Naguguluhang tanong ni Danny sa kanilang abogado na nasa kabilang linya, nang mabalitaang dinakip ang kanyang ama na si Engr. Romeo Robles. “Do you have an idea where he is?”
“Do you know how much we pay you, you useless piece of—?” galit an tanong ni Danny sa kanyang kausap sa telepono, ngunit binabaan na siya ng kausap bago pa man niya matapos ang sasabihin. “Hello..? Hello..? You motherfucking leech!”
SHIT! SHIT! SHIT! SHIT!
Pinagsisipa na lang ni Danny and bangkay ng lalaki na nakagapos at nakahandusay sa harapan niya. Ibinubuhos ang kanyang gigil sa bugbog sarado na katawan na kanina lamang ay tinadtad ng bala pagkatapos nilang pinahirapan.
“You! You worthless piece of shit!” halos mahiwalay na ang ulo ng bangkay nang sabunutan ni Danny ang buhok ng lalaki na maga ang mukha sa gulpi. “We trusted you, we fed you, and this is the return that we got!”
Muling ibinalibag ni Danny sa sahig ang ulo ng bangkay. Gugulong pa sana ito palayo kung hindi lang nakakapit pa ang maliit na piraso ng laman na nakadugtong sa leeg nito.
“Ihanda ang mga bata, kailangan nating ilabas si Daddy!” utos ni Danny sa kanyang mga tauhan, habang isinusukbit ang kanyang 10mm Smith & Wesson na revolver.
“Paano ‘to boss?” tanong ng kanyang tauhan kung ano ang gagawin sa bangkay.
“Hayaan mo na ‘yan dito mabulok.” dire-diretsong lakad ni Danny palabas. “Bagay naman ‘yan si Askad dito! Hehehe.”
Duguan at butas butas ang katawan, matapos paulanan ng bala si Richard Robles, na kilala rin sa pangalang Askad. Pinahirapan ng todo at pinaamin ng grupo ni Danny ang ampon ng kanyang ama. Nais nilang malaman kung sino ang asset ng mga pulis na nagsusumbong ng kanilang mga galaw.
Ngunit higit pa sa bugbog na natanggap ni Askad kanina, ang sakit na kanyang nadama matapos aminin sa kanya ni Danny na mismong si Engr. Robles pa ang gumahasa at pumatay kay Rhea.
Sinabi ni Danny na parusa niya iyon sa kanyang ama, dahil alam niyang kaya na-assign si Rhea bilang kanyang assistant halos sampung taon na ang nakararaan, ay upang manmanan siya.
Ngunit mas tuso siya sa kanyang ama.
Sinabi ni Danny na isang business meeting ang kanilang dadaluhan nang sadya niyang pinagamit ng droga ang ama, at nang malakas na ang tama nito ay ipinagahasa at ipinapatay na rin niya si Rhea dito, magmula noon ay hawak na ni Danny sa leeg ang kanyang ama. Hindi na ito maka-kontra sa kanyang mga plano nang magsanib sila ng pwersa ng drug cartel sampung taon na ang nakararaan.
Alam ni Richard na doon na matatapos ang kanyang hinagpis, at muli na silang magkakasama ng minamahal niyang kapatid na si Rhea. Kahit makailang ulit hampasin ang kanyang lamog na katawan, tanging ngiti na lamang ng kanyang kapatid ang kanyang nakikita.
Sa tuluyang pag-upos ng kanyang buhay, kahit maga-maga ang kanyang mukha isang ngiti sa kanyang mga labi ang sadyang mapapansin.
Ang hinihintay na lang ni Richard, ang muling pagdampi ng malambot na palad ni Rhea na susundo sa kanya patungo sa walang-hanggang kapayapaan.
—
Breaking News!!!
Nasakote ng pinagsamang pwersa ng Drug Enforcement Agency, at Anti-Organized Task Force ang kinikilalang drug lord na si Romeo Robles, na maliban sa koneksyon nito sa drug cartel ay sinasabing sangkot din sa ilang serye ng pagpatay…
…natagpuan din sa property nito ang tone-toneladang ipinagbabawal na gamot at sinasabing isa sa mga exit point na kumukunekta sa serye ng tunnel sa kailaliman ng kalakhang metro manila!
“Now we’re fucked!” sabi ni Danny habang pinanonood ang balita sa TV tungkol sa pagkakaaresto ng kanyang ama. “We cannot even post bail…FUCK!!!”
