Ako si Criselda o Crisel, 19 taong gulang, 5’5″ ang taas ko, long dark copper colored hair, fair skin, may balat (birthmark) sa kanang tagiliran, may maliit na nunal sa kaliwang taas ng labi, alanganin na madilat na singkit ang mata ko, brown eyes, kahawig ko raw si Charlie Dizon o si Ayanna Misola ayon sa kanila. Medyo payat ako pero may kurba at cup size C ang boobs ko kaya sakto lang ang bilog kahit wala akong bra. At may katamtaman din ang laki ng aking p’wet.
Sa pagpapatuloy ng aking kwento…
Salamat naman at natapos na ang dirty threesome namin ng dalawang gurang. Gayunman, sinamahan pa nila ako na maglibot pa sa mall at kinuha ko na rin ang pinagawa kong school uniform.
Nagpaalam na ako sa kanila ngunit nagmagandang loob sila na ihatid na ako para naman daw hindi ko na magalaw ang ibinayad nilang pera sa akin. Kaya pumayag naman ako at sumakay ako sa likuran habang silang dalawa naman ang nasa harapan.
Kinabit pa ni Poldo ang video camera sa gitna ng dashboard at siyempre sa akin iyon nakatutok. Kaya binuyangyang ko ang aking puke upang malubos ang kanilang kasiyahan habang nagkukuwentuhan kami sa biyahe at traffic. Doon ko lang nalaman ang mga trabaho nila.
Pareho na silang retirado bilang mga opisyal ng gobyerno at kapwa biyudo na. Mas may edad pa raw ang mga anak nila kesa sa akin kaya sabik daw sila kapag nakakatikim nang katulad ko. Para daw silang bumabalik sa pagkabata. Hindi na nila masyadong sinalaysay ang mga buhay nila at puro tungkol sa akin ang gusto nilang malaman.
Ano bang ikukuwento ko eh wala naman akong pamilya?
Lumulubog na ang araw nang kami ay makarating sa Roxas Boulevard. Napakasarap pagmasdan ang pagdampi ng araw sa tubig-dagat na nagbibigay nang kulay sepia sa kalangitan. Subalit ito rin ang hudyat nang pagtatapos ng araw at simula ng pagkagat ng dilim.
Bumaba na ako ng sasakyan at nagpaalam sa kanila. Lumakad lang ako nang kaunti at ngayo’y nakarating na ako sa night club na pinagtatrabahuan ko at ito na rin ang tahanan ko.
Sinalubong ako ni Mommy Lorna. Mommy ang tawag ko sa kaniya bagama’t hindi kami magkaano-ano. Siya ang umampon at nagpalaki sa akin. Halata namang maganda siya noon dahil mestiza ang kaniyang mukha at mapekas ang kaniyang maputing balat. Mataba na nga lang siya ngayon na may hawig kay Rosanna Roces.
“Mommy, nandito na ako.”, bati ko kay Mommy.
“Anong nangyari sa iyo? Bakit ganyan ang ayos mo, Catherine?”, usisa niya sa akin.
Totoo ang narinig niyo, Catherine din ang tawag niya sa akin. Hindi sa tunay kong pangalan na nakita niya sa birth certificate ko sa maruming bag noong napulot niya ako. Paliwanag pa niya ay para na rin daw sa kabutihan ko kaya binigyan niya ako ng bagong pangalan. Ngunit hindi ko maiwasan ang magduda na baka rin tinatago niya ako sa mga totoo kong pamilya.
“Unang araw po kasi ng klase may sumira ng uniform ko.”, bulalas ko.
“Lumapit ka rito!”, utos niya sa akin.
Tumalima nama ako at lumapit. Nilihis niya ang palda ko. Lagi naman niyang ginagawa iyon para malaman kung namamaga ba ang puke ko o hindi. Nagkataon lang talaga na wala akong panty na suot ngayon.
“Aba! Malandi ka talaga huh? ‘Asan ang kinita mo? Patingin ng wallet?”, tanong sa akin ni Mommy.
