Ako si Hazel, 19 y/o, 5’11’, morena, lean body, curly hair, color brown narrow eyes, cup size B, so hindi ako eksaktong taga-Africa though hindi katangusan ang aking ilong, hindi naman din ako pango. The say i look like Zendaya with the face of Patricia Tumulak but I said it’s too much to be compared by them. Ako ang kontesera sa kinky kittens at Amazona daw dahil marunong ako sa taekwondo. Kaya panatag sila kapag ako ang kasama.
Ang Nakaraan: All is well na sa rape issue ni Mama Ditas at Ninang Mildred. Kung ako man ay produkto ng pangyayaring iyon ay hindi ko na inalam basta niyakap ko na ang katotohanan na si Papa Bal ang kinikilala kong ama at unti-unti na ring lumalapit ang loob sa akin ni Nikki. Nabanggit ni Mama na gusto raw kami makita ni Lolo Rio kaya inimbitahan kami ni Papa Bal na lumipad patungong Bacolod. Noong una, tumanggi si Papa ngunit pumayag rin kinalaunan. At nangyari nga ang pagkikita naming lahat lalo na nang makilala ko si Vernon, ang taong nababalot ng tattoo at misteryo.
Sa pagpapatuloy ng kwento…
Nakapagpaalam na ako at iniwan sina Lolo Rio at Papa Bal na abala sa pamimingwit sa fish pond doon lang sa likuran ng bungalow ni Lolo.
“Sige Hazel. Kung sasama ka, sa harapan ka na katabi ni Vernon.”, bilin sa akin ni Mama habang sumasakay kami ng Black Ford SUV Explorer.
Sabay kaming pumasok ni Mama sa loob ng sasakyan, ako sa harap at siya naman sa likuran kasama si Ninang Mildred. Pinahawak muna kay ninang ang aking baby na si Nikki saka yumuko si Mama papasok at umupo sa tabi ni ninang.
Huling pumasok si Vernon sa driver’s seat sabay bati sa aking suot, “Ang ganda mo sa suot mo, Hazel. May date ka ba?”
“Kanina mo pa binabati ang suot ko. Wala akong date. Mamamasyal lang sana ako sa mga dati kong kaibigan.”, tugon ko sa tanong niya na hindi ko magawang tignan ang itsura niya.
Nilapit niya ang mukha niya sa aking tainga at bumulong, “Mas gusto ko ang suot mo kagabi.”
Hindi ako makaimik at kinilabutan ako sa paglapit niya sa aking tainga kaya diretso lang ang tingin ko sa harapan at nagpanggap na wala akong narinig.
Hanggang sa bumiyahe na kami at hindi naman nagtagal ay nakarating na kami sa tinatawag nilang ‘rape crisis center’. Sinadya ang ganitong pasilidad para sa mga nabiktima ng sexual assault at panggagahasa. Puro babae ang naririto at nakalagay sa karatula, ‘Male visitors are allowed to enter upon request. You may proceed to the receiving area.’
Kaya hanggang gate na lang si Vernon at nagpaalam, “Sunduin ko na lang po kayo ng alas singko?”
“Kahit alas sais, Vernon. Salamat!”, sabi ni Mama. Humalik si ninang sa pisngi ni Vernon at pumasok na sa gate bitbit si Nikki ko. Nakuha pang mag flying kiss ni ninang kay Vernon. Ang cheesy naman!
Sinubukan kong hiramin si Nikki kay Mama, “Ma, pwede ko bang isama si Nikki para mamasya? Bonding sana namin ni Nikki?”
“Akala ko ba sasama ka sa loob? Hindi pwede! Gusto ko lagi kong kasama si Nikki. Sige na kung hindi ka makakasama sa loob.”, sungit na paalam ni Mama sa akin. Nagmadaling humakbang si Mama upang makasabay papasok si ninang.
“Parang gusto kong ipa-straight ang buhok kong kulot. Grrr!”, inis na sabi ko sa sarili. Nakalimutan ko nga pala na kasama ko pa rin si Vernon.
“You look nice on your curly hair, Hazel. Braids na lang natin kung gusto mo para hindi bumuhaghag sa hangin.”, mungkahi ni Vernon.
“Talaga? Marunong ka?”, dudang tanong ko.
“Oo naman. Tapos kain tayo ng inihaw na pusit sa tabing dagat”, aya ni Vernon.
“Sige, basta sagot mo.”, payag ko.
“Ako ang nag-aya, ako ang taya.”, sabi niya.
Kaya naman sumakay na kami ng SUV at pumarada siya sa tabi ng kalye kung saan malapit ang tabing-dagat. Doon niya tinirintas ang aking buhok, nakatayo si Vernon habang bukas ang pinto ng SUV kung saan ako nakaupo.
Dito ko kinuha ang pagkakataon na tanungin siya, “Kaninang umaga, nabanggit mo ang tungkol sa CCTV.”
“Biro ko lang iyon kasi napansin ko ang suot mo kagabi. Akala ko nalagyan lang ng tinta ang lente ng mata ko. Wala ka pala talagang panty?”, walang kaabog-abog na bulalas ni Vernon.
Nahiya ako nang mabanggit niya iyon kaya nasabi ko na lang, “Nakasanayan ko na kasi ang matulog nang ganoon. Hindi mo naman sana ako makikita nang ganoon kung hindi mo ako itinago sa ilalim ng masikip na stool table.
“Hindi naman ako shocked. Marami na akong natattooan sa mga maseselang bahagi. Saka may gusto pa sana akong aminin sa iyo.”, wika ni Vernon.
“Ano naman iyon, Vernon?”, tanong ko.
“Isa akong itim sa watawat ng bahaghari.”, talinhagang hayag ni Vernon.
“Sinasabi mong isa kang…”, sabi ko kay Vernon na naghihintay lang na sa kaniya mismo manggaling ang ibubulalas niya. Ayoko na rin kasing magmukhang judgmental.
“Silahis, double blade, bisexual, chick boy.”, pag-amin niya.
Natawa ako sa huli niyang sinabi, “Chick boy?”
“Pwede sa chick, pwede sa boy.”, birong sabi ni Vernon.
“Ikaw na nga si Vernon! Ang kalaro ko sa piko at Chinese garter. Ikaw lang naman ang nagtyaga sa akin dahil ampanget ko pa noon.”, napagtanto ko.
“Akala ko nakalimutan mo na ako. Hindi ka panget, Hazel. Kakaiba ka lang sa iba. At gusto ko ang pagiging iba mo sa lahat.”, wika ni Vernon.
Nakahinga ako nang maluwag at biglang naging komportable ako kay Vernon na sa isang iglap matapos kong marinig ang kaniyang pag-amin, nawala ang takot ko sa kaniya lalo nang malaman kong siya ang pinakapaborito kong kalaro noong araw.
Binalik niya ulit ang usapan namin tungkol sa sinabi niyang diumano’y CCTV sa bahay ni lolo.
