Kinang At Lilim – Chapter 5 by: Stalker_Eyes

Chapter 5

Ang karugtong…

Umpisa na ng first period ng klase. Hindi na nawawala sa isip ni Mich kung paano siya mag-apologize sa dati niyang kasintahang si Angela. Kahapon kasi ay nag-isip-isip ang binata kung ano nga ba ang mga tamang salita na kailangan niyang sabihin para hindi na magalit sa kanya ang dating kasintahan. Ilang beses na kasi niyang nasaksihan kung paano ito magalit. Ibang klase pala kung magalit si Angela.

Lumalalim pa ang mga iniisip ni Mich at halos hindi na nakikinig sa diskusyon. Ilang sandali pa’y napansin ito ng kanilang teacher.

“Mr. Mich Wunder,” tawag ng guro sa binata. Parang naalimpungatan naman ang binata nang tinawag ng guro ang pangalan niya.

“Y-Yes, Ma’am?”

“When did World War One started, and what are the first countries that were involved?”

Natahimik ang buong classroom sa naging tanong kay Mich. Dagling napa-isip ang binata, pero walang salitang lumalabas sa bibig niya. Nasa isip pa rin niya ang paghingi ng tawad kay Angela.

“I expect an answer, Mr. Wunder,” matinis na ang wika ng guro. Matalim nitong tiningnan si Mich mula ulo hanggang paa. Si Mich nama’y hindi alam kung ano ang sasagutin. Nanginig sa kaba ang binata.

“Ummm… A-Angela?” sagot ni Mich na halos walang ideya sa naging diskusyon. Ang katahimikan ng buong klase ay napalitan ng tawanan at ingay. Pinatahimik naman ng guro ang mga estudyante.

“Quiet! This is not funny. Understood?” Natahimik ang klase dahil nagtaas na ito ng boses. Pagkatapos ay muling ibinaling ng guro ang kanyang atensiyon kay Mich. “And you, Mr. Wunder. I’ll be seeing you in the faculty room after this class.”

Muling tumahimik ang klase. Nabalot ng matinding kahihiyan si Mich dahil hindi niya nasagot ang tanong. Wala nang ibang iniisip ang binata kundi si Angela. Mahal pa rin niya ito, ngunit hindi siya sigurado kung mahal pa ba siya ng dalaga.

Napahawak na lang si Mich sa pisngi dahil sa kahihiyan. Di nagtagal ay tinapik siya ni Batit mula sa likod.

“Oh no, pare!” sabi ni Batit. “Mukhang kailangan mo nang gumawa ng plan B. Yan kasi, siya pa ang iniisip mo, eh di ka na mahal nun…”

“Hmph. Hindi porket hindi ko nasagot ang tanong niya eh parusahan na ako. I don’t give a damn about it,” sagot ni Mich. “Basta ang mahalaga, mapatawad ko na siya.”

“Naku. Good luck na lang sa’yo mamaya,” kantyaw ni Batit at nakinig na sa diskusyon.

Sa pagpapatuloy ng diskusyon sa klase ay paminsang lumilingon si Mich sa itinagong bouquet of flowers sa loob ng isang bookshelf. Napansin niyang malapit nang malanta ang ilan sa mga bulaklak.

*******

Samantala, sa classroom nila Angela.

Maingay ang loob ng classroom dahil nagkataon ay wala silang klase para sa kanilang first period. Ang hinala ng ilan ay umabsent si Ma’am Coleen dahil nag-honeymoon siya kasama ang asawa nito. Natuwa naman sila dahil nakahanap sila ng tiyempo para kilalanin ang isa’t-isa.

Kasalukuyang magkasama sina Angela, Alfred at Shoichi sa isang row ng mga upuan at pinag-usapan nila ang tungkol sa nangyaring eksena sa cafeteria kahapon.

“Oh. So iyon pala ang dahilan kung bakit may suot kang arm guard sa left elbow mo,” sabi ni Alfred.

