d’yan? Hahaha!”
“Ha, ah eh Edgardo…Gado na lang.” sagot ng lalaki, nakahawak sa malambot na kamay ng bagong kahera sa canteen. Matagal-tagal na ring hindi nakadampi sa malambot na balat ang mga makalyong palad ni Gado. Kaagad naman niyang binawi ang kamay at mabilis na nagpaalam sa babaeng nagpakilala. “S-Sige Danny maiwan ko muna kayo, may iche-check lang ako. Loren, nice meeting you.”
Sa dinami-dami ng tao dito bakit sa akin pa ipinakilala ni Danny ‘yun? tanong ni Gado sa sarili habang naglalakad papalayo. Pasimpleng sumulyap pabalik para muling masilayan ang kaninang nakamayan.
Ang ganda pala niya…
“Ser Gado…” tawag ng driver ng excavator na nakasalubong niya. “Balita ko may pa-tournament ka ulit na gagawin sa sabado, pwede ba sumali?”
—
Hanggang ngayon hindi pa rin humuhupa ang matinding galit sa kanyang puso.
Sinisisi ang sarili na naging sunud-sunuran sa lahat ng bagay na ipagagawa sa kanya.
Kung hindi lang siya nagpabaya buhay pa sana ang kapatid niya!
Buhay pa sana si Rhea!
“Kasal?” nabiglang nasabi ni Richard nang marinig ang paalam ng kanyang nakababatang kapatid, katabi nito na nakaupo ang kasintahan na 6 yrs ang tanda sa dalaga, si Edgardo ang kanyang kababata. “Ano’ng kalokohan ‘to Ed?”
“Brod alam mo namang matagal na kaming magkasintahan ni Rhea,” paliwanag ni Edgardo sa kababata. “Kaya nga kahit nasa tamang edad na siya ay nagpapaalam kami sa ‘yo bilang ikaw na lang ang natitirang pamilya niya.”
“Marami ako’ng pangarap sa kapatid ko Ed, masyado pa siyang bata.”
“Kuya naman eh, nung nagsabi ako sa’yo kagabi nag-okay ka naman.” pamaktol na sabat ni Rhea, nasa 24 yrs old, habang ang kanyang kasintahan na si Edgardo ay 30 yrs old na. “Tapos ngayon bigla kang magda-drama!”
“Bakit sino ba’ng may sabi na hindi ako papayag?”
“Eh kasi sabi mo…” napahinto sa kanyang pagsasalita si Rhea nang maisip ang nasabi ng nakatatandang kapatid. “Si Kuya talaga nakakainis!”
Napuno ng tawanan ang maliit na silid na siyang barracks ng construction site, na siyang tahanan ng mga stay-in na trabahador. Kung saan doon din pansamantalang nakatira sina Rhea at Richard.
“Basta brod, alagaan mo ang kapatid ko ha,” habang nakaakbay pa si Richard kay Edgardo. “Alam mo’ng nag-iisang prinsesa ko ‘yan.”
“Huwag kang mag-alala Richard, halos magkakadugtong na ang mga bituka natin.”
Handa ko’ng ialay buhay ko kay Rhea!
—
“Sigurado ka na ba sa desisyon mo Richard?” tanong ng matanda habang inaalog ang yelo na nakababad sa brandy na nasa baso niya. “Bubot pa kung maituturing ang kapatid mo, tapos kasal na agad ang aatupagin?”
Maagang pinatawag ni Engr. Romeo Robles sa kanyang opisina ang tumatayong assistant niya na si Richard Robles.
Hindi maikakaila na ang dating magbabasura na literal na napulot ng tumatayong kumupkop sa kanila, ay isa na ngayong professional. Nakapagtapos ng Business Administration sa isang kilalang unibersidad, ginagamit ngayon ni Richard ang kaniyang natutunan upang manilbihan sa Robles Construction. Biglang pagtanaw ng utang na loob.
Inampon ni Engr Romeo Robles ang magkapatid na Richard na Rhea, matapos niyang nakitang nagkakalkal ito ng basura, naghahanap ng makakain. Itinuring niya itong parang tunay na anak, ngunit para sa magkapatid, kahit pamangkin lang ay sapat na sa kanila.
Sapagkat iisa lang naman ang anak ni Engr. Robles, Si Danilo Robles.
“Malapit nang bumalik galing Amerika si Danilo,” tinungga ni Engr. Robles ang brandy sa baso. “Gusto kong maging assistant niya si Rhea, kahit isang taon lang para naman mapakinabangan niya ang kanya…