“Good morning tito Jim. Bangon na po.” Bati ng dalaga. Bakas sa mga mata nito ang pagiyak ng nakaraang gabi.
Sa biglaang pagmulat ni Jim, ang mukha ni Monique ang sumagi sa kanyang isipan. Mabuti na lang at hindi niya nasambit ang pangalan ng dalaga kung hindi ay magtataka si Yelan.
Napatingin sa kanyang orasan si Jim. Medyo nahuli siya ng gising. Muling naalala ang mga pangyayari kagabi. Agad niyang naalala ang hawak na panty ni Monique. Bigla siyang napabalikwas. Iginala ang tingin sa kanyang buong kama. Wala siyang makita.
“Ano po ang hinahanap niyo tito Jim?” tanong ni Yelan.
“Ha? Ah eh…. Kuwan… yung cellphone ko…” palusot ni Jim.
“Ayan po o. Nasa tabi lang po ng unan niyo.”
Nakita niya ang kanyang cellphone sa gilid ng kanyang unan. Nakarinig siya ng tawanan. Napatingin siya sa pinanggalingan nito. Saka niya napansin na nakapasok na pala sa loob ng kanyang silid ang dalawang kaibigan ni Yelan.
“Si tito Jim, ang aga aga, tila kinakabahan. Hihihi.” Nakangiting sabi ni Monique.
Napatingin si Jim kay Monique. Suot pa rin niya ang oversized tshirt. Ngayon niya napagtanto na may kanipisan pala ang suot ng dalaga. Bumabakat ang mumunting mga korona nito sa dibdib. Hindi lang niya maaninag kung may suot na itong panty. May ibig ipahiwatig ang ngiti nito sa kanya.
“Kulang lang yan sa kape. Bangon na po kayo tito. Nakapaghanda na po kami ng breakfast natin.” Si Evette.
“Sige… mauna na kayo… susunod ako. Ililigpit ko lang muna itong kama ko.”
“Sumunod po agad kayo tito Jim ha…” tumayo na si Yelan at lumabas ng silid.
Naunang lumabas ng silid sina Evette at Yelan. Nasa gilid ng pinto si Monique at sadyang nagpahuli.
Sinundan ng tingin ni Monique ang mga kaibigan. Nang matiyak na hindi na lilingon ang mga ito ay ibinalik ang tingin kay Jim. Nagtama ang kanilang mga mata. Humalik ang dalaga sa ere patungo sa lalake. Hinawakan niya ang laylayan ng suot na tshirt saka inangat.
Napatitig si Jim sa ibabang parte ng katawan ng dalaga. Wala pa ring suot na panty ang dalaga. Muling nahantad kay Jim ang magandang hiyas ni Monique.
Saglit lang ang ginawa ng dalaga. Marahil ay nais lang nitong ipakita sa lalake na hindi pa siya nagsusuot ng panloob matapos ang pagtatagpo nila kagabi.
Napatingin muli sa mukha ng dalaga si Jim. Nakangiti na ito sa kanya. Kumindat ang dalaga sabay talikod at labas ng silid niya.
Napangiti na rin si Jim sa kapilyahan ng dalaga.
.
Bumangon na si Jim at inayos ang kanyang higaan. Hinanap niya ang panty na ibinigay sa kanya ni Monique kagabi. Tiningnan niya ang buong paligid. Maging sa gilid ng kanyang kama, baka nahulog nung natutulog siya. Wala siyang makita.
Naging balisa si Jim. Inaalala niya si Yelan. Baka nakita ito ng dalaga.
Sa pagaayos ni Jim ng kanyang mga unan ay nakita niya ang hinahanap. Nasa ilalim ito ng unan niya sa uluhan.
Nagtataka si Jim kung paano napunta sa ilalim ng kanyang unan ang panty. Ang huling natatandaan niya ay hawak hawak niya ito.
Kahit na nagtataka si Jim ay hindi na muna niya ginulo ang isipan. Pinili niyang tapusin na agad ang ginagawa upang makasunod na sa mga dalaga sa baba.
.
Pagkaligpit niya ng mga gamit ay sumunod na si Jim sa ibaba. Nadatnan nito na masayang nagkukuwentuhan ang tatlo sa hapag kainan. Magkatabi si Yelan at Monique. Bakante ang upuan sa harapan ni Yelan.
Naupo si Jim sa bakanteng upuan. May nakahain nang kape sa harapan niya. Alam ng tatlong dalaga na bihira siyang kumain ng kahit anuman pag agahan at tanging kape lamang ang kanyang laging hinahanap. Humigop siya ng kape habang tahimik na nagmasid sa tatlong dalaga na kasama niya sa hapag kainan.
.
Nagiging mas masaya ang umaga sa bahay pag nandito ang dalawang kaibigan ni Yelan. Kuwentuhan. Kulitan. Tawanan. Tila hindi nauubusan ng mga paguusapan.
Masaya at nakangiti si Yelan, kahit na bakas sa mga mata niya ang matinding pag iyak. Tila nakatulong din sa kanya ang pagsama sa kanya ng dalawang kaibigan sa buong magdamag.
Friends in need are friends indeed, ika nga.
.
Magulo pa rin ang utak ni Jim habang nasa hapag kainan siya. Kahit anong ingay at saya ng tatlong dalaga ay halo halo pa rin ang mga tumatakbo sa isipan niya.