“Alam niyo ba na nainis na talaga ako sa kanya? Ilang beses ko na nga siyang iniiwasan pero panay pa rin ang habol sa akin na parang aso!” wika ni Angela na naiirita.

“Eh baka naman, eh ilang beses na rin siyang nag-apologize sa’yo,” sabad ni Shoichi. “Mas lalong hindi magtatapos ang tensiyon sa inyong dalawa kung maiinis lang kayo sa isa’t isa.”

“Inaamin ko, may pagkakamali din akong nagawa,” usisa ni Angela. “Ang akin lang kasi, natatakot lang ako na masaktan ulit if ever magiging friends na kami ulit. Baka mamaya, eh may masama pala siyang balak…”

Marahang hinaplos ni Alfred ang likod ni Angela. “Keep your head up, Angela. Naiintindihan namin ang iyong punto. Pati kami nga eh naaawa na rin para sa’yo. Siguro ang sa akin lang, mag-usap kayo ng masinsinan para matapos na lahat.”

“Tama si Alfred,” dagdag ni Shoichi. “Tanggapin mo na ang apology ni Mich. Siguro naman eh sincere pa rin naman siya sa’yo kahit exes na kayong dalawa.”

Hindi nagsalita si Angela. Sa halip na magsalita ay niyakap na lang niya si Alfred. Pati si Shoichi ay nakisali na rin sa kanilang yakapan at damayan.

“Alfred. Shoichi. You guys are the best,” wika ni Angela na luhaan na. “Matagal na ring sinabi ng mga kaibigan ko na tanggapin na lang ang apology ni Mich kahit ayaw ko na sa kanya. Matagal ko na ring gustong i-settle ang rift namin, pero ako talaga mismo ang may ayaw eh.”

Hinaplos ni Alfred ang buhok ni Angela. “It’s okay. Just keep your head up, Angela. Hopefully matatapos na rin ang gulong ito. Nag-alala na kami para sa’yo dahil baka lalo pang lumaki ang gulong ito, kung nagkataon…”

Ilang saglit pa’y may nag-aabang na estudyante sa labas ng room nila. May dala siyang bouquet of flowers, isang letter at isang pakete ng Toblerone.

“Excuse me, guys,” wika ng lalaki. “This is for Miss Rolyn Angela Tungol. Nandiyan po ba siya?”

Nang marinig ni Angela ang pangalan niya ay nabuhayan siya ng loob. Nag-volunteer naman si Alfred para kunin ang regalo para sa dalaga. Pero si Angela na mismo ang kusang tumanggap ng regalo para sa kanya. Tumango na lang si Alfred at sinabihan siyang, “Wishing you for the best!”

Lumapit si Angela sa pintuan at namangha siya nang makita niya kung sino ang nagpadala.

“Hi, Emjay!” bati ng dalaga. “Kamusta ka na?”

“Okay lang naman,” sagot ni Emjay. “Galing lahat yan kay Mich. Pinadala niya sa akin ang lahat ng ito kasi inutusan siya ng teacher namin.”

Tinanggap ni Angela ang padala ni Mich para sa kanya. “Thank you, thank you.”

“So paano, una na ako ha? May klase pa kasi ako. Ingat ka!” paalam ni Emjay.

“Okay. Ingat ka din!”

Bumalik sa loob ng classroom si Angela at pinagmasdan ang tinanggap na regalo. Ipinahawak niya kay Alfred ang mga bulaklak habang binabasa ang letter. Sa cover nito ay may nakalagay na “I’m sorry” na letterings na kinulayan ng pink, green at blue. Simple lang ang naging mensahe na laman ng card.

“Angela, I’m very sorry for everything. I hope that we will be friends again.”
-Mich
P.S. Please accept these gifts as my token of apology.

Nanlambot ang puso ni Angela habang binabasa niya ang sulat. “Ang sweet pa rin niya, eh,” bulong ni Angela sa isip niya. Bagaman simple lang ang mensahe ni Mich para sa kanya ay agad na itong tumatak sa puso niya. Minahal pa rin siya ni Mich bilang kaibigan kahit matagal na silang hiwalay bilang mag-jowa.

