Cass sent 2 photos
It receives 4 wow emojis
Miya: Nice. Tinalo mo ang jersey photo ko ah
Cass: Actually, galing kay Jared yung photo. Hindi ko sa kaniya hiningi yan.
Miya: Hindi siya nagpaalam sa iyo na kukuhanan ka niya?
Cass: Ganun naman iyon kapag gusto niyang gawin, magugulat na lang ako.
Hazel: Mukhang wala ka namang tutol.
Cass: Oo naman. Saka sabi ko magpapadala ako ng picture ko kaya ayan na. Enjoy!
Rina: Kung alam niyo lang, kahit pagsamahin pa ang lahat ng kuha niyo, Cass at Miya, baka hindi kayo manalo sa akin.
Miya: Nyeh! Puro ka ganyan wala ka namang pino-post dito. Saka hindi ka nga makaporma sa cousin ko.
Rina: ‘Yun ang akala mo.
Cass: Pruweba muna, Rina. Walang patunay eh
Hazel: Alam niyo kung hindi ko lang kayo kilala simula nung nag aaral pa tayo, iisipin ko mga pornstars kayo eh.
Miya: Ayan na naman ang reyna ng kahalayaan. Dami mo na sigurong napanood na porn?
Hazel: Marami na talaga mula softcore, hardcore, hanggang palala nang palala.
Cass: Lol! Hindi na ako magtatanong kung ano yung malala na iyon. Baka hindi ko carry.
Hazel: Not for the fainted hearts. Si Miya, hawig mo si Suzu Honjo, sa artista, si Heart o kaya si Lexi Gonzales.
Miya: Ganda naman ng mga iyan. Tnx Hazel.
Hazel: Si Crisel na tahimik lang. Si Ayanna Misola o kaya si Charlie Dizon.
Crisel: Thanks. (Wink emoji)
Miya: Aba! Sumagot basta maganda no? Hahaha
Crisel: Medyo busy lang. PM lang kayo pag need niyo ko.
Hazel: Well it’s nice to see you here Crisel. Tc.
Crisel: (nag-react lang ng wink emoji)
Hazel: Si Cass, sa America ang dami eh pero dito ikaw si Denise Laurel.
Cass: Mas maganda ako jan.
Hazel: E di wow! At si Rina, pwede kay Haruka Kasumi saka Korean Park Shin-Hye pero pag sinabi mong ikaw si Kiyomi Takanori, maniniwala ako sa iyo.
Rina: Eh? Sino iyang mga yan? Maganda ba sila.
Hazel: Oo! Kasing ganda mo.
Rina: Hehe! Okay! Sabi mo eh. Sige out na ko. May gagawin pa ako eh. Bye!
Ako si Erina o Rina, half-Japanese, half-Filipino. Sa Japan, Airi-chan ang tawag nila sa akin. 20 taong gulang, brown eyes, long shiny black hair, height 5’2″ o 157.48 cm, radiant white skin, mesomorph, may boobs na gaya ng kay Haruka Kasumi at medyo hawig lang ng kaunti kay Park Shin-Hye.
High school graduation noon nang makilala ko si Spencer, ipinakilala sa amin ni Miya bilang pinsan niya at apat na taon ang tanda niya sa akin at sa edad na iyon, professional photographer na siya. Nagustuhan ko siya dahil kamukha niya ang ultimate crush kong si Takeru Satoh na hawig din ni Ronnie Liang. Kaya hindi ko pinalampas na hindi siya makamayan at hindi ako nagpahalata na humahanga ako sa kaniya sa una naming pagkikita.
At dahil graduation, siya ang kumukuha sa amin, class picture, group picture naming magbarkada, solo shots, at siyempre kinilig ako noong nagpa-picture ako kasama si Spencer. Siyempre pati mga smart phones namin may mga lamang picture memories noon graduation. Kaya kahit may celebration, may balot din ng lungkot dahil maghihiwalay na rin ang lahat. Pero hindi kaming mga kittens. Kaya hanggang ngayon may communication pa rin sa pamamagitan ng group chat namin.
