Khyrstein’s Wild Adventures

***Disclaimer: Amateur writer here so I know there’s still a lot to improve.***

Paalala:

Ang kwentong iyong matutunghayan ay pawang kathang isip lamang at alinsunod sa mapanuksong imahinasyon nang may akda. Ang mga pangalan nang mga tauhan at ang bawat eksena o kaganapan, kung may pagkakahalintulad man sa tunay na mga pangyayari ay hindi sinasadya.

********CHAPTER 10********
Naamin ko na sa kanilang lahat ung relation namin ni tito Jacques. Sobra sila nagalit sa kin at pinalayas nila ako sa kanila.

Habang kame ay pauwe na sa manila.

Me: Tito, panu na to? Ayaw ko mawala ka sa akin.

Tito: hindi ko alam iha. Hindi ko alam. Naikwento ko na sa iyo anu nangyari sa pamilya ni Julie nun at ayaw ko ipadanas sa inyo yun.

Me: tito, ndi ko alam ang gagawin ko, ayaw ko mawalay sayo.. huhuhu..

Tito: tahan na iha, ayoko ko din mawalay sa iyo. Ayoko ko din naman danasin ng pamilya nio ung gagawin ni papa. Sorry, gagawa pa rin ako ng paraan kakausapin ko pa rin sila.

Me: sana tito sana. Huhuhu

Nangmakarating kame ay nag usap ulit kame ni tito.

Me: san ako lilipat? Ayoko naman umalis baka makita pa ako ni Ryan. Natatakot ako.

Tito: ako nalang ang aalis, ang lilipat para mahanap kita kung kailangan.

Me: baka magalit sila, baka pumunta sila dto paalisin ako dito.

Tito: sasabhan ko nalang na ako ang umalis sa tirahn natin.

Me: ndi ko inaasahan na ganito ang mangyayare. Sna nakipaghiwalay nalang ako.

Tito: sorry.. kasalanan ko din naman.

Niyakap ko nalang si tito ng mahigpit, dahil nga kanina pa ako umiiyak ay ndi ko namalayan na nakatulog ako.

Kinabukasan, inaasahan ko na aalis si tito condo kaya nagrequest muna ako sa kanya

Me: tito, bago ka umalis pwede munang….

Tito: anu yun iha…

Ndi ko na sya pinatapos magsalita at hinalikan sya agad agad. Gumanti naman sya sa halik ko.

Me: please tito, pagbigyan mo ulit ako. Huli na natin to..

Pinagbigyan ako ni tito at nakailang rounds pa kame at ilang labas din sya sa loob ko.

Tito: sorry sweety, hindi ko sinasadya na pumasok sa buhay mo. Hindi eto ang huli natin pagkikita hindi eto ang huli.. isang araw pupuntahan kita.. kausapin ko lang sila.

Me: sana tito, sana nga. Maghhnty ako. Maghhintay ako.

Makalipas ang ilang sandali ay nakatanggap sya ng tawag mula sa batangas. Sinabi nga niya na sya na ang aalis sa condo namin. At dun sya muna sa office magstay.

Tito: aalis na muna ako, sweety. Hintayin mo ako.

Pagkatpos nun ay umalis na sya. Umiyak nlang ako nang umiyak sa condo habang iniisip ung nangyara sa amin.

Samantala sa Batangas. Pinatawag naman ni Lolo at lola si Sandro na pumunta na bahay.

Lolo: Sandro, umuwi ka muna dto, kailangan natin mag usap.

Sandro: opo lo, pauwe na din ako. May sasabihin ako sa inyo lo.

Lolo: sige iho.

Habang hinihintay si Sandro ay ang usap usap sila muna.

Lolo: hindi ko inaasahan na mangyayare to. Hindi ko alam na magagawa niya sa atin yung bagay na yun.

Lola: ang pagkakakilala ko sa kanya ndi sya ganun. Mukhang nagkamali tayo dun.

Ate Laila: **pangalawang kapatid ni Jacques, tinawagan ng mga katulong baka daw may masamang mangyare mamaya** ma anu ba nangyare? Akala ko ba andito si Ten at si bunso. Asan sila?

Kwinento naman si Tito Gabriel ung namgyare kagabe.

Ate Laila: What??? Nagawa ni Ten at ni bunso yun? Pero panu? Teka ma baka naman nagsasabi ng totoo si Ten. Wla naman sigurong masamang balak si Ten sa atin.

Lola: bakit mo ba kinakampihan yan babaeng yan?

Ate Laila: matagal nang kaibigan yan ni Jessica, mula pa nung nasa college sila kaya nakakausap ko na din sya dati. Napakabait nya, ni ayaw niya itake advantage si Jess nun kahit si Jess na rin lumalapit sa kanya para tulungan sya.

Lolo: wag na muna pagusapan yan sa susunod na muna. Ayoko muna marinig sa inyo tungkol sa babaeng yan.

Ate Laila: anu din ang paguusapan dto pa, bakit pa ako pinatawag dito.

Dito naman ikwenento ni lola ung nakita namin ni Tito Jacques sa Boracay.

Ate Laila: so Sandro at Julie, nagkabalikan? Anu na naman ang gingawa ng batang yan alam naman niya na ung ginawa sa kanya nun..

