Dahan dahang humigop ng kape si Jim habang nakatitig sa kawalan. Nang sumayad ang mainit na kape sa kanyang dila, saka pa siya parang natauhan. Iginala ang paningin sa palibot.
Nasa maliit na balkonahe sa ikalawang palapag ng kanyang bahay si Jim. Tulad ng napakaraming umagang nagdaan na sa buhay niya, narito siya sa kanyang paboritong pwesto. Nakaupo sa isang upuang rattan at may mainit na kape, habang pinagmamasdan ang palibot.
Isang yakap at isang masuyong halik ang bumasag sa pagmumuni muni niya.
“Good morning Tito Jim…” bati ng isang malambing na tinig.
Nilingon ni Jim ang pinanggalingan ng tinig.
Siya si Yelan. Ang kasama niya dito sa bahay. Anak ito ng yaya ng kanyang pamangkin. Tinutulungan niya ang dalaga sa pagaaral nito.
Kumalas ang dalaga sa pagkakayakap sa kanya. Mahinang naglakad galing sa kanyang tabi, dumaan sa kanyang harapan upang makapunta sa gawing kanan niya kung saan may isa pang upuan.
Sinundan ng titig ni Jim ang dalaga habang naglalakad. Nakasuot ito ng hapit at maikling shorts at hapit din na sando.
Kay bilis dumaan ng panahon. Ilang taon na nga ba silang magkasama ni Yelan…. Lima? Anim? Pitong taon? Walo na yata… Hindi na niya matandaan.
Ngayon lang niya napagtanto, na kayrami nang nagbago. Habang iginagala niyang muli ang paningin sa palibot, ang mga unti unting pagbabago ay nagiging sanhi ng pag-iiba ng hitsura ng palibot.
Ang dating mabato at maalikabok na daan sa di kalayuan ay sementado na. May mga ilang bahay ding nagsulputan malapit sa kanila at may ilan namang binago. At ang punong manga na itinanim ni Yelan nung una siyang dumating dito ay malaki at namumunga na.
At si Yelan.
Si Yelan. Tahimik at patpatin nung dumating sa bahay. Mangiyak ngiyak pa ito nung iwan ng kanyang nanay at tatay. Ilang araw din siyang hirap sa pag aadjust dito. Ni halos ayaw kumain at walang kibo. Tila nabunutan pa siya ng tinik sa lalamunan nang nagsimula nang maging panatag ang loob nito sa kanya. Naging kuwela, bibo at sagad sa lambing. At naging matalinong magaaral. Naging iskolar pa.
At ngayon nga, heto sa kanyang harapan si Yelan na ganap nang isang dalaga. Maging ang hubog ng katawan nito ay napakalaki ng ipinagbago. Mula sa pagiging patpatin ay nagkalaman at bumilog sa mga parte ng katawan na agaw pansin. Hindi mo naman masasabing mataba ito. Ngunit mabilog at makurba ang katawan.
Kinuha ni Yelan ang tasa ng kape na nakapatong sa bakanteng upuan bago tuluyang umupo. Ipinatong ng dalaga ang dalawang paa sa upuan pagkaupo habang bahagyang nakasandal sa balikat ni Jim. Hawak hawak ng dalawang kamay ang tasa ng kape, dahan dahan dahan itong humigop at lumagok ng kape.
Pinagmamasdan ni Jim si Yelan. Kahit kay dami nang nagbago sa kanya, sa kanilang buhay at palibot, may mga bagay na nanatili at hindi nagbabago.
Nakagawian na ni Yelan ang ganito, lalo pag walang klase o hindi nagmamadali sa umaga. Tatabi ito sa kung nasaan siya. Kukunin nito ang tasa ng kanyang kape at saka doon hihigop. Hindi ito nagtitimpla ng kanyang sariling kape. Kung nagmamadali man si Yelan dahil maaga ang alis nito, o di kaya ay napapagalitan niya, o nagtatampo sa kanya; hindi na ito tatabi sa kanya ngunit lalagok pa rin ito ng kape niya.