Siyempre sumunod ako at kung hindi, sampal ang aabutin ko. Hindi naman kasi niya ako tinatrato bilang anak niya. Ang tingin niya sa akin, isang gatasang baka.
Kaya kinuha ko sa loob ng bag ko ang wallet. Bago ko pa iabot sa kaniya ay hinablot niya na agad ang naturang wallet.
Binuklat niya iyon at nakita niya ang lamang pera sa wallet ko, “May 9 thousand ka dito ‘ah! Madiskarte talaga ang anak ko.”, tuwang sabi niya sabay kuha sa lahat ng pera maliban sa barya at ilang daang piso.
Doon niya lang ako tinatawag na anak kapag may nakikita siyang libo sa wallet ko. Medyo sanay na ako sa kaniya. Kapag kase ganoon, nagiging maluwag siya sa akin at mabait. Makakatikim lang ako nang sampal kapag nagbulakbol ako na walang kinitang pera.
“Mom, kahit ilang libo lang bigyan niyo ko.”, hingi ko kay Mommy.
“Oh, hetong dalawang libo. Pambili mo ng sexying damit. Heto pambayad natin sa renta sa night club. O ano pang tinatayo mo d’yan? Mag-asikaso ka na.”, turan ni Mommy na nainis sa paghingi ko ng pera.
Kaya naman naisahan ko siya dahil mayroon ako ngayong 42,000 pesos at ilalagay ko sa bank savings account ko upang makaalis na ako sa lugar na ito. Isa lang naman ang dahilan kung bakit hindi ko maiwan ang night club na ito. Nagbabakasakaling bumalik at hanapin ako dito ng Kuya kong hindi ko na maalala ang pangalan.
Pero malapit na akong mawalan nang pag-asa na muli kaming magkikita. Mahabang panahon na rin ang lumipas magbuhat nang ako’y iwanan niya. Sabi na lang sa akin ni Mommy ay patay na siya. Malapit na rin akong maniwala.
Dinudungaw ko pa rin ang KTV Room No. 5 na nasa dulo ng corridor.
“Hinahanap mo pa rin ang masugid mong costumer?, tanong sa akin ni Mommy.
Hindi ko na pinansin ang tanong niya at dumiretso na ako sa dressing room.
Muli kong binuklat ang aking wallet at kinuha ko ang pinakamahalagang bagay sa akin, ang litrato ng pamilya ko.
Hinihimas ko ang mukha ng tunay kong ina sa larawang iyon. Ang ganda niya talaga parang si Anjanette Abayari habang karga niya ako na walang saplot at walang buhok. Ang panget ko noong baby pa ako. Nasa tabi ni ina si ama at hawak ni ama ang aking kuya. Gwapo si kuya, nakuha ang mukha ni ina. Siguro nasa pitong taong gulang lang siya sa litratong ito.
Sa tuwing pinagmamasdan ko ang larawang ito, hindi ko mapigilang umiyak. Pero masaya ako dahil alam ko na nagkaroon ako ng pamilya, pamilyang hindi ko man lang nakagisnan habang ako’y lumalaki at nagkaisip.
Kaya kapag humaharap ako at sumasayaw sa entablado na may estribong nakatirik sa gitna sa maraming taong nanonood sa akin, hindi ako nangingiming alisin ang aking suot upang ilantad sa kanila ang aking balat sa tagiliran na parang mapa ng Palawan o mas gustong kong isipin na itsura ito ng lumundag na itim na pusa.
Alam ko kapag nakita ito ni ina o ni kuya, malalaman nilang ako si Criselda Mae Adis, gamit pa rin ang pangalang ibinigay ni ina at ama sa akin.
*********
Natapos na ang gabing iyon at balik ulit ako sa eskuwela. Pinili kong kumain sa canteen nang mag-isa habang pupungas pungas pa rin ako dala nang antok. Ang hirap talaga kapag working student ka, char!