Matapos ang graduation, nagkayayaan ang mag-babarkada. Inaya namin si Mario para kay Miya subalit tinanggihan niya kami dahil kasama niya ang gf niyang si Andrea. Kaniya kaniyang paalam sa kanilang mga magulang pero ‘yung iba hindi pumayag dahil family occasion daw muna. Kaya kami pa ring solid group ang tutuloy at kasama namin si Spencer dala ang kaniyang Black colored Hyundai Elantra. Long hair pa siya noon at naka-polo shirt at black maong. Mukha siyang rockstar sa porma niya. Napagkasunduan namin na sa Disco Bar kami pupunta. Nagpaunlak si Spencer na ihahatid niya kami sa naturang lugar.
Para bang nanunukso si Miya nang ialok niya sa akin na sa harapan na sumakay dahil mas gusto raw niyang katabi sina Hazel at Cass, si Crisel naman ay hindi na makakasama dahil may celebration daw sa kanila at sinundo siya ng isang matandang lalake. Kaya naman kaming lima na lang ang tumuloy. Pinagbuksan naman ako ni Spencer ng pinto at ako nama’y nagpasalamat sa kabutihang-loob niya. Ang tatlong girls sa likuran namin ay kinilig at naghiyawan at panay ang katiyaw sa akin. Hindi ko mapigilan ang pamumula ng aking pisngi sa sobrang kilig habang pinagmamasdan ang pagpasok ni Spencer sa driver’s seat ng kotse. “Let’s go?”, aya niya sa amin habang nakatitig siya sa akin. Tumango lang ako at umarangkada na ang sasakyan.
Hindi nagtagal ay nakarating na kami sa Adriatico at pumunta na kami sa napili naming disco bar. Sa labas pa lang ay maingay na kahit kalulubog pa lang ng araw ay marami nang tao. Madali naman kaming nakapasok sa loob kahit ‘yung iba sa amin ay menor de edad pa lang. Si Miya at Cass ay parehong 17, samantalang kami ni Hazel ay 18 taong gulang na. Baby face lang ang mukha ko at tsinita kaya napagkakamalan nila akong bunso at mukhang mas matanda pa sina Miya at Cass sa akin.
Punumpuno ng usok ang paligid at malikot ang iba’t ibang kulay ng mga ilaw. May mesa pa naman para sa amin at doon na kami pumuwesto. Si Spencer na ang nagpresentang umorder ng beer tower dahil siya lang daw ang adult na legal na makakabili at sinagot niya na rin pati ang pulutang pork sisig at cheesy nachos. “Treat ko na sa inyo iyan kasi magaganda kayong lahat.”, bola niya at kaming lahat naman ay nagpasalamat kahit hindi na kami magkarinigan dala ng malakas na dagundong ng rap music. Nakasalang pa n’un ang tugtog na, Young, wild and free ni Snoop Dogg at Wiz Khalifa. Nang matapos niyang umorder, napili niyang umupo sa tabi ko at nagsindi siya ng sigarilyo. Dahil hindi ko alam kung paano sisimulang kausapin si Spencer, paninigarilyo niya ang ginawa kong talk point, “Naninigarilyo ka pala?” “Yes ma’am. Lalo na kapag kinakabahan ako.”, sagot niya na tila hindi naman kinakabahan. “Eh saan ka naman kinakabahan?”, usisa ko sa kaniya habang nilapit ko ang bibig ko sa tainga niya upang magkarinigan kami at ganoon na rin ang ginawa niya sa pagtugon sa akin, “Sa inyo kasi hindi ko pa kayo lubos na kilala at hindi ako taga-rito.” “Ako si Rina, pinakilala na ako sa ‘yo ni Miya n’ung matapos ang graduation kanina. Siya si Cassandra at siya naman si Hazel”, pagpapakilala ko sa grupo namin. “Hindi na sumama ‘yung iba dahil family bonding nga.”, dagdag ko pa at parang napaparami na ko ng daldal gawa nang paglagok ko ng beer sa baso. Lumagok din ng beer si Spencer at nagtanong din kung, “Bakit hindi niyo kasama mga pamilya niyo?” “Usapan na namin ‘to matagal na. Kaya iniwan na namin ang mga toga namin sa kanila. At kung ang mommy ko naman ang tatanungin mo, nagpakita lang siya saglit bumati lang at kinuha lang mga gamit ko sabay punta na sa lalake niya.”, medyo inis na sagot ko. “Ang daddy mo nasaan?”, sunod na tanong niya at agad ko namang sinagot sabay bagsak ng luha sa mata, “Hindi niya raw ako tunay na anak. Kahit kailangan hindi niya ako matatanggap bilang anak niya”, lumagok ako sa baso at napasandal sa balikat ni Spencer at tuloy tuloy na ako sa pagtangis.