Napansin ni Alfred na parang namumula ang pisngi ni Angela habang binabasa ang sulat. “So Angela. Tinatanggap mo na ba ang apology niya?”

“Yes and yes!” natutuwang sabi ni Angela. “He still loves me as a friend, after all.”

“Hehe. That’s our Angela!” sabi ni Alfred na may halong pagngiti. Ilang saglit pa’y muling nagyakapan ang dalawa. Makikita sa mukha ni Angela ang labis nitong katuwaan dahil natuldukan na rin sa wakas ang tampuhan at iringan sa pagitan nila ni Mich.

Ilang saglit pa’y dumating sina Kyzha at Gwen na galing sa CR. Agad nilang napansin ang bouquet ng bulaklak na nakalagay sa tabi niya.

“Girl! What’s the meaning of this?” sabi ni Kyzha.

“Galing ito kay Mich,” sagot naman ni Angela. “Nag-apologize na siya sa akin.”

“Wow! Good for you!” bigkas ni Kyzha na natutuwa para sa kaibigan. “So tinatanggap mo na ang apology niya.”

“Exactly! He actually cared for me as my friend, after all. I really don’t know how to repay him for his efforts.”

“Awww… I’m so happy for you…” Pagkatapos ay niyakap ni Kyzha si Angela na labis ang tuwa para sa kaibigan. Sobrang tuwa ni Kyzha dahil maayos na ang closure nina Angela at Mich.

******

Sa loob ng faculty room ay naroon si Mich kasama ang guro na nagyayang samahan ito sa opisinang ito. Nagkataon na walang ibang tao sa loob kundi sila lang dalawa.

“Mr. Wunder. Come here at my table,” tawag ng guro sa binata.

Hindi pa rin alam ni Mich kung bakit nga ba siya pinahiya ng guro sa mga kaklase niya kanina. Nagulat siya dahil artista pala ang naging teacher nila kanina. Nang tumambad sa kanya ang guro ay halos hindi siya makapaniwala sa kanyang nakita.

Si Andrea Torres pala!

Litong-lito pa rin si Mich kung ano nga ba ang totoong dahilan kung bakit nga ba siya pinatawag ni Ms. Andrea. Dahil ba hindi niya nasagot ang tanong kanina? O baka naman may lihim itong pagnanasa sa kanya?

Wala siyang kaalam-alam dito.

Lumapit si Mich at pinagmasdan ang pananamit ni Andrea. Plunging ang suot nitong damit at kitang-kita na rin ang cleavage nito. Hindi rin maiwasan ni Mich ang mabighani sa itsura ni Andrea ngayon.

“So Mr. Mich Wunder. What a good name for a handsome guy,” sabi ni Ms. Andrea. Nalilito pa rin si Mich hanggang ngayon. Kaya agad na niyang itinanong sa teacher niya kung ano nga ba ang dahilan kung bakit siya niyaya para samahan ito dito sa opisina.

“Ma’am Andrea, I just want to share something, with all my respect.” sabi ni Mich.

“Go ahead, Mich. What is it?”

Dito ay inihayag ni Mich ang kanyang mga saloobin. “Ma’am, first of all, I was really confused about why you invited me here. I was aware na hindi ko nasagot ang tanong niyo about sa World War One. I hate to say this, Ma’am Andrea; but I feel offended that you shamed me in front of my classmates.”

Ngumiti naman nang matamis si Ms. Andrea at tumayo ito para pumuwesto sa harap ni Mich. “Mr. Wunder, about that shaming, I’m very sorry for that. I apologize if I offended you while doing it.”

“I accept your apology. Ma’am,” wika ni Mich. “So ano po nga ba ang punishment, Ma’am?”

Marahang hinaplos ni Ms. Andrea ang pisngi ni Mich. “To be honest, none. The real reason why I called you here is because of this.”