Disi-otso na si Yelan. Dalaga na. Pero sadyang may mga bagay na nakasanayan, mahirap o ayaw baguhin.
Walang imikan ang dalawa. Kapwa nakatitig sa kawalan. Hawak pa rin ni Yelan ang tasa na may kape habang nakahilig ang ulo sa bandang balikat ni Jim.
Tahimik ang umaga nilang dalawa. Ilang araw nang ganito.
Bakasyon na at pareho silang dalawa na wala masyadong ginagawa. Ngunit tila ba walang buhay ang loob ng bahay. Sabay pa rin silang kumakain. Nagpapakiramdaman lang kung sino ang magluluto at mauunang magyayayang kumain.
Si Yelan ay sadyang ganun pa rin ang kilos. Malambing pa rin sa kanya at magiliw.
Sadya lamang sigurong naging mailap ang mga salita para kay Jim.
Umangat si Yelan. Inilapag ang tasa ng kape sa pasumano ng barandilya. Pagkatapos ay iniipit ang kaliwang braso sa kanang braso ni Jim, sabay hinawakan ang kamay nito. Ang kanang kamay naman niya ay hinimas himas ang bisig ng lalake. Pinihit niya ang ulo upang maharap ang mukha kay Jim.
“Tito Jim….” Binasag ni Yelan ang katahimikan. “Its been a while…” malambing ang boses nito. “Ilang araw na po matapos nung birthday ko…. Nakauwi na po ako sa amin ng ilang araw…. Huwag na po kayong magalit o magtampo…. Please…?” pasumamo ng dalaga. “Ampangit naman po kasi na ganito ang simula ng 18th year ko…”
“Happy birthday Jelly!” masayang bati ni Jim sa dalaga. Pinasok niya ito sa kanyang silid upang batiin habang natutulog pa.
Ngunit kanina pa pala gising ang dalaga at hindi lang bumabangon.
“Birthday na birthday, tulog nang tulog.” Dagdag ni Jim.
“Thanks tito Jim…!!” bumalikwas si Yelan sa pagkakahiga upang maupo sa kama. “Come give me a hug tito! Its my birthday!” excited na sabi nito habang idinidipa ang mga braso.
Lumapit naman si Jim at umupo sa gilid ng kama saka niyakap si Yelan.
“Kanina pa po ako gising.” Saad ng dalaga habang mahigpit na nakayakap sa lalake. “Hindi ka po ba magsi-swimming tito?” tanong nito.
“Hindi na muna ngayon. Birthday mo eh. Alangan naman iwan kita dito at unahin ko pa yang swimming. Unless… you go swimming with me.” Sagot ni Jim.
“Aaaayyyyy… sweet talaga ng tito Jim ko… ayaw niya ako iwan coz its my birthday.” Mas lalong hinigpitan ni Yelan ang yakap.
“Bangon ka na Jelly.”
“Jelly ka jan… tito naman… 18 na po ako, Jelly pa rin po ba ang tawag niyo sa akin?”
Jelly na ang nakagawiang itawag ni Jim kay Yelan. Ito ang pet name niya sa dalaga simula pa nung bata pa ito.
“Youll always be Jelly. Even if you turn 80. As long as im alive, ill always call you Jelly.” Sagot ni Jim. “I cooked some breakfast for you. Halika na.” yaya nito.
“Tito talaga…” may ngiti sa mga labi si Yelan. Hindi naman talaga siya naaasiwa o ayaw na tinatawag siyang Jelly. “Youre the best tito in the world!”
“Tomato sows… dati tatay… ngayon naman tito… ano naman ang susunod?”
Inilayo ni Yelan nang bahagya ang ulo upang makatingin sa mukha ni Jim. Ngunit nanatili pa rin itong nakayakap.
“Tito pa po… so far.” Sagot ni Yelan.
Saka inilapit ni Yelan ang mukha sa mukha ni Jim. Humalik. Sa labi. Mabilis ngunit mariin.