“Hoy cuz! Bakit mo pinaiyak ‘yan?”, pang-asar na tanong ni Miya kay Spencer. Sumagot naman ng matino si Spencer, “Naikwento niya kung bakit wala sa graduation niya ang daddy niya.” “Eh ‘di ikaw na ang daddy niya simula ngayon.”, kantyaw ni Miya. Nahimasmasan ako sa kantyaw ni Miya dahil napagaan nito ang loob ko. Kaya siguro sila ang pinili kong kasama dahil nakakatulong sila upang makalimutan ang pinagdaraanan ko. “Siraulo ka talaga, Miya!”, sigaw ko kay Miya dahil sobrang ingay talaga at halos hindi kami magkarinigan. At dumistansya ako nang bahagya kay Spencer nang makita ko ang sarili kong nakasandal sa balikat niya at muli akong nagtanong upang mawala ang nararamdaman kong pagkailang sa kaniya, “Nabanggit mo nga pala na hindi ka taga-rito. Taga-saan ka pala?” “Sa Baguio.”, maikling sagot niya. “Malayo ba iyon? Hindi pa ako nakakarating doon.”, muling tanong ko at sagot niya naman, “Mga anim na oras mula rito sa Maynila.” “Kung sakali pala, puwede pala tayong pumunta doon as friends.”, sabi ko sa kaniya na may kasamang ngiti. “Puwede kahit more than friends pa!” pagbibiro pa niya.
Marami pa kaming napag-usapan ni Spencer n’un pati nainom naming beer, madami na rin. Hanggang nag-aya si Hazel na sumayaw sa dance floor nang patugtugin ang Low ni T-Pain. Tumayo ako at nakaramdam na ng pagkahilo kaya naman inaya ko rin si Spencer na sumayaw subalit tumanggi ito at sinabi, “Dito na lang ako habang binabantayan ko ang mga gamit niyo.” Nainis ako nang bahagya sa pagtanggi niya sa akin kaya naman iniwan ko siya na hindi siya kinikibo at sumama kila Hazel, Miya at Cass sa dance floor. Dahil apat kaming magaganda ang nasa dance floor at ang mga suot namin ay nakakahumaling sa mata ng mga kalalakihang nandoon. Dinagsa kami sa dance floor. Suot ko noon ang bestida na pinaghalong kulay yellow at green na sleeveless at manipis ang strips nito, mababa ang tela sa aking dibdib kaya makikitaan ako ng cleavage o kung hindi ako maingat baka pati areola ko ay lumabas. Ang laylayan ay hanggang tuhod lang. Kapag umikot ako ay siguradong makikitaan ako ng yellow panty sa ilalim ng aking laylayan. Kahit dumami man ang tao sa sayawan, na kay Spencer pa rin ang aking mga mata na halata kong pasulyap sulyap din sa akin. Pasuray- suray man ako sa aking pagsayaw dala ng kalasingan, ay pilit ko pa ring inaaya si Spencer sa pamamagitan ng malandi kong sayaw. At dahil nga Low ang tugtog, bumaba ako sa akin pagsayaw hanggang pumustura na ako na parang isang