Ako si Hazel, 19 y/o, 5’11’, morena, lean body, curly hair, color brown narrow eyes, cup size B, so hindi ako eksaktong taga-Africa though hindi katangusan ang aking ilong, hindi naman din ako pango. The say i look like Zendaya with the face of Patricia Tumulak but I said it’s too much to be compared by them. Ako ang kontesera sa kinky kittens at Amazona daw dahil marunong ako sa taekwondo. Kaya panatag sila kapag ako ang kasama.
Niyakap ko si Mama nang mahigpit. Hindi ko makuhang magalit sa tangka niyang pagpapalaglag sa akin dahil buhay pa naman ako hanggang ngayon. Mas matindi ang habag na naramdaman ko sa sinapit na kalupitan kay Mama. At kung produkto nga ako ng kalapastanganan, wala nga akong mukhang maihaharap sa aking ina. Kaya wala akong masabi sa aking ina kung hindi ang yakapin siya at iparamdam na ako’y isang anak na nagmamahal sa kaniya.
Hindi naman siya pumalag o lumayo sa akin. Nang makita ako ni Nikki na niyakap si Mama Ditas, nakiyakap din siya sa kaniyang lola. Dito na bumuhos ang luha ni Mama na pilit na nagpapakatatag at nasabi niya na lang na, “Ano ba ‘yan? Sinabi ko na sa sarili ko na hindi na ako luluha pang muli.”
Dagdag pa ni Mama, “Hazel, alam ko na pinaramdam ko sa iyo na parang wala akong pagmamahal sa iyo. Sadyang naging matigas lang ako dahil wala na akong mapagkatiwalaan at sinikap kong sanayan na walang ibang tutulong sa akin kung hindi sarili ko.”
“Ito ang tandaan mo, wala kang kasalanan sa nangyari sa akin. Kasalanan ko dahil sa tuwing makikita kita, naaalala ko lang ang malupit na sinapit ko sa kamay ni Hanson.”
“Hindi po ba wala na si Hanson? Hindi ko rin po matatanggap na siya ang aking ama kahit dugo pa niya ang nanalaytay sa aking ugat.”, umiiling na sabi ko.
“Ako rin! Hindi ako papayag! Ako lang ang Papa Bal mo, anak.”, sabat ni Papa Bal.
“Hay! Tama na!”, awat ni Ditas sabay pahid sa kaniyang mga luha. “Hazel, anak! Congrats! Hindi ako nakadalo dahil inatake sa puso si Daddy. Kinausap niya ako na pagpunta ko raw dito, isama ko na rin kayo sa Bacolod.”, wika ni Mama at hinalikan niya ako sa pisngi pati na rin si Nikki.
“Ah kayo na lang ni Hazel. Maiwan na lang ako dito.”, wika ni Papa na tumatanggi sa imbitasyon ni Lolo Rio.
“Tungkol pa rin ba ito sa pride mo, Bal?”, inis na sabi ni Mama Ditas kay Papa.
“Napatunayan ko naman sa daddy mo na hindi ako naghahabol sa yaman niyo.”, sabi ni Papa Bal.
“Pakiusap, Bal. Hindi natin alam baka bukas wala na si Dad. For once, bigyan mo naman ng panahong pakinggan si Dad.”, pakiusap ni Mama.
Pumayag na rin si Papa na sumama dahil sa pakiusap ni Mama. Kinabukasan, nagtungo kami sa paliparan at sumakay ng eroplano. Ilang oras lang ay nasa Bacolod na kami.
Linggo ng tanghali sa Bungalow ng mga Solis
Iginala ko ang aking mga mata nang makita ang bahay ng aking lolo. Mula palang sa labas ng gate ay kapansin-pansin ang pader nito na balot na balot ng halaman o grass wall kung tawagin. Nang bumaba kami ng sasakyan, napansin ko ang fish pond sa likuran ng bahay ni Lolo. Iniisip ko tuloy kung pwede rin bang maligo roon? Lumaki na rin ang nag-iisang puno ng mangga na dati’y inaakyatan ko lang kasama ng mga kalaro ko noon. At nagkaroon na iyon ng bahay-kubo at patungan na gawa sa tuod ng puno. Marahil dati ring kasama iyon ng punong mangga na ngayo’y putol na. May iilang mataas na puno rin ng kaimito at talisay sa bakuran na nakakatulong ding liliman ang pahingaang kubo.
Sa bahay-kubo ring iyon lumabas ang isang matabang babae na parang kasing edad ni Mama. Nagulat ako ng yakapin siya ng Mama kahit karga si Nikki. Ni hindi ako nakaramdam ng ganoong yakap mula sa aking ina. Kaya nakaramdam ako ng kaunting selos. Doon ko na lang nalaman na ang niyakap ni Mama ay walang iba kung hindi si, “Mildred! Kamusta ka dito? Pasensiya ka na kung naiwan kita dito na kasama si Daddy.”