Hindi na nagtagal ay dumating na rin si Sandro sa kanila.

Sandro: lola, nakita nio ba si Ten dito? Sabi niya maguusap kame dito.

Lolo: before anything else sandro. I want you to explain all this to us. **Sabay pakita ng pictures nila ni Julie**

Bago pa pala makarating si Sandro ay sinabihan ni Lolo na puntahan ung bahay ng lola ni Julie kung andun sya at tawagin sa bahay.

Sandro: lolo, ndi ko po alam san niyo nakuha yan, matagal nang wala kami ni Julie. Alam nio naman yun diba lolo? San nio ba nakuha yan?

Lola: lahat ng litratong yan galing kay Ten. Binigay niya sa amin kagabe

Sandro: ano la? Galing na sya kagabe dto, asan siya? Baka gawa gawa lang niya yan dahil nahuli ko sya na may kasamang iba sa boracay.

Lolo: Sandali lang iho. Hindi namin alam na nagpunta ka ng boracay. Hindi ka man lang nagsabi sa amin. Nalaman lang namin kay tito Jacques mo na nasa boracay ka. Bakit ndi mo sya ipinakita man lang nun.

Magsasalita pa sana si Sandro ng biglang nagsalita si Tito Gabriel at sinabi sa kanya anung nakita nila dun at sinabi nila na alam nila na ndi si Khyrstein ang kasama niya.

Sandro: what? Kasama ko si Ten lola. Hindi lang nagpakita si Ten.

Lola: eh sino din ung kasama ng tito mo sa boracay iho?

Sandro: anu ibig nyo sabihin, la?

Lola: galing sa amin si Ten kagabe, magkasama sila ni Jacques. Inamin nila sa amin na may relasyon sila at ngsimula ang relasyon nila nung ipinakilala mo dto. Si Ten ang kasama ni Jacques nung nasa Boracay siya.

Sandro: what? So niloloko din ako ni ten.

Lola: yes, Sandro. Pero niloko mo din sya.

Lolo: so iho, sinu kasama mo sa Boracay? So totoo na niloloko mo din si Ten?

Sandro: hindi po lo?

Lolo: bakit ka din pumunta ng boracay at dinahilan mo pa si Ten kahit alam mo na ndi si ten ang kasama mo?

Lola: kelan mo pa niloloko si Ten? Magsabi ka ng totoo Sandro. Alam namin kung kelan ka nagsisinungaling Sandro kaya magsabi ka ng totoo.

Sandro: **alam ni Sandro panu magalit ang lola niya** matagal na po lola, mga dalawang buwan bago ko pa sya ipakilala.

Lola: what? So mas nauna ka magloko kesa kay Ten.

SANDRO: Opo lola.

Lola: Alam mo parehas lang kau naglolokohan. Alam mo ba yun. Kung ndi ka nagloko, ndi mangyayare ung nangyayari ngaun.

Habang sila ay naguusap. Dumating naman si Manong Berting kina Julie at tinignan kung kasama ni Sandro na umuwe.

Manong Berting: tao po, tao po.

Julie: saglit lang po. *Pagbukas ng pinto ay nagulat siya** Mang Berting anu po sadya mo dto?

Manong : iha, kailangan mo sumama sa akin ngaun sa bahay at kailangan mo magpaliwang, kung ayaw mo pumunta dto si sir Rodrigo(pangalan ni papa/lolo) dto at magkagulo pa, alam mo naman kalagayn ng lola mo ngaun.

Julie: **kinakabahan**saglit lang po magpapaalam at magaayus lang po ako..

Pagkatpos mag ayus at magbihis si Julie ay sumama na kay Manong Berting.

Julie: Mang Berting, bakit nio po ako sinusundo (ndi sya nag assume kase iba ung tono ni mang Berting, seryosong seryoso, alam niya pag ganito ang tono niya malaki na problema ang dala nito)
Wla naman po ako ginawang masama.

Manong berting: siguro iha wala nga pero kailangan mo pa rin magpaliwanag kina sir.

Julie: anu po ba kailangan ko ipaliwanag, Mang Berting?

Manong Berting: may nalaman kase sila sir na ngkabalikan kayo ni Sandro. Kaya mas mabuti kung magpaliwang ka na Andto na tau iha, pero wag ka muna pumasok sasabhn kita kung kelan ka pwede pumasok.

Pumasok naman si manong Berting para ipaalam na andito na sya.

Manong Berting: sir Rodrigo, andto na po ung pinatawag nio.

Lolo: sige na papasukin mo na siya.

At pinapasok na si Julie sa loob. Nagulat naman dto si Sandro. Gusto mag salita bKit sya andto pero ayaw niya masaktan ang iniirog niya.

Lolo: ngaun, dumating na ung isa ko pang hinihintay. Sandro sabihin mo din ngaun sino kasama mo sa boracay.

Sandro: Lo,

Gabriel: ndi porket, iba sya sa atin mgagawa mo n laht sa kanya. Pinalaki ka namin na may respeto sa ibang tao, kilala mo man sya o ndi, kamag anak mo man sya o ndi. Mukhang nakalimutan mo na lahat ng turo nmin sa i…