Paalala:
Ang kwentong iyong matutunghayan ay pawang kathang isip lamang at alinsunod sa mapanuksong imahinasyon nang may akda. Ang mga pangalan nang mga tauhan at ang bawat eksena o kaganapan, kung may pagkakahalintulad man sa tunay na mga pangyayari ay hindi sinasadya.
*********CHAPTER 14*********
Makalipas ang isang linggo pagkatpos kong umattend ng Reunion ng family ni tito ay ipinakilala ko na sya sa parents ko. Una nagulat sila dahil akala daw nila ay kasing edad ko lang ung bf ko at nagalit din sila sa akin nung sinabi ko panu kame nagsimula. Di kalaunan ay tinanggap naman nila kaming dalawa. Nakita din kase nila kung gaanu kame kasaya sa isa’t isa.
Isang araw ay nakatanggap kame ng tawag galing kay tito Gabriel.
Tito Gabriel: Ten, andyan ba si Jacques.
Me: Opo.
Tito Gabriel: pwede ko sya makausap may mahalaga kaming pag uusapan.
Binigay ko kay Tito Jacques yung phone. Habang naguusap sila ay napansin ko na ndi mapakali tong Jacques. Pagkatapos naman nila magusap ay dadali naman si tito pumasok sa kwarto namin para magpaalam sa akin.
Me: sweety okay kalang ba? May nangyari ba?
Tito: tinakbo daw sa ospital sa Pampanga si Sandro at si Julie
Me: anu? Sweety, anu ang nangyari sa kanila? Anung ginagawa nila sa Pampanga?
Tito: ndi ko alam at ndi din alam ni kuya. Itinawag lang sa kanya ng isang pulis na tinakbo daw sila sa ospital. Masama daw tama nila, mas lalo si Julie.
Me: Oh my God. Sama ako sweety. samahan kita.
Tito: no, dto ka lang baka mapagod ka at may mangyari masama sa inyo ng mga baby natin.
Me: pero sweety…
Tito: magpapasama na lang ako sa papa mo sweety. Okay?
Me: sige din sweety. Sabhn ko lang si papa. Please magbalita ka anu nangyayari sau sweety.
Tito: sge sweety.
Lumabas na ako at kinausap ko si papa, buti naman at pumayag sya
Mga ilang oras din ang naging biyahe nila at nakarating na sila ospital na tinutukoy ni Tito Gabriel at agad nila hinanap kung asan ngaun si Sandro. Itinuro naman sa kanya agad ung room.
Pagdating ni tito dun ay nadatnan niya ung isang pulis na naghihintay.
Pulis: anu po maipaglilingkod ko po.
Tito Jacques: nabalitaan ko na itinakbo dto ung pamangkin ko at ung kasintahan niya sir. Anu pong nangyari?
Kwinento namn nung pulis ung nangyaring pagkidnap kay Julie hanggang sa panggagahasa sa kanya at ung naganap na barilan. Sobrang nagulat si tito sa nalaman.
Tito Jacques: anu? Sino gumawa to sa kanila sir? Sino?
Nahahalata na ni papa na medyo tumataas na boses ni tito kaya pinakalma na muna niya si tito.
Papa: Jacq mabuti pa ako nalang makipag usap. Kailangan mong maging mahinahon. **Kinausap ung pulis** sino po sir ung may pakana ng pagkidnap at pagbaril kay Sandro.
Si tito ay umupo muna sa tabi at hinayaan niya muna si papa makipag usap sa police
Pulis: ang lahat po ng may gawa ay si Julius at ung kasama niya na ndi pa naman kilala kung sino, ang alam lang namin ang pangalan niya ay Ryan.
Sinabi lahat ng pulis kay papa ang nalalaman niya tsaka na sya umalis, pinadiescrbe naman niya itsura nung Ryan na yun. Sinabi naman ni papa kay tito.
Tito: walang hiya talga ang taong yun, itinuring namin sya na parang pamilya pero eto lang pla ang igaganti niya. Asan na daw sila?
Papa: ang sabi sa akin ng pulis, pagkatapos magamot si Julius ay dinala na sya kulungan. Dun nalng sya magppagaling. Yung si Ryan naman, nasa morgue na daw. Napatay sya dahil nanlaban. Si Ryan din ang bumaril kay Sandro at Julie.
