Kalabaw Lang Ang Tumatanda 2

Nasa balkonahe na si Jim, may dalang tasa ng kape at nakaupo sa kanyang paboritong upuan. Natapos ang kanilang agahan na wala pa rin siya sa saktong wisyo. Lumilipad pa rin ang isip nito dahil sa mga pangyayari.

Panay ang kwento ni Yelan kanina habang kumakain sila. Masayang masaya ito at palaging nakangiti. Hindi naman ugali ng dalaga na magingay sa hapag kainan at magdada nang magdada. Dala na rin siguro ng kasayahan nito, ay napakwento ito. Nagbalik tanaw ang dalaga sa mga masasaya at nakakatuwang pangyayari sa kanyang buhay.

Si Jim naman ay panay ang tawa lang habang palaging nakatitig sa maamong mukha ng dalaga. Pilit din niyang sinasariwa ang mga kwento ng dalaga sa kanyang isipan.

Ngayon nga ay mag isa na siya dito sa balkonahe. Nasa banyo na si Yelan at naliligo. Nanunumbalik sa kanyang isipan ang mga pangyayari ngayong umaga lang.

Bakit nga ba siya nabigla sa nakita kay Yelan kaninang umaga? Bakit nga ba tila nayanig ang kanyang mundo nang halikan siya ng dalaga sa kanyang mga labi? Mga katanungang naghahanap ng kasagutan.

Oo. Komportable si Yelan sa loob ng bahay pag sila ang tao dito o kahit na nandito ang mga kaibigan niyang babae. Makikitaan at makikitaan na ang dalaga kung talagang tututukan ang bawat pagkilos nito. Hindi naman ito napagtunan ng pansin ni Jim dati. Kung may makita man siya, kaagad naman itong lilipas. Kanina ay dumikit ang paningin niya sa kanyang nakita. Agad niyang napansin ang kasuotan ng dalaga at ang kasexyhan nito. Pati ang suot nitong panty ay kanyang agad na napansin. Palagi naman niyang nakikita ang mga bagong laba at bagong hubad nito na mga damit. Ngunit parang walang mga ganung klaseng kasuotan ang dalaga. Nagbago na ba ang panlasa ni Yelan sa mga kasuotan o sadyang di lang talaga niya nabigyang pansin ito dati?

Ang mga halik. Karaniwan na ang paghalik ni Yelan sa kanya. Sa pisngi kadalasan. Minsan sa ilong, sa noo, sa ulo. Kanina ay tatlong beses siyang nahalikan nito sa labi. Ito ang unang pagkakataon na ginawa yun ng dalaga. Normal lang ba ang ginawa ni Yelan? Dahil ba iyon sa taos pusong pasasalamat ng dalaga sa kanya kaya siya ginawaran ng ganung mga halik? Masyado lang ba siyang nagiisip kaya nabahiran ng malisya ang mga simpleng aksyon?

Mas lalong dumami ang mga katanungan kesa sa mga sagot na kanyang gustong malaman. Mas lalong gumulo ang kanyang isipan.

——

Ilang patak ng tubig ang pumutol sa pagiisip ni Jim. Hindi niya namalayan ang paglapit ni Yelan sa kanya. Ang mga patak ng tubig ay galing sa basang buhok ng dalaga na sadyang iwiniwisik sa kanya.

“Hihihi…” tatawa tawa si Yelan.

Gumanti ng ngiti si Jim.

“Ang lalim naman po ng iniisip niyo tito. Tumatanda na po kayo at mas lalo pa po kayong tatanda pag palagi kayong ganyan.” Nasa harapan na ni Jim si Yelan. Nakasandal sa barandilyas at nakatukod ang mga siko nito sa pasumano. Nakasuot ito ng hapit na tshirt at manipis at maikling shorts.

“Hahahaha…. Kalabaw nga, tumatanda… tao pa kaya?”

“Kalabaw lang po ang tumatanda tito Jim. Kayo po, parang hindi eh. Ang pogi pogi niyo pa rin. Hihihi.”

“Hahaha… Pogi ka jan….”

“Uy, totoo kaya yan tito….” Salungat ni Yelan. “I can still remember the first time I saw you tito… poging pogi po ang tingin ko sa inyo. Youre not in good mood back then. Yung expression mo, yung tipong I don’t care at parang iisang mali lang na masabi ng nasa harap mo magagalit ka na. Mangiyak ngiyak na ako sa takot pero talagang napopogihan po talaga ako sa inyo nun. Naghahalo po yung takot at paghanga ko sa inyo. Hihihi.”

