Taong 2022,
Kalahating na ng taon. Ako nga pala si Apple. Kakagraduate ko lang last year ng BS Nursing. Nakapasa na rin ako sa NMAT at napagdesisyunan naming magkakaibigan sa may Laoag kami magpatuloy ng aming pag-aaral para sa Doktor.
Tubong Tuguegarao nga pala ako. Pinayagan naman ako nila Papa at Mama na doon mag-aral. Kukuha na lang din kami ng kwarto sa dormitoryong iyon kagaya ng ginawa namin noong nag college kami sa Peablanca.
Ngayon ay nasa bus kami patungong Mount Sicapoo. Gusto ng aking mga kaibigan na umayat sa bundok na iyon. Mahilig rin naman ako umakyat kaya sumang-ayon ako sa kanila. Nakapag book na rin ng hotel si Jared sa may Laoag.
Si Jared nga pala ang masugid kong manliligaw. Simula nung first year college kami ay nililigawan na niya ako. Nagpaalam na rin siya sa magulang ko kung pwede ba siyang manligaw. Pumayag naman sila at tanging ako lang ang hindi pa handa. Gusto ko kasi munang magtapos bilang isang ganap na Doktor.
Sa may bintana nakaupo si Jared. Ayoko kasing doon umupo dahil malakas ang aircon ng bus. Ala una pa lang ng madaling araw kaya tinignan ko ang aking mga kasama sa likod. Sila ay natutulog na. Napansin ko ang dalawang lalakeng nakaupo sa likod ng kahilera ng aming upuan.
Pinag-uusapan nila akong dalawa. Kinagat pa ng isang lalake ang kanyang ibabang labi at ang isa naman ay kinindatan ako nito. Nakaramdam ako ng pandidiri sa kanilang dalawa. Mga manyakis. Tingin ko ay nasa 35+ na silang dalawa. Pareho kasi sila ng katawan ng aking Tito na 36 years old naman.
Ginising ko ang aking katabi na si Jared para kami ay magpalit ng puwesto. Nandidiri kasi talaga ako sa dalawang manyak. Tumayo ako para makausog si Jared. Nakita ko na naman ang dalawang lalake na nakatingin sa akin. Doon ko lang napansin na namumula ang kanilang mata. Umupo na ako sa tabi ni Jared at pinilit ang lamig ng aircon.
Naramdaman siguro ni Jared na ako ay nilalamig kaya niyakap ako nito. Hinayaan ko na lang siya dahil alam kong hindi naman ako gagawan ng masama nito. Hindi pa siya nakuntento na niyakap niya ko dahil ako ay nilalamig pa rin. Hinubad na niya ang kanyang jacket kahit sando lang pala ang panloob nito. Tinatanggihan ko iyon dahil kung ako ngang naka tshirt ay nilalamig pa paano pa kaya siyang nakasando lang.
Wala akong nagawa dahil siya ay mapilit. Natulog na lang din ako gaya ng mga kasama ko. Nagising na lang ako sa sigaw ng kundoktor dahil malapit na raw kami sa Solsona kung nasaan ang Mt. Sicapoo. Ang mga kasama ko ay gising na rin. Tumayo na kami at napatingin ako sa dalawang manyak na lalake kanina. Tulog na silang dalawa.
Bumaba na kaming magkakaibigan at umalis na rin agad ang bus. Alas kwatro pa lang ng madaling araw. Naglakad na kami papunta sa paanan ng bundok. Nagrenta sila ng tour guide para hindi kami maligaw. Nagpaalam ako sa kanila na ako ay mag cr muna dahil kanina pa ko naiihi at malayo pa ang aming lalakarin sa susunod na palikuran.
“Mauna na kayo.” Sabi ko sa mga kasama ko. “Sunod ka na sa kanila.” Utos ko kay Jared.
“Hintayin na lang kita dito baka mamaya may masamang mangyare pa sayo.”
Hindi ko na siya pinilit pa. Nagpaalam siya na iihi rin daw siya sa likod ng palikurang ito. Narinig ko pa ang talsik ng likido na kanyang inilalabas. Hinubad ko ang jacket ni Jared dahil isasauli ko na iyon sa kanya. Lumabas ako ng palikurang at nakita ko pa si Jared na nakatalikod. Nahiya ako dahil nakita ko siyang nakaganun kaya tumalikod ako.