Inilabas ni Ms. Andrea ang phone niya at ipinakita kay Mich ang larawan ng bouquet ng bulaklak na para kay Angela. Napanganga si Mich at hindi makapagsalita.

“Yes. That bouquet of flowers is the reason why I called you here in this office,” wika ni Ms. Andrea. “Since this morning, napaisip-isip ako kung sino ba ang nagmamay-ari ng mga bulaklak at para kanino ito ibibigay. But when I asked one of your classmates about it, he said that you’ll be giving it to another schoolmate. Is that correct?”

Tumango si Mich. “Yes. Meron kasi akong naka-away dito sa campus. That’s my token of apology.”

“Very well, then. You’re indeed a nice guy. I adore you for that.”

Napansin ni Mich na tila tiningan siya ng malagkit ni Andrea. Kailangan niyang makalabas ng opisinang ito ngayon din. Ngunit naka-lock ang pinto, kaya nag-alala na siya.

“So Ms. Andrea. Can I leave now?” tanong ni Mich.

“Not yet,” sagot ni Andrea at ipinatayo si Mich. Marahang hinaplos ni Andrea ang magkabilang pisngi ng binata at tiningnan ang lumalaking bukol sa harap ng slacks nito.

Ilang sandali pa’y naghari ang katahimikan sa loob ng faculty room. Ilang saglit pa’y tinanggal ni Ms. Andrea sa pagkatali ang buhok nito at lumaylay ang mahaba at straight na buhok nito.

“How do I look?” tanong ng guro.

Dahan-dahang tumango si Mich. “Ang ganda niyo po, Ma’am Torres.”

“Don’t call me Ma’am Torres. Call me Andrea.”

“Maganda po, Andrea Torres,” wika ni Mich.

“Just Andrea.”

Pagkatapos ay lumapit si Andrea kay Mich at marahang hinalikan ang mga labi ni Mich. Naramdaman ng binata ang mabilis na pagkabog ng puso habang sinunggaban siya ng halik ni Andrea. Habang hinahalikan ng guro si Mich ay pinagmasdan niya ito nang mabuti.

Hindi niya mapakali na isang sexy star pala ang humahalik sa kanya ngayon. Pinagpantasyahan naman si Andrea ng ibang mga kalalakihan sa campus ngunit si Mich lang ang nilalandi nito. Tiyak na magiging talk of the campus itong si Mich kapag may bumuking sa kanilang affair.

“Totoo ba ito? O sadyang nananaginip lang ako?” bulong ni Mich sa isip niya.

Ilang saglit pa’y bumitaw si Andrea sa paghalik sa binata. “Is this your first time to be kissed by another woman besides your mother or your siblings?”

“Uhh… Yes. Hindi ko yata yon inexpect,” wika ni Mich.

“Ano ba naman yan, Mich…” bigkas ni Andrea. “Parang masyado na akong matanda para sa’yo. I’m only 28, you know?”

Nakatuon ang mga mata ni Andrea sa lumalaking bukol sa slacks ng binata. Ilang saglit pa’y mariing pinisil ni Andrea ito. Napasinghap naman si Mich sa hindi inaasahang sarap. Pero sa isip niya ay hindi ito tama. Hindi niya pa kabisado kung tinanggap na ni Angela ang kanyang mga tokens of apology.

“Uhh… Andrea, I hate to say this, but what you did isn’t right,” usisa ni Mich.

Ngunit hinaplos naman ni Andrea ang magkabilang pisngi ni Mich. “Mich, I’m a desperate woman. That’s why I called your attention earlier in class, because I find you attractive.”

Lalo pang bumibilis ang tibok ng puso ni Mich nang marinig niya ito. “Ma’am Andrea…”

Muling pinisil ni Andrea ang bukol sa slacks ng binata. “I’m in need for love, Mich. Sana nama’y pagbigyan mo na ako.”

“But Andrea, may boyfriend ka,” ani Mich. “Paano kung may makakita sa atin dito?”

“Mich, nasa abroad ang boyfriend ko. Three years na akong tigang sa kanya. Kaya I need you to satisfy my sexual cravings. Please?”