Nasumpungan ako ni Miya sa sulok ng canteen, solo habang kumakain ng lugaw. Nilapitan niya ako at kinumusta, “Good morning, Crisel. Kumusta ka na? Hindi ako pumasok kahapon dahil first day at wala namang gagawin. Kwento ka naman, ano bang nangyari kahapon?”
“Hiniya lang ako ni Andrea kahapon. Hindi masyadong big deal kaya okay lang ako.”, sabi ko lang upang hindi na palakihin pa ang problema.
“Humanda sa akin iyon. Isa siya sa dahilan bakit hindi ako pumasok. Kung bakit kasi kami pa ang magkaklase? Nakakapanginig nang dugo.”, galit na sabi ni Miya.
“Kaya nga iwasan mo na si Mario. Ako ang pinag iinitan niya sa pag aakalang gusto ko si Mario.”, turan ko.
Tumaas ang kilay nang marinig ni Miya ang aking tinuran at sinabi, “Bakit? Totoo bang may gusto ka kay Mario?”
“Magkagusto man ako kay Mario subalit hindi pwede dahil may Andrea na siyang baliw na baliw sa kaniya.”, sagot ko.
“So, inaamin mo na may gusto ka rin kay Mario?”, parang tumaas ang boses ni Miya matapos niyang sabihin sa akin iyon.
Napatingin ako sa kaniya at iniisip ko kung may nasabi ba akong masama, “Teka? Ano bang sinabi ko?”
“Kung magkakagusto ka kamo kay Mario pero hindi kayo pwede dahil kay Andrea.”, pag ulit ni Miya sa sinabi ko raw.
“Kaya nga? Wala akong gusto roon.”, sabi ko sabay titig sa kaniyang mga mata.
“Gusto ko lang makatiyak. Ayoko kasing nang dahil sa isang lalake, mag aaway tayo.”, sabi pa ni Miya.
Ganoon pala. Magiging kaaway ko si Miya kapag naging kami ni Mario. Kung alam niya lang kung paano ko pinipigilan ang sarili kong hindi mahalin si Mario. Dahil mahalaga sa akin ang pagkakaibigan naming lahat. Pamilya ang turing ko sa kanila kaya naman nilalabanan ko ang aking pagtangi sa lalakeng kinalolokohan din ni Miya at Andrea.
Inaya ko na si Miya na umalis sa canteen matapos kong kumain at niyakap niya ako nang mapanatag na hindi niya ako karibal sa kabaliwan niya kay Mario.
Sino ba si Mario Santos?
Nakapag apply siya ng scholarship program at nakuha naman niya bilang varsity sa Basketball. Payat lang siya pero mapungay ang mga mata parang santo, para siyang si Mario Maurer na tumangkad sa taas nitong 6’0″.
Kapag naglalaro siya ng basketball, napapatili ang mga babae lalo kapag nasa kaniya ang bola the way niya i-handle sa dribol tapos tira sabay pasok sa basket. Kaya hindi na ako nanonood ng game niya dahil ayoko nang tumili gaya nang ibang girls na nahuhumaling sa kaniya.
Minsan pa habang naglalakad ako sa corridor, pagtapat ko sa CR, biglang may humila sa aking bisig, pagtingin ko si Mario. Hinatak niya ako papuntang hagdan at umakyat kami sa rooftop. Nakakasilaw na ang araw kahit alas dyes pa lang kaya minabuti kong alisin ang aking suot na salamin sa mata. At sinandal niya ako sa dingding ng nilabasan namin sa pinto ng hagdan. Binigyan kami ng lilim ng pader na nagtatago sa amin sa sinag ng araw.
“Napansin mo ba ako noong isang gabi? Nanood ako ng show mo. Dapat nanonood ka rin sa akin kapag may laro ako.”, sabi sa akin ni Mario habang nakadikit na halos ang mga mukha namin at sinandal niya rin ang mga kamay ko pataas ng dingding. Dahil naka sando jersey siya at mahigpit ang hawak niya sa aking mga kamay, naamoy ko ang singaw ng kaniyang katawan na katatapos lang maglaro at pawis na pawis.