Tito: sisiguraduhin namin na mabubulok un sa kangkungan.
Ilang sandali pa ay may lumabas na doctor.
Doc: kayo po ba ang relatives ni Mr. Sandro at Ms. Julie?
Tito: yes po. Pamangkin ko po si Sandro. Kumusta na pamangkin ko doc.
Doc: yung pamangkin nio po ay ligtas na sa kapahamakan, maya maya pa ay makakalabas na sya ng operating room. Pero…
Tito: how about Julie doc?
Doc: Ndi po namin masisigurado sir, she loss to much blood already kailangan namin masalinan sya ng dugo. Alam po ba ninyo kung sino ang may blood type na AB po sa inyo? We already called ung ibang ospital na malapit dto pero wla daw sila stock.
Tito: I know one, pero nasa america pa sya until now. Masabihan ko man matatagalan pa sya makabalik. Wala na po ba tayo magagawa doc.
Doctor: ginagawa naman na po namin ang lahat para mailigtas ung buhay ng patiente. Kinalulungkot lang po namin na ndi namin nailigtas ung buhay ng baby niya. Masyado kaseng nagalaw at natraumatized ung pwerta ng patiente kaya nagkaroon ng sobrang pagdurugo.
Mas lalo nalungkot at nagalit si tito sa ginawa kay Julie, ndi lang ung buhay ni Julie napahamak pati ung buhay ng dinadala niya ay nawala.
Ilang minuto pa sila nag usap at biglang may tumunog sa loob ng operating room at tinawag ung kausap nilang doctor, agad agad naman etong pumasok.
Wla namam magawa si tito at papa sa nangyayari. Si tito ay galit na galit sa nangyari. Gusto niyang puntahan si Julius sa kulungan at patayin. Buti naman at andun si papa.
Pagkalipas ng ilang oras ay dumating ulit ung doctor na kausap nila kanina at binalita sa kanila ang malungkot na pangyayari.
Doctor: sorry sir, pero ndi namin nagawang mailigtas ung buhay ng patiente. Sorry po sir. Ipinaayos na namin ung magiging kwarto ni Sandro sir, maari dun muna kau maghintay.
Pumunta naman sila sa kwarto at natulog saglit.
Madaling araw na nailipat si sandro sa kwarto niya.
Kinabukasan naman ay syang dating ni tito gabriel pati si lolo at lola sa ospital? Pagkarating naman nila ay agad naman binalita ni Papa at Tito ung lahat ng nangyari, pati ung pagkamatay ni Julie na nagdadalang tao din. Napaiyak dito si lola ng todo.
Tito Gabriel: walang hiya tlga yun. Hindi talga naawa ung julius na yun, buntis na nga tao ginawan pa ng ganun.
Tito Jacques: walang nakakaalam na buntis si Julie kuya. Mukhang balak sorpesahin ni Julie si Sandro.
Tito gabriel: kung kailan unti unti na natin sya napapatawad kase naging mabuti na sya satin at tapat kay Sandro saka pa nangyari to.
Tito Jacques: ayun sa pulis na andun sa lugar at sa imbesrigasyon. walang kasalanan si Julie nung naghiwalay sila nung una. Lahat daw ng may pakana ay si Julius, pati yung text na natanggp ntin galing sa kanya at ndi kay Julie.
Tito Gabriel: wlang hiya tlaga yang taong yan.
Lolo: tama na yan, kailangan natin ipaalam sa magulang ni Julie eto. Gabriel at Jacq, punta kau agad sa presinto pagkatapos nio kausapin sila kami na magbabantay sa apo namin.
Mga ilang sandali pa ay nagdesisyon silang sabihin agad sa magulang ni Julie ang nangyari sa kanya. Nagsabi naman sila na uuwi agad. Pagkatpos makausap ung parents ni Julie ay nagpunta si Tito Gabriel at Jacques sa presinto para pormal nang magsampa ng kaso laban kay Julius. Si papa naman ay nagpunta ng morgue kung saan dinala ung katawan ni Ryan.