Wala nang nagawa si Mich kundi ang tumango. Hinatak pababa ni Andrea ang zipper ni Mich at dinukot ang matigas nitong titi sa loob ng brief. Hinihimas-himas ito ng teacher habang ninamnam ang katigasan at kainitan nito. Napapikit naman si Mich at kumakabog ang puso habang sinalsal ni Andrea ang matigas na alaga nito.

“Aaaaah Andrea… Ang sarap niyan…”

Habang sinalsal ni Andrea ang naghuhumindig na alaga ni Mich ay kinuha niya ang isang kamay ng binata at itinutok ito sa malulusog na suso niya.

“How do you like my boobs, Mich?” tanong nito sa binata.

“Uhmm, it’s so… round.”

“Now what I want you to do is lamasin mo ang boobs ko. Sa’yong sa’yo na ang mga ito.”

“O-okay…” wika ni Mich at sinunod na ng binata ang hiling ni Andrea. Mabilisang hinubad ni Andrea ang damit at bra nito at tumambad kay Mich ang malaking suso ng guro. 38A ang laki ng boobs ni Andrea; medyo malaki-laki para sa kanyang edad. Pinagmasdan ni Mich ang utong ng artista, medyo brownish ito at tayong-tayo ito.

“Wow Andrea… Your areola’s pretty good…”

“Sipsipin mo na, Mich… I’m getting horny na…”

Hindi na nagsalita si Mich bagkus sinimulan nang sipsipin ang malulusog na suso ni Andrea. Nilaro-laro ng dila ni Mich ang tayong-tayong utong ng teacher niya habang ang isang kamay niya ay nilamas ang kabilang suso. Napa-ungol naman si Andrea dahilan ng sarap ng paglalambing ni Mich sa kanya.

“Aaaaah… Uhhhh…”

Nagpatuloy itong si Mich sa pagkain at paglamas sa mga suso ni Andrea. Nagpalipat-lipat ang bibig at dila ng binata sa magkabilang suso nito. Nadakma ng kamay ni Andrea ang baywang ng binata at kumapit siya dito. Lalo pang naglalagablab ang nararamdamang libog ng artista habang niroromansa siya ng kanyang estudyante.

Ilang saglit pa’y naglakbay ang isang kamay ni Mich at nakapa nito ang pagkababae ng teacher niya. Nanggigigil ang binata dahil naramdaman niyang basang-basa na ang puke ni Andrea. Hindi pa rin tumitigil si Mich sa pagsipsip at paglamas sa mga suso nito.

“Aaaaaah shit Mich… That was good… Haaaaah….” ungol ni Andrea.

“Damn Andrea… Your pussy is soaking wet!..” bulong ni Mich.

“Kainin mo, Mich… Ohhhh paligayahin mo ako ngayon din… Aaaaaah…”

Pumatong si Andrea sa mesa at itinaas nang bahagya ang palda nito. Lalo pang nanggigil si Mich dahil hindi nagsuot ng panty ang teacher niya.

Agad sinunggaban ni Mich ang namamasang biyak ni Andrea. Parang nagugutom na siya sa pagkain sa puke ng teacher niya. Pakiramdam niya’y naging hayok siya sa laman. Napaliyad sa sarap si Andrea at tumitirik na ang mga mata nito.

“Aaaaaaah ganyan nga, Mich. Ganyan nga!… Haaaaaah!”

Hindi pa rin tumitigil si Mich sa pagkain sa sariwang hiyas ng artistang guro. Ilang sandali pa’y naramdaman na ni Andrea na malapit na siya sa unang sukdulan. Kaya tumapik siya sa binata para pakiusapan na tumigil ito saglit.

“Mich… Stop it muna…” bulong ni Andrea.

“Bakit po, Ma’am?” tanong ni Mich.

“Ipasok mo yung alaga mo sa loob ko, Mich… I want to feel your cock inside of me…”

“Ma’am…” may pag-aalinglangang sabi ni Mich.

