Laguna, 1926
Isa sa pinaka magandang dilag si Stefania sa kanilang bayan. Kaya’t kaliwa’t kanan ang kanyang mga manliligaw. Lahat sila may mga kanya-kanyang ipinagmamalaki. Kayamanan, edukasyon sa ibang bansa, magagarang bahay at ekta ektaryang lupain. Inip na inip na sa Aling Gloria sa kanyang anak, kung kailan ito mamimili sa kanila.
Walang tulak-kabigin sa mga ito, mapalad ang kanyang anak kung sino man sa kanila ang kanyang mapupusuan.
Hinawi ni Stefania ang kanyang buhok habang naglalaba sa batis. Suot ang manipis na puting kamison at tapis.
Matatapos na sa wakas ang kanyang mga gawain at makakapag libang na siya sa plaza kasama si Clarissa, ang matalik nyang kaibigan.
“hoy, lumilipad nanaman yang isip mo…”
“ha?”
“yung damit ni aling Gloria inaanod na”
“ay hala!” Dali daling hinabol ni Stefania ang kasuotan, lagot sya sa ina kapag natangay nanaman ng agos ang kanyang labada.
Maingat siyang tumapak sa madudulas na bato at kumakapit sa mga sanga. Napakabilis ng agos ng tubig ng araw na iyon, siguro ay may paparating na sama ng panahon…
“Stefania saiyo ba ito?” Isang boses na napaka lumanay…
“Ikaw pala Carlos…salamat”
“Malakas ang agos, magdahan dahan ka sa pag tawid sa batuhan”
napangiti sa Stefania.
“maaari mo ba akong tulungan?”
“Oo walang anuman”
Inabot ni Stefania ang mala sutlang kamay kay Carlos at ginabayan siya nito sa pag tawid.
“naku naku Carlos! bitawan mo yan si Stefania, kapag nakita ka ni aling Gloria, naku lagot ka!”
“haha Ikaw naman Clarissa, hinatid ko lamang si Stefania at malakas ang agos ng tubig, baka madulas”
Sabay tingin sa bumabakat na hita ni Stefania sa puting damit.
“hoy ang mata mo! ” Ang mariing pagpuna Clarissa.
Natawa si Stefania sa kaibigan.
“Sige Carlos magpapaalam na kami. Salamat”
~
Alas sais ng gabi sa kusina…
“Panyang, bukas ay dadalaw si Mario, mag ayos ka at nais ka nyang makaulayaw”
“Bakit daw inay?”
“e.. malamang aakyat ng ligaw”
napasimangot si Stefania. Ayaw na ayaw nya mag estima ng bisita, lalo na’t hindi naman nya ito kakilala.
“…galing sa Amerika si Mario, nag aaral ng abogasya, tiyak na buhay prinsesa ka doon kapag siya ang napangasawa mo.”
“inay, wala pa sa isip ko ang pagpapakasal, isa pa…nais kong bumalik sa pag aaral kapag nakaipon na ako sa pagtitinda”
Napahalakhak ang ina…
“pag-aaral?…. heto na nga’t yayaman kana agad ng walang kahirap hirap. Mag aasawa ka rin lang naman pagkatapos mo ng kolehiyo sasayangin mo lang oras mo dyan!”
Nangilid ang mga luha sa mata ni Stefania. Walang ibang bukambibig ang kanyang ina kundi ang yumaman. Bukod sa maganda ay matalino naman siya at likas na maabilidad.
Ayaw nyang tumulad sa mga babae sa kapitbahay na dise-nwebe plang ay 5 na ang anak! Laspag na laspag at laylay na ang mga suso.
Napangiti siya sa sarili.
“pssst…”
Natanaw niya si Carlos sa bintana at tinatawag siya nito.
Umiling si Stefania at tahimik na sumenyas. “Mamaya na…gising pa si inay”
Lumalim ang gabi at tulog na ang buong Barrio ng San Isidro. Wala ng ilaw na naka sindi at mahimbing nang natutulog si Aling Gloria sa papag.
Gumapang si Stefania papuntang pinto at inabot ang balabal na inihanda sa pag alis.
Dumating si Stefania sa “tagpuan”, sa dako ng batis kung saan ang puno at halaman ay mayayabong.
“huli ka!” Ang bati ni Carlos habang niyakap ang maliit nyang bewang.
Hinalik halikan siya nito sa batok, habang niyayapos ang kanyang dibdib.
“Ano ba, dahan dahan”
“Kanina pa ako naghihintay…”
“gising pa si inay, ayokong makita ka niya” habang itinataas ni Carlos ang kanyang palda.
“sandali…”
inilapag ni Stefania ang balabal sa damuhan saka siya humiga. Si Carlos ay agad na nag hubad ng pantalon, walang sinasayang na sandali.
“ibuka mo…” bulong nya kay Stefania habang agad na pumatong.
“o eto na…” ibinuka ng dalaga ang kanyang hita at hinila ni Carlos pababa ang saplot nyang palda.
Hindi ito ang una nilang karanasan, palagian na nila itong ginagawa kapag may pagkakataon. Labag ito sa maraming utos ng matatanda.
Bawal ang hawak- kamay lalo na ang halik kapag hindi pa ikinakasal.
Ngunit hindi rin sila magkasintahan, paano pa ang ikasal?
Si Carlos at Stefania ay magkalaro noong sila ay bata pa. Namulat na lamang si Carlos isang araw, habang namimitas ng mangga ay napapatingin siya sa suso ni Stefania. Napakalaki at napakasarap pagmasdan, umaalog habang inaabot ang matataas na bunga.
Hubog na hubog na ang katawan ni Stefania, dalagang dalaga na ito at mahinhin na kung kumilos.
Bente dos na si Carlos at dise otso na si Stefania. Marami nang alok ng kasal kay Stefania ngunit hindi niya ito pinapansin at talagang nais nyang mag aral pa ng Kolehiyo at magpatikim lamang kay Carlos ng walang ugnayan.
Umindayog ang katawan ng dalawa sa damuhan. Mariin na nakabaon ang pagkalalaki ni Carlos sa matambok at makinis na hiwa ni Stefania.
Napakaharot ng babaeng ito. Bigay na bigay sa bawat pag siil ni Carlos. Sarap na sarap. Sabik na sabik sa kantot.
Inaasahang birhen ang mapapangasawa ng mga manliligaw ni Stefania ngunit, narito ito sa damuhan at putang nagpapaiyot.
” sige pa…diinan mo Carlos…sagarin mo ko…”
Madulas at basang- basa, pati na ang maninipis na bulbol ni Carlos ay nabasa rito. Sagad na sagad sa puke ni Stefania and bawat bayo. Paikot ikot at paakyat ng paakyat ang galaw “… ang sarap…ahh “
Napapaungol ang dalaga habang dinidilaan din ni lalake ang kanyang maliit na utong.
“Sarap mo panyang… ang kipot ng puke mo…
“Subukan mo dito…”
Tumalikod ang dalaga at hinawakan ang burat ni Carlos.
“Ayan ipasok mo”
Laking gulat ni Carlos at sa pwetan nya ito inuumang.
“Sigurado ka…”
Dinilaan ni Stefania and mga daliri, binasa ng laway at ipinahid sa pwetan.
“Ipasok mo…”
malaki ang alaga ni Carlos, at tiyak na hindi nya ito kakayanin…
“mmmp…” nag bilog ang mga mata ni Stefania sa pag pasok ng ulo ng burat ni Carlos.
“Arayyyy!…. ahhhhh….”
“Itutuloy ko ba?” Bulong ng binata.
“Hayup ka…ahhh”
“ano?” Sabay diin ng burat…
“arayyyy…”
“Kaya pa?”
Tumango si Stefania kaya’t itinuloy ni Carlos ang pag iyot sa knyang pwetan. Parang hayop ang ungol ng babae,
Masakit at masarap, nalilito kung Ano ang nararamdaman.
Bumibilis ng bumibilis ang paglabas masok sa masikip na butas at sinasabayan nya ito ng pagdura sa butas upang maibsan ang sakit.
“… dahan dahan” hilong hilong bulong ni Stefania…
“ang sarap… ang sarap sarap”
“lalabasan nko…” napapikit si Carlos. Ngunit hindi pa ntatapos si Stefania kaya’t napipilitan syang mangabayo pa ng husto.
Bumalik s’ya sa pag kantot ng puke at mas naging maharot ang magandang dilag. Sinasalubong ang bawat bayo at nilalapirot ang knyang tinggil…
“malapit narin ako Carlosss”
Siksik na siksik ang pagkalalaki nito sa kanya at doon may parang maliit na apoy na nagningas sa knyang kaloob looban at tuluyan na shang nilamon ng apoy…
“ahhhh…” lalong idiniin ni Carlos ang burat at napa iktad ang haliparot sa sarap.
Patuloy ang pagsalya ni Carlos sa dalaga, hanggang sa sya naman ang nilabasan.
Ipinutok nya ito sa damuhan at doon sinalsal ang natitirang tamod. Mahirap na, baka mabuntis.
Saglit na nagpahinga ang dalawa, naghugas sa batis at isinuot muli ang kanilang mga damit.
“Tara na… baka magising si inay…”
“O sige ihahatid na kita…”
“huwag! Baka may makakita satin”
“Sa isang linggo Panyang, piyesta kila Tiyo Inggo tiyak na aalis sina tatay, pwede tayo sa bahay.”
Napangiti ang dalaga..
“Ikaw talaga, kakatapos lang natin, may plano kana agad.”
Hinila ng binata ang dalaga sa knyang kandungan at hinalikan ang dibdib at leeg.
“pakasal ka na saakin, nang hindi na tayo magtatago, kakantutin kita araw araw”
Tinapik ng dalaga ang braso ni Carlos.
“Ikaw talaga… marami pa akong pangarap, ayoko muna mag asawa at magkaanak”
“o siya, ihahatid na kita ng tanaw at baka magising si Aling Gloria”
~
Marahang tumakbo ang dalaga sa gitna ng gabi, suot ang balabal sa kanyang ulo na waring nagtatakip ng mukha. Natunton nya ang kanilang bahay sa kadiliman, saka binuksan ang pinto at gumapang sa silid…
Humiga si Stefania sa papag at iniayos ang kumot sa kanyang katawan. Pumikit saka ninamnam ang mga sandali sa damuhan.
ang sarap. kumikirot ang kanyang puke sa pag alala sa burat ni Carlos.
Kumilos ang ina habang tulog at ipinikit na lamang ni Stefania ang kanyang mga mata.
Sa isang linggo… sa bahay ni Carlos…
ang bulong nya sa sarili.
at siya’y nakatulog na ng mahimbing.
~
Isinara ni Clarissa ang kanilang bintana sa salas, dinig nya ang mahinang yabag ng mga paa ni Stefania sa kabilang bahay.
Mabilis na tumibok ang kanyang puso, nakita niya sa di kalayuan si Carlos na inihatid ng tingin ang kanyang matalik na kaibigan.
Carlos…
Naramdaman niya ang gilit ng pagkabigo. Tumulo ang kanyang luha at napaupo sa isang sulok.