WHEN TWO WORLDS COLLIDE
Mabilis na nagdaan ang sumunod na dalawang pangkarinawang araw para sa magkapatid na Amy at Aaron. Pangkarinawan sapagkat patuloy lang naman nilang sinusunod ang nakagawiang iskedyul, ang pinag iba lang ngayon ay magkatabi silang natutulog, pansamantala nilang kasunduan habang hindi pa naaayos ang aircon sa kwarto ni Aaron. Pero hanggang sa katapusan ng bahagi ng kuwentong ito ay mapapagtanto nilang, salungat sa pag aakala nilang sinusunod na normal at nakagawian, ay walang pangkaraniwan sa mga magaganap sa pagitan nilang magkapatid.
Madilim na nang makauwi si Aaron, mahahalatang pagod ito galing sa escuela dahil sa malata niyang itchura. Sa unang tingin ay maihahambing mo siya sa isang nauupos na kandila, paubos na ang bisa at mawawalan na ng lakas. Kaya naman sakto ang tiyempo ng nakaka gutom na amoy ng piniritong manok sa buong bahay. Nabatid niyang para sa kaniya ang pagkaing nakatakip sa mesa, hinuha niyang maagang nakapag luto ang ate Amy niya at nauna nang kumain kaya ipinagtabi na lang siya nito. Habang kumakain ay lalong pinagtibay ang kaniyang hula nang marinig na may kumakaluskos sa taas ng bahay nila, ang ate niya na tila abala at may ginagawang importante.
Pagkatapos maghapunan ay pumanhik ang binata dala dala ang mga gamit at maghahanda nang makapaligo. Napadaan siya sa kwarto ng ate niya na kapansin pansin ay wala pa ring ilaw. Nakita siya ni Amy sa sandaling natapat siya sa bukana ng pinto at tinawag ang pansin nito; ‘bhe, pinagtabi kita ng food, kumain ka na ba?’
Aaron: ‘oo teng, salamat’
Mula sa labas ay hindi niya agad nakita kung nasaan sa kwarto ang kapatid, lumapit pa siya sa pinto ng kwarto nito at pilit na inaninaw ang kinalalagyan ni Amy. Sa kaunti pang pagmamasid at hayagang tumambad sa kaniya ang kinalalagyan ng ate Amy niya, nasa may bandang sulok pala ito ng silid, salungat kung nasan ang pinto at nasa gilid ng damitan. Noong una’y hindi pa niya masigurado, marahil ay madilim pa rin kasi ang kuwarto, ngunit sa maigi niyang pag tanaw ay tila nakaupo ang ate niya sa mismong study desk nito, nakalapat ang likod sa pader na ginawa na niyang sandalan at ang dalawang paa’y parehas na nakalaylay, mga dalawang talampakan mula sa sahig at magkahaliling umuugoy ugoy. Hindi rin makita ang mga balikat ni Amy pataas hanggang sa ulo nito, natatakpan kasi siya ng istante na tila ikinakabit ng dalaga sa pader. Naka bukas din sa tabi ni Amy ang toolbox ng ama, ang mga kasangkapan sa loob nito’y gulo gulo, senyales na kasalukuyang ginagamit ang mga ito.
Aaron: ‘sara ko ba yung pinto teng.? sayang yung lamig.?’
Amy: ‘wag bhe, kailangan ko yung ilaw, bayaan mo na..’
Sa kabila ng dilim at lalo na sa parteng ito ng kuwarto, kapansin pansin sa pakiwari ni Aaron, ang siya namang nakakasilaw na kasuotan ng ate niya; naka puting tshirt ito na maluwang, mga dalawang sukat pataas kumpara sa totoong sukat ng katawan niya, at light blue na maiksing cotton shorts. Ngayong mas malapit na din siya sa kapatid ay muli niyang naamoy ang pamilyar nitong halimuyak. Bukod dito’y hindi niya maialis ang pagtitig sa mga braso ni Amy, bukod sa napaka kinis ay parehas kasing nakataas ang mga ito, natatakpan ang mga siko niya hanggang sa mga kamay, at panay ang pagkalikot sa likod ng istanteng ikinakabit niya. Kung susumahin, tanging ang katawan lang ng ate niya mula sa malulusog nitong dibdib pababa ang naaaninag niya. Nang maramdaman niya itong lumapit, umusog naman paharap ng bahagya si Amy upang makayukod ng kaunti at silipin ang batang kapatid. Sa pag usog din ni Amy ay hindi maiwasan ni Aaron na ituon ang tingin sa tiyan at puson nito habang pakaunti unting umuusog papunta sa kaniya. Kahit malaki sa kaniya ang damit na suot ay kita pa rin ang napaka patag na tiyan ng ate niya, walang bakas ng kahit anumang taba o bilbil, bagkus ay mga tila nililok na canal na dumadaloy sa magkabilang gilid nito. Sa patuloy na pagtingin paibaba ay namalas sa kaniya ang medyo palalim na puson ng ate niya, at sa huling hangganan nito paibaba muli ay ang umbok ng puki nito na may bilugang hugis na mas naaaninag niya ng maigi ngayong malapitan na itong nasa harap niya.