“Just do it, Mich… Libog na libog na ako sa’yo…” pagmamakaawa ni Andrea.

“S-sige po, Ma’am Andrea…”

Mabilis na itinutok ni Mich ang matigas nitong alaga sa puke ni Andrea. Dahan-dahan ang mga ulos ng binata para maramdaman ng artista ang katigasan ng burat ng estudyante niya. Hindi naman umabot ng matagal bago nakapasok ang kabuuan ng alaga ni Mich sa loob ni Andrea.

Ilang sandali pa’y sinimulan na ni Mich ang pagbayo sa teacher niya. Madiin ang bawat pag-ulos ng binata kay Andrea kaya damang-dama naman nito ang lalim ng naabutan ng burat ng kanyang estudyante sa loob niya.

“Uhhhh… Uhhhh…” ungol ni Mich. “Tuloy mo lang, Mich…”

“Ma’am… Ang sarap-sarap niyo po…” ungol din ni Mich.

“Enough of words and fuck me harder!..”

Hindi na kailangang antayin ni Mich ang sinabi ni Andrea sa kanya. Binilisan pa niya ang pagkantot sa teacher niya. Katulad kanina, madiin at mapuwersa pa rin ang pagkadyot ng binata kay Andrea. Dahil dito ay nagdulot ito ng ibayong sarap sa artistang guro. Pinakiramdam niya ang pag-ulos ng binata sa loob niya.

Bagaman nakabukas ang aircon sa loob ay nanaig pa rin ang init ng kantutang nagaganap sa loob ng faculty room. Nakapatay ang ilaw dito at halos nababalutan ng dilim ang loob ng opisina maliban sa isang bintanang bahagyang nakabukas sa dulo.

Ilang sandali pa’y naramdaman ni Mich na malapit na ang pagsabog niya. Kaya bumulong na ito kay Andrea habang walang tigil pa rin ang pagkantot nito sa teacher niya.

“Ma’am Andrea… Lalabasan na ako…”

“Sa loob mo iputok, Mich… Iputok mo lahat sa loob… Please…”

“Hindi kaaahhh bahhh delikado m-ma’am?” tanong nito.

“I’m safe today Mich… No need to worry…”

“O-okay…”

Binilisan pa lalo ni Mich ang pag-ulos kay Andrea. Madiin pa rin ang bawat kadyot ng binata sa teacher niya. Ilang saglit pa’y pumulandit ang masaganang tamod ni Mich at dumadaloy ito paloob ng lagusan ni Andrea. Nilabasan din si Andrea makalipas ang ilang segundo at agad napuno ang puke niya. Bumagal na ang pagbayo ni Mich sa artista at hinugot na ang titi nito mula sa puke nito. Sumirit pa ang sobrang tamod ng binata palabas ng lagusan ni Andrea at dumaloy ito patungo sa mesa.

Parehong hinihingal ang dalawa matapos ang kantutan. Matapos ang saglit na katahimikan ay si Mich na ang unang nagsalita.

“Wow. That was intense,” sabi ni Mich. “Parang ngayon lang ako nakaramdam ng kantutang ganito…”

“Yeah. I think so, too.” wika ni Andrea at ngumiti nang matamis kay Mich. Makalipas pa ang ilang saglit ay inayos na nila ang kanilang mga sarili.

“So Ma’am Andrea,” ani Mich, “kailan ulit kita maka-sex?”

“We’ll see about that. By the way, you may go. Baka hinahanap ka na ng mga kaklase mo.”

“Okay po, Ma’am. See you!” sabi ni Mich at binuksan na ang pinto para makalabas na ng faculty room.

Nang nakalabas na ng faculty room si Mich ay dagli itong napa-isip. Nag-alala siya kung natanggap na ni Angela ang kanyang mga tokens of apology. Nag-alala na rin siya kung tinatanggap na ng dalaga ang paghingi nito ng tawad.

“Angela…” bulong ni Mich. “Sana nama’y napatawad mo na ako…”

ITUTULOY….