Nabigla man si Jim ay hindi niya ipinahalata. Palagi nang ginagawa ni Yelan na humalik sa pisngi niya. Ito ang unang beses na napahalik ito sa labi niya.
“Lab lab tito…” si Yelan. Sabay pikit at kiskis ng dulo ng kanyang ilong sa dulo ng ilong ni Jim. “Hihihi…” bahagya pa itong napahagikhik.
“Ayan na nga…. Akala ko ba 18 ka na… e para ka pa ring kaka-10 years old pa lang niyan eh…” napangiti si Jim.
“I will always do this things tito. Even if I turn 80.” Sagot naman ng dalaga.
Tawanan ang dalawa.
“Halika na Jelly. Naghihintay ang pagkain.” Hinagod ni Jim ang likod ng dalaga.
Hinigpitan ng dalaga ang pagkakayakap. Kasabay ang isang halik. Sa labi. Mas matagal kesa nung una. Mas mariin. Magkasabay na tinapos ng dalaga ang halik at kumalas sa pagkakayakap.
“Tito Jim. 18 na po ako. Pero wala pa po akong naging bf.”
“Di ba napagusapan naman ninyo ni ate at napagusapan na din natin yang bagay na yan?”
“Opo. And I kept my promise….” May sumilay na pilyang ngiti sa mga labi ni Yelan. “…until today.”
“Until… today?” nagtatakang tanong ni Jim.
“Yes tito. You heard it right.”
“At talagang hinintay mo talagang mag-18 ka bago mo talaga i-break ang promise mo ha….” Sinabayan ni Jim ang alam niyang kalokohan ng dalaga. “So now…. Tell me…. Whos the lucky guy? Would you introduce him to me? To us?”
“No need tito. Tayo lang po ang nakakaalam. Hihihi.”
“At bakit? Whats with this guy at ayaw mong ipaalam o ipakilala sa iba?”
“Tito, the guy that ive been telling you, my first bf, is YOU. Hihihi.”
“Ako??? Bakit naman ako???” gulat na nasambit ni Jim.
“Because I know you and you know me. And youre the best. Kaya ikaw.” Sagot ng dalaga. “Dapat naman talaga ikaw. And since its my birthday, you have no choice but to give in to my demand. Youll be my bf for today. Hihihi.”
“Hahaha. Loka loka ka talaga Jelly. Kung ano ano na lang ang naiisip mong kalokohan.”
“Basta tito. Youll be my bf for today. Whether you like it or not.”
Tumayo na si Jim. Pinili niyang huwag nang kontrahin ang dalaga. Birthday nga naman nito ngayon.
“Wait for me tito.” Si Yelan.
Nakatayo lang sa gilid ng kama si Jim. Pinagmamasdan ang dalaga.
Ibinaba ni Yelan ang kumot na nakatakip sa kanya. Nakabaluktot ang mga tuhod na pumihit paharap sa kinaroroonan ni Jim. Bahagya pang napabukaka hanggang sa mailapat nito ang mga paa sa sahig.
Hindi maiwasang mapatingin si Jim sa katawan ni Yelan. Nakasuot lang pala ito ng isang oversized tshirt na medyo manipis at may kaiiklian. Napansin niya na wala itong suot na bra dahil aninag ito sa manipis na kasuotan. Sa pagpihit nito paharap sa kanya ay nahagip ng kanyang mga mata ang pagitan ng mga hita nito. Natatakpan ng powder blue na lace ang natatagong kaumbukan. Ngunit kahit pa natatakpan ito ay hindi kayang itago ng anumang kasuotan ang nagyayabang na katambukan ng dalaga.
Saglit lang ang lahat ng mga nakita ni Jim. Agad niyang kinabig ang paningin papunta sa mukha ni Yelan. Saka niya napansin na nakatingin din pala ito sa kanya at nakangiti.
“Wait lang po tito ha. Iligpit ko lang po yung kama. Sandali lang po talaga ito.” Si Yelan habang nakatayo na sa gilid ng kama at tinutupi ang kanyang kumot.
Matapos matupi ang kumot ay isinalansan naman ng dalaga ang mga unan sa ulunan ng kama. Inayos na rin nito ang bedsheet. Isinampa ng dalaga ang isang tuhod sa kama upang maabot ang kabilang dulo ng kama. Maiksi ang suot nitong oversized tshirt, dahilan upang tumaas ang laylayan nito at mahantad ang bahagi ng puwetan ng dalaga.
Nalilito si Jim sa kung ano ang gagawin o sasabihin. Hindi niya alam kung pupunahin ba ang dalaga o pagagalitan o lalapitan upang ibaba ang tumaas na damit o pagsasabihan na magpalit ng suot. Nahihiya naman siyang gawin ito dahil sa palagi naman itong gawain ng dalaga.
Pag nasa loob ng bahay ay napaka komportable ni Yelan. Kahit ano ang maisipan nitong isuot ay isusuot nito. Ni isang beses ay hindi naman ito pinuna o pinagbawalan ni Jim. At dahil na rin sa pagiging komportable ay tila nagiging burara o malaya ito sa mga kilos at postura. Balewala na sa dalaga ang mapatuwad, mapabukaka, mapatingkayad, o mapa ano pa man. Ganun din si Jim. Sanay na siya sa mga kilos at pananamit ni Yelan.
Ngunit parang nag iba ang timpla ng isip ni Jim. Ang dating balewala at normal na pangyayari sa loob ng kanilang bahay ay bigla niyang napagtuunan ng pansin. Dahil ba sa masyadong “sexy” ang suot ni Yelan? O dahil ba sa paghalik nito sa kanyang labi kanina? Masyado lang yata siyang nagiisip ng mga hindi naman dapat na isipin.
Natapos ni Yelan ang ginagawa. Patalon pa itong tumayo galing sa kama. Muling idinipa ang mga braso habang nakangiti saka lumapit kay Jim. Nang makalapit ay kaagad na inilingkis nito ang mga bisig sa leeg at yumakap, saka inilapat ang kaliwang pisngi sa dibdib ng lalake.
“Im so happy that youre the 1st person I saw on my 18th birthday tito Jim…” inangat ni Yelan ang mukha upang magkaroon sila ng eye contact. “Im very grateful for everything that you have done for me…”
Bago pa man nakapagsalita si Jim ay pinupog na ito ng mumunting mga halik ni Yelan.
Sa pisngi. Sa ilong. Sa mata. Sa noo. Sa baba. Sa labi. Sa buong mukha.
“Im very thankful that you came into my life tito Jim…” nakatitig si Yelan sa mga mata ni Jim habang nagsasalita.
Muli. Isa pang halik. Isang mahaba at mariin na halik ang iginawad ni Yelan kay Jim. Sa labi.
Napako sa kanyang kinatatayuan si Jim. Naging parang tuod na hindi makagalaw. Biglang naging blanko ang isipan.
Iilang segundo lamang ang halik ni Yelan, ngunit parang kaytagal nun sa pakiramdam ni Jim. Tila ba bumagal ang pag usad ng oras sa kanyang mundo.
“Tito Jim, ang bilis at ang lakas po ng heartbeat niyo.” Si Yelan.
Hindi namalayan ni Jim na natapos na ang halik at muli nang nakayakap si Yelan sa kanya. Ang boses ng dalaga ang nagpabalik sa kanya sa kasalukuyan.
“Whats happening to you tito Jim?” nakakunot ang noo na nakatingin si Yelan sa lalake.
Gustong sumagot ni Jim. Ngunit wala siyang maisasagot. Hindi niya alam ang kanyang isasagot. Ibinuka niya ang mga labi ngunit walang boses na lumalabas.
“Ayyyy…. Si tito Jim…” umiiling iling na sabi ng dalaga. “Halika na nga tito… lets eat.” Kumalas na sa pagkakayakap si Yelan sabay hila sa kamay ni Jim.
Parang wala sa sariling napasunod si Jim nang hatakin siya ni Yelan.