“Grabe ka naman makayakap, Ate Ditas. Kahapon ka lang naman umalis. Hindi naman imbalido ang daddy mo kaya hindi ako nahirapan. Halata na nga lang na mahina na ang dating mayor.”, wika ni Tita Mildred patungkol sa lolo ko.
“Ano palang ginagawa ni Dad?”, tanong ni Mama.
“Naghihintay na siya sa hapag-kainan. Inaasahan niya ang pagdating mo kasama si Bal at Hazel. Halina kayo at saktong tanghali na para makakain.”, aya ni Tita Mildred sabay akbay sa akin. Sumunod din si Papa na walang imik na nasa likuran ko.
Habang papasok kami sa magarang bahay, inusisa ko si Tita Mildred, “Tita, parang nakita ko na po kayo dati? Hindi ko lang maalala kung saan?”
Lumingon ako upang makita ang mukha ni Papa Bal, pinandilatan niya ako ng mga mata na nakaumang pa ang mga kamao sa akin. Nginitian ko lang siya na parang nakakaloko. Ngumiti naman siya pabalik sa akin.
“Ano ka ba? Ninang mo ako. Sabagay, ang tagal din nating hindi nagkita. Maliit ka pa lang noon nang kargahin kita. Ilang pasko na rin ang utang ko nga pala sa iyo. Ang ganda ganda mo.”, pakilala at puri sa akin ng ninang ko pala.
“Si Kumpareng Hans pala, mare?”, tanong naman ni Papa Bal.
“Ayun, laging nasa opisina niya sa NBI. Madalas pa siyang pabalik balik sa Main Office sa Maynila.”, bulalas ni ninang.
“Pakisabi kinakamusta ko siya. Ikaw naman, lalo kang gumaganda.”, bola ni Papa.
“Hay, naku! Gutom lang iyan.”, wika ni ninang.
At pumasok na nga kami sa loob. Nakita ko si Lolo Rio na nakaupong nag-aabang sa dulo ng hapag-kainan. Hindi naman mahaba ang hapag-kainan na sapat para sa walong tao. Pero pinagmamasdan ko rin ito na parang mamahaling muwebles din gaya ng iba pang gamit niya sa loob ng bahay. May antigo rin siyang ceiling fan at nakatapat ang taas nito sa kinaroroonan ng hapag-kainan. Kaya maaliwalas at presko ang paligid at ang bango rin ng loob ng bahay. Ramdam ko ang cozy Spanish vibes sa bahay na ito na parang lumang bahay ni Jose Rizal.
Dala ng pagkasabik, nagmadali akong puntahan si lolo sa kaniyang kinauupuan.
“Lolo Rio, I missed you so much!”, bati at yakap ko kay Lolo.
Tuwang-tuwa naman si lolo nang makita ako, “Biglang lumakas ako nang makita kita, apo. Lalo kang gumanda, apo.”
“Talaga, Lolo? Malakas pa rin kayo? Kaya niyo pa ba akong ikandong?”, biro ko kay Lolo sabay kandong sa kaniya at halik sa kaniyang pisngi. Hindi ko na inisip kung kaya pa ba akong buhatin ng matandang may edad na lagpas sietenta.
Kaya nasita ako ng Mama ko, “Hazel! Umayos ka! Para kang bata kung umasal!”
“Hayaan mo na, Ditas. Na-miss lang ako ng apo ko. Kita mo naman kaya pa ni lolo.”, pagmamalaking sabi ni Lolo.
Sa halos dalawang dekada, doon lang muling nagtagpo sina Papa at Lolo. Kaya nang makita ni Lolo ang Papa ko na pumasok sa bahay, pinababa muna ako ni Lolo mula sa kaniyang kandungan at tumayo siya na parang nagbibigay-pugay kay Papa Bal.
“Nabalitaan ko po, Mayor Rio ang nangyari sa inyo. Kumusta na po kayo?”, magalang na kinamayan ni Papa si Lolo.
Nagulat ang lahat nang yakapin ni Lolo ang aking ama at humingi ito nang tawad, “Patawarin mo ako, Emong. Naging malupit ako sa iyo. Marami pa akong dapat ipagpasalamat sa iyo.”
“Matagal na po iyon, Mayor. Dapat binabaon na sa limot iyon.”, turan ni Bal.
“Naging mayor ako pero hindi ko man lang kinilala ang kabayanihan niyo ni Hannibal, Primitivo.”, pagsisisi ni Lolo.
“Haha! Mas gusto ko na ang Bal kesa sa Primitivo.”, natatawang sabi ni Papa habang napapakamot ito sa ulo.