Saktong pagtalikod ko ay may tumakip sa aking bibig. Binuhat ako ng lalake at pumipiglas naman ako. Pinilit kong mahubad ang rubber shoes ko para may makaisip na may nangyareng masama sakin. Nahulog ko rin ang jacket ni Jared at narinig ko na lang na may sumigaw. Si Jared.
“Hoy!” Mabilis ring tumakbo si Jared at naabutan naman niya ito. “Bitawan niyo siya!” Nakita ko pang naghahampasan ng kahoy ang pangalawang lalake kaya nagkaron ako ng pagkakataon na sikuhin sa mukha ang lalaking bumubuhat sakin.
Naibaba ako ng lalake kaya nakita ko na ang kanilang pagmumukha. Sila yung pasahero kanina sa bus. Yung dalawang manyak na namumula ang mata. Lumalaban si Jared sa dalawa at ako naman ay kinakabahan. Alam kong matatagalan pa ang ibang kasama ko bago sila makakaba ulit rito.
Patuloy pa rin ang paglaban ni Jared. Namangha ako sa kanya dahil hindi man lang siya nasusugatan at ang dalawang lalake lang ang tinatamaan.
“Apple, tumakbo ka na!” Sigaw niya sakin.
“Paano ka?”
“Basta ako ng bahala rito. Tumakbo ka na!” Hindi ko alam kung tatakbo ba ako dahil nag-aalala rin ako sa kalagayan niya. “Takbo!”
Wala na kong nagawa kundi ang tumakbo sapagkat hinabol na rin ako ng lalake. Nalingunan ko pa si Jared at nakita ko pang may hawak na siyang bato. Tinamaan sa ulo ang lalakeng humahabol sakin pero hindi iyon naging dahilan para hindi na niya ako habulin.
Malayo na ang aking natakbo at patuloy pa rin akong sinusundan ng lalake. Nakakita rin ako ng bato at hinagis ko iyon sa kanyang paa. Tinamaan siya kaya ito ay nadapa. Binilisan ko pa ang pagtakbo hanggang sa may nakita akong truck na nakahinto.
Sumakay agad ako sa likod nito at mabuti na lang may silong ito kaya’t hindi ako makikita ng humahabol sakin na lalake. May basket ang bawat paligid nito. Hindi ko na itong pinakaelaman pa dahil nakakahiya naman kung makikikain pa ako ng prutas. May nasipa akong plastic na bote at kinuha ko naman iyon dahil sa aking pagkauhaw.
Ininom ko ang laman nito at sumandal sa likuran nito. Umandar ang truck at mas pinili ko na lamang magpahinga dahil sa oras na huminto ang truck na ito agad akong hihingi ng tulong. Dahil sa kulang ang aking tulog agad din akong nakatulog sa pagkapagod sa pagtakbo.
Nagising ako sa sigaw ng isang lalake at naimulat ko ang aking mata. Tinamaan ng sinag ng araw ang dalawa kong mata kaya napapapikit ulit ako. Pinilit kong idilat iyon dahil sa pangalawang sigaw ng lalake.
“Hoy! Anong ginagawa mo diyan?” Tumayo ako sa likuran ng truck at nakita ko ang maraming lalake.
Ngayon ay nakita ko na ang laman ng basket. Hindi pala prutas kundi mga baril. Mas lalo akong kinabahan dahil hindi ko alam kung anong lugar ito. Parang gubat ang lugar na ito at maraming kubo ang nakatayo rito.
“Manong nasaan po ako?” Tanong ko sa lalakeng sumisigaw kanina.
Napansin ko rin ang lalakeng katabi niya. Kasing edad siguro ito ng aking ama o mas matanda pa ito kay Papa. Gayunpaman bakas pa rin naman sa katawan nito ang pagiging malakas at malusog. Salubong ang kilay niya nang tignan ako. Natakot ako sa tingin niya at naibaba ko anv aking ulo.
“Ibaba niyo na yan!” Sigaw ng lalake na salubong ang kilay.
Nakita ko rin ang isang katabi ng lalakeng salubong ang kilay. Tingin ko ay matanda lang ng konti ang isang to sa akin. Kinindatan pa ko nito at pakiramdam ko ay muling nabastos na naman ako kagaya sa bus kanina. Tatakbo na sana ako nang pigilan ako nung lalakeng masungit.