palaka. At sigurado akong nakita ni Spencer ang aking panty. Nagsisunuran na rin ang mga kasama ko sa dance floor hanggang may mga lalaking humarang sa paningin ko at nakipagkilala, “Miss, anong pangalan mo? Ang ganda at ang seksi mo kasi.” At humirit naman ‘yung isa, “Panalo ‘yan brad. Ang kinis at ang puti pa.” Natigilan ako sa pagsasayaw na tila nahimasmasan o sadyang nawalan na lang ng gana sa mga nakipagkilala sa akin at kaagad akong tumanggi sa kanila at nagdahilan na lang, “Ay sorry guys, may boyfriend na ako.” Aalis na lang ako nang hawakan ng tukmol ang aking bisig, ” Teka Miss, kinakausap pa kita saka gusto ko lang makipagkilala.”, pilit pa niya. At bigla na lang may umakbay sa akin, “Hon, tara na at malayo pa ang biyahe natin.”, tumingala ako at pinagmasdan kung sino ang umakbay sa akin… Si Spencer pala at kumindat sa akin. Dahil doon bumilis ang pintig ng puso ko na noon ko lang unang naranasan para sa isang lalake. “Teka Miss kilala mo ba ‘to?”, tanong ng tukmol. “S’yempre naman siya ang boyfriend ko eh!”, pagpapakilala ko kay Spencer bilang boyfriend ko kunwari sabay hiniklat ko ang batok ni Spencer at inabot ko ang mga labi niya. First kiss ko at sa istranghero ko pa ginawa. Umatras ang mga tukmol at hinawakan niya nang mahigpit ang aking kamay at hinila niya ako papunta sa lamesa namin.
Hindi na ako makatingin ng diretso sa mga mata ni Spencer sa sobrang hiya ko. Matinding kalasingan ang nagtulak sa akin upang magawa kong halikan ang lalakeng kanina ko lang nakilala. Umupo kami sa dating naming mga pwesto at agad akong uminom ng beer sa ‘di ko malaman kung kaninong baso pa ba ang nainuman ko. Sumunod na lumapit si Miya sa amin at kinumusta kami, “Okay lang ba kayo?” Sumagot naman si Spencer kay Miya, “Kailangan na nating umuwi, Cuz. Malayo pa ang biyahe ko.” Muling nagtanong si Miya, “Akala ko may matutuluyan ka dito, Cuz?” “Uuwi rin ako, marami pa akong gagawin”, katuwiran ni Spencer. “Maiiwan ba kayo dito? Aalis na ako. Pero hindi niyo pwedeng iwanan si…”, natigilan si Spencer matapos niyang malimutan ang pangalan ni, “Rina! Tagal tagal niyo nang nag uusap hindi mo pa alam pangalan niya. Pambihira ka!”, wika ni Miya.
Sumunod na ring lumapit sina Hazel at Cass sa amin at nag aya na si Miya na umuwi. Ngunit tumanggi si Hazel at nagsaad ng mungkahi, “Tuloy natin ang walwalan sa bahay ko hanggang umaga.” Siyempre game si Cass pero si Miya ay nagdalawang-isip ngunit dahil sa mapilit si Hazel, pumayag na rin si Miya.