“Saka hindi ipagkakatiwala ni Lolo na magkabit ng CCTV sa bahay niya kung ang magmomonitor ay ang mga bodyguards niya. Binawasan na niya ang mga iyon matapos ang termino niya bilang mayor. Gusto na niya nang pribadong buhay.”, dagdag pa ni Vernon.
“Nakakatuwa naman, Vernon, na lahat ng kasama mo sa bahay kasundo mo kahit kakaiba ang personality mo.”, wika ko kay Vernon.
“Naku, hindi naman lahat, Hazel. Kinasusuklaman ako ng tatay ko. Isa raw akong malaking disappointment. Maniniwala ka ba kung siya ang dahilan ng mga tattoo ko kung bakit ko inilagay ang mga ito sa aking katawan?”, bulalas ni Vernon.
“Makikinig ako, Vernon.”, malasakit kong sabi sa kaniya.
“O ayan! Tapos na, Hazel! Check mo sa salamin.”, bulagang sabi ni Vernon.
Tinignan ko sa rear view mirror ang ginawa niya sa kulot kong buhok. Pa-zigzag ang hati niya sa aking buhok at pantay pantay din ang tirintas niya rito.
“Ang ganda! Kamukha ko si Beyonce. Parang may dumaang ahas sa ulo ko.”, tuwang sabi ko kay Vernon.
“Alam mo bang nakaka-relate ako sa mga ahas. They are the most misunderstood creatures. Ngunit ang laki ng ambag nila pagdating sa pagbibigay ng lunas. Napipilitan lang naman silang lumaban kapag nakakaramdam na sila ng takot.”, trivia ni Vernon.
“Kuya Kim, ikaw ba iyan? Ano na?”, biro ko sa kaniya.
Muli kong tinignan ang buhok ko sa naturang salamin. Sa tuwa ko, napayakap ako kay Vernon na siya namang sumukbit sa akin palabas ng sasakyan.
“Tara kain naman tayo ng inihaw na pusit.”, aya niya sa akin. Hinawakan niya ang kamay ko at hinila niya ako patungong ihawan. Gaya nga ng sinabi niya, siya ang nagbayad sa binili naming pusit at doon namin inihaw.
“Ang sarap pala nito!”, masaya kong sabi.
“Kuha ka pa. Akong bahala.”, pagtiyak ni Vernon.
Inangklahan ko ang braso niya at tinapat ko sa bibig niya ang hawak kong inihaw na danggit ng pusit sa stick. Kinagat naman niya at parang napaso pa noong hawakan niya ang kaniyang bibig. Dinampi ko rin ang kaniyang bibig ng aking hinlalaki.
“Alam mo, Vernon. Hindi ka mahirap magustuhan. Napakabuti mong tao. Tama nga si Lolo, wala sa itsura ng tao ang kabutihan kaya hindi dapat nanghuhusga.”, paghanga ko kay Vernon.
“Talaga? Sabi ni Lolo iyon? Buti pa siya kahit hindi niya ako kadugo.”, wika ni Vernon na biglang may lungkot sa kaniyang tono.
Bigla naman naalala ko ang hinihintay kong kwento niya, “Ayun nga pala. Kwento mo naman kung bakit si tatay mo ang dahilan ng personality mo ngayon?”
“Gusto mo ba ng softdrinks?”, tanong sa akin ni Vernon habang lumalapit siya sa sari-sari store at napapansin ko ang iwas niya sa tanong ko kaya hindi ko kakalimutang ikulit ulit ito sa kaniya.
“Rootbeer sa akin.”, sagot ko sa kaniya.
“Isang rootbeer at isang orange soda.”, request ni Vernon sa tindera sabay abot ng bayad. Kinuha niya ang mga softdrinks namin na nakalagay sa supot na may straw at inabot niya sa akin ang rootbeer. Nagmamadali siyang pumunta ng dalampasigan. At dahil nauuna siya sa akin, napansin ko ang nakatirintas niyang mahabang buhok sa likuran na nakatago lang sa ilalim ng kaniyang itim na t-shirt.
Binati ko iyon habang sinusundan ko siya patungo sa dalampasigan, “Ang haba pala ng hair mo sa batok.”
“Oo, simula iyan nang matapos ko ang grade school sa catholic school. Dati tinitira ko lang iyan parang kay Anakin Skywalker sa Star Wars hanggang humaba na. Nagkaroon pa ako ng shaolin style na buhok hanggang nag mohawk na ko.”, bulalas ni Vernon.
“Kuwento mo na!”, kulit ko sa kaniya sabay kalabit sa kaniyang likod.
“Ang alin?”, maang-maangan ni Vernon.
“Tungkol nga sa erpat mo.”, sabi ko sabay kalabit ulit sa likod niya.
“Tigilan mo nga kakadutdut sa akin, baka ikaw ang dutdutin ko d’yan.”, inis na sabi ni Vernon.
Napansin namin na marami rin palang tao ang naglalakad sa tabing-dagat at ang iba naman ay tuwang-tuwa sa paliligo. Pinagmasdan ko rin ang dagat at dinama ang simoy ng hangin ng baybayin.
Maya-maya pa’y may pumansin sa itsura ng kasama kong si Vernon, “Sige ka, kapag makulit ka, ibigay kita sa taong iyon.”, nginuso ng ale si Vernon at ginawang panakot sa kaniyang anak.
Tinitignan ko si Vernon at tila nabasa niya ang iniisip ko, “Huwag kang mag-alala sa akin, sanay na ako.”, sabi niya.
May lumapit naman sa amin, magtotropa naman, pero nagulat lang ako dahil paghanga naman ang binigay nila kay Vernon. “Uy kuya! Astig ang porma mo! Para kang si Ryuk ng Death Note. Pwede ba kaming magpa-picture kasama ka.”, hiling ng binatilyo na may kasama pang apat na tropa niya. Na-miss ko tuloy ang barkada ko.
Pinaunlakan naman ni Ryuk este ni Vernon ang mga bagets at ako naman bilang tagakuha ng litrato. Snap! Snap! Nagpasalamat naman sila sa amin. Natawa naman ako sa sinabi ni Vernon, “Ryuk sa Death Note? Hindi ko alam kung matutuwa ako o maiinsulto.” Sabay hawak sa mukha niya.
Naramdaman ko ang pagkabalisa niya. Kaya naman, upang mapawi ang lungkot niya, inaya ko siya hawak ang isang kamay niya patungo sa dagat. Umatras siya at sinabing, “Anong ginagawa mo? Hindi ako pwedeng mabasa.”
“Tara na! Maligo na tayo! Samahan mo ako!”, aya ko sa kaniya.
“Hindi ka rin pwedeng maligo, mababasa ang sasakyan ni lolo. Saka tirik na ang araw. May nakikita ka pa bang nagbabad ngayon sa dagat?”, awat niya sa akin.
“Kaya ko nga naisipan na maligo ngayon ay dahil kaunti na lang ang tao. Huwag kang mag-alala, hindi mababasa ang van ni lolo.”, pagtiyak ko sa kaniya sabay hampas ko ng tubig-dagat sa kaniya. “Ano ba?!”, inis niyang sabi.