Si Yelan, kahit na alam niyang malungkot dahil sa pangyayari ay nagagawa pa ring ngumiti at tumawa. Mabuti na lamang at pauwi na ito sa kanila at hindi niya ito makakasama ng ilang araw. May panahon pa siya para mag isip nang nagiisa. Ang dalaga naman ay makakasama ang mga kapatid at magulang.
Si Monique. Kanina pa pangiti ngiti. Ilang beses nang nagtama ang kanilang mga paningin, at may kakaibang kislap sa mga mata nito.
Hindi mawari ni ang Jim ang sarili. Nahihirapan siyang i-ayon ang sarili sa biglaang pagpapalit ng emosyon.
——–
Nakaalis na sina Yelan at Evette. Sinundo sila ng kapatid ni Jim. Mamasyal pa sila kasama ang mga magulang ni Yelan.
Hindi na sumama sa kanila si Monique. Sinabi kasi ng dalaga na baka anumang oras ay darating ang mga magulang nito para sunduin siya.
Bumalik si Jim sa kanyang paboritong puwesto. Muling nagmuni muni habang may isang tasa na naman ng kape na katabi.
Nagulat pa si Jim nang maya maya ay nasa tabi na niya si Monique.
“Anong oras ka ba susunduin Moon?” tanong ni Jim sa dalaga.
“Hindi ko pa po alam tito Jim… tatawag lang po daw sila pag on the way na…”
Agad na naamoy ni Jim ang bango ng dalaga nang dumaan sa kanyang harapan. Bahagyang nagkabuhay ang kanyang pagkalalake.
Inayos ng dalaga ang upuan upang maharap ito kay Jim. Pagkaupo ay ipinatong ang mga paa sa hita ng lalake. Saka humilig sa sandalan ng upuan.
Napatingin si Jim sa dalaga at napangiti. Nakangiti din ito sa kanya.
Nabaling ang atensyon ni Jim sa mga paa ng dalaga na nakapatong sa kanyang mga hita. Napakalinis at napakakinis ng paa ng dalaga. Wala ni konting peklat. Maging ang mga kuko nito ay napakalinis.
“Mukhang alagang alaga mo ang mga paa mo Moon ah…” komento ni Jim.
“Medyo… ayoko po kasi na madumi ang mga paa ko… lalo na po yung mga kuko… kaya nililinis ko po talaga yan.” Sagot ni Monique na iniangat pa sa ere ang isang paa.
Kasabay sa pag angat ng paa ni Monique, nalilis ang laylayan ng suot nitong damit.
Napasulyap si Jim sa ilalim na bahagi ng mga hita ng dalaga.
Dahan dahan namang itinuwid ni Monique ang mga binti. Saka inayos ang nalilis na damit.
Muling tumingin sa dalaga si Jim at ngumiti. Kagat ang kaliwang bahagi ng pangibabang labi na nakangiti ang dalaga.
“Napansin ko mga paa ninyong tatlo eh.” Ibinalik ng Jim ang atensyon sa paa ng dalaga. “Palaging malinis. Pati mga kuko.” Pinisil pisil niya ang paa na nasa kanyang kandungan.
“You always look at girl’s feet po ba tito Jim?”
“Pag maganda ang babae. Sinusubukan kong tingnan ang kamay at paa. Lalo na ang mga kuko. Specially sa paa talaga. Lalo pa kung naka-sandals ang babae o nakatsinelas.”
“Fetish mo po tito?”
“Hindi naman talaga fetish. May nakapagsabi kasi sa akin dati na kung malinis ang mga kuko ng babae, malinis din ito sa katawan at sa bahay.”
“Ganun po ba yun tito? Sa experience niyo po, totoo po ba yun?”
“Sa mga nakilala ko namang mga babae, parang ganun naman. Saka, ang ganda din naman kasi tingnan ng babaeng malinis ang mga kuko.”
“Ibig po bang sabihin nun tito Jim, pagkatapos niyo matingnan ang babae sa mukha, diretso na agad sa kuko ang tingin niyo?”
“Yes.” Maikling sagot ni Jim.
“Ows? As in DIRETSO na po talaga sa kuko? As in WALA na po kayong iba pang titingnan?” may halong kapilyahan ang pagtatanong ni Monique.
“Ahm…. Depende… hahahaha….”
“Hihihihi…. Sabi ko na nga po eh… parang ayaw ko po kasi maniwala dun sa diretso sa kuko… hihihihi…”
Mas lalong napatawa si Jim sa tinuran ng dalaga.
“Saan po ba dumadako yung mga mata niyo tito? After niyo tumingin sa mukha ng girl… or maybe before… hihihihi…”
“Hahahaha…” hindi maiwasan ni Jim na matawa. “Lalake… siyempre…. Alam mo na kung saan titingin… hehehehe…”
“Si tito Jim talaga… pa-demure pa ang sagot… di na lang sumagot ng diretso…”
“Depende din naman kasi sa suot yan… depende sa sitwasyon… at depende na rin sa babae….”
“Pagkadaming depende naman po….” Nakasimangot si Monique. “Pero paanong depende naman po tito Jim… explain mo naman po…”
“Sitwasyon… halimbawa… nasa escalator, tapos nasa itaas yung girl nakatalikod, ako naman ilang baytang na nasa baba…