“Sayang lang ang perang binabayad namin sa inyo kung hindi ninyo siya kayang ilabas!” hindi na malaman ni Danny ang kanyang gagawin, matapos malaman sa kanilang mga abugado na wala silang magagawa para makalaya si Engr. Robles.
Ang masaklap pa nito noon lang nalaman ni Danny na si Loren ang siyang undercover agent na siyang naging mata at tenga ng mga awtoridad sa kanilang kumpanya.
“Si Gado? May nakakaalam ba kung nasaan si Gado?” tanong ni Danny sa kanyang mga tauhan.
—
“Kalma lang…”
Hindi makapaniwala si Gado na siya ay mabibihag ng mga armadong kalalakihan sa lumang sinehan sa Recto. Ilang araw na rin siyang nakatali sa kanyang kinauupuan, nag-aalala kung ano na ang nangyari sa kanyang minamahal na asawa, si Loren.
“Sino kayo…?”
Nagdatingan ang ilang unipormadong pulis, hindi makita ni Gado ang iba sapagkat nakatalikod ang pwesto niya sa pintuan.
“Hindi mo kami kaaway Edgardo.” sagot ng isang unipormadong pulis na humarap kay Gado. “Ako si Col. Jaime Perez, mula sa Drug Enforcement Agency.”
“Kung ganoon bakit ako nandito?” kahit wala sa posisyon na magtanong nilakasan na lamang niya ang kanyang loob, halos rinig na ang pagkabog ng kanyang puso sa kaba.
“Kami ang magbibigay sa iyo ng proteksyon.”
Pamilyar kay Gado ang boses na kanyang narinig, sa ilang taon na nilang pagsasama alam niya ang boses ng kanyang asawa…
“Edgardo, meet Capt. Geraldine Santos, pero mas kilala mo siya sa pangalang…”
“…Lorena?” hindi maintindihan ni Gado ang mga nangyayari. “Prank ba’to?”
“This is not a prank Edgardo,” tatawa-tawang paliwanag ng unipormadong pulis. “I will let Capt. Santos explain all the details.”
Habang nakagapos si Gado, nanlulumo sa kanyang mga narinig na eksplanasyon mula sa babae na kanyang minamahal na si Lorena. Hindi maiwasan ni Gado mapatingin sa ganda ng kanyang asawa kahit ngayon ay nakausot pa ito ng uniporme ng pulis. Malayo sa nakasanayan niyang makita sa kinikilala niyang asawa.
“Ibig mo’ng sabihin, walang bisa ang ating kasal dahil hindi mo naman totoong pangalan ang ginamit mo?” maluha-luhang tanong ni Gado sa babaeng kanyang kaharap.
“I’m sorry Mr. Torres, kinailangan ko’ng mag undercover upang mapalapit sa mga Robles at ikaw ang tao na tanging makakatulong sa akin.” sagot ni Capt. Santos sa tanong ni Gado. “Noong una, isa ka sa mga suspect dahil sa fighting competition na isinasagawa mo, akala namin na kasama sa pagsasanay ng mga tauhan ng mag-amang Robles ang ginagawa ninyong suntukan.”
“Pero noong pinagbalakan ka rin nilang ipapatay, doon na naging malinaw sa amin ang lahat na wala kang kinalaman sa organisasyon nila.” sagot naman ng isa sa mga opisyal na nanduon.
“Alam mo ba na kaya ka gustong ipapatay ay para maagaw nila si Capt. Satos, si Loren sa iyo?” sabat ng opisyal ng pulis. “And the audacity na gawin mong pantaya si Capt. Santos sa mga kalokohan ninyo! Para sa akin sapat na dahilan na iyon para mabulok ka sa kulungan!”
“I went along with it as part of my cover.” biglang singit ni Capt. Santos, nang nararamdamang umiinit na ang usapan. “Luckily hindi natalo si Gado sa mga laban niya.”
“Pero si Askad…si Richard?” muling naalala ni Gado ang kanyang kababata, kung ilang araw na siyang nanduon, ano na ang balita sa kaibigan niya?
“Ilang araw na kaming walang balita sa kanya. Suspetsya namin na ipinadukot siya ni Danny, maging si Mika nga ay nawawala rin!” sagot ni Capt. Santos. “Hindi ka pwedeng magpakita Mr. Torres, hinahanap ka na ng mga tauhan ni Danny, gusto nilang gumanti sa pagkakakulong kay Romeo Robles, at sa pagkakabisto ng kanilang operasyon.”
“Babantayan ka ng mga tauhan ko dito, nasa loob ka ng kampo kaya walang maglalakas- loob na lumusob dito.” paalala ng opisyal kay Gado. “Kasalukuyan pa ring pinaghahahanap si Danny at mga tauhan nito, kaya kailangan natin doble-ingat.”
Bago pa man makalabas ang opisyal at si Capt. Santos, kaagad na tinawag ni Gado ang kanyang kinikilalang asawa.
“Gusto ko lang malaman Loren, sa loob ng tatlong taon na pagsasama natin, minahal mo ba ako talaga?”
Panandaliang napahinto si Capt. Santos, hindi na niya kinailangan ang lumingon, bagkus ay sumagot na lang ito kay Gado.
Ginawa ko lang ang trabaho ko Mr. Torres, wala ako’ng nararamdaman sa iyo!
Noong mga oras na iyon, ninais ni Gado na sana ay pinatay na lang siya ng mga tauhan ni Danny. Mas masakit pa sa kahit ano’ng suntok at tadyak ang marinig na ang pagkakasal sa kanya ay bahagi lamang ng isang trabaho, na isang malaking pagpapanggap lamang ang naituring niyang pagmamahalan na minsan nang nagtakip sa butas niyang puso na iniwan ni Rhea.
Samakatuwid ginamit lamang siya ng kinikilalang asawa!
—
Paikot-ikot.
Kung saan-saan nagpupunta ang sasakyan na lulan ni Danny at kanyang mga tapat na tauhan.
“Boss, yung abogado ng cartel nag text, kailan daw natin ibabalik yung nagamit pangkapital?” tanong ng alalay ni Danny habang binabasa ang text message sa cellphone nito.
“Mga bwisit sila! Noong humihingi ako ng tulong para makalabas si Daddy, hindi man lang sila sumagot. Ngayon ang lakas ng loob nila na maningil!” sagot ni Danny habang patingin tingin sa bintana nagmamasid kung may sumusunod sa kanila. “Sigurado ka ba sa info mo na ililipat nila ng ibang detention center si Daddy?
“Oo boss, ayon sa source ko dadaan sa harapan natin ang sasakyang ginagamit nila, anytime soon.”
Naghintay ng sandali sa kanto ang sasakyan ni Danny, habang inaabangan ang sinasabing sasakyan na ginamit upang ilipat ng ibang detention center ang kanilang preso, lalo na si Romeo Robles.
“Here they come!” bumaba sa kanilang sasaskyan si Danny, dala ang isang high powered na armas, kasama ang kanyang tauhan, pinaulanan nila ng bala ang paparating na sasakyan na lulan ang mga preso. “If cannot get Dad out, we’ll just shut him for good!”
BRAATTATATAAAATATATATAATATATT!!
BRAATATATAAATATATATATATATATTTT!!
BRAATTATATAAAATATATATAATATATT!!
BRAATATATAAATATATATATATATATTTT!!
Sa dami ng bala na kanilang pinakawalan, halos madurog ang service vehicle na kanilang pinuntirya.
Ngunit hindi nila inaasahang nakasunod pala dito ang tatlong squad car na siya sanang magpoprotekta sa mga presong ihinahatid nila.
Nakipagpalitan ng putok ang mga pulis na sakay ng mga squad car kina Danny.
Tila naging isang masaker ang naganap, bagaman isa talagang shootout ang nangyari, sa tindi ng pinsala na inabot ng grupo ni Danny, isang himala na lamang kung may mabuhay pang isa sa kanila.
Sa araw ding iyon, naireport ang pagkamatay ni Romeo Robles at Danilo Robles, mga notorious drug lord. Natuklasan din na ang bala na nakapatay sa matandang Robles ay siya mismong nanggaling sa submachine gun na gamit ni Danny.
—
Matapos mabalitaan ni Gado na napatay sa isang engkwentro ang grupo ni Danny, na kung saan kasama ring namatay ng ama nito na si Engr. Robles. Nahuli naman ang natitirang miyembro ng kanilang organisasyon at ang illegal nilang gawain ay tuluyan nang nabuwag.
“Malaya na ako?” tanong ni Gado sa nakatoka na nagbabantay sa kanya. “Saan naman ako pupunta?”
Magmula nang malaman ni Gado na wala talagang Loren, at ang kanyang naging kasal ay isa lamang malaking kalokohan, hindi niya alam kung saan na siya pupunta. Maging ang kanyang kaibigan na si Askad, o Richard ay hindi na rin niya nakita.
Doon lang din nalaman ni Gado na halos lahat ng bigla na lang mawawala sa pinagtrabahuang kompanya ay maaaring kamatayan ang kinahantungan. Ang kaibigan niyang si Poldo. Ang lalaki na ginamit nila para saksakin siya. Marami pang iba, na aksidenteng matutuklasan ang lihim ng organisasyong konektado sa droga, kaagad nilang itinutumba.
—
Ang dating puno ng aksyon na buhay ni Gado ay napalitan ng katahimikan. Dahil sa rekomendasyon ng mga awtoridad mabilis na nakahanap ng ibang trabaho ang lalaki.
Sa ngayon heto siya tulala at nag-iisa nakatambay sa breakwater, binabalikan ang nakaraan na kung saan siya ay tunay na lumigaya.
Alam niyang muling titibok ang kanyang puso, muli siyang iibig, at kapag nangyari iyon siguradong hinding-hindi na siya pupusta. Hindi na niya isusugal ang pag-ibig niya.
Iyon ay kung may darating pa.
“Pwede bang maki-join?”
Hindi na inalis ni Gado ang mata sa pagkakatitig sa malayong kawalan, kilala niya kung sino ang kumausap sa kanya.
“Libre naman kahit saan dito, Capt Santos.” malungkot na binigkas ang mala-estrangherong pangalan ng dati niyang napagkamalang asawa. “Sa loob ba ng tatlong taon na naging mag-asawa tayo, hindi ka man ba lang nagpakita ng tunay mong kulay?”
“Alam kong nasaktan kita Edgardo, nang sabihin ko na ang lahat ay pagpapanggap lang.” nakatitig din sa malayo si Capt Santos, hinahangin ang kanyang mahaba at tuwid na buhok. “Kung may puwang pa ako sa puso mo, gusto mo pa ba’ng makilala ang totoong ako?”
—End—
Katulad ng mga nauna nilang pagkikita, ang lahat ay nauuwi sa matinding pagsasalpukan ng kanilang mga laman.
PLAK PLAK PLAK PLAK
“Hah hah hah, tangina shit ang sarap mo talagang kumantot Danny!” sabi ni Mika habang kumakayog si Danny sa kanyang ibabaw.
Patuloy lang si Danny sa paglabas-masok ng kanyang 6 na pulgada na sandata sa pekpek ni Mika, nakaangkla pa ang mga binti ng babae sa balikat ni Danny para siguradong pasok na pasok kanyang bawat tirada.
“Siguro si Loren iniisip mo ano?” biglang tanong ni Mika sa lalaking kasalukuyang kumakantot sa kanya. “Pinagpapantasyahan mo kaibigan ko eh.”
“Eh ano naman — Ummm!” todo baon si Danny ng kanyang burat pinipilit na isagad sa malalim na bukana ni Mika.
“Siguro nakantot mo na rin ‘yun?” tumuwad si Mika para maiba naman ng posisyon.
“Sino… si Loren?”
“Maang-maangan ka pa eh, aaaayyy!” ibinaon ni Danny ang kanyang tarugo sa puday ni Mika ng biglaan kung kaya’t medyo nasaktan ang babae, dahil sa mabilis na natutuyo ang kanyang puwerta, kung kaya’t dinuraan na lang ito ni Danny.
“Si Daddy ang patay na patay kay Loren…” pabilis ng pabilis ang paglabas pasok ng burat ni Danny sa puday ng nakatuwad na si Mika.
“Pero kapag nakantot na ni Daddy si Loren, siguradong pipila ako doon! Ummmm, ayaaann naaaa malapit na ako labasan!” todo bigay na si Danny nararamdaman ang nalalapit na pagputok ng kanyang tamod.
“Kaya pala matapos ako pagsawaan ng tatay mo, ikaw naman ang sumalo! Hihihi!” malanding sagot ni Mika, habang patuloy ang pagragasa ng malapot na tamod ni Danny patungo sa kanyang sinapupunan.
“Bakit ba ang dami mo’ng tanong…?”