Island Of Fire (Chapter 1: Sinner)

Island of Fire Series | ©Lisa23 | 2018

Story of Mark and Emma

Gate 3. Black Ford Raptor

Kinakabahang binalik ni Ella ang cellphone sa bulsa at dali-daling pinanhik ang daan patungo sa binanggit ng lalakeng kikitain.

‘Tangina. Ano ba itong napasok kong gulo.’ bulong niya sa sarili.

Kung hindi lang talaga niya kailangan ang pera para sa tuition fee, hindi niya papatulan ang biro ng baklang kaibigan.

“Teh, anong ginagawa ng alindog mo! Isang post mo lang ng picture, pag-aagawan ka na”eksaherada nitong saad.

Alam naman niya sa sarili na may maipagmamalaki siya kung ganda lamang ang pag-uusapan. Ilang beses na siyang tinangkang kuning contestant sa mga beauty pageant ngunit hindi niya talaga ito hilig.

Kaya nga hindi siya nahirapang makahanap ng makakausap sa mga online chat na pinapasukan niya. Araw-araw ay puno ang kaniyang inbox ngunit wala siyang matipuhan sa mga lalakeng binobola lamang siya. Hanggang sa isang gabi ay may natanggap siyang maiksing mensahe sa isang account.

Mark_38: 15K for one night. Pwede ka?

Ilang oras niyang pinag-isipan kung magrereply ba siya. Sino naman kasi ang tanga para magbigay ng 15K sa isang di kilalang tao. Hindi pa nga nito alam kung mabuti o masamang tao ba siya. Ngunit dahil nga sa kailangan talaga niya ng pera pandagdag para sa university tuition at sa mga art materials ay wala na siyang nagawa kundi umasa na magiging maganda ang kanilang usapan.

sweetgirl_Emma: Baliw ka ba?

Mark_38: Siguro. I need a good fuck and I saw your post last week that you’re having a financial problem. So maybe we could help each other.

sweetgirl_Emma: How can I be so sure that you’re not goofing around?

Mark_38: Give me your account and I will transfer the money.

Natatawang sinend niya ang detalye ng kaniyang account dahil alam naman niya na nagbibiro lamang ang kausap. Ngunit ganoon na lang ang gulat niya ng may matanggap na notification na may pumasok na pera sa account niya.

sweetgirl_Emma: Gago. Nagbibiro lang ako. Bakit ka nagbigay ng pera. Hindi mo pa nga ako kilala. Malay mo poser pala ako.

Mark_38: Kaya nga gusto kong subukan. Hindi naman ako pihikan. As long as you’re going to open your legs for me and allow me to fuck you.

Matagal siyang nag-isip ngunit nanaig sa kaniya ang kagustuhang magkaroon agad ng pera upang hindi na niya ma-abala ang magulang sa probinsiya.

sweetgirl_Emma: This Friday, 1pm. Sunduin mo ako sa tapat ng university.

At heto nga siya ngayon, nakaupo sa passenger seat ng sasakyan ng lalakeng sa cellphone lang niya nakakausap.

Ang kaninang nararamdamang takot at nerbiyos habang pinapanhik ang sasakyan ay napalitan ng dalwang mas malakas na emosyon: gulat at pagkalito.

Halos lumuwa ang mga mata niya noong dumapo ito sa lalakeng kaharap niya na nakikita niya lamang tuwing sinasama siya ng nanay niya sa misa nuong nasa probinsiya pa siya.

Sigurado siyang ang lalakeng nakasuot ng puting sutana na nakikita niya tuwing Linggo at ang lalakeng nasa kabilang parte ng sasakyan ay iisa, kahit pa wala itong suot na salamin.

“Father Mark?” pagkukumpirma niya sa katauhan ng tao.

Malalim na napabuntong hinga ito saka napahilamos sa mukha.

“Fuck! I know this will happen” malutong na mura nito na siyang ikinagulat niya.

“Hala, sorry po. Baka nagkamali ako ng sasakyang napasukan” nagpapanik na tugon niya at bubuksan na sana niya ang pintuan nang maramdaman niya ang paghaplos ng mainit na kamay sa braso niya.

“No. Pasensiya ka na. Nabigla ka ba?” maamong tugon nito ngayon.

Napayuko lang siya at kinagat ang sariling labi dala ng kaba habang nakikinig sa sinasabi nito.

“Hindi ko inakala na may makakakilala pa sa akin dito. Taga Pampangga ka ba?” tanong nito sa kaniya.

Napa-angat ang tingin niya sa lalake at marahang tumango.

“Stop biting your lips. Inaakit mo ba ako?” Pilyo nitong tanong sa kaniya sabay abot sa baba niya.

Agad niyang tinigil ang ginagawa at ganuon na lang ang gulat niya noong lumapat ang labi ng lalake sa kaniya.