“Okay lang ba kung anak na lang ang itawag ko sa iyo? Pinagmamalaki kita. Isa kang bayani.”, taas noong kinapitan ang balikat ni Papa.
“Ang buong akala ko’y galit pa rin po kayo sa akin, dad.”, pag-aakala ni Papa.
“Gaya nga nang sabi mo, ang mga kahapong iyon ay dapat nang ibaon sa limot.”, turan ni Lolo.
Nawala ang drama sa mga oras na iyon nang dumating ang isang lalake mula sa labas ng bungalow. Sinuot ni Lolo ang kaniyang antipara upang alamin kung sino ang paparating. Habang papalapit ito nababanaag niya ang itsura nito na parang punk sa buhok nitong mohawk, may black tunnel sa tainga at hikaw sa ilong at bibig, may tattoo sa mukha na may letra sa noo na ‘Don’t look at me!’ may sulat din sa kanang pisngi na ‘Trust’, sa kabila na ‘Me’ at ‘Not!’ sa baba. May tattoo din ito sa leeg na itsurang kamay na nakasakal sa kaniya. Ang mga braso nito ay may tattoo ng mga nakapulupot na ahas suot ang black t-shirt nito na may print logo ng bungo ng kambing at pentagram, black skinny jeans at dog chain sa bewang. Suot niya ang sapatos na black Converse Chuck Taylor style. Pero may napansin silang bago sa lalake, ang mga mata nito ay purong itim na may contact lens na yellow ring at may black eyeliner sa ilalim ng kaniyang mga mata.
Bumati ito sa lahat at kay Lolo, “Hello Mayor Lolo! Maayong adlaw!”
Umakap si ninang sa naturang lalake at kinumusta niya ito, “Vernon, anak! Bakit ngayon ka lang?”
“Bago ba iyang mata mo? Nakakakita ka pa ba?”, takang tanong ni Lolo.
“Uso kasi ngayon sa America. Ang tawag dito ay eye tattoo. Kumuha din ako ng seminar para dagdag kita sa tattoo shop.”, bulalas ni Vernon.
“Sungay na susunod niyan, Venom. Mildred, bakit ba Venom ipinangalan mo sa anak mo?”, biro ni Lolo.
“Haha! Ang cool talaga ni Lolo.”, sabi ni Vernon.
“Vernon kasi.”, sambit ni ninang.
“Si Lolo ang unang tumawag sa akin ng Venom kaya siya rin ang nagpangalan sa shop ko.”, bulalas ni Vernon. Sumenyas ng okay si Lolo kay Vernon.
Vernon? Teka parang may kalaro ako noon na may pangalang Vernon. Samakatuwid, siya ang lalakeng anak nila ni ninang Mildred at ninong Hans. Bakit kaya ganyan ang naging itsura niya? Nakakatakot!
Natapos ang tanghalian at kuwentuhan namin. Nag-aya pa si lolo na lumabas papunta sa ibang ari-arian niya. Doon naubos ang maghapon namin. Nakakainis din dahil unang araw pa lang nakita ko ang ex-boyfriend kong si Urbano ngunit deadma na lang ako. Hindi rin naman siya makakalapit dahil sa kasamang bodyguards ni lolo bukod pa sa kasama ko si Papa at Mama. Nakita rin niya siguro na karga ko ang aming anak na si Nikki. Kaya naman palubog na ang araw nang kami ay makauwi sa bungalow.
Nakatulog sa akin ang aking anak. Masaya ako dahil nasasanay na sa akin si Nikki. Hanggang kinuha na ulit sa akin ni Mama ang karga kong si Nikki, “Hazel, akin na si Nikki nang makapagpahinga na sa kwarto niya.”
Si Lolo naman, halatang napagod din kaya maaga siyang tumuloy sa kaniyang silid, “Magpapahinga na rin ako. Bukas, apo, maaga tayo para manghuli ng tilapia at bangus sa lawa.”, turan sa akin ni Lolo. Tumango naman ako.
Si Ninang Mildred naman ay dumiretso sa kusina at nagtanong sa amin ni Papa Bal, “Ano pala ang gusto niyong hapunan? Maghahanda ako ng baked tahong.”
“Okay na iyon, ninang. Gusto mo ba tulungan kita?”, presenta ko.
“Naku! Madali lang gawin ‘to. Kaya ko na ito. Salamat, Hazel.”, tanggi niya.
“Bahala na kayo rito, Mildred. Maliligo lang ako.”, paalam ni Papa.
Sumunod rin ako na nagpaalam, “Sige, ninang. Pasok lang ako sa kwarto ko.” Tumango lang si Ninang Mildred sabay ngiti.
Naisip ko, dahil nagsipasukan na ang lahat sa kani-kanilang kwarto, walang gaanong tao sa loob ng malawak na bungalow na iyon. Kaya sinilip ko muna mula sa aking pinto kung may tao pa ba sa labas. Nang masiguro, saka ako lumabas ng hubo’t hubad dala lang ang aking tuwalya.