Aaron: ‘anong ginagawa mo dyan teng.?’
Amy: ‘bumili ako ng wall shelf set sa Daiso kanina, matatapos ko ng i-mount yung brace sa dingding, tapos ii-screw ko nalang yung mga board..’
Aaron: ‘ah para may lalagyan dyan sa taas ng mesa mo.?’, sabay balik ng tingin sa mukha ni Amy nang ibaba nito ang ulo niya.
Amy: ‘oo.’
Aaron: ‘e pano yung ilaw mo.? haha’, pabiro at may nerbyos na tanong ng kapatid.
Amy: ‘tinext ko na si daddy kanina pa, hindi naman nagrereply, busy siguro. pag balik niya na lang yan..’
Aaron: ‘ah.. o sige, mauna na kong maligo ha, busy ka pa naman diyan e.?’
Amy: ‘oo sige lang bhe, naka ligo nako kanina, inaayos ko na lang to.’
Makalipas ang ilang saglit ay natapos nang maligo si Aaron at tumungo na pabalik sa kwarto ni Amy kung saan siya muling makikitulog. Halatang nahimasmasan na ang binata pagkaligo, tila nabanlawan ang lahat ng pagod at panlulumong naka saklob sa kaniya nang makauwi, nakahanap siya ng panibagong sigla at lalong gumaan ang pakiramdam sa sandaling makapasok muli sa silid ng kapatid, dama ang malamig na hangin na sumasalubong sa buong katawan niya. Nang makapasok ay nahalata ni Aaron na hindi pa nito natapos ang pagkakabit ng istante sapagkat nasulyapan niya sa gilid ng kaniyang mga mata, na dinatnan niya ang ate niya kung pano niya ito iniwan bago maligo.
Aaron: ‘ano teng, matagal pa ba yan, tulugan na o.?
Hindi tumugon si Amy at lumipas ang ilang minuto ng katahimikan. Sa kabila nito ay maririnig na abala pa rin ito sa ginagawa, batay sa patuloy na pagkaluskos ng kahoy sa bakal. Muling sumubok magsimula ng usapan ang binata sa pamamagitan ng pag alok na tumulong.
Aaron: ‘kailangan mo ng tulong.?’ tanong ng kapatid habang nakatalikod at isinasampay ang basang tuwalya.
Amy: ‘oo bhe, paki steady mo nga yung desk please para maka taas ako ng konti, tutumba kasi yung mesa pag walang ano o..?’ pakiusap ni Amy habang ipinapakita ang halos pag tumba ng mesa papaharap kung itutuloy ang gusto niyang pag kilos paitaas.
Agad namang tumalima ang batang kapatid, nilapitan siya nito upang sipatin ang katayuan ng mesa. Sa pag sisiyasat ay hindi maiwasang pansinin ng binata ang naging pagbabago sa pagkakaupo ng ate niya – nakataas na kasi ang kanang binti nito at nakalapat ang kalahati ng talampakan sa ibabaw ng mesa. Naka pwesto din si Aaron sa kanang tagiliran ng ate niya kaya katabi niya ang hindi mapagkakailang makinis at nakatupi nitong binti. Mariing hinawakan ni Aaron ang paa ng mesa na pinakamalapit sa kaniya at gayun din ang gilid salungat nito. Mabilisan din niyang sinubukan ang tatag nito sa pamamagitan ng bahagyang pag uga dito habang hawak ang mga bahagi nito, sinisigurong hindi ito tutumba.
Aaron: ‘yan, sige.’ pagbibigay hudyat ng binata.
Pagkarinig sa batang kapatid ay walang kamalay malay na ini angat ni Amy ang kaliwang binti upang maiapak ang kalahati ng paa sa ibabaw ng mesa, gaya ng isa pa niyang paa, at handa nang lumiyad ng paitaas. Sa sandaling lumapat ang paa niya ay kaagad din niyang napagtanto ang tila nakakahiyang postura na kinalalagyan – mukha kasi siyang naka posisyon na parang manganganak. Napangisi siya ng kaunti sa naisip at saka sinimulang itinukod ang mga sakong sa mesa upang tuluyang mai angat ang sarili ng bahagya. Napalingon na lang at naiwang nanghihinayang si Aaron mula sa kinatatayuan niya sa gilid, bukod kasi sa pamilyar at mapang akit na amoy ni Amy na nagpapasilab sa loob niya, ay nananabik siyang masilayan sana ang naka bukakang mga binti ng ate niya.
Pakaunti unti at dahan dahan ang pag paitaas at baba ni Amy habang nakasalampak, hindi alintana ang pinagdadaanan ng kapatid habang pinagmamasdan siya. Ang bawat mapanghikayat niyang kilos ay nagsisimula sa mapwersang pag buwelo at maya maya uli ay marahan ding magtatapos nang pag upo. Bagaman hindi sinasadya, pero para sa mga mata ng batang kapatid, ang bawat katiting na pag galaw ng ate niya ay para bang pag indayog na rin nito, na nag hahatid sa kaniya ng isang mapusok na paanyaya, patuloy na humahalina at humihila sa bumabangis niyang damdamin, liban ang anumang limitasyon, liban ang lahat ng tuntunin.