“Hhmmppp…Father!” Mariin na tulak niya dito ngunit nadala siya sa mararahan at swabe nitong paghalik at hindi naglaon ay natagpuan na lamang niya ang sarili na tinutugon ang mga halik na iginagawad sa kaniya ng lalake.

Ramdan niya ang dila nitong pilit binubuksan ang kaniyang bibig at nang binigyan niya ito ng pagkakataong makapasok ay parang sawang hinalukay lahat ng pwedeng maabot nito.

Matapos ang ilang marubdob nilang halikan ay inilayo niya ang labi sa lalaki upang habulin ang sariling hininga.

Nakatingin lang ito sa kaniya na parang may malalim na iniisip at hindii nga nagtagal ay nagsalita na ito.

“Alam kong kailan mo ng pera. I’m willing to give it to you for free. Just don’t tell anyone about this incident-“

Aangal na sana siya sa sinabi nito ngunit bigla itong may idinagdag

“Pero gusto kitang tikman. Fuck. You look so innocent and sexy at the same time” tugon nito sa kaniya

“Ano po ang ibig ninyong sabihin?” nalilitong tanong niya rito

“I have a new offer. Dadagdagn ko yung napag-usapan natin pero dalawang araw kang akin” paliwanag nito na agad naman niyang ikinatuwa. Malaki-laki rin ang maitutulong nito sa kaniyang pag-aaral.

“Dalawang araw? Hindi po ba ito delikado para sa inyo?” paniniguro niya sa narinig.

Iniisip niya lamang ang maaring mangyari sa kanila kapag may naka-alam sa gagawin nila ay pinanghihinaan na agad siya ng loob.

Napahalakhak ito sa katanungan niya at marahang kinurot ang dulo ng ilong niya.

“Ibig bang sabihin ay pumapayag ka?” tanong nito.

“Oo, basta walang makaka-alam” agaran niyang sagot.

“Don’t worry about me. May alam akong lugar” pagpapanatag nito sa kaniya habang isinabit sa tenga niya ang mga takas na buhok na dumapo sa bandang pisngi niya sabay kabig muli ng ulo niya papalapit sa labi nito.

Tanaw ang marahang pagsikat ng araw at ang malawak at kalmadong karagatan ng isla, unti-unti niyang binuksan ang salaming pituan. Kasabay nang pagtapak niya sa balkonahe ay ang pagdampi ng malamig na hangin sa kaniyang balat.

Napahigpit ang kapit niya sa kumot na nakabalot sa kaniyang katawan.

Ito ang pangalawa at huling araw nila sa isla. Sa maiksing sandali ng pananatili nya rito ay naramdaman niya ang kaibahan nito sa ibang lugar na napuntahan na niya. Hindi dahil sa kagandahan ng kapaligiran ngunit dahil sa dala nitong kapayapaan at kaligayahan.

Kaligayan at kapayapaan sa mga taong pilit hinahanap at tinatago ang kanilang tunay na sarili sa mata ng karamihan.

May naramdaman siyang bisig na pumulupot sa bewang niya kasabay ng mga labing lumapat sa leeg niya.

“Good morning. Ang aga mong nagising” saad nito.

“Nakasanayan lang. Traffic kasi lagi sa Espaa baka mahuli ako sa klase.” pabirong sagot niya.

“You can stay in my unit if you want” ganting tugon nito sabay tanggal sa pagkakabuhol ng natatanging telang tumatakip sa kahubaran niya.

“Para pwede kitang dalawin at parausan kahit kailan” pilyong sagot nito.

Hinarap niya ang lalaki at pinatakan ng halik sa labi.

“Father ah. Umagang-umaga ang pinapalibog mo ako. Masakit pa puke ko, grabe ka kumantot”

“I can’t help it. Nakakalibog kang tingnan habang inu-ungol ang pangalan ko”

Bakas sa mukha nito ang saya at kapanatagan habang yakap yakap siya.

Nais sana niyang itanong sa lalake kung bakit nito ginagawa ang mga bagay na taliwas sa tinuturo nito gayong alagad ito ng simbahan. Ngunit ano nga ba ang pinagkaiba niya rito? Siya na nagbenta ng katawan para lamang sa kakapiranggot na salapi.

Naalala niya ang mga kataga sa isang misang nadaluhan niya.

‘Don’t judge others because they sin differently than you’

At narito nga sila ngayon sa isla at pilit na tinatakasan ang katotohanan. Ang isa ay ang panghuhusga ng tao at ang isa naman ay ang kahirapan.

Ngunit isa lang ang nais nilang marating ngayon, ang maabot ang ruruok ng kaligayan sa pamamagitang nang pagtatampisaw sa kanilang munting kasalanan.

Kasalanan na ang isla lamang ang maaring makaalam.