“Hahaha…. Grabe naman yang description mo Jelly.”

“E totoo naman po yun. Kahit nga mga kaibigan ko, ganyan din ang first impression nila sa inyo.”

“Takot sila… e punta naman sila nang punta dito sa bahay… hahaha.”

“Hindi po ba crush ka nga nung mga kaibigan ko tito… hihihi… gustung gusto nga po nilang pumupunta dito sa bahay dahil nakikita ka nila.”

“E siyempre… mga bata pa sila… kayo… crush crush… paghanga. Daddy figure. Tatay mo nga di ba?”

“Ay hindi po. Mas una kaya silang nag 18 kesa sa akin. Hindi na bata yung 18 ngayon tito uy.” Salungat ni Yelan sa sinabi ng lalake.

“Bata pa yang 18 ah. Mawawala din yang paghangang yan. Lalo pa pag nagkaroon na kayo ng kanya kanyang boyfriends.”

“Naku tito. Mas lalo ka po nilang nagiging crush habang nadadagdagan ang mga edad nila. Konti na lang talaga tito. As in this small…” nagpakita ng maliit na pagitan sa kanyang hinlalaki at hintuturo si Yelan. “… ultimate crush ka na nila.”

“Ultimate crush. Pineapple crush. Hahaha…”

Tawanan ang dalawa.

Lumapit si Yelan kay Jim. Kinuha ang tasa ng kape na hawak ng lalake saka humigop. Pagkatapos makahigop ng kape ay ipinatong ng dalaga sa barandilyas ang tasa ng kape, saka umupo sa bakanteng upuan. Agad na inilingkis ang braso sa braso ni Jim. Saka inihilig ang ulo sa punong braso nito.

“Pupunta po ang mga kaibigan ko dito maya maya nang konti tito Jim…”

“Ganun ba… sino ba ang mga pupunta?”

“Sina Evette at Monique po…”

“Ang aga naman yata. Mamaya pang gabi ang birthday celebration mo di ba?” tanong ni Jim.

“Gusto po nila na dito na sila eh.” Sagot ng dalaga. “Tsaka ayaw mo ba nun tito makikita mo yung mga crush mo. Hihihi.”

“Abaaaa… at MGA talaga ha… hahaha…”

“Huwag ka denial tito uy. Halata naman sa tingin mo na crush mo mga kaibigan ko.” Mahinang tinapik ni Yelan ang kamay ni Jim.

“Kahit naman sinong lalake, magkakacrush diyan sa mga kaibigan mo… e sa ang gaganda at ang babait…” isplika ni Jim.

“Gaganda daw… e di ka naman sa mukha nila nakatingin lagi eh… hihihihi…”

Pinamulahan ng mukha si Jim. May bahid ng katotohanan kasi ang tinuran ni Yelan.

“Hindi nakasagot si tito Jim. Hahahahaha.” Napatawa nang malakas si Yelan.

Napailing lang si Jim. Kabisado na yata ng dalagang ito ang lahat ng kilos niya sa bahay.

“Hoy tito… ok lang po yun uy. Huwag ka mag alala dun sa mga yun. May mga konting sayad din yung mga yun. Hahaha.”

“Bata ka… Sinisiraan mo pa mga kaibigan mo.”

“Hindi ko po sila sinisiraan tito. Im just telling the truth. Tsaka, alam din naman nila na may pagka loka loka sila… I mean kaming lahat. Hihihi.”

“Nahawa ka na sa kanila?” tanong ni Jim.

“Sila po ang nahawa sa akin. Hahahaha.” Muling napatawa si Yelan. “Im very contagious. Hahahaha.”

Napatawa din si Jim sa sinabi ng dalaga.

“Natural lang naman po yun tito. Sexy. Tapos sexy manamit. Natural, may titingin at titingin talaga sa hindi natatago. Yun ngang nakatago, pilit na tinitingnan… ano pa kaya kung naka-expose na?”

“Well… I agree with you… pero baka naman kasi mabastos pag nasobrahan sa exposure.”

“Hindi naman po sila overly showy tito. Enough lang po na hindi bastusin ang dating. But don’t you like them being sexy tito?” tanong ni Yelan.