“Tigilan mo na ako Mario. Dapat maligaya ka na sa girlfriend mo. Napakaganda niya kumpara sa akin. Alam kong ginu good time mo lang ako.”, palag kong sabi.
“Mag-aabala ba akong alamin na Catherine ang pangalan mo sa night club kung wala akong gusto sa iyo?”, bulalas ni Mario.
“Paano si Andrea?”, tanong ko kay Mario.
“Iiwan ko na siya. Napaka possessive niya saka mas maganda ang katawan mo d’un.”, puri sa akin ni Mario. Ayoko nang kiligin, basa na ang tinggil ko.
“Ayoko, iiwan mo lang ako gaya ni Andrea. Kung ako sa iyo, bumalik ka na sa kaniya at bitiwan mo na ako.”
Bigla niya akong siniil ng halik, in fairness ang lambot ng mga labi niya at ang galing niya magdribol ng dila sa loob ng bibig ko.
Alam ko gwapo ngayon ang humahalik sa akin ngunit nandoon pa rin ang takot ko na katulad lang din siya ni Sean na bigla na lang akong iiwan.
Pero hindi ko rin kayang labanan lalo’t nasa harap ko na ang taong minsan kong minahal nang palihim.
Huminto si Mario at pinagmasdan niya ang mukha ko, nahuli niya akong nakapikit habang dinadama ko ang marubdob niyang halik sa aking labi.
“Bakit ka tumigil?”, tangang tanong ko. Bakit ko ba tinanong iyon?
“Gusto ko lang pagmasdan ang maganda mong mukha.”, bola ni Mario sa akin.
“Shut up, Mario! Hmmp!”, ako naman ang sumiil ng halik sa kaniya.
Pagkabitiw niya sa aking kamay at napayakap ako sa kaniya at hinawakan ko ang kaniyang batok. Habang siya naman ay unti-unting tinatanggal ang mga butones ko sa aking suot na school uniform.
Inawat ko siya at humawak sa kaniyang mga pisngi, “Masyado tayong lantad dito baka may makahuli sa atin.”, habang binababad ko ang aking mga mata sa gwapo niyang mukha.
Pinaalala ko sa kaniya na nasa rooftop deck kami at mga alambreng cyclone wires lang ang nagsisilbing harang sa rooftop na iyon bukod pa sa wala itong bubong na magsisilbi sanang silungan namin.
Inalis niya ang aking pag-aalala, “Mamaya pa iyan, mga lunch break kaya bilisan natin.” sabay halik sa akin.
Ang sarap niyang humalik lalo nang ipasok niya ang kaniyang dila sa loob ng aking bibig. Parang may tamis akong nalalasahan. Kaya sinipsip ko ang kaniyang dila at dala nang gigil nakagat ko ang ibaba ng kaniyang labi.
Bigla niya akong pinaikot paharap sa dingding. Binaba niya ang panty ko at nasa mga tuhod ko na ito. Pinatuwad niya ako saka niya hinubad ang jersey shorts at brief supporter niya.
Siyempre natuto na akong magdala ng laso kaya nakatali na ang aking pony tail hair ngayon pang napakahangin dito sa rooftop. Inangat niya ang aking panloob at dahil hindi ko ugaling mag bra, nasumpungan niya agad ang aking mga suso.
Napasinghap ako dahil sa paglamas na ginawa niya sa akin. Magaspang ang mga kamay niya at kumakayod ito sa aking utong. Pinagsamang kiliti at libog ang naramdaman ko samahan pa ng pagkiskis ng mahaba niyang titi sa aking pwetan.
“Ohh shit, Mario! Ang sarap moooh!”, sigaw ko sa sobrang libog ko.
