“Painting talaga?”
“Sige, hindi na painting. Pa-hopia ka na lang. Isang giant hopia.”
“Grabe siya oi. Don’t me nga teh. Sure na nga sa Saturday eh. Masyado kang highblood. Kalma lang teh. Wag kasi kain nang kain ng taba.”
“Tukmol. Kalma mo mukha mo. Wag mo nga ako binabakla Timoteyo. Pag itong lakad na ito na sinet up mo eh sa kangkungan na namanang tuloy, wag ka na magparamdam sa akin ha.”
“Hahahahaha. Grabe ka teh!”
“Ewan ko sayo!”
And so, their fourth meeting in five years of virtual “relationship” has been set up.
Yes. Virtual. Sa online nagsimula ang lahat sa kanila. By the term “lahat,” it means kung ano man ang description ng relasyon nila. At oo, sa tagal na nang itinakbo ngkanilang pagkikilala, ganun kadalang ang kanilang naging pagkikita.
Siya si Sam. Siya si Motyo.
Pareho ng wavelenght. Madalas, parehong likas na baliw kung gumana ang utak. Kaya siguro kahit drama ang una nilang meet up, at taon bago sila magkita, hindi naging hadlang yun para tumibay ang pagkakaibigan nila.
Para kay Sam, bago pa sumikat ang pelikulang Friends with Benefits, she has already found her own Justine Timberlake in Motyo.
Ah, hindi siya sing-hot ni JT. Pero sa hindi maipaliwanag na dahilan, she finds him as sexy as JT. Kahit pa-bakla pa nga magsalita minsan. Funny, but he can get away wih being gay. Surely, no one would question his sexual preference. Siguro, it’s his demeanor. And his brains. Nalalaglag talaga siya sa wit ng lalakeng ito.
As for Motyo, may mga reservations pa rin siya sa kung ano man ang tawag sa samahan nila ni Sam. Dahil na rin sa status nila pareho. Sabagay, wala namang label ang relasyon nila, or mas tama sigurong tawaging friendship. Dahil para sa kanya, first and foremost,Sam is, and will always be his special friend.
Pero saka na lang siguro balikan kung ano ba talaga ang best description ng samahang meron ang dalawa. Fast forward na lang muna sa usapan na finally, after one year and a half, they will be meeting again.
It was a gloomy Saturday morn. On her way to the meeting place, Sam received Motyo’s text.
“Hintayin pa ba kita sa parking o didiretso na lang ako kuha ng room?”
“Dumiretso ka na lang. Just text me the room number.”
“Ok. Sa bahay na pula na lang ha. That’s the most accessible eh. At hindi ka na siguro magkakamali ng intindi. O baka naman mangatok ka na naman sa kuwarto ng may kuwarto?” Referring to the last time na nagkita sila at namali ng pinuntahang motel si Sam, it followed na maling kuwarto din ang kinatok.
“Ang yabang mo. Magda-dalawang taon na yun. Move on na kuya!”
“Hahahaha. Anong gusto mong breakfast?”
“Coffee and toast will do. Hotdog mo na lang ang kakainin ko hehe.Black lang ang coffee. Nagsi-serve ba ng brewed ang mga yan?”
“Sana tinext mo ako para nag drive thru ako sa Starbucks on the way dito. Instant coffee lang yata sini-serve nila eh.”
“Naks. Sweet. Sayang pala noh. Kaso yoko namang masabihan mong freeloader. Kahit ba kape lang yun. At kahit ba seven figures na ang sahod mo.”
“Baliw na ‘to. Milyon sahod ko, ganon?”
“Lols, oo, bakit ba, malay ko kung ayaw mo lang utangan kita. Sigena, lapit na ko bumaba.”
“Bili mo ko Robust. Bayaran ko na lang dito please.”
“Adik ka ba? Ayoko nga! Ba’t di ka pa bumili kanina? Ako pa uutusan neto.”
“Eh wala lahat ng nadaanan ko eh. Sige na pleaseee. Puyat at pagod ako. Pag di tumayo ‘to ‘kaw din.”
“Tatayo yan. Didilaan ko na lang. Pag ayaw makuha sa dila, eh wentuhan na lang tayo. Habang nakahubo ka. Hahaha.”
“Uwi na lang ako!”
“Hahahaha! Nanakot?!? Ewan sayo Motyo. Eh di umuwi ka. Sinong lugi, ako ba?”
“Pleaseeee!”
“Shut up. Baba na ako. I’ll be there in 5 minutes tops.”
Napapangiti siya sa usapan nila sa text, aminadong hindi niya inasahan ang ganung gesture from him. To ask what she wants for breakfast. At yung ibinili sana siya ng matinong kape.
While he was always funny and upfront, ramdam niyang laging nagtatayo ng invisible wall ang lalake pagdating sa pagpapakita ng extra sweetness or thoughtfulness. Pero kung sabagay, ilang instances na rin ba that he let his guard down and has shown his caring side to her?
And even as she was conditioning her mind and getting her self ready, kinakabahan pa rin siya. Lagi naman sa lahat ng pagkikita nila. Siguro dahil laging parang unang beses para sa kanya, sa sobrang dalang. Or maybe, simply because, in her heart, she cherishes Motyo more than she would dare to openly admit.