“Sa tingin ko din naman hindi sila ganung bastusin manamit…” pinili ni Jim na hindi sagutin ang tanong ng dalaga. “Pero ikaw Jelly… parang nahahawa ka na sa kanila. Nagiging sexy at medyo daring ka na rin yata ngayon…”

“Hihihihi… tito naman. Dati na po akong sexy noon pa. Yung sa daring naman po, im already 18. Kaya tingin ko po, pwede na ako sa mga ganung bagay. But you knew me tito. You go out a lot with me. Am I manyak-attention-grabber pag magkasama tayo?”

Napaisip bigla si Jim. Totoo nga naman ang mga sinabi ng dalaga.

“No.” matipid ang sagot ni Jim.

“See tito… ganun po yun. Tsaka pag nandito lang ako sa bahay, ikaw lang naman po ang makakakita sa akin. Kaya no big deal.” Lalong isiniksik ni Yelan ang katawan sa tabi ni Jim. “Ilang taon na po tayong magkasama tito… kaya alam ko pong imposible na wala kayong nakita sa akin…”

“But youre all grown up…”

“Then…?” pinutol ni Yelan ang sinasabi ni Jim. “Everything will change? Everything have to change? Why do things have to change?” sunod na sunod na tanong nito.

“Kasi Yelan…”

“Look at me tito Jim.” Muli, pinutol ni Yelan ang sinasabi ni Jim. Ipinihit ang ulo upang mapaharap sa lalake.

Lumingon si Jim at tinitigan si Yelan sa mata.

“Look at me tito Jim. Im still the Yelan that you used to know. Im still the one you call Jelly. Fuck change.” Sabay ngiti nang matamis.

Nabigla si Jim sa huling sinabi ng dalaga.

“I know tito Jim… you… and me… we… don’t have to change… we improve…” muling isiniksik ni Yelan ang mukha sa may bandang balikat ni Jim. Hinigpitan din ang pagkalingkis sa braso ng lalake.

Katahimikan ang namagitan sa dalawa.

Ilang minuto pa at naunang nagsalita si Yelan.

“Ok lang po ba tito na dito na yung mga kaibigan ko?”

“Oo naman.” Mabilis na sagot ni Jim.

“Thanks po tito Jim…. For everything…”

Muling nanaig ang katahimikan.

——

Naglakbay uli ang diwa ni Jim. Naisip niya ang dalawang kaibigan ni Yelan. Sina Evette at Monique.

Sakto ang sinabi ni Yelan kanina. May paghanga nga siya sa mga kaibigan nito. Sino ba naman ang hindi?

May angking ganda ang dalawa. Kapwa hindi pinagkaitan ng talino, talas ng pagiisip at kabibohan. Sa tangkad, tindig, porma at hubog ng katawan ay hindi din sila nagkakalayo kung ikukupara kay Yelan.

Maging sa mga hilig ay halos magkakapareho ang tatlo. Pati sa pagkain. Kahit sa ugali at pagkilos.

Kagaya ni Yelan, may kabaitan din sina Evette at Monique. Masipag at marunong sa mga gawaing bahay. Pag nasa bahay silang dalawa ay hindi na makakilos si Jim dahil sa lahat halos ng gawaing bahay ay ginagawa na nila kasama ni Yelan.

Sa kabila ng kabaitan ng tatlo, ay may pagkapilya din ang mga ito. Kapag nasa mood na magbiruan at magkatuwaan, akala mo ay walang ibang tao sa loob ng bahay kung maharutan. Nagiging tipikal na ang hubuan ng shorts at ang kinagigiliwan ng tatlo na pagwe-wedgie sa isat isa.

Kung pagkilos naman ang paguusapan ay halos walang pinag iba ang tatlo. Kung gaano kakomportable si Yelan sa loob ng bahay ay ganun din ang dalawang kaibigan nito. Mula sa suot, hanggang sa malayang pagkilos nila na tila ba nagiging burara. Balewala din sa dalawa ang mapatuwad, mapabukaka, mapatingkayad o mapa ano pa man.

Naisip tuloy ni Jim na may requirements na ba ang pagiging magkaibigan ngayon? May mga kailangan o hinahanap bang qualifications kaya nagkakapareho ang mga magkakaibigan? Tila ba nauuso ang mga magkakaibigan na magkatulad ang porma, ugali, mga gusto at maging sa height. Natatawa si Jim sa kanyang iniisip.