Bumilis ang pag tibok ng puso ni Aaron, halos maririnig sa loob ng silid ang napakalakas na pagkabog ng dibdib niya. Inipon niya ang bawat piraso ng lakas ng loob sa katawan at nagpasyang lumipat ng pwesto – mula sa pagkaka tayo niya sa gilid ay pumusisyon siya sa harap ni Amy at inilipat ang hawak sa magkabilang gilid ng mesa. Hindi man makita ang mukha ng ate niya ngunit sa likod ng istante ay saglit itong napahinto, bakas sa gulat niyang mukha ang pag dududa. Pagkaraan ng ilang sandali ay agad din ipinagpatuloy ni Amy ang ginagawa at mabilis na napansin ang bahagyang pag uga ng mesang kinaluluklukan. Hindi kumikibo si Aaron sapagkat ngayon ay maiging nakatutok ang kaniyang mga mata sa naka bukaka niyang ate sa harap niya. Panay ang tingin niya sa katawan ni Amy lalo na ang puwang sa pagitan ng mga hita nito, at sa bawat panakaw na sulyap ay siya ding pag bilis ng kaniyang pag hinga – pakiramdam niya’y parang nauubos ang hangin sa paligid kaya’t kinakapos siya sa pag hinga, sinubukan niyang huminga ng malalim ngunit paputol putol ito sa patuloy na pangangatal ng katawan niya. Muli niyang tinitigan ng mapanlinlang ang pagitan ng hita ng ate niya at dahasang hinihimay sa isip ang anyo nito, kung paano ito naka bakat ng madiin sa salawal, dahilan upang lalong malibugan at naging sanhi ng ngayo’y gabakal na tigas ng titi niya.
Amy: ‘bhe hindi ata steady pag ganyan, mas ok ata yung kanina..’ mahinang sambit ng kapatid.
Napaiwas ng tingin si Aaron at bagaman hindi sumagot ay bumitiw ito sa pagkaka hawak sa mga gilid ng mesa at akmang umusog ng kaunti pabalik sa gilid ngunit pinigilan nito ang sarili at agad din itong huminto. Muli ding napatigil si Amy sa ginagawa, ang kanina’y pag dududa sa kaniyang mukha ay mabilis na napalitan ng pag aalala. Nang mapansing hindi ito tuluyang bumalik sa gilid ay tinangka niya itong tawagin.
Amy: ‘bhe.?’
Pagkarinig ni Aaron sa tawag ng ate niya ay pinili niyang ipagwalang bahala ang lahat ng katuwiran at dahan dahan niyang ipinatong ang kanang kamay sa tuhod ni Amy upang subukang hawakan. Lumapat ang palad ni Aaron sa tuhod ni Amy.
Amy: ‘uy.!’
Nabigla ang ate niya sa tinangka at sa gulat ni Amy ay napabalikwas ito ng bahagya, mabilisan niyang itinaboy ng nakatuping binti ang kamay ng kapatid at bago niya tuluyang ibinaba ang kanang paa.
Aaron: ‘Sor..’ hihingi sana ng paumanhin ang kapatid, subalit batid niyang hindi gumagalaw si Amy.
Nag aalinglangan ngunit marahan niyang sinubukang ipatong ang kamay sa ibabaw ng mesa malapit sa hita ni Amy. Pagapang niya itong inilapit, maingat na hindi agad sumagi ang kamay sa hita ng ate niya. Maliliit na pagsulong lang ang ginagawa niya, nangangapa hanggang sa wakas, ay naramdaman niyang dumampi ang hinliliit sa hita ng kapatid. Hindi kagaya kanina, wala nang biglaang reaksiyon ang nagmula sa ate niya. Naghintay pa siya muli ng ilang sandali bago mapangahas na hinaplos ang hita ni Amy gamit lamang ang dulo ng kaniyang mga daliri. Nanatiling tahimik ang ate niya ngunit sabay ding maririnig ang mas lumalalim nitong pag hinga at kaunting pag wasiwas ng kaliwang binti nito na nakatupi’t nakapatong pa rin sa mesa. Dama ni Aaron ang bahagyang panginginig ng binti ng kapatid habang mapaglaro niya itong hinihipo. Naunawaan niya rin ang patuloy na hindi pagkibo ni Amy bilang pag sang ayon sa paglampas niya sa hangganan ng katanggap tanggap, na kahit ipinagbabawal ay tuluyan na nilang nabuwal ang tarangkahan at pinasok ang isang panibagong mundo.
Dahan dahan niyang ini angat ang laylayan ng tshirt ni Amy upang ililis ito na paitaas, at mailantad ang tiyan ng dalaga. Manihay niyang hinimod ang puso…