Kaya naman kaming lahat ay lumabas na sa naturang disco bar. Pinindot ni Spencer ang kaniyang car key upang magbukas ang lahat ng pintuan ng kotse, Tut! Tut! Matindi na ang nararamdaman kong hilo at sakit ng ulo na halos hindi ko na maidilat ang aking mga mata. Una akong inalalayan ni Spencer habang pasuray-suray akong pumasok sa loob ng kotse at hindi na niya ako nilagay sa tabi ng driver’s seat. Inalok naman niya ng sakay ang tatlo kong kaibigan, “Saan ko kayo ihahatid? Cuz, sa harap ka na.” Hindi pa nagsisimulang magsalita si Hazel ay sumuka na ako sa loob ng kotse. Saka tinuloy ni Hazel ang sasabihin, “Ay mamamasahe na lang pala kami. Malapit na lang naman bahay ko dito.” Napaatras na rin si Miya na akmang pasakay na sa harapan at nagwika na, “Tama, Cuz. Ikaw na bahala kay Rina huh?” Sabay balibag sa pintuan. Napakamot ng ulo si Spencer at nagtanong, “Teka, saan ko dadalhin si Rina?” “Tanungin mo si Rina, I’m sure sasagot pa rin ‘yan kahit tulog. Bye, Cuz!” At patuloy na silang nakalayo. Naiinis man ay pumasok na rin ng kotse si Spencer at sinuot ang face mask. Sinubukan ni Spencer magtanong, “Rina, saan kita ihahatid?” Tanging hilik ko na lang ang sumagot sa kaniya.
At dahil tulog na si Rina, ang may akda na ang magsasalaysay…
Pinagmasdan lang ni Spencer si Rina habang nakangangang humihilik ito. Ganunpaman, hindi naman siya na-turn off sa itsura ngayon ni Rina na nakaupo at nakabayubay ang mga kamay sa upuan at ang mga hita ay nakabukaka sa kaniya kinauupuan. Mistulang isang lasing na walang kalaban-laban. At dahil hindi na siya kinikibo ni Rina, umalis na sila sa Adriatico at bumiyahe na palabas ng Roxas Boulevard. “Diyos ko, hindi ko kabisado ang Maynila. Ingatan niyo kami.”, dasal ni Spencer sabay hipo sa rosaryo na nakasabit sa rear mirror at nagkulos. Habang binabaybay ang kahabaan ng kalye, pumasok ang sasakyan nila sa kanto palabas ng Taft Avenue at doon siya nakakita ng ilang motel. Naiisip din niya na magpalipas na lang ng gabi dito at gumarahe. Nang nasa bungad na sila ng isang motel, may humarap na attendant sa kaniya at nagtanong, “Gagarahe ho ba kayo?” “Para sa dalawa sana.”, sagot ni Spencer. “Patingin na lang po ang loob ng kotse?”, pakiusap ng attendant. Tumalima naman si Spencer at binaba ang kaniyang tinted glass. Gumamit ng flashlight ang attendant at inilawan ang loob ng sasakyan. Nakita nila sa Rina na nalilimahid sa suka at naamoy nila ang lansa nito mula sa loob. Bumalik sa guard booth ang attendant at tila may ibinulong sa guwardiya. Napansin ito ni Spencer at lalong naghinala nang sumesenyas ang attendant upang hingin ang kaniyang I.D. kaya naman agad na bumuwelta paatras si Spencer at isinara ang mga tinted glass gamit ang pindutan. Kaya pikit matang nagdesisyon si Spencer, “Bahala na Rina kung anong isipin mo sa akin, aakyat na tayo ng Baguio.”