Agad akong pumunta ng banyo kung saan naliligo si Papa. Papasok palang sana ako ng banyo nang bigla na lang lumabas si Papa. Kinukuskos pa niya ang kaniyang ulo nang bigla niya akong makita at nagulat siya sa itsura ko.
“Hayup kang bata ka? Anong ginagawa mo?”, mahinang tanong ni Papa.
“Nakakainip kasi sa kwarto kaya maliligo sana ako.”, sabi ko.
“O ayan ang banyo. Bakante na. Pwede ka nang maligo.”, sabi ni Papa.
Hinubuan ko si Papa ng kaniyang shorts at wala siya brief kaya lumabas agad ang uten niya. Kunwari pa si Papa pero nang makita ko ang titi niya, napakatigas nito at namumula pa ang burat niya. Hinimas ko ito gamit ang kamay ko. Dyinakol ko iyon ngunit saglit lang at tuksong hinalikan ko ang burat niya.
Binitiwan ko iyon at lumayo ako nang palundag na hakbang sa kaniya. Kumekendeng pa ako na nakahubad sa harap niya habang nakasabit sa balikat ko ang aking tuwalya at tinukso ko siya na parang bata, “Habulin mo ko, Papa!”
“Langya ka, Hazel! Binitin mo ako. Halika rito.”, utos sa akin ni Papa.
“Ayoko nga! Hintayin kita sa sofa!”, tuksong aya ko kay Papa.
“Anong bang nasa isip mo? Baka makita ka ni Mildred.”, naiinis na sabi ni Papa.
“Basta kapag hindi mo ko pinuntahan sa sofa, sisigaw ako. Ayos lang kahit makita ako ni ninang.”, harot na banta ko kay Papa.
Walang nagawa si Papa kung hindi ang puntahan ako sa sofa. Muli niyang sinuot ang short niya bago niya ako lapitan. Lumilinga linga pa siya upang matiyak na walang ibang tao. Lalong nadagdagan ang excitement ko habang hinahalikan niya ako dahil anumang oras ay pwede kaming mahuli ni Papa sa sofa ng ibang tao.
“Kung minsan hindi ko abot ang takbo ng utak mo, Hazel. Pero natutuwa ako sa mga ideya mo.”, tuwang sabi niya sa akin at muli niya akong nilaplap. Inihiga na niya ako sa sofa habang patuloy pa rin ang aming laplapan. Nilamas niya ang aking suso at humalik na siya sa aking leeg at pisngi.
“Kantutin mo na ako agad, Papa. Bago pa tayo tawagin ni ninang para kumain.”, utos ko sa kaniya.
“Hindi kasi kita maintindihan kung bakit naisip mong dito tayo magkantutan.”, kamot-ulong taka ni Papa. At inulos na niya ang matigas niyang burat sa aking puke.
“Ang sarap kasi, Papa. Lalo na ang unang kantutan natin sa sala.”, malandi kong sabi.
“Hindi ko naman naramdaman iyon dahil langong lango na ako sa alak. Mas ramdam ko na ang masikip at mainit mong puke, Hazel. Hah!”, turan sa akin ni Papa na patuloy ang pagbayo sa akin.
Maya-maya pa’y tumawag na si ninang para kumain, “Hazel, Bal, luto na ang baked tahong.”
Saglit kaming natigilan ni Papa. “Naku, baka pumunta rito si Mildred.”, alalang sabi ni Papa.
Hindi nga nagkamali si Papa. Nagpakita nga si ninang dahil hinahanap niya ako. “O nand’yan ka lang pala, Hazel. Teka, maliligo ka pa lang ba?”
Mabuti na lang at nadatnan niya akong nakatapis ng tuwalya. “Opo, ninang kaso lang hinihintay ko pa si Papa lumabas ng banyo.”, katuwiran ko.
Luminga si ninang at sinilip ang banyo. “Wala naman nang tao. Umalis na ata ang Papa mo sa banyo.”, sabi ni ninang.
“Ay sige po. Ligo lang ako.”, sabi ko pa.
“Sige. Tawagin ko naman si mama mo para makakain na rin.”, sabi ni ninang.
Bumilis ang pintig ng puso ko nang marinig ko ang boses ni Mama, “Hindi na kailangan, Mildred. Ako na rin ang tatawag kay Bal.”
Napansin din ako ni Mama, “O Hazel? Ano pang tinatanga mo d’yan. Maligo ka na.”, taray na mando sa akin ni Mama.
Tumango lang ako kay mama. Hanggang pumasok na sila ulit sa loob ng kusina. Lingid sa kaalaman nina Ninang at Mama, nakangudngod ang puke ko sa mukha ng aking Papa habang nakahi…