——

Tunog sa cellphone ni Yelan ang bumasag sa katahimikan.

Tumayo sa kinauupuan si Yelan. Pinuntahan ang nagiingay na cellphone.

“Malamang, nandito na yung mga kaibigan ni Yelan…” nasa isip ni Jim.

Sinundan ng tingin ni Jim ang dalaga papasok ng bahay. Tiningnan nito ang nagiingay na cellphone saka bumaba.

Tama nga ang hinala ni Jim. Dumating na ang mga kaibigan ni Yelan.

“Ganito na ba talaga ang mga kabataan ngayon?” tanong sa isipan ni Jim. Ni isang beses kasi ay hindi niya narinig na kumatok ang mga kaibigan ni Yelan. Pag pumupunta ang mga ito dito sa kanilang bahay ay palaging tumatawag o nagpaparing o nagtetext ito sa cellphone ng dalaga; hindi ito kumakatok. May galit yata itong mga ito sa pinto kaya ayaw kumatok.

Maya maya pa ay may mga boses nang narinig si Jim galing sa baba. Tawanan, mahihinang tili at hiyawan. Hindi niya maintindihan kung anong mga pinagsasabi sapagkat magulo at sabay sabay ang pagsasalita ng mga boses.

Hindi din nagtagal at unti unting lumakas ang mga boses. Nasa itaas na ang tatlo.

Lumingon si Jim papunta sa pinanggagalingan ng mga boses.

Nasa hagdan pa sila at paakyat. Kahit masikip ay pilit na nagsasabay ang tatlo sa pagakyat.

Si Evette ay may hawak na selfie stick at nakakabit ang cellphone nito sa dulo. Mukhang kumukuha yata ng video. Si Monique naman ay hawak hawak din ang cellphone at halos paikot ikot at panay ang pose. Sumasabay din ang dalawa kay Monique. Halos bawat baitang ng hagdanan ay nagpopose, kaya matagal bago makarating sa pinakaitaas.

Napailing at napapangiti na lamang si Jim sa nakikita. Iba na talaga ang mga kabataan ngayon. Well documented kahit ang pag akyat ng hagdan.

——

“Titooo Jiiiimmmm!” sigaw ni Evette. Sa tatlo, ito ang pinakamaingay.

Mabilis na lumapit ang tatlo sa lalake.

Naunang nakalapit si Evette kay Jim. Kaagad itong yumakap at humalik sa pisngi ng lalake. Pero siyempre, may pose pa rin para sa cellphone… for documentation purposes.

Sumunod na lumapit si Monique. Yumakap at humalik din sa kanya. Kagaya ng kay Evette, may mga pose din… talagang kailangan ng documentation. For future references kumbaga.

Panghuli si Yelan. At dahil ang dalaga nga ang birthday celebrant, special ang lahat para sa kanya.

“Your turn girl. Go.” Si Evette.

Nagpose naman agad si Yelan sa likuran ni Jim.

Panay ang kuha ni Monique ng picture. Si Evette naman ay tila director na may hawak hawak na video camera.

Idinikit ni Yelan ang pisngi sa pisngi ng lalake, saka yumakap nang nakaharap sa kanyang mga kaibigan.

Game naman si Jim sa ginagawa ng tatlo. Nasanay na siya sa mga ganitong gawain ng mga ito.

“Its your birthday girl. More poses.” Muling sabi ni Evette.

Pumunta naman sa harapan si Yelan. Walang kaabog abog na kumandong kay Jim. Sabay yakap.

Nabigla nang konti si Jim. Ngunit niya ipinahalata ito. Nakangiti lang siya na nakatingin sa dalawa sa harapan.

“Hey guys… this is my tito Jim… hes one of the most important person in my life…” nagsimulang magsalita si Yelan habang nakatitig sa cellphone ni Evette. “Wave to them tito…”

Kumaway naman si Jim.

Walang sabi sabing hinawakan ni Yelan ng dalawang kamay ang magkabilang pisngi ni Jim. Kinabig ang mukha nito paharap sa kanya, saka siya hinalikan muli…. Sa labi. Mariin. Mainit.

Pagkatapos ng halik ay nagsalita si Yelan.

“That guys… is my way of saying thank you and showing my deep appreciation for everything that my tito J…