Nasa NLEX na sila noon at palabas na papuntang Dau nang maisip ni Spencer na pumarada muna sa isang tabi. Bumaba muna siya at binuksan ang compartment, kinuha ang jacket at malinis na bimpo at ang reserbang tubig sa kaniyang container. Binasa niya ang bimpo at pinigaan. Binuksan ang pintuan ng kotse at sumingaw mula sa loob ng kotse ang malansang amoy ng suka ni Rina. Lumapit siya kay Rina at nagsimula siya sa mukha upang punasan at malinisan pati leeg at mga braso nito, at dahil kapit na rin ang suka ni Rina sa kaniyang bestida ay hinubad ito ni Spencer, hinila niya ito paangat hanggang humiwalay ang damit nito sa kaniyang katawan. At dahil may bahid na rin ng malansang suka ang yellow bra ni Rina, tinungkab ni Spencer ang pin ng bra sa likod ni Rina at nawala na ang kabit nito hanggang umalagwa sa kaniya ang mga malulusog na suso nito. Pinagmasdan ni Spencer ang mga utong ni Rina kahit naaaninag lang ng maliit na ilaw mula sa labas. Hindi na nagawa pa ni Spencer na buksan ang ilaw sa loob ng kotse sa takot na mapagkamalan siyang kidnapper. At pinunasan din niya ang dibdib ng dalaga saka isinuot kay Rina ang dalang jacket. Kinuha din niya ang kaniyang pabangong Jovan’s White Musk at inispray sa loob ng kotse upang mawala ang masangsang na amoy. Sumakay na siya ng kotse at ni-lock ang lahat ng pinto at agad na nagtungo sa isang gasolinahan upang magpakarga. At tuloy ulit sa pagbiyahe habang binubuksan ang bintana niya at saka nagsindi ng sigarilyo. At dahil maluwag na ang kalsada sa Pampanga sa oras na ala-una ng madaling araw, inapakan niya ang pedal bukod sa clutch at umakyat ang speedometer sa ciento kwarenta kilometro kada ora.
Lumipas ang ilang oras ay naalimpungatan si Rina, “Ugh! Bakit mausok ng paligid? Nasa langit na ba ako?” At nasilayan niya ang mukha ni Spencer mula sa rear mirror kahit na pumupungay pa ang mga mata niya dala ng antok, “Ang gwapo mo talaga, Kenshin!” At dagling nakatulog muli si Rina. Takang tanong ni Spencer sa sarili matapos marinig ang mga tinuran ni Rina, “Si Kenshin siguro ang boyfriend niya? Napakaswerteng lalake.” Tuloy tuloy lang sa pagmamaneho si Spencer kahit hindi na halos makita ang paligid dahil sa tindi ng hamog. At bumagal ang pagmamaneho niya dahil nasa Sudipen na sila kung saan paakyat na sila ng Baguio.
Medyo pasikat na ang araw nang makarating sila sa Baguio. Bumaba na sila ng kotse buhat si Rina na wala pa ring kamalay-malay at suot na lamang ang green jacket at yellow panty. At inakyat niya ito sa kaniyang lugar sa ikatlong palapag ng 3 storey flat. Ang loob buong palapag na iyon ay may tatlong dibisyon, magkasama ang dark room at computer room niya, sa tapat ang kusina at iisa lang ang labasan nito. Paglabas, ay nasa tapat na nito ang sofa, nasa gilid ang kama katabi ang kabinet at may hapag kainan at malapit dito ang banyo at lababo. Ang pintuan ay nasa gilid ng sofa o ng sala at ang tanging bintana ay nasa bandang higaan ni Spencer. At ang hagdanan ay nasa paglabas ng pintuan lamang.
Tumaas na ang araw kasabay ng mga tilaok ng mga manok at dumampi sa mga mata ni Rina ang sikat nito dahilan para siya’y tuluyan nang gumising. Umupo siya at nag unat ng katawan sabay hikab. Nang matauhan, pinagmasdan niya ang buong paligid na tila hindi niya nakasanayan. At nagtanong sa sarili, “Nasaan ako?” Nagulat si Rina nang may sumagot sa kaniyang tanong, “You’re in a good place now.”, tinig mula sa ibaba ng hagdan. “Teka, pamilyar sa akin ang boses na iyon.”, wika ni Rina sa isip. At unti unting lumantad ang pinaggagalingan ng boses habang umaakyat ito ng hagdan hanggang makilala niyang ito ay si, “Spencer? Anong ginagawa natin dito?” At napansin niya rin na iba na ang suot niya at takot na nagