Isa siya sa stay-in stockman na nagtratrabaho sa isang nakikilalang grocery store sa Metro Manila. Kasama niyang stay-in sa dormitoryo ang ilang empleyado ng kanilang branch, na malalayo ang tinitirahang bahay.
“Ingat ka boy may multo dito. Hehehehe.” biro ni Nestor, 40 yrs.old, ang matabang delivery driver na kasama nilang natutulog sa kuwarto sa second floor ng dormitoryo.
“Marami nang nag AWOL dito dahil sa takot sa multo!” singit naman ni Bogart, na isa ring stockman na nakapwesto sa ibabaw ng double deck na tinutulugan ni Ryan.
Hindi na bago kay Ryan ang makakita ng multo, bata pa lamang siya ay sinasabing nabuksan na ang kanyang third eye, kung kaya’t ipinagwalang-bahala na lamang niya ang mga sinabi ng mga katrabaho.
Ang shared bathroom ng dormitoryo ay nasa first floor, at matapos magkapaghilamos, napagdesisyunan na ni Ryan ang umakyat sa kanilang kuwarto upang makapagpahinga.
Marami rin silang nakatira sa building na iyon, puro mga empleyado na noong panahon ng pandemya ay pinatira ng kanilang employer sa iisang lugar upang susunduin na lang sila ng kanilang shuttle service pagpasok sa trabaho. Kahit hindi na kasagsagan ng pandemya, ay minabuti na lang na pagsama-samahin silang mga empleyado ng matutuluyan upang maiwasan ang late at absences na makakaapekto sa trabaho, lalo na sa tulad nilang malalayo ang mga pinanggagalingan.
Doon unang nakilala ni Ryan si Mira, 19 yrs old, nalaman niya ang pangalan nito nang makita niya ang name tag ng babae nang minsang may kinuha ang dalaga sa stockroom.
“Mira, bakit mukha kang malungkot?” tanong ni Ryan sa katrabaho na natutulog sa katabi nilang kuwarto sa second floor, nakita ito ni Ryan na nakatayo sa may hagdanan nang paakyat siya galing sa banyo.
“Pagod lang siguro, daming customer kanina eh.” sagot ni Mira pagkatapos noon ay pumasok na ito sa kanilang sariling silid.
Nagpatuloy ang buhay nila sa dormitoryo na iyon. Matapos ang oras ng trabaho, kakain sila sa carinderia at uuwi sila sa dormitoryo para na lamang maligo at matulog. Paulit-ulit lang ang kanilang routine sa araw-araw. Minsan kapag rest day ng iba uuwi sila sa kani-kanilang pamilya, ngunit si Ryan ay nasa probinsya ang pamilya niya kung kaya’t sa dormitoryo lang siya laging nakatambay.
Isang gabi, nagising si Ryan nang makarinig ng iyak mula sa labas ng kanilang kuwarto. Hindi niya napansin kung gising o tulog na ang kanyang mga kasama sa kuwarto, lumabas na lang siya upang puntahan ang naririnig na pag-iyak.
“Maawa kayo sa akin masakit na…” pagmamakaawa ng isang babae na nanggagaling sa kuwarto nila Mira.
“Ano’ng maawa gusto mo ng pera ‘di ba?” sagot ng lalaki na nanduon din sa loob ng kuwarto.
“Ayokooo naaaa… Huhuhu!”
Dahil sa narinig ni Ryan, kaagad siyang lumapit sa kuwarto upang lalong marinig ang mga nagaganap sa loob ng kuwarto, at nang makalapit siya sa pintuan, nakita niyang nakabukas ito ng bahagya.
Sumilip si Ryan sa pintuan at nakita niya ang ilang lalaki na nakapalibot sa isang babae. Hubo’t hubad silang lahat, at pinagtutulungan nilang kantutin ang babaeng umiiyak at nagmamakaawa sa kanila.
“Ang sarap…!” sabi ng lalaki na patuloy ang paglabas-pasok ng kanyang burat sa puke ng nakabukakang babae.
“Tang ina pare bilisan mo, kanina pa ako utog na utog dito!” sabi naman ng isa habang nilalamutak ang suso ng babae, na gigil na gigil nang makakasta.
Hindi pamilyar kay Ryan ang mga mukha ng mga lalaki, pero mga mukhang empleyado rin ang mga ito dahil sa nagkalat na damit ng mga ito sa sahig na kakulay ng uniporme nila sa trabaho.
Duon lang napansin ni Ryan na limang lalaki ang nagtutulong tulong na kumakantot sa babae. Ang isa na kumakantot sa puday, at tig-dalawa na nakakapit sa kamay at paa para siguradong hindi makawala ang babae.
Ngunit lalong nabigla si Ryan nang mamukhaan ang babae na ginagahasa ay si Mira! Umiiyak lang ito at patuloy na nagmamakaawa.
“Sarap nito ser, nakatyamba tayo ngayon!” bulalas ng isa pa, habang tuloy lang sa pagkantot ang tinatawag niyang sir, siya naman ay ikinikiskis ang kanyang matigas na tarugo sa mukha ni Mira.
“Tama na pooo, maawa na po kayo bosss…!” patuloy namang iyak ni Mira.
“Matagal na naming alam na pakangkang ka dito at nagpapabayad ka pa, pasalamat ka nga hindi ka pa nate-terminate eh, umm ummm ummmm!” sunod-sunod ang ginagawang pag-ulos ng kumakantot kay Mira.
Gusto mang pigilan ni Ryan ang nangyayari, wala siyang magawa. Bago pa lang siya sa trabaho at kung may mga posisyon sa trabaho nila ang mga gumagawa ng ganoon kay Mira, baka pati siya madamay. Kailangang-kailangan pa naman niya ang pera!
Ayoko na po, napilitan lang ako nung una…Huhuhu!
P’wes ngayon kami naman magpipilit barurutin ka! Hahahaha!
Tanging boses na lamang ang naririnig ni Ryan, dahil dahan-dahan na siyang umaatras papalayo sa kuwarto nila Mira.
Mainam na hindi siya madamay sa gusot na iyon.
Kinabukasan parang wala lang nangyari.
Ang lahat ay balik sa normal. Minsan nakikita ni Ryan si Mira kapag nagdadala ang binata ng stock galing sa bodega, ngunit pansin niyang tahimik lang ang babae sa isang tabi nag-aayos ng mga nakadisplay sa estante, at walang kumakausap dito.
Nang matapos ang kanyang shift at nakauwi na siya sa dorm nila nakita niya si Mira na mag-isang nakaupo sa labas ng kanilang tinutulugang bahay.
“Oh Mira, bakit nandito ka? May hinihintay ka ba?” tanong ni Ryan sa babae nang makalapit siya sa may pintuan.
Noon lang napansin ni Ryan na namumugto ang mata ng babae, marahil sa pag-iyak dulot ng nangyari noong nakaraang gabi.
“Siguro natatakot ka sa multo ano?” biro ni Ryan kay Mira para kahit papaano ay makalimutan ang problema.
“Ginahasa nila ako, mga hayop sila!” biglang nasabi ni Mira, makikita ang galt sa mga mata nito, nakatingin sa malayo. “Pinilahan ako ng mga putang ina!”
“Gusto mo ba na magsumbong sa mga pulis?” tanong ni Ryan kay Mira, hindi alam ng babae na saksi ang binata sa ginawang pagkasta sa kanya. “Samahan kita.”
“Ipahihiya ko lang ang sarili ko,” muling umagos ang luha sa mga mata ni Mira. “Baka sa bandang huli ako pa ang palabasin nila na masama!”
Bagaman nilalamon ng kunsyensya, wala na ring magawa si Ryan kung mismong si Mira na ang magsasawalang-kibo sa mga naganap na pang-aabuso sa kanya.
“Kung hindi ko lang kailangan ng pera matagal na akong umalis sa pesteng lugar na ito!” ang tanging nasabi ni Mira. “Hayaan mo na lang ako dito sa labas, magpapalipas lang ako ng sama ng loob.”
Salamat ha, ikaw lang yata ang mabait sa akin dito.
Mabigat sa loob ni Ryan na pumasok sa loob ng kanilang dormitoryo. Kung alam lang ni Mira na halos kasabwat na rin ang binata sa nagawang pang-aabuso sa kanya, dahil sa ginagawa niyang pananahimik, baka pati sa kanya magalit ang dalaga.
Nang makapasok sa kanilang silid naabutan niya ang ilan sa mga kasama.
“Magbubulag-bulagan na lang ba talaga tayo?!” tanong ng binata sa mga kasamang nagpapahinga.
“Anong sinasabi mo d’yan?” tanong ni Nestor na nabigla sa ginagawang pagtatanong ng binata.
“Siguro naman may mga kapatid kayo na babae, o kaya nanay. Ayaw ninyo rin na mangyari iyon sa kanila!” pagpapatuloy ni Ryan, na halos pumutok na ang ugat sa leeg sa galit na nadarama.
“Naka drugs ka ba?” napipikon na tanong ni Bogart sa kasamahan nilang nangiistorbo ng pamamahinga nila.
“Kagabi lang may na-gangbang sa kabilang kuwarto, tapos tayo wala lang tayong gagawin?” bulalas ni Ryan, halos maiyak na siya habang nagsasalita sa harap ng kanyang mga kasama.
“Tang ina men, gutom lang yan!” sabi pa ng isa na patawa-tawa habang nakikinig sa mga sinasabi ni Ryan, ibinato pa nito ang tshirt sa papag na hinihigaan, akala mo ay makikipagsuntukan.
“Kung ayaw ninyong maniwala, tatawagin ko yung babae na ginalaw nila kagabi!” kaagad na lumabas si Ryan sa kuwarto, dahil sa kanyang ginawa hindi niya namalayang nagsipagsunuran pala ang kanyang mga kasamahan na naistorbo niya.
‘Mira… Mira!” tawag ni Ryan habang pababa sa first floor papunta sa pintuan.
Ngunit wala na si Mira sa pagkakaupo niya sa pintuan.
Kaagad na bumalik sa second floor si Ryan at kinatok ang kuwarto nila Mira.
TOK TOK TOK TOK
“Mira…Mira…nand’yan ka ba?” tawag ni Ryan kasabay ng kanyang pagkatok sa pintuan, habang nakatingin ang kanyang mga nagtatakanag kasamahan. “Baka may pinuntahan.”
“Kami ba pinaglolo-loko mo, ha?” galit na tanong ni Bogart kay Ryan, nang makitang kumakatok ang binata sa kabilang silid ng kanilang tulugan.
“Kahit hanggang isang taon ka pa kumatok d’yan walang magbubukas n’yan dahil bodega ‘yang kinakatok mo!” sabat ni Nestor
Nabigla si Ryan sa sinabi ng kanyang kasama.
“Hindi! Kuwarto ito nila Mira!” nagtatakang sagot ni Ryan. “Dito ko sila nakita kagabi nang pagtulungan nila si Mira!”
“Tsk Tsk Tsk! Nadale ka ni Miraflor, bata!” iiling-iling na sagot ni Berto
Binuksan ni Nestor ang pintuan ng kabilang kuwarto na sinasabing silid nila Mira, at duon nakita ni Ryan ang mga muwebles na puno ng alikabok; mga karton na pinagpatong-patong; at agiw ng gagamba na halos sumasakop sa kisame nito.
“Hindi ganito ang itsura ng kuwarto kagabi!” hindi makapaniwalang nasabi ni Ryan habang tinitingnan ang loob ng silid.
“Limang taon na ang nakakaraan nang makita ang bangkay ni Miraflor sa kuwartong ito, nagpakamatay matapos mabuking ng boyfriend niya na pakantot pala syota niya dito sa trabaho, akala niya santa.” paliwanag ni Nestor kay Ryan at sa iba pa nilang kasama.
“Santambak pala kumakasta! Hahahaha!” biglang singit ni Bogart.
Nagtawanan ang mga kasamahan ni Ryan.
Ang Mira na kanyang nakilala ay bahagi na lamang pala ng isang malungkot na ala-ala na nagpakita sa kanya.
Kung ano man ang naging dahilan, iyon ay mananatiling lihim na lamang na nakatago sa kabilang pintuan.
===END===