Habang nasa morgue si Papa para alamin ung pagkakakilanlan. Nagulat sya at natuwa na ung taong nakaburol nga ay si Ryan, na may masamang balak sa kin at sa kay tess.
Nang nasa presinto na sila at tpos ng mgsampa ng kaso ay nagdesisyon silang bisitahin si Julius.
Pagkakita palang sa kanya ay binigyan na nila siya ng tig iisang malakas na suntok sa mukha, maga agad ung mukha ni Julius dto. Agad naman umawat ung mga pulis na nakakita sa pangyayari.
Tito Gabriel: tandaan mo to, ndi lang to ang makukuha mo, dahil sisiguraduhin ko na mabubulok ka tlga dito sa kulungan. Pinatay mo na nga si Julie pati pa magiging apo ko pinatay mo pa.. hinding hindi ka namin mapapatawad. **Agad naman binigyan ulit nang isa pang suntok si Julius at umalis na sila**
Pagkarating nila ay binalita na nila na nasampahan na nila si Julius. Pagkatapos kinausap ni Papa si tito jacques.
Tito Jacques: kumusta po, lakad nio sa morgue po? Bakit nio po pla pinuntahan ung taong yun pa.
Papa: sinabi kase ng pulis kahapon na Ryan ang name at pinadescribe ko na din sa kanya itsura, halos magkalapit kase kaya pinuntahan ko. Sigurado naman na alam mo na tungkol kay Ryan na naghahanap ngaun sa anak ko.
Tito Jacques: ay opo pa, nakita ko na sya dti sa pasig nung may niligtas kame ni Ten.
Papa: patay na sya ngaun, buti naman natuluyan na sya.. sinabi ko na din lahat eto sa pulis at naconfirm naman nila agad.
Tito: buti naman at makakahinga na si ten ng maluwag dto.
Papa’ maraming salamat sa iyo at hindi mo pinapabayaan si Ten. Siguro kung wala ka baka nauna pa sya mahanap ni Ryan na yun.
Tito: wala po yun, lahat gagawin ko para sa kanya.
Papa: maraming salamat. Mabuti pa bumalik na muna ako sa manila para tignan sila at ibalita ung nangyari siguradong nagaalala na sila.
Tito: sabay na ako pa. Kanina pa pla nag miss call si trn sigurado ako nag alala na sa tin un at para makapagpahinga tau.
Nagpaalam muna sila na uuwe muna ng bahay para magpahinga. Pumayag sila na umuwe muna para makapgpahinga din ng maayos.
Nangmakauwe na sila ni papa ay kwinento naman nila lahat ang nangyari.
Me: kawawa naman si Julie. Kung kailan mapapatawad at magkakaanak na din sila ni Sandro tsaka pa naangyari to sa kaniya. Kawawa din ung baby. Wlang awa yung may gawa sa kanya nun.
Mama: nakakaawa naman sila. Buti nalang nahuli agad ung tlgang salarin at napatay ung kasabwat niya.
Papa: tama ka mama, kaya makakahinga na rin tau mama na ligtas na si Ten.
Mama: panu nman pumasok si ten sa situation.
Tito: si ryan po kasi ma ung taong napatay na kasama ni Julius.
Me: talaga sweety? Buti naman at patay na ang taong yun.. makakahinga na din kame ng maluwag.
Tito,: yes sweety.
Matapos namn makapag usap ay pinagpahinga na namin sila.
Nang makauwe si tito at si papa ay saktong nagising naman si Sandro.
Sandro: la, lo, papa.
Tito Gabriel: wag ka muna bumangon anak. Wag ka muna gumalaw baka mapanu ka dyan.
Sandro: pa anu nangyari kay Julie? Asan sya?
Lola: iho, kalma ka lang muna..
Hindi alam ni tito gabriel at ni lolo kung sasabhn agad ung nangyari kay Julie.
Sandro: si Julius la, sya may pakana ng lahat ng to, kinidnap niya si Julie at ginahasa.. asan sya papatayin ko yun**umiiyak**
Lola: wla ka na muna magsalita ng ganyan iho.. tama na.. tahan na.
Lolo: iho, nahuli na si Julius at napatay naman ung kasama niya. Sisiguraduhin namn na mabubulok sa kulungan ang taong yun.
Sandro: si Julie po asan? Asan sya?