Kung agaw-pansin ang kakaibang hitsura ni Vernon, mas hinigitan ko iyon. Kahit siya mismo na-shock sa ginawa ko matapos kong hilahin ang laylayan ko paangat at hinubad ko ang akin dark blue dress. Dahil wala akong bra at nakaharap pa ako kay Vernon, siyempre tulala siya at nakatingin sa aking maliit na boobs. Pati kulay lavender na Havaianas slippers, patalsik kong sinipa. Hanggang itim na panty lang ang natirang saplot sa akin.
“Dahil ayaw mong maligo, Vernon. Bantayan mo na lang ako pati gamit ko.”, bilin ko sa kaniya.
“Hay! Gaga ka! Iiwan kita rito.”, panakot ni Vernon.
“Subukan mo. Isusumbong kita kay lolo.”, banta ko rin kay Vernon.
At dahil abala na si Hazel sa pagtampisaw sa dagat, ako na bilang may-akda ang magpapatuloy ng paglahad ng istorya.
Walang nagawa si Vernon kung hindi ang maghintay roon at umupo sa buhangin sa ilalim ng tirik na araw habang binabantayan si Hazel. Lumilinga linga rin siya dahil alam ni Vernon na hindi lang siya ang nakakita sa hubad na katawan ni Hazel kung hindi may iilang tao rin na naroon ang nakasaksi. Napapailing na lang rin si Vernon sa ginawa ni Hazel.
Lingid sa kaalaman ni Vernon, may isang morenong lalake ang lumalakad patungo sa kaniya suot lamang ang kulay green na may black stripes sa gilid ng Speedo brief nito.
Kinalabit niya si Vernon at paglingon ni Vernon sa lalake, agad na inupakan ang mukha ni Vernon.
“Akala mo natatakot ako sa hitsura mong demonyo ka!”, galit na binulyawan si Vernon.
“Nognog?”, gimbal na sambit ni Vernon habang hawak ang pisnging nasuntok. Matipuno ang tinawag niyang Nognog na may mukha ni Buboy Villar.
Nagalit lalo ito, “Ban, ang itawag mo sa akin. Alam ko bakla ka eh. Bakit mo pinopormahan si Hazel? Alam mo ba kung ano niya ako?”, mayabang na pakilala ni Ban sa sarili at sinipa naman si Vernon sa sikmura. Napaimpit naman si Vernon sa tindi ng sakit.
“Wala! Wala kang kaugnayan sa akin!”, sabat ni Hazel. Nilangoy niya agad matapos makita mula sa ‘di kalayuan na paparating si Ban sa kinaroroonan ni Vernon. Kaya nakalapit agad siya subalit huli na matapos makadalawa ng hagupit si Ban kay Vernon.
Natigilan si Ban pagkaahon ni Hazel sa dagat, pinilantik pa ni Hazel ang kaniyang buhok upang matagtag ang tubig nito at tumilamsik. Banayad pa niyang hinagod ang kaniyang buhok papuntang likuran at piniga ito gamit ang dalawang kamay. Dahan-dahang tumayo si Hazel at tumindig. Kitang-kita ang kili-kili niyang makinis at ang bahaging iyon ang medyo maputi sa kaniya dahil mamula mula na ang kaniyang kulay kayumangging balat dala ng sun burn.
Parang slow motion kay Ban ang nangyaring paghaharap nila ni Hazel na nagkataon pang hubad ang katawan nito maliban sa suot niyang black panty.
Kinuha naman ni Hazel ang kaniyang bestida sa nakahigang si Vernon at agad na nagbihis kahit basa pa rin ang kaniyang katawan. Panay pa rin ang silip ni Ban sa kaniyang kili-kili sa tuwing inaangat ni Hazel ang kaniyang straps sa balikat upang ituwid nang maayos. Inalalayan niya si Vernon na unti-unti nang nakakabawi mula sa pananakit sa kaniya ni Ban.
“Urbano Mendez. Ikaw dapat ang huling tao na gusto kong makita.”, taray na sambit ni Hazel kay Ban habang kinurus nito ang kaniyang mga bisig.
Dumami ang mga taong nag-usyoso sa kanila at pabilog silang pinaligiran. Ang iba pa’y kinukunan pa sila ng video gamit ang kanilang mga cellphone.
“Hazel naman? Parang wala tayong pinagsamahan. May anak pa nga tayo eh!”, bulalas ni Ban na may halong panunuya kay Hazel.
“Ah nakalimutan ko na iyon simula nang sabihin mo na may pangarap ka at dapat i-abort si Nikki.”, bulalas ni Hazel na hindi naisip ang dulas sa kaniyang pahayag.
“Nikki pala ang pangalan niya. Ang ganda niya. Mana sa’yo.”, puri ni Ban sa anak nila ni Hazel.
“Ano pa nga ba ang masasabi ko? Sige alis na kami, Nognog!”, paalam ni Hazel kay Ban habang inakbayan si Vernon sa braso, tinalikuran na nila si Ban at handa na sana nilang iwan ang tabing-dagat nang biglang hinila ni Ban ang nakatirintas at mahabang buhok ni Vernon sa likod.
Napalingon si Hazel matapos malamang hinila ni Urbano ang buhok ni Vernon.
“Akala ko ba bakla ka? Bakit pinopormahan mo ang asawa ko? Kinulam mo bang demonyo ka?”, galit na sabi ni Ban kay Vernon habang nakatapat ang bibig niya sa tainga ni Vernon. “Hiklatin ko kaya ang pakaw sa tainga mo?”, banta pa ni Ban patungkol sa tunnel earring ni Vernon.
Akma ngang hihilahin ni Ban ang tunnel sa tainga ni Vernon kaya inawat ito ni Hazel, “Teka lang, Nognog! Ano bang gusto mo para tigilan mo na kami?”
“Bumalik ka lang sa akin, Hazel. Handa na akong maging asawa mo at maging ama sa anak natin. Paninindigan na kita.”, hiling ni Urbano.
“Hindi ba huli na para d’yan. Wala na talaga akong nararamdaman para sa iyo.”, taray na sabi ni Hazel.
“Okay. Madali naman ako kausap!”, sambit ni Ban at tila itutuloy na niya ang banta kay Vernon.
“Okay sige na! Tayo na ulit! Masaya ka na!”, napilitang pagpayag ni Hazel sa gusto ni Ban.
“Ano iyon? Hindi ko narinig?”, sabi ni ban na gusto lang ipaulit ang sinabi ni Hazel.
“Oo na! Tayo na!”, malakas na sambit ni Hazel.
“Bakit parang walang, i love you, Ban?”, tanong ni Ban na nangingiti lang sa pinasasabi niya kay Hazel.
Luminga-linga si Hazel sa paligid at namumula na siya sa hiya dahil sa dami ng taong nag-uusyoso at karamihan sa kanila ay kinukunan pa ng video gamit ang kani-kanilang cellphones. Kaya para matapos na lang, ibinigay ni Hazel kung ano ang gustong marinig ni Ban.
