Magkatabi ang tatlo sa sofa. Masayang nagpapakitaan ng kung anuman ang nasa hawak nitong mga cellphones.
Nasa gitna si Monique na gaya ng inaasahan ay nakalotus position na naman. Si Evette naman ay nakahilata; nakadahilig ang ulo nito sa braso ni Monique habang nakapatong ang isang paa sa arm rest at ang isang paa ay nakababa sa sahig. Nasa kanan naman si Yelan na nakapatong ang dalawang paa habang nakabaluktot ang mga tuhod.
Wala sa sariling naituro ng nguso ni Jim ang pagitan ng mga hita ni Yelan, lumililis kasi ang suot na shorts ng dalaga at halos mahantad na ang pisngi ng pekpek nito.
“They know.” Tumingin muna sa mga kaibigan si Yelan bago nagsalita ng walang boses na lumalabas. Ibinuka nito nang maayos ang bibig upang mabasa ni Jim ang kanyang sinasabi.
Napailing na lamang si Jim. Nakadila naman si Yelan sa kanya.
Umakyat na si Jim upang magbihis sa kanyang silid.
——–
May katagalan bago nakalabas si Jim ng silid. Paglabas niya ay saka niya nalaman na pumapatak na pala ang napakapinong ambon. Makulimlim ang langit at may kalamigan ang simoy ng hangin. Preskong presko.
Nakita niya ang dalawang dalaga na nasa balkonahe. Nakatayo sa barandilya ang dalawa at nakalabas ang mga kamay na pinapabasa sa ambon. Wala si Yelan.
Pahapyaw na napatingin sa puwetang bahagi ng nakatalikod na mga dalaga si Jim. Muling uminit ang pakiramdam niya kahit na malamig ang panahon.
Lumapit siya sa dalawang dalaga at pumuwesto sa pagitan ng mga ito. Lumingon ang dalawa sa kanya.
“Mukhang nag eenjoy kayo sa tubig ah…”
“Opo tito… sana nga po umulan nang malakas. Sarap po yata kasing maligo ngayon sa ulan.” Sagot ni Evette.
“Tito Jim…” si Monique.
“O bakit Moon?”
“Magpapaalam po sana kami na dito kami matutulog mamayang gabi. Gusto pa kasi namin na kasama namin si Yelan sa birthday niya.”
“Wala namang problema yan. Nagpaalam na ba kayo sa mga magulang niyo?”
“Opo. Alam na po nila.”
Tumango na lang si Jim, bilang sagot sa dalaga. Walang dahilan para siya tumanggi. Palagi namang natutulog ang mga kaibigan ni Yelan dito sa kanilang bahay, lalo na itong dalawang makukulit. Hindi na bago sa kanya, kung dito magpalipas ng gabi ang mga ito.
“Thank you po tito Jim.”
“Ambait talaga ng tito ko.” Biglang sulpot sa likuran si Yelan at yumakap agad sa lalake. “At mabango na. Bagong ligo na eh. Hihihi.”
“Alam kasi niya na mabubugbog siya sa yakap sa atin ngayon. Hihihi.” Dagdag ni Evette.
“Puro kayo kalokohan. Ano bang kakainin natin for lunch? Para makapagluto na ako.”
“Kami na po ang magluluto.” Mabilis na sagot ni Monique.
“Oo nga po. Kami na po ang magluluto.” Pagsang ayon naman ni Evette.
“Hindi ka kasali. Kami lang. Birthday mo eh.” Dagdag ni Monique nang akmang magsasalita na si Yelan.
“Oo na… hindi ako kasali… ayusin niyo ang pagluluto ha. Dapat yung masarap.”
“Tara na Vet…” yaya ni Monique sa kaibigan.
“Yes. Refrigerator and pantry raid. Hehehe…”
“Iwan muna namin kayong dalawa ha. Bonding muna kayo jan. Well call you pag tapos na kami.”
“Sows. As if kulang pa yun bonding nilang dalawa e sila lang naman dalawa palagi ang nandito sa bahay.” Kontra ni Evette.
“Iba naman yung ngayon. 18 na si Yelan eh.” May halong panunuksong sabi ni Monique.
“Oo na. Tara na nang makarami.” Yaya ni Evette sa kaibigan.
Magkahawak kamay ang dalawang bumaba sa hagdan.
Naiwan sina Jim at Yelan sa balkonahe.
Nanatiling nakaakbay sa bewang ni Jim si Yelan habang pareho nilang pinagmamasdan ang pinong pagpatak ng ambon.