Hindi na natiis na ndi sabihin kaya sinabi nalang nila.
Tito Gabriel: sorry anak sa nangyari pero wla na si Julie pati na rin ang anak mo at apo namin. Sorry anak. Binigay ng mga doctor ang lahat nilang makakaya pero ndi nila mailigtas dahil sa kakulangan ng dugo bibawian na sya ng buhay. Sorry..
Dahil sa narinig ay ndi tumigil sa kakaiyak si Sandro. Binigyan nalang ng doctor si Sandro ulot ng pampakalma.
Kinabukasan ay binisita ulit ni tito si Sandro, sa pagkakataon ngaun ay kasama na ako at si mama at papa. Pagdating namin dun ay andun na rin si Ruby.
Lola: iha, andto ka pala.
Me: good morning po ma. May dala po ako mga pagkain at prutas para kay sandro.
Lola: salamat iha. Oh, sino pala kasama nio iha.
Me: ma, parents ko po pla, sinamahan nila kame para bisitahin si Sandro.
Ipinakilala ko naman sila.
Lolo: kung ndi ako nagkakamali kay ung kasama ni Jacques kahapon. Marameng salamat sa pagsama mo sa anak ko, baka anu na ginawa niyan at sugurin ung may gawa nito.
Habang nag uusap sila ay dumating ang parents ni Julius galing ng America.
Lola: iho, dumating na parents ni Julie, iwan ko muna kau. **Binaling sa parents ni Julie** kau munang bahala kay Sandro nasa labas lng kame.
Julie’s Mom: salamat po, tita.
Lumabas muna kame para mabigyan sila nga privacy. Pagkalabas namin.
Sandro:**umiyak** tito, tita. I’m sorry. Hindi ko sya na protektahan. Sorry
JM: iho, tahan na. Hindi mo nakailangan humingi ng tawad, alam na namin kung anung nangyari. Ginawa mo lahat ng makakaya mo para iligtas si Julie
Julie’s Father: kailangan mo ngaun magpakatatag iho, alam namin masakit ung nangyare pero kailangan natin tanggapin na wala na anak namin.
Sandro: sorry tito, sana inihatid ko na lamang sya. Hindi sana mangyayari to. Pati ung baby namin nawala din.
Ilang oras pa kinausap ng parents ni Julie si sandro. Hindi naman ngalit sila kay Sandro dahil nawala si Julie na kaisa isang anak nila at ang magiging apo nila.
Pagkalabas naman nila ay nagusap usap muna silang lahat at kame ni Ruby at parents ko ay bumalik sa loob ng kwarto.
Me: Sandro, okay lang ba. Sorry sa nangyare Sandro. Eto tubig. **Sabay ko upo sa may kama**
Sandro: okay lang ako. Napakasakit lang kung hinatid ko nalamg siya sa work niya, kung andun lang ako. Hindi mangyayare to.
Me: wag mo sisihin ang sarili mo Sandro. Walang nakakaalam na mangyayare to. Please sandro pakatatag ka.
Sandro: Slamat.
Me: pasalamat nalang tau at nahuli naman ung may gawa ng lahat ng to. Mabibigyan natin ng hustisya si Julie.
Sandro: buti naman hindi ko yun mapapatawad.
Me: Sandro, alam ko iniisip mo. Wag mo gawin baka magsisi ka din sa huli.
Sandro: pinatay nila si Julie at anak namin, ndi ako papayag na mabuhay sila.
Me: **sinampal ko sya** papatayin mo din siya? Alalahanin mo sina lolo’t lola mo pati mga taong nagmamahal sa iyo. Alam mo ba gaanu kame ngalala sau nung narinig namin ung balita. Nakakulong na sya ngaun at kinasuhan na namin siya kaya hayaan mo nalang na ma bulok un sa kulungan. Mas malala pa mangyayari sa kanya, sigurado ako dun.
Sandro: Sorry Ten, sorry. Masakit kase.
Me: alam ko pero kailangan mo magpakatatag sa oras na eto.
Hinawakan ni Sandro yung kamay at saka niya ako niyakap.
Sandro: salamat Ten at andito ka, ndi ko alam ang ggawin ko kung wala ka dito.
Me:…