“Oo na, tayo na! I love you, Urbano Mendez! Tanging ikaw lang, wala nang iba!”, buong lakas na sinigaw niya dala nang gigil. “…Asungot sa buhay ko.”, mahinang sabi niya karugtong ng sinabi niya kay Urbano.
“Parang kulang pa? Siyempre action speaks louder than words ‘di ba? Alam mo na ibig kong sabihin.”, pahiwatig ni Urbano.
Parang puppet na sumusunod si Hazel sa kagustuhan ni Urbano kaya lumapit siya at akmang hahalikan ni Hazel si Urbano ngunit naudlot ito nang bumulong si Hazel at nagbanta, “Walanghiya ka, Nognog! Talagang gusto mo akong hiyain dito. Makakaganti rin ako sa iyo.”
“Huwag mong gawin at tutuluyan ko itong syota mong shikigami.”, kontra-bantang bulong din ni Urbano.
Hindi pa natatapos ang bulong ni Ban kay Hazel ay niyapos na siya nito sabay halik sa kaniyang mga labi. Nabitiwan ni Ban ang buhok ni Vernon upang akapin din si Hazel. Hinahaplos pa ni Ban ang bewang at likod ni Hazel at napapapikit pa ito sa marubdob nitong halik. Nagpalakpakan at naghiyawan naman ang lahat ng usisero at mga marites na naroroon.
Bumitaw sa halikan nila si Hazel at binigyan ni Hazel ng isang matinding sampal na may buwelo pa mula sa likod niya at dumapo ito sa mukha ni Ban. Mabilis na hinawakan ni Hazel ang kamay ni Vernon at nagmadali silang umalis sa dalampasigang din iyon.
Natigilan pa saglit si Hazel at mabilis nitong hinubad ang kaniyang basang panty at nilukot ito. Bago pa man makalayo si Hazel kay Ban ay tinawag niya ito, “Nognog! Para hindi mo ako makalimutan! Umm!” Ibinato ni Hazel ang nilukot na basang panty at sapul ito sa mukha mismo ni Urbano. At patuloy na tumakbo sila Hazel at Vernon hanggang makarating sa kanilang SUV.
Nang kapwa nakasakay na sina Vernon at Hazel, pagkasara ng pinto ay agad na pinaandar ni Vernon ang naturang SUV at agad din silang umarangkada. Matulin nitong pinatakbo ang sasakyan upang tiyakin na hindi sila aabutan kung may humabol man.
“Whooaaa! Nakakainis ka talaga, Nognog! Sana hindi na kita nakilala pa!”, inis na sigaw ni Hazel at gigil na pinukpok ang kamao sa dashboard na parang martilyo.
“Hoy! Gagang ‘to! Magagalit si Lolo pag nasira mo iyan.”, awat ni Vernon kay Hazel. “Hindi mo magiging anak si Nikki kung hindi dahil sa sperm donor na iyon.”, dagdag pa niya.
Napakalma si Hazel sa sinabi ni Vernon. “Tama ka! May point ka d’yan! Isa na lang siyang sperm donor na impakto.”, napagtanto niya.
Biglang natawa si Vernon na patuloy pa rin sa pagmamaneho. Muling nainis si Hazel at takang tinanong si Vernon kung, “Bakit ka natatawa? Ni hindi mo man lang naipagtanggol ang sarili mo kanina eh mas matangkad ka doon.”
“Sa tingin mo kapag pinatulan ko iyon, magbabago ba ang tingin sa akin ng tao? Lalo lang akong magmumukhang salbahe dahil ganito ang hitsura ko.”, paglilinaw ni Vernon.
“Oo nga! Nagmukha pa tayong nakakahiya kanina kaya ako naiinis. Kaya hindi ko maisip kung bakit ka tumatawa?”, muling pagtataka ni Hazel.
“Kagabi kasi nakita ko ang kalahati mong katawan na hubad. Ngayon naman nakita ko sa beach ang karugtong nun. Kaya nang marinig kong tinawag mong impakto si Nognog, natawa ako dahil ikaw naman ang manananggal.”, pang-aasar ni Vernon.
“Ah ganu’n? Nakakatawa iyon? Eh ikaw ang aswang sa atin. Hindi mo ako pinatulog kagabi! Tuluyan ko na kayang hiklatin ito?”, inis na wika ni Hazel sabay hawak sa tainga ni Vernon.
“Nagmamaneho ako, ano ba? Pinapatawa lang kita. Salamat, Hazel! Pinagtanggol mo ako. Bukod kay Nanay, wala pang gumagawa sa akin niyan. Nasanay na akong binubully. Noong bata pa ako, kahit isumbong ko kay Tatay, balewala. Magpakalalake raw ako.”, bulalas ni Vernon.
“Parang naiintindihan ko na. Ang mga tattoo mo sa katawan na sinabi mong hango sa ginawa sa iyo ng tatay mo.”, naliwanagang sabi ni Hazel sabay kapit sa kamay ni Vernon na nasa kambyo.
“Ako rin. Ngayon lang kitang lubusang nakikilala. Ang bongga ng rebelasyon mo, ‘day! Naging kayo ni Nognog at may anak kayo na inakala kong kapatid mo kay Mother Ditas.”, wika ni Vernon sabay kambyo at inilipat ang nakapilantik na kamay sa manibela.
“Gaga! Ampanget mong bakla! Hahaha!”, natawang biro ni Hazel kay Vernon. At tumawa rin si Vernon na napanatag matapos makita ang tuwa sa mga labi ni Hazel.
“Hazel, dadaan lang muna ako sa shop.”, paalam ni Vernon patungkol sa kaniyang tattoo art shop.
“Pwedeng sumama? Gusto kong makita ang shop mo.”, curious na wika ni Hazel.
“Oo naman. Pakilala ko sa iyo si Venom.”, sabi ni Vernon. Tumango na lang si Hazel kahit wala siya alam kung sino si Venom.
Mula sa main road, lumiko lang ang SUV sa kaliwa, at kumaliwa pa sa unang kanto hanggang bumagal ang SUV saka huminto.
“Sa back door na lang tayo dumaan para hindi isipin ni Nognog na nasa shop tayo.”, paintinding sabi ni Vernon kay Hazel. Umoo lang si Hazel.
Sabay na bumaba sina Vernon at Hazel sa SUV at sinara ni Vernon gamit ang remote ng kotse for auto lock. Pit! Pit!
Nang may biglang maalala si Hazel, “Teka, nakalimutan ko ang handbag at cellphone ko.”
“Nasa loob ba? Hindi mawawala iyon.”, pagtiyak ni Vernon.
“Kahit cellphone lang kunin ko.”, paalam ni Hazel. At pinindot ulit ni Vernon ang remote ng kotse. Pit! Pit! At pumasok na sa masikip na eskinita si Vernon.
Bumalik si Hazel sa kotse at binuksan ang pinto kung saan siya nakaupo at agad niyang nakita sa gilid ang wallet at cellphone. Kinuha niya ito saka sinara ang pinto at hinanap niya kung nasaan si Vernon ngunit wala siyang nakitang tao roon sa kainitan ng tanghaling tapat.