Napakapit pa ako sa kaniyang batok, lumingon ako at lumiyad nang kaunti sapat upang maidampi kong muli ang mga labi ko sa mga labi niya. Humaplos naman siya sa aking pisngi at nilipat niya ang kamay niya sa aking leeg pero hindi niya ako sinasakal. Mula sa itaas ng siwang ng aking panloob ay doon niya dinukwang ang suso ko, piniga piga niya iyon habang nilalaplap at dinidilaan pa ang aking pisngi. Damang dama ko ang tulo at tagaktak ng pawis niya na dumadaloy na rin sa akin pisngi papunta sa leeg ko.
“Mula ngayon, akin ka na, Catherine.”, sambit ni Mario sa akin.
“Pangalan ko ang Cat kapag puta ako, ohh… Puta mo ba ako, Mario?”, tanong ko sa kaniya.
“Oo, puta kita, Cat! Kaya kakantutin na kita!”, gigil ni Mario sa akin habang kinakagat niya ang tainga ko.
Tinupi niya ng isang kamay ang palda ko daan para lumitaw ang aking mabilog na p’wet at inipit niya ito sa waistband ng suot kong palda. Tinututok niya na gamit ng isa pang kamay ang burat niya sa bukana ng aking puke saka niya ipinasok ito. Napatukod ako sa sementong pader dala ng kaniyang pag ulos sa aking puke.
“Ohh, fuck! Shhht!”, singhap ko.
“Ang dulas ng puke mo, Cat at basang basa ka na. Masikip pa rin at mainit ang puke mo.”, puri niya sa aking puke.
“Mario, Ohh. Talaga bang mahal mo ko? Tanggap mo kung ano ako?”, duda ko pa rin sa pagtangi ni Mario para sa akin.
“Ewan ko ba, kumakabog ang dibdib ko kapag nakikita kita. Iba kung paano ko tignan si Andrea.”, alam ko namang bola lang ni Mario iyon subalit hindi ko mapigilang kiligin.
Nahugot sandali ang kaniyang titi sa aking puke. At mukhang nagkamali siya ng tutok sa akin kaya sinita ko siya, “Hoyst! Wrong hole!”
Nangiti lang si Mario at nagkamot pa ng ulo, “Ow? Akala ko sumikip lang.”, palusot pa niya.
“Virgin pa ang p’wet ko, ‘no?”, pagmamalaki ko.
“Kung sakali ba, ako ang first?”, tanong niya habang inulos ang kaniyang titi sa aking puke. Hindi naman ako makasagot dahil pinaspasan na niya ang pagkantot sa akin.
Maya-maya pa’y nakarinig na ako ng yabag ng sapatos mula sa loob ng pinto kung saan kami lumabas paakyat rito sa rooftop. Palapit nang palapit ang alingawngaw nito at lumabas na nga ang isang security guard mula sa pintong iyon.
Tinanong niya kami, “Anong course at section kayo?”
Doon ay inabutan niya kaming magkatabing nakaupo na kapwa nakakrus ang aming mga binti sa sementong sahig at animo’y binabasa ni Mario ang hiniram na kwaderno sa akin.
“Ito ba ang recitation natin mamaya?…”, tanong sa akin ni Mario at kunwari’y ngayon lang niya napansin si manong guard, “O kuya, Mass Comm section 13 po kami. May recitation kasi kami eh tahimik dito sa rooftop kaya dito kami nagrereview.”, palusot niya.
“0ff-limits kasi rito saka hindi ba kayo naiinitan? Isarado ko muna itong rooftop. Bumaba na kayo.”, mahigpit niyang sita sa amin.
Agad naman kaming bumaba at nagpaalam na sa akin si Mario na magpapalit muna siya ng school uniform sa kaniyang locker room habang ako naman ay dumiretso sa CR para mag freshen up.
Doon ko sa lababo idinura ang napakaraming tamod na ipinulandit niya sa loob ng aking bibig. Nagpanggap lang ako na nilunok ko ito at hindi ko siya kinibo hanggang makarating ako rito.
Humarap ako sa salamin at kumakapit pa ang niluwa kong tamod sa aking labi saka nagpahid. Hindi ko maintindihan ang sarili ko dahil aaminin ko, nasarapan ako sa kantutan namin kanina ni Mario pero guilty dahil sobrang gusto ni Miya ang taong iyon at madudurog ang puso niya sa akin bilang traydor na kaibigan.
Hindi ko napansin na may pumasok na babae sa CR dahil sa paghihilamos ko. Nabatid ko na lang nang magsalita siya na parang ako ang kausap niya, “Ang hot niyo kanina sa rooftop ‘ah?”
Natigilan ako habang hilam pa sa sabon ang mukha ko kaya hindi ko siya nakikita.
“Excuse me?”, tanong ko habang sinasalok ko ng aking mga palad ang tubig sa gripo sabay buhos sa aking mukha.
“Siguradong maghihiwalay sila ni Andrea nito.”, sabi pa nung babae.
At nang muling akong makaaninag, nakatapat sa gilid ko ang smart phone niya na may video scandal namin ni Mario sa rooftop.
“Kaso sabit ka rito. Siguradong sipa kayo ni Mario sa campus na ito.”, panakot ng babae sa akin.
Maganda siya at kahawig ni Han So-Hee kaso ngayon ko lang siya nakita.
Nagimbal ako dahil ayokong ma-expel gayong nakakailang araw pa lang ako sa school. Isa pa’y ayoko rin makarating ang ginawa namin ni Mario sa barkada lalo na kay Miya. Ngatal akong nakiusap, “P-pleaase pakiusap kung s-sino ka man. Anong gusto mong gawin ko?”
“Matalino ka rin ‘ah! Alam mong may ipagagawa ako sa iyo upang hindi ko ikalat ito.”, wika niya.
“Kung hindi lang kita gusto, automatic nasa OSA na ito.”, dagdag pa niya.
“Pwede ko bang malaman ang pangalan mo?”, tanong ko sa kaniya.
“How disappointing! This time, I let it slide. Sobrang popular ko para hindi mo ko makilala. I’m Gemmilyn Diamante, 4th year psychology student.”, bulalas niya sa kaniyang pangalan.
“Wait? Kung tungkol ito sa kapatid mong si Andrea, hindi po ako ang nagsimula.”, gimbal kong pag-amin. Malamang gusto nila akong gantihan at ayoko na talaga ng eskandalo.
“No, that’s not what this is all about. To be honest, I don’t give a shit about my sweet evil sister. Gusto ko lang mawala ang kahibangan niya sa syota niyang babaero.”, sentimiento niya tungkol sa kapatid niyang si Andrea.
“Eh ano pala ang gusto mong gawin ko?”, muli kong tinanong para malaman ko na ang dapat kong gawin.
“Matagal ko nang alam ang tungkol sa trabaho mo. Kaya walang ibang makakagawa nito kung hindi ikaw lang lalo pa’t nalaman kong close na kayo ni Sebastian Lim.”, pahayag niya sa ipagagawa niya sa akin.
“Wait? May kinalaman ba ito kay Sean? As in Sebastian Lim?”, inalam ko kay Gemmilyn kung tama ba ang narinig ko.
“You heard me right! Classmate mo siya and we want to sabotage his stag party.”, bulalas niya sa plano.
“Can I ask why?”, tanong ko.
“I will tell you right after we executed the plan.”, sabi niya.
Maya-maya ay pumasok na rin ang isa pa niyang kasama na naghihintay lang kanina sa labas ng CR. Maganda rin na kahawig ni Yume Nikaido. At nagtanong ito, “Tara na, Gem. May klase pa ako.”
“By the way, this is Helga Salas, 4th year culinary student. We will make sure na matatagumpay ka kung papayag ka or else…”
Dahil sa narinig ko, parang mas lamang ngayon ang pagkakataon kaysa sa banta nila sa akin. Masama pa rin ang loob ko kay Sean kahit alam kong inakit ko siya noong araw na iyon, pero dapat sa simula pa lang ay sinabi na niya na ikakasal na siya para alam ko kung saan ako lulugar. Kaya malinaw ang sagot ko kay Gemmilyn.
“Oo, Gem! Tinatanggap ko!”
Itutuloy…