She gave a last check on the room number that he texted. Then, uncaring if it was drizzling, she wore her sunglasses that covered almost half of her face. Dumiretso siya sa reception area and gave the room number. Itinawag. Maya-maya pa, she’s on her way up to the fifth floor.
When she pressed the buzzer, thedoor immediately opened.
And there he was.
The same guy he’s known from five years back. Still lean. Of course, five years older, but still, just as handsome as ever.
Ayun yata yung sinasabi nila talagang tumitigil ang ikot ng orasan. At nawawala ang consciousness mo sa paligid. Dahilbigla, ang nararamdaman na lang niya ng mga sandaling yun ay ang kabog sa dibdib niya na pinipilit niyang balewalain.
For some reason she doesn’t want to acknowledge, butterflies are always present whenever Motyo is concerned.
Si Motyo ang unang nagsalita.
“Parang ang init ng araw sa labas.”
“Alangan namang idisplay ko ang mukha ko sa ibaba habang itinatanong kung nasaang planeta ka.”
Hindi na niya alam kung siya ba ang naunang humila sa balikat ng lalake, o ito ang humila sa bewang niya. But for long seconds, they were just standing there, exchanging hungry and teasing kisses.
Maya-maya pa kumalas siya dito,putting her bag down on top of the dresser. Napansin niya ang sandwich at instant coffe sachets sa mesa. May isang latang juicedin.
“Pareho kayo ng bag ni Jawo,” referring to his wife.
“Pati kulay?”
“Kaya nga pareho eh. Pwera na lang kung bungal yang buwaya sa bag mo.”
“Baliw!Well, what can I say, we have the same taste. Even in men.”
“Malas niyo.”
“Hahahaha. How have you been Motyo? I missed you.”
As she was saying it, lumalapit siya dito na nakaupo na sa isang gilid ng kama. Niyakap siya ng lalake sa bewang. Yumuko siya habang nakatingala ito sa kanya.
“I missed you too.”
Halos pabulong na salita habang nakadikit na ang mukha sa kanyang leeg. Naramdaman niyang ibinagsak nito ang buong katawan sa kama kasama siya, habang umakyat na ang kabilang kamay sa ibabaw ng kanyang dibdib. Ramdam niya ang init na nagsisimula nang mamuo sa kanyang puson.
Mula sa leeg, sumunod ang mga labi ni Motyo sa sariling mga kamay. Bumaba sa pagitan ng kanyang mga suso. Napaliyad ang likod niya ng maramdaman ang malamig na dampi ng dila sa tuktok ng isang utong. Subalit saglit lang ang lamig sapagkat kasunod ng paghagod ng dila sa kanyang korona, sinakop na nang tuluyan ng bibig ni Motyo ang kayang dibdib.
“Ohhh ang sarap niyan beh,” ungol niya sa may tenga ng lalake. Sinadya niyang kagatin ng mahina ang dulo at ramdam niyang dumiin ang paglamas ng kamay nito sa kabila pa niyang dibdib.
Maya-maya umangat si Motyo. Pero bumalikwas siya at siya ang umibabaw dito. Hinawakan niya ang mukha ng lalake at tinitigan.
“Ba’t ang guwapo mo pa rin ha?”
Pero hindi na nakasagot ito dahil gigil na gigil na niyang hinalikan ang mga labi nito. Ramdam niya ang iba at matinding uhaw, na para sa kanya, labi lang ni Motyo ang makakapawi.
Her thirst and hunger were met with equal fire and passion. Lalong lumakas ang ungol niya ng ipasok ni Motyo ang dila at nakipaglaro sa dila niya. He’s always been a good kisser. Hindi sloppy. Hindi tipong lulunurin ka sa laway, kundi tatakamin ka dahil parang ipapatikim lang sayo kung gano katamis ang bibig niya.
Maya-maya pa naramdaman niyang kinakapa nito ang zipper ng kanyang jeans. Iniangat niya ang balakang para matulungan itong hubarin ang kanyang pantalon. He stood up while pulling her jeans down. Naiwan ang kanyang undies.
Umupo siya sa gilid ng kama at inumpisahang ibaba ang panty. Then she heard him.
“Nagmamadali? Me lakad ka teh?”
“Huh?”
“Di ka naman nagmamadali maghubo teh? Me lakad kang iba pagkatapos natin? Iniwan ko nga sadya yan eh.”
Hindi agad nag-sink in sa libog na utak niya ang ibig sabihin ng lalake. It took a few embarrasing secs before she realized he was making fun of her. And when realization hit her, ramdam niyaang pag-akyat ng dugo sa kanyang ulo. Nagmamadaling isinuot ulit ang panty at inagaw ang pantalon na hawak pa rin ng lalake.
“Ah ganon? Nagmamadali pala ha. Sige, kumantot kang mag-isa mo!”
“Hahahahaha!”
Dinaganan siya nito at inararo ng halik sa labi. Pilit niyang iniiwas ang mukha sa lalake. Leeg naman niya ang pinapak.
“Ano ba, nagmamadali ako di ba? Magkakape na lang ako kesa magpakantot sayo!”
“Hahaha. Ang sagwa na ng bibig mo beh. Di nga, kape na lang?”
“Oo, letse!”
“Ganon? Kape o kantot?” Sabay hawak sa ibabaw ng kanyang kepyas.
“Kape!”
“Talaga ba? Kape o kantot?”
…