“Vernon! Nasaan ka ba?”, palinga-lingang sigaw ni Hazel sa pangalan ni Vernon.
Biglang may sumigaw na, “Hazel! Dito! Halika.”, tawag ni Vernon kay Hazel na nasa gitna ng masikip na eskinita sabay pindot ulit sa remote upang i-lock ang kotse. Pit! Pit!
“Bakit ka ba nang-iiwan?”, inis na sabi ni Hazel.
“Binubuksan ko itong pintuan. O pasok na!”, aya ni Vernon at pumasok nga sila sa pinto na may tatlong hakbang na hagdan pababa.
Nagulat si Hazel pagbukas ni Vernon sa ilaw. Tumambad sa kaniya ang isang reticulated python na nasa loob ng malaki at mahabang glass-made vivarium kasama ang isang mahabang sangang kahoy at ang mga pinagbalatan nitong kaliskis. Ito ang nagsisilbing dibisyon sa receiving area at sa working station ni Vernon. Nakapatong ang vivarium sa kasukat nitong long table.
Napansin din ni Hazel ang mga kuneho na nakakulong sa hawla. Dahil walang expected customers si Vernon. Ugali na niya na ilagay sa receiving area ang mga kuneho sa hawla.
“May alaga ka rin palang kuneho, Vernon.”, wika ni Hazel.
“Kailangan eh para sa pagkain ni Venom.”, bulalas ni Vernon.
“Ang sama mo. Bakit ginagawa mo silang pagkain para sa ahas?”, tanong ni Hazel.
“Hindi naman kumakain ng kangkong ang python? Baka ako pa lingkisin niyan sa inis.”, biro ni Vernon.
“Basta para sa akin, pet ang mga bunnies.”, nanindigang sambit ni Hazel.
“Bakit may pet ka ba?, usisa ni Vernon habang kinukuha ang isang kuneho sa hawla.
“Wala na siya. Pusa ko si Mellow. May picture ako niya sa wallet ko noong ako’y bata pa.”, bulalas ni Hazel habang kinukuha ang picture niya na kasama si Mellow sa wallet niya.
Bitbit naman ni Vernon ang kuneho sa tainga nito at binuksan ang takip na plywood upang ilagay ang kuneho sa loob ng vivarium. Ibinaba nito ang trapal upang takpan ang vivarium.
“Hala! Kawawa naman iyong kuneho. ‘Di ba binitbit din ang tainga mo kanina gaya ng ginawa mo sa kuneho na iyon?”, wika ni Hazel na ikinumpara si Vernon sa kuneho.
“Gaya nang sabi ko, sanay na akong tinitignan na parang masamang tao. Patingin nga?”, wika ni Vernon at sinilip ang picture ni Hazel kasama ang alagang pusa.
“Kaya kong itattoo ito, kung gusto mo?”, pahiwatig na alok ni Vernon.
“Gusto ko sana sa tagong bahagi ng katawan ko kung sakali magpapatattoo ako. Subalit nakikita ko pa rin.”, wika ni Hazel na hindi pa niya tiyak kung saan nga ba ilalagay ang tattoo.
“Sigurado ako, hindi ka magpapatattoo sa likod kung iyon ang gusto mo. May mungkahi sana ako kung sakali ngunit huwag ka sana magagalit.”, wika ni Vernon.
“Ano iyon?”, tanong ni Hazel na naghihintay sa mungkahi ni Vernon.
“Maging open ka muna sa akin. Hindi ka ba komportable kapag naka-panty ka?”, walang abog na tanong ni Vernon.
“Huh? Nakakagulat ka naman magtanong. Iba ang pakiramdam ko kapag wala akong damit na suot. Nakakaramdam ako ng kalayaan, na walang tinatago, walang pagpapanggap, hayag lang. Kaso hanggang doon lang ako nagiging totoo sa sarili. Ang totoong nakakahiya ay ang hindi ko maamin sa lahat na anak ko si Nikki, na bata pa lang buntis na ako, na ex-boyfriend ko si Nognog at nagtatalik kami ni Papa.”, buong tapat na pag-amin ni Hazel.
“Ano iyong huli mo sinabi?, tanong ni Vernon na tila humihingi ng pagtiyak sa kaniyang narinig.
“Na ex ko si Nognog?”, sadyang pagmali ni Hazel sa sinabi.
“Nakipagtalik ka sa Papa mo? As in si Mang Bal?”, prangkahang tanong ni Vernon.
Napaupo sa wooden stool si Hazel at pinagpawisan nang malamig. “Hindi ba alam mo na matapos mong makita ang CCTV namin ni Papa sa sofa kahapon?” tulirong akala ni Hazel.
“Hindi ngayon ko lang nalaman. Sinabi ko na sa iyo, walang CCTV sa bahay ni Lolo. Biro ko lang iyon dahil nga sa suot mo kagabi na halos hubad ka na. Hindi ko lubos akalain na may mas malala pa pala akong malalaman. Kaya pala parang hindi ka mapakali kaninang umaga at bigla kang sumama sa amin.”, napagtanto ni Vernon.
“Please, Vernon. Huwag mo sana sabihin sa kahit kanino.”, pakiusap ni Hazel. Namugtong ang mga mata ni Hazel dala ng kaba at takot sa hindi sinasadyang pag-amin niya.
“Pwede mo namang pabulaanan ang nasabi mo o kaya sabihin mo joke lang. Sige na! Tahan na! Huwag ka nang umiyak.”, pagtiyak ni Vernon sa pakiusap ni Hazel.
“Salamat, Vernon.”, napayakap si Hazel kay Vernon sa sobrang tuwa nito.
“Maganda ang sinabi mo ngunit hindi patas ang mundo, Hazel. Gaya ng kuneho laban sa ahas. Ang buhay ay isang malaking sugal, hindi ka mananalo kung lahat ng baraha mo ay nakalatag.”, pangaral ni Vernon habang kinukuha ang photo album sa pasimano at iniabot ito kay Hazel.
” Ano itong ‘Pussy Tattoos’?”, kuryosong tanong ni Hazel sabay buklat sa naturang photo album. Hindi pinansin ni Vernon ang tanong, sa halip, pumunta siya sa maliit na kusina at kumuha ng isang bote ng whiskey sa kaniyang wooden liquor rack at ice cube tray sa ref.
“Heto, inumin mo para makabawas sa hapdi ng dutdut ko mamaya.”, alok ni Vernon kay Hazel ang isang baso ng whiskey on the rocks.
“Naku! Wala akong pera pambayad sa tattoo. Saka paano mo naisip na gusto ko magpatattoo sa puke ko?”, hayagang sabi ni Hazel sabay tanggap sa basong inalok ni Vernon.
“Sagot ko na. Ituring mo na parang welcoming gift ko sa iyo. Alam mo bang hindi ko rin siningil si Lolo noong nagpatattoo siya sa akin?”, wika ni Vernon.
“Pinakita nga sa akin ni Lolo kaninang umaga. Larawan ni Lola Mercy ‘di ba?”, sabi ni Hazel habang nakatingin sa photo album hanggang may pumukaw sa kaniyang pansin.
“Teka? Mas gusto kong magpalagay nito, Vernon.”, sabik na itinuro ni Hazel ang nakitang larawan kay Vernon.
Lumapit si Vernon sa nakaupong si Hazel at yumuko ito upang maiging makita ang tinutukoy ni Hazel. “Ah nipple, sternum at navel piercing. Stainless o titanium?”, tanong ni Vernon.
“Alin ba doon ang maganda?”, binalik ang tanong ni Hazel kay Vernon.
“Titanium. Hypoallergenic saka most preferred use for surgery. Braces for bone fractures.”, wika ni Vernon na tila nag sales talk sa kaniyang product knowledge.
“Oo, gusto ko iyan. Magkano?”, tanong ni Hazel.
“5,000 pesos sa pares at 3,000 sa navel piercing. Pero sagot ko na rin iyan.”, ani Vernon.
Nilagok nang diretso ni Hazel ang whiskey at humirit ng isa pa sabay alog sa baso na may yelo. Agad naman kinuha ni Vernon ang baso at muling sinalinan ng whiskey, balik sa kamay ni Hazel.
“Upo ka na doon sa barber’s chair habang inihahanda ko ang gamit. Pili ka na rin ng gusto mong piercing.”, mando ni Vernon sabay abot ng kahon ng kaniyang mga piercing at hikaw.
“Grabe, para ka rin palang dentista?”, wika ni Hazel matapos umupo sa barber’s chair. Natawa lang si Vernon sa sinabi ni Hazel.
“Unahin na natin ang pusod mo. May napili ka na ba?”, tanong ni Vernon.
Inabot ni Hazel ang napili niya, “Eto na lang. Wala akong makita na may hiyas.”
“Wala akong puhunan para doon. Sa susunod hanap pa tayo sa jewelry shop.”, wika ni Vernon na napakamot sa ulo.
Biglang may naalala si Hazel, “Wait lang. Naiwan ko ang cellphone ko sa upuan.”
“Ako na ang kukuha.”, prisenta ni Vernon. Pinuntahan niya ang upuan na tinutukoy ni Hazel. Kinuha ang cellphone pati ang wooden stool ay binitbit niya na rin para magamit niya bilang upuan. Naisip na rin niyang pihitin ang aircon upang lalong lumamig.
Tila parang nabasa ni Vernon ang isip ni Hazel dahil sa sinabi nitong, “Umiinit na ang pakiramdam ko. Bukas ba ang aircon mo?”
“Dahil iyan sa whiskey na ininom mo. Lakas mo palang uminom?”, gulat na wika ni Vernon.
“Pahingi pa ako isa saka maraming ice.”, suyo ni Hazel.
Kinuha ni Vernon ang baso sa kamay ni Hazel, muli nitong sinalinan ng whiskey at binali ang ice cube tray upang malaglag ang mga yelo. Limang ice cube din ang nahulog sa baso. Inabot muli ni Vernon ang ikatlong whiskey on the rocks kay Hazel. Nilagok agad ito ni Hazel sabay abot ulit kay Vernon.
“Isa pa?”, manghang tanong ni Vernon.
“Mamaya ulit. Naiinitan na talaga ako.”, sambit ni Hazel sabay punas sa bibig gamit ang bisig.
“Simulan na natin. Alisin mo na yung damit mo kung saan ko pwedeng ikabit ang piercing sa pusod mo.”, utos ni Vernon habang binabala ang napiling piercing ni Hazel sa piercing gun na hawak niya ngayon.
Dahil dark blue sleeveless dress lang ang suot ni Hazel at sa tulong ng tama ng alak, masunuring tumayo at hinila ni Hazel pataas ang kaniyang tanging suot na bestida. Muntik pang matumba si Hazel sa pagkakatayo nito kaya agad na inalalayan ni Vernon ang ngayong hubo’t hubad na si Hazel.
“Sandali muna, Vernon.”, iniabot ni Hazel ang smart phone kay Vernon at naka-set na ito sa camera mode. “Ipapakita ko lang kay Papa na lalagyan mo ako ng piercing. Kunan mo muna ako ng ganito.”, utos niya.
“Sige. Heto na. 1, 2, 3!”, bilang ni Vernon habang nanatili si Hazel sa pose na nakaupo lang sa barber’s chair na naka-peace signang dalawang kamay. Snap!
“Sige gawin mo naman, angat mo ang tuhod mo tapos tirik mata saka labas dila.”, utos ni Vernon at game namang ginawa ni Hazel. Dahil sa pose na iyon, buyangyang na ang puke ni Hazel na bahagya pang bumuka ang hiwa nito. Snap!
Lumapit naman si Vernon para kunan nang close-up ang ang puke ni Hazel. Snap!
Nang matapos ay sinoli naman ni Vernon ang cellphone ni Hazel. Tinignan agad ni Hazel ang mga kuha at nasiyahan naman siya maliban sa ahegao look niya, “Langya, para naman akong sinto-sinto nito.”
“Huwag mong buburahin. Gusto ko ang kuha mo na iyan. Ahegao ang tawag dyan.”, awat ni Vernon.
“Bakit trip mo ang ganito?”, takang tanong ni Hazel.
“Ganyan kasi ang hitsura ng nag-eenjoy sa sex.”, bulalas ni Vernon.
“May ganitong fetish pala.”, tanto ni Hazel.
Sinuot ni Vernon ang surgical gloves. Kumuha siya ng bulak at povidone iodine sa eskaparate sa tabi niya. Idinampi niya sa bulak ang povidone iodine at ipinahid naman ito sa pusod ni Hazel. Si Hazel naman ay abala sa pagtawag ng group video call.
Unang sumagot si Rina, “Ohayo! Oh Hazel, bakit ka nakahubad? May masama bang nangyari sa iyo?
Sumagot si Hazel, “Wala naman, gusto ko kasi ipanood sa inyo at samahan ako sa pagpapakabit ko ng navel piercing.”
Sumunod na pumasok si Cass sa video call bago muling magsalita si Rina, “Kung navel piercing lang iyan dapat pusod lang ang nakalitaw sa iyo. Nilalandi mo ba ang gumagawa sa iyo niyan?”
Nag-react na si Cass, “Another shocking moment!”
“Hindi naman. Papalagay din ako ng hikaw sa utong. Teka pakilala ko sa inyo si Vernon.”, bulalas ni Hazel.
Saktong pumasok si Miya nang itapat ni Hazel ang video screen sa mukha ni Vernon.
“Ay putangina mo!”, mangiyak-ngiyak na gimbal ni Miya.
“Say Hi, Vernon!”, wika ni Hazel sabay kaway naman ni Vernon. Ibinalik naman ni Hazel ang screen sa sarili.
Huling pumasok sa video call si Crisel na naka-off ang screen nito.
“Ready ka na, Hazel? Hinga nang malalim.”, sambit ni Vernon na handa nang lagyan si Hazel ng piercing. Tinutok naman ni Hazel ang video sa kaniyang pusod at naikabit na nga ang naturang piercing sa pusod ni Hazel. Binuhusan ni Vernon ng povidone iodine ang pusod saka dinampian ng bagong cotton ball.
“Masakit, Hazel?”, kuryosong tanong ni Rina.
“Hindi naman. Nakakabigla lang.”, pahayag ni Hazel.
“Grabe, Hazel! Kakakain ko lang ng lunch.”, bulalas ni Miya.
“Lahat naman tayo, Miya, nakakain na ng lunch. Suportahan na lang natin si Hazel.”, sabi ni Cass.
Pinahid naman ni Vernon ang bulak na may povidone iodine sa mga utong ni Hazel. Binalahan ulit ni Vernon ang kaniyang piercing gun at inuna niyang lagyan ang kaliwang utong. Hinawakan pa ni Vernon ang suso ni Hazel para hindi umalog at umuga. Sunod naman niya ang kanan at natapos na niya ang nipple piercing saksi ang mga kaibigan ni Hazel mula sa group video call.
“Naunahan mo ako, Hazel. Plano ko rin magpakabit niyan pero baka unahin ko na magpatattoo sa balikat.”, bulalas ni Crisel.
“Anong design ang ipagagawa mo, Crisel?”, tanong ni Hazel.
“Pusa na lang na itim.”, pahayag ni Crisel.
“Ay pusa rin ang akin. May alaga kasi ako dati, si Mellow. Siya ipalalagay ko.”, bulalas ni Hazel.
“Saan mo naman ilalagay, Hazel?”, tanong naman ni Cass.
“Sa pussy ko.”, sambit ni Hazel.
Nagulat ang lahat at sila sila na ang nag-usap pagkatapos ibulalas ni Hazel ang balak niyang pagpapatattoo.
“O paano? Salamat. Mamaya na ulit at nangangawit na ako. Medyo matagal yata magpagawa ng tattoo. Bye!”, paalam ni Hazel sabay off sa group video call.
“So, desidido ka na?, tanong ni Vernon.
“Oo, naalala ko kasi kung saan lagi si Mellow. Ugali niyang manatili sa kandungan ko at minsan pa, nginungudngod niya ang mukha sa puke ko. Kaya doon ko na siya ilalagay.”, bulalas ni Hazel.
“Buksan ko ang radyo. Bumibilis ang trabaho ko kapag nagpapatugtog ako ng heavy metal.”, paalam ni Vernon at in-on ang stereo na nakapatong sa box-type speaker nito. Sinuot ang surgical face mask at nilalagyan na ng cartridge ang kaniyang tattoo pen machine. Matapos ay kumuha rin ng black ballpen at ang litrato ni Hazel kasama si Mellow. Inusog ang stool palapit kay Hazel at sinimulan na ni Vernon gumuhit gamit ang ballpen sa puke ni Hazel.
Tumugtog ang stereo at dumagundong ang musikang may pamagat na Enter Sandman ng Metallica.
“Sa tinggil mo iguguhit ko ang ilong ni Mellow. Alam mo Hazel , pwede mo ring lagyan ng hikaw itong tinggil mo.”, suhestyon ni Vernon.
“Ayoko.”, tanggi ni Hazel. “Bakit sa iyo ba? Meron?”, tanong ni Hazel.
“Wala naman akong tinggil. Pero kung tinatanong mo kung uten ko ang may hikaw. Nakakabit sa lambi ng burat ko.”, bulalas ni Vernon.
“Pwedeng patingin?”, pakiusap ni Hazel.
“As in, ngayon na?”, wika ni Vernon. Tumango naman si si Hazel.
Tumalima naman si Vernon at agad na tumayo. Binulsa ang ballpen at kinalas ang buckle ng sinturon at dog chain sa bewang. Tinanggal ang butones at binaba ang zipper. Sinima ng kaniyang mga hintuturo pababa ang suot na skinny jeans. Muling umupo sa stool si Vernon at tinanggal ang Chuck Taylor shoes hanggang tuluyang hinubo ang pantalon pati na rin ang boxer na suot. Tumambad kay Hazel ang titi ni Vernon na tirik na tirik at may hikaw nga ito gaya nang sinabi ni Vernon.
Lalong uminit ang pakiramdam ni Hazel nang makita ang uten ni Vernon. Mamula mula ang burat nito at may kaunting bulbol sa katawan at bayag nito. Walang tattoo ito ngunit may nakasabit na titanium ring ito na may bolitas sa lambi ng burat ni Vernon.
“Bakit ang tigas tigas niyan, Vernon? Nagagandahan ka pala sa akin? Ibig sabihin hindi ka bakla?”, turan ni Hazel patungkol sa titi ni Vernon.
“Maganda ka Hazel. Laki nang paghanga ko sa iyo. Kahit na may anak ka na, hindi halata at ang seksi mo pa rin.”, wika ni Vernon.
Bumangon sa pagkakahiga si Hazel mula sa nakababang sandalan ng barber’s chair at yumuko ito sa harap ni Vernon upang makita nang maigi ang titi ni Vernon nang malapitan. Hinawak ito ni Hazel at ang isa namang kamay niya ay humipo sa bolitas sa burat ni Vernon.
“Masarap ba ito kapag nakapasok sa puke ko?”, malanding tanong ni Hazel.
“Subukan natin.”, sambit ni Vernon.
“Subo ko muna ito.”, wika ni Hazel at sabik na sinipsip ni Hazel ang burat ni Vernon. Napaupo ulit siya sa stool at muntikan pa siyang malaglag dahil wala namang sandalan na susuporta sa likod niya.
Dyinakol pa ni Hazel ang katawan habang sinisip ang burat ni Vernon at sinasalat ng dila niya ng bolitas sa burat ni Vernon. Mabaliw baliw si Vernon sa sarap dulot ng pagtsupa at pagdyakol sa kaniya ni Hazel. Nalasahan pa ni Hazel ang pre cum sa burat ni Vernon.
Tumigil sandali si Hazel at inutusan si Vernon na tumayo lang. Agad na ginawa ni Vernon ang utos at hinawi ang stool palayo sa kanila. Dito na pinaspasan ni Hazel ang pagtsupa kay Vernon at hinawakan pa niya ang p’wet ni Vernon. Kinapitan niya ang mga pigi at gigil na hinigpitan ang kapit sa mga ito na umaangat pa ang tumbong ni Vernon. Paraan niya ito upang lalong isagad ang titi nito sa kaniyang lalamunan. At dahil siya ang nagdidiin dito, hindi siya gaanong nabibilaukan.
“Hmpf! Umpff! Slurps! Vernon, tulungan mo akong makaganti kay Nognog! Hindi ko matanggap ang ginawa niyang panghihiya sa atin! Ahhmm! Pfftt!, pakiusap ni Hazel habang ninanamnam ang bawat hagod niya sa pagtsupa kay Vernon.
“May naisip na ako, Hazel. At alam kong sasang-ayon ka sa akin.”, pahayag ni Vernon.