“Anong ginagawa mo diyan?” Tukoy niya sa truck na aking pinagpahingahan. “Espiya ka ba ng kalaban namin o ng mga pulis?” Naglabas ng patalim ang lalake at tinutok iyon sa aking leeg. Nagsimula ng tumulo ang aking luha pero hindi naging sapat iyon para tanggalin sa pagkakatutok sa aking leeg ang patalim. “Sagot!”
“Hindi po.” Maluha-luha kong sagot rito. Tinanggal niya ang patalim sa aking leeg at nakita ko na lamang na siya ay bubuwelo para saksakin ako sa tiyan. Napapikit ako at hinintay kong bumaon iyon sa aking sikmura.
“Papa!” Dinig kong pigil ng lalakeng kumindat sa akin kanina. Hindi ko alam kung magpapasalamat ba ako sa kanya o dahil alam kong may kapalit iyon. “Paano kung wala talaga siyang kinalaman sa pulis at sa mga kalaban natin?”
“Paano kung meron? Anong magagawa mo para ipagtanggol tong kampo natin?” Hindi nakasagot ang anak niya sa kanyang tanong. Naglakad na ito palayo sa amin.
“Supremo!” Tawag ng lalakeng gumising sa akin kanina. “Ano pong gagawin namin sa kanya?”
“Tapusin niyo na bago pa makapinsala yan.”
“Huwag po Sir. May pamilya po ako at hinahanap na po nila ako ngayon.” Hindi ako pinansin ng Supremo kahit na maiyak-iyak na ko dahil sa takot.
“Supremo ayos lang ba kung tikman namin to bago ko patayin.”
“Kayong bahala basta malinis niyo ang inyong trabaho.” Naglakad na ang mag-ama kaya mas lalo akong natakot. Hindi ko napakiusapan ang tinatawag nilang Supremo.
“Ang ganda mo naman ne. Ang kinis mo pa.” Pinadulas ni Manong ang kanyang daliri sa aking braso. Kinilabutan naman ako dahil wala pang gumagawa sakin ng ganun maski si Jared. “Panalo kami sayo. Hindi namin kailangan magbayad ng puta.” Napatingin ako sa likuran niya at nakangisi naman ang mga lalakeng kasama niya.
“Panalo yan Bert ah. Kinis. Mas malaki pa suso nito sa kinantot ko kagabi.” Sabi ng isa pang matanda na ubod ng panget. Hinawakan niya ang aking boobs kaya sinampal ko siya. Nasalag niya ang aking kamay kaya maluha-luha na ako. Ngayon pa lang ako nabastos ng ganito. “Pumalag ka ah. Gusto ko yan.”
“Oo nga. Gusto namin yung pumalag. Hahahaha!” Tawanan ng mga lalake sa likuran.
“Kuya. Pakawalan niyo na ko parang awa niyo na po.” Ngayon ay humahagulgol na ako dahil alam kong wala na kong kawala rito. Kung hindi sana ako tumakbo hindi ako mapapadpad rito. “Huwag niyo po akong patayin.”
“Alam mo ‘ne hindi ka namin pwedeng patakasin kami ang mayayare kay Supremo.” Paliwanag nong Bert. “Ayaw rin naman naming pumatay ng ganyang edad lalo na kung pwede naman pakinabangan. Papatayin ka lang namin sa sarap.” Nagtawanan muli ang mga lalake. “Nakikita mo ba yang kubo na yan? Diyan kita ikukulong para lagi kaming may makantot tuwing umaga, bago makipagbakbakan at pagkatapos ng giyera. Alam mo ba ‘ne na kanina pa ko utog na utog sayo?”
Kinuha niya ang kamay ko at pinatong ito sa harap ng kanyang pantalon. Naramdaman ko ang katigasan doon kaya mabilis kong nakuha ang aking kamay sa isang lalake at nilapatan siya ng sampal sa mukha. Nakita ko ang galit sa kanyang mata kaya hinanda ko na ang aking sarili.
“Aba’y gago ka–” Pinikit ko ang aking mata ng bumwelo ang kanyang kamay para sampalin ako.
“Berto!” Sigaw ng isang lalake. Hinintay ko ang sampal ni Berto at walang dumapo kaya napadilat ako. Nagkatinginan kami ng anak ni Supremo. “Tawag ka ni Papa!” Napayuko na lang ako para magdasal.
“Sige po sir!” Binitawan na ko ni Berto para maglakad patungo kung nasaan ang anak ni Supremo.
Ngayon ay narealize ko na sila ay NPA o mga terorista kung tawagin. Mas lalo akong kinabahan kung mabubuhay pa ba ako at makakasama ko pa ba ang aking magulang. Gusto ko pang magtapos sa aking pag aaral. Marami pa akong gusto sa buhay.
“Hindi ikaw!” Sigaw na naman nung anak. “Yung babae!” Napatingin ako rito at sa paligid ko. Lahat din sila ay nakatingin sa akin. Wala namang ibang babae bukod sakin kaya naglakad na ko papunta sa kanya.
“Pakawalan niyo na ko rito. Please. Hindi ako magsusumbong sa pulis.” Sabi ko sa kanya habang kami ay naglalakad.
“Hindi ko magagawa yon. Niligtas kita ngayon dahil mamaya akin ka na.” Akmang sasampalin ko siya nang pigilan niya ko. “Subukan mo kung ayaw mong mawalan ng hininga.” Wala akong nagawa kung hindi ang magpaubaya. Inakbayan niya ko at di na ko nagpumiglas pa. Inisip ko na lang na siya si Jared. “Ang bango-bango mo halatang masarap ka.”
Umakyat kami sa malaking kubo at nakita kong nakaupo si Supremo habang humihithit ng sigarilyo.
“Pahubarin mo na yan!”
“Papa!” Pigil naman ng anak sa kanyang ama.
“Huwag mo kong diktahan Gabriel! Hinayaan kita sa gusto mong mabuhat siya kaya hayaan mo ko sa gusto ko!” Hindi naman nagpatalo ang ama kaya mas lalo na akong kinabahan. Bukod sa magulang ko, wala pang nakakakita sa hubad kong katawan. “Hubad!” Sigaw nito at kinuha ang baril sa kanyang tabi sabay kinasa.
Nanginginig ang aking kamay nang tinanggal ko ang aking tshirt at pantalon. Sinunod ko ang aking bra at panty, doon na bumuhos ang aking luha dahil sa aking nararamdamang awa para sa sarili. Ngayon ay hubot hubad na ako sa kanilang mag-ama. Nakita ko pang napakagat ng labi yung Gabriel. Manyak talaga.
“Oh! Hulaan ko kung saan ka galing?” Sabi ni Supremo sa aking likuran. Nakita ko ang isang morenong lalaki na hindi nagkakalayo kay Gabriel. Maganda ang pangangatawan nito na akala mo ay isang Diyos na bumaba sa langit. Kung gaano kasalubong ang kilay ni Supremo nang makita ako ay mas salubong naman ang isang to. Kulang na lang magdugtong ang kanyang kilay. Tingin ko ay mas malupit ito at mukhang hindi ito nagpapatawad. “Doon na naman sa syota mo. Sinasabi ko sayo lolokohin ka lang din non.”
Tinakpan ko ang aking dibdib at hindi siya kagaya ni Gabriel kung makatingin ay parang ginagawan na ako ng kabastusan sa isipan. Dinaanan lang niya ako ng mata at umupo na sa isang tabi.
“Anong pangalan mo?” Tanong ni Supremo sa akin.
“Apple po.”
“Taga saan ka?”
“Tuguegarao po.”
“Bakit napadpad ka rito?” Kinuwento ko sa kanyang kung anong nangyare at kung paano ako nakasakay sa truck na iyon.
“Simula ngayon hindi ka na pwedeng umalis rito. Subukan mong tumakas kaya kong hanapin ka kung saan ka magtatago. Nagugutom ka na ba?” Mabilis naman akong sumagot dahil ay nagugutom na nga talaga ako. Pinagsandok ako ni Gabriel ng sinangag at hinanap ng dalawang mata ko ang ulam. “Kaso wala ng ulam pero may naisip ako. Tumayo ka diyan Morgan!” Utos niya sa anak na nakaupo at nakapikit ang mata.
“Anong balak mo Papa?” Tanong ni Gabriel sa ama.
“Huwag mo ko sabing pakealaman! Umupo ka diyan Apple.” Sinunod ko nga ang utos ni Supremo. Umupo ako sa harap ng lamesa. “Magsalsal kayong dalawa at iputok niyo tamod niyo sa kanin niya para may ulam siya.” Di na ko bata para di ko maintindihan iyon. Nandidiri na ko sa sitwasyon ko at mas lalo ko iyon naramdaman ng inisip kong kakainin ko iyon.
“Papa!” Muling pigil ni Gabriel na alam ko namang wala rin siyang magagawa bandang huli.
“Putukan niyo! Kung ayaw niyong bala ang pumutok sa mga syota niyo!”
Nilabas na ni Gabriel ang kanyang ari. Ngayon lang ako nakakita ng ganon kahaba at kapayat. Sumunod din naman si Morgan. Hindi nagpatalo si Morgan sa palakihan. Mahaba rin ito pero mataba. Nagsimula na silang magtaas baba sa aking harapan. Di ko alam kung bakit biglang nag-init ang aking pakiramdam.
“Ano kuya? Kaya pa ba niyan? Hahaha!” Pang-aasar ni Gabriel kay Morgan dahil ito ay lupaypay na.
“Tigilan mo ko Gabriel! Baka imbis na tamod lumabas dito, ihi ang lumabas.” Parehong nakakadiri ang ilalabas pero parang mas nakakadiri naman kung ihi.
“Hahaha! Iba ka kuya. Ulam ang kailangan niya hindi sabaw.” Nagtawanan silang dalawang magkapatid. Di nagtagal ay nilabasan na si Gabriel. Pinutok niya iyon sa gilid ng aking plato pero may tinamaan namang kanin kunti. Di ko alam kung sinadya niya ba para di ako mandiri. Hindi rin naman iyon nakatulong para mawala iyon. Sumunod si Morgan at pinutok nito ang konti niyang katas. “Yan na ‘yon kuya? Hahaha!”
“Wala e. Gamit na gamit kagabi e.” Sabi niya at tumayo si Supremo. Kinabahan ako dahil mukhang ipapakain na nga sakin ito.
“Tang inang mga burat yan! Ang lalaki nga, konting tamod naman ang lumalabas.” Kinalas ni Supremo ang kanyang sinturon at binaba ang pantalon. Lumabas ang mahaba nitong alaga.
Kung malaki ang kay Morgan mas malaki naman ito dahil dito siya nagmula. Nagtaas baba na rin si Supremo at di nagtagal ay nilabasan din siya. Mukhang di pa ata siya nakakapag paraos dahil sa dami niyang nilabas. “Haluin mo ngayon yang kanin mo.” Ginawa ko nga ito at kinuha naman niya ang baso ng tubig sa harap ko. Binabad niya roon ang kanyang alaga. “Ngayon ay kainin mo at ubusin mo.
Napapaiyak ako habang ginagawa ko ito. Di ko maisip na mas masahol pa ang aking mararanasan dito. Pinilit kong kainin ang kaning iyon na my katas nila. Di ko maintindihan ang lasa, parang lugaw ito dahil mamasa-masa. Parang may sumasabit din sa aking lalamunan. Kahit anong gawin kong imagine ay hindi ko pa rin iyon maisip sa kinakain ko ngayon.
Kinuha ni Gab ang baso nang matapos ang kanyang ama at pinalit naman niya iyong kanyang alaga. Binabad rin niya iyon doon sa aking inumin. Napatingin ako kay Morgan dahil baka makisali rin siya at mabuti na lang at tulog na ito.
Hindi ko alam kung ano na nangyare sa mga kaibigan ko o kung nakatakas rin ba si Jared. Nasisiguro kong hinahanap na rin ako ng magulang ko pero wala akong magawa. Ngayon ay narito ako sa tahanan ng Supremo na kanilang tinatawag at kinakain ang kanin na may katas nilang mag-aama. Ininom ko ang tubig na kanilang pinagbabaran. Mararamdaman mo talaga ang malinis na tubig at tubig na iniinom ko ngayon dahil sa tubig na ito ay may kakaiba.
***************
Baka may magtaka kung bakit siya taong 2022, ibig sabihin lang po niyan fiction siya. Fiction po.