“Tito Jim… kanina ko pa po nahahalata na panay po ang tingin niyo sa akin at napapansin niyo po mga kilos ko… may nagbago po ba sa akin?”
“Ha? Ah, wala naman…. Medyo mga unusual lang kaya ganun…”
“Ay si tito… ano po ba ang mga unusual na yan?”
Pinili ni Jim na huwag sagutin ang dalaga. Tumingin na lang siya dito at ngumiti.
“Ahhh… hahaha…. I knew it… sabi ko na nga ba eh… are we thinking of the same thing tito?” tanong ni Yelan.
“Kuwan kasi… its kinda unusual…”
“Hahahaha…. Si tito talaga… e wala naman po yun. Tsaka yun pong no undies, matagal ko na pong ginagawa yun. Siguro naman po, sa tagal ng pagsasama natin, nakitaan niyo na po ako.”
“Nope. Kaya nga nanibago ako.”
“Ay really tito Jim? Ooohhhh…. Well…. Theres always a first time for everything. Consider it your first time. As I have said tito Jim, we don’t have to change… we improve.”
“Hindi ba nakakaasiwa yung ganun? Wala kang suot na undies?”
“Hindi naman po tito. Its refreshing. Asiwa lang po siguro kung may ibang tao na nakakakita.”
Sasagot pa sana si Jim nang biglang sumabat agad si Yelan.
“Hindi po kayo ibang tao tito Jim. I have nothing to hide from you.”
Tumango tango na lang si Jim.
“Tito Jim, itry niyo po. Im sure youll like it.”
“Talaga bang matagal mo nang ginagawa na hindi nagsusuot ng undies?” tanong ni Jim.
“Opo. Hindi po siguro ninyo napapansin kasi hindi naman po kayo tumitingin sa akin. Lagi pong kina Monique at Evette nakatutok yung mga mata ninyo.”
“Hahaha… hindi naman. Siguro nasanay lang yung mga mata ko na palagi kitang nakikita kaya wala akong napapansin na kakaiba.”
“Sows… tapos ngayon, biglang napansin…” mas humigpit ang yakap ni Yelan. “Basta tito Jim… I have nothing to hide from you…”
——–
Dumating ang kapatid ni Jim na si Julie kasama ang asawa at anak kinahapunan. Hindi nito nakasama ang mga magulang at kapatid ni Yelan. Talagang hindi nila mapilit na mapapunta ng Davao dahil na rin sa kadahilanang malaki daw ang magagastos. Nagprisinta na ang kapatid ni Jim na aako ng lahat ng gastusin sa pamasahe ngunit umayaw talaga ang mga ito.
Bagamat nalungkot nang bahagya si Yelan ay naintidihan naman niya ang mga magulang. Kahit siya mismo ay umayaw nga na paghandaan siya sa kanyang kaarawan. Sadyang matigas at mapilit lang talaga ang ate ni Jim. Alam nila kung paano ito magtaray pag inayawan, lalo na kay Jim at Yelan. Napagdesisyunan na lang nila Yelan na uuwi sa kanila kinabukasan at ang budget sanang pamasahe para sa kanyang mga magulang at kapatid ay ibibigay sa kanya at maghahanda na lang doon sa kanila. Ayaw man ni Yelan na tanggapin ang pera ay hindi niya ito matanggihan sa takot niya kay Julie.
——–
Naging abala ang lahat sa paghahanda. May kanya kanyang ginagawa ang bawat isa, maliban kay Jim.
Naihanda na ni Jim ang susuotin. Konting ligo at bihis ay tapos na siya. Kaya nasa paboritong pwesto siya ng bahay ngayon. Hinahayaan niya ang iba na maging abala. Alam naman niyang naihanda na niya ang lahat ng kailangan sa gaganaping selebrasyon.
Maya maya ay lumapit ang kapatid ni Jim sa kanya.
“O Jim, mukhang relax na relax ka diyan ah…” puna ni Julie sa kapatid.
“Relax na ate. Ligo at bihis na lang naman gagawin ko mamaya eh.”
“Abaaa…. Kampanteng kampante ka ha…”
“Siyempre naman ate. All is set na. Tinawagan ko na uli yung resto kanina. Ok na sila. Nakapag usap na rin kami nina Monique at Evette. Nagprisinta sila na sila ang mauuna sa venue to check things out. Gusto kasi ni Yelan na sabay kaming pumunta doon.”
“Ahhh… that’s nice… bilib din ako diyan sa mga kaibigan ni Yelan ah…” umupo sa katabing upuan si Julie.
“Maasahan talaga ate. Responsi…