Tumayo si Hazel, inalis niya ang face mask na suot ni Vernon at kumapit sa batok nito at nangako si Hazel, “Kapag nakaganti tayo kay Nognog, gagawin ko ang lahat ng gusto mo.” Sabay halik sa mga labi ni Vernon.
Nang maipasok ni Hazel ang dila niya sa bibig ni Vernon, sinubukan niyang laruin ng dila ang dila ni Vernon at may napansin siyang kakaiba. “Teka ano ba iyang dila mo parang may kamay?”
Buong akala niya, hindi na siya matatakot kay Vernon ngunit pinakita nito ang kaniyang dila na kinagimbal ni Hazel. Hati sa gitna ang dila ni Vernon na gaya sa dila ng isang ahas o bayawak. “Waahhhh! Aatakihin na ako sa puso. Ba’t ganyan ‘yan?”, gulat na tanong ni Hazel.
“Pinaopera ko sa cosmetics surgeon para magmukhang dila ng ahas. Hindi mo ba nagustuhan ang french kiss ko?”, bulalas at tanong ni Vernon.
“Uhhm! Ano? Kasi medyo… kakaiba lang. Pwede mo bang dilaan ang puke ko gamit ang kakaiba mong dila?”, lambing ni Hazel.
Sumunod si Vrrnon sa hiling ni Hazel. Muli niyang pinaupo ito sa barber’s chair at bahagya niyang binuhat ang balakang ni Hazel upang abutin ang puke ni Hazel sa kaniyang bibig ngunit inuna ni Vernon na sundutin ng mala-ahas niyang dila ang nakapikit na tumbong ni Hazel. Tumindi ang libog ni Hazel at hindi niya inaasahang hihimurin ni Ver ang kaniyang tumbong. Napakapit si Hazel sa armrest sa sarap na dulot ng pagbrotsa ni Vernon.
Sunod naman dinilaan ni Vernon ang tinggil ni Hazel. Alam niyang ito ang matinding sensation para sa puke ng babae. Salitan na dinila ng hati niyang dila ang tinggil nito. Tumitirik ang mga mata ni Hazel at napapakagat pa ito sa labi. Nasiyahan si Vernon na nang makita niya ang ganitong mukha ni Hazel.
Kaya naman nagpaalam itong Vernon kay Hazel na, “Gusto mo namang maramdaman kung anong pakiramdam ng titing may bolitas sa loob ng puke mo?”
Mapang-akit na tumango si Hazel at nagpaubaya na sa anumang gustong gawin sa kaniya ni Vernon. Matapos matanggap ang kumpirmasyon, inulos ni Vernon ang kaniyang kargada na may bolitas at lumusot naman agad ito sa puke ni Hazel. Noong una, nasaktan pa si Hazel matapos maramdamang sumabit sa pundilyo ng puke niya ang hikaw mula sa lambi ng titi ni Vernon subalit nang makapasok na ito sa loob ay wala na siyang naramdamang iba kung hindi puro sarap na lang. Kaya doon na inubos ni Vernon ang kaniyang gana sa pagkantot sa puke ni Hazel. Kinantot niya ito nang kinantot hanggang maramdaman na niyang lalabasan na siya.
Hinugot niya agad sabay sakal sa kaniyang titi at tinutuok ito sa mukha ni Hazel saka nito niluwagan ang sakal at pumulandit na ito sa mukha ni Hazel. Nilabas ni Hazel ang kaniyang dila para saluhin ang sumunod pang pulandit at pagkatapos ay nilunok niya ang tamod na pumasok sa kaniyang bibig.
Exit: Light, Enter: Night
Take my hand
We’re off to never never land.
“Hay! Ang sarap n’un, Hazel. Mamaya ako naman ang hihingi nang pabor sa iyo.”, wika ni Vernon kay Hazel subalit hindi na nakasagot si Hazel dahil nakatulog na pala ito sa sobrang kalasingan at pagod dala ng kanilang umaatikabong kantutan.
Kaya minabuti nang ituloy ni Vernon ang naudlot na trabaho habang tulog si Hazel. Ngunit hindi rin nagtagal ang tulog niya nang simulan nang dutdutan ng tinta ang kaniyang puke. Tiniis ni Hazel ang sakit. Makalipas ang mahigit na isang oras, nagawa na ni Vernon na maitattoo ang pusa sa puke ni Hazel.
Pinahiram ni Vernon ang hand mirror kay Hazel at sinilip ni Hazel ang kaniyang puke sa pamamagitan ng tangan niyang salamin. Nakita niya ang eksaktong kulay at hitsura ng mukha ni Mellow. Maitim ang mukha nito hanggang pumusyaw na ang itim sa noo at iba pang bahagi ng mukha ng pusa, may itim din ang ang tainga ng pusa, ginawang natural ang kulay ng ilong ng pusa na nasa tinggil ni Hazel at kulay grey naman ang mga mata ng pusa. Natuwa nang lubos si Hazel at nagpasalamat, “Ang ganda, Vernon. Thank you!”
Ngumiti naman si Vernon habang pinapahiran pa ng virgin coconut oil saka nito nilagyan ng plastic wrap. Binigyan nama niya si Hazel ng advice, “Alisin mo na ito after 6 hours tapos maligo ka using mild soap. Kapag hindi na mahapdi, pahiran mo ng water-based moisturizing gel or mild lotion. Kung may mangyari mang irritation sabihan mo ako agad. May kaibigan akong dermatologist.”
Muling nagpasalamat si Hazel. At humiling naman ng pabor sa kaniya si Vernon.
Tinanong naman ni Hazel kung ano iyon at sinabi naman ni Vernon ang kailangan nito, “Parusahan mo ko gamit ito…”, iniabot ni Vernon ang rubber flogger sa kamay ni Hazel. “Ihataw mo ito sa likod ko habang nakabigkis ang mga kamay ko sa kwarto sa taas.”, dagdag pa ni Vernon.
Binitiwan ni Hazel ang hinawakang flogger at sinabi niya, “Hindi ko ata kayang manakit gamit ito. Sigurado ka? Lalatay ito sa likod mo.”
“Pasensiya ka na, akala ko masasakyan mo ang trip ko. Dahil naging tapat ka sa akin, sasabihin ko sa iyo. Isa akong extremely masochist. Kaya hinahayaan ko lang na dyombagin nang kahit na sino. Iyon ang tunay na dahilan kung bakit hindi ko nilabanan si Nognog.”, matapang na pag-amin ni Vernon.
Niyakap ni Hazel si Vernon at naluha ito. Gumanti rin ng yakap si Vernon. “Subukan mo lang, Hazel. Kung ano man, sasabihin ko pa rin kung paano tayo makakaganti kay Nognog.”
Pikitmatang tinanggap ni Hazel ang pakiusap ni Vernon.
“Paano? Akyat na tayo sa taas?, aya ni Vernon. At hawak-kamay na umakyat ang dalawa sa hagdan na kapwa hubo’t hubad maliban sa plastic wrap na nakakabit sa puke ni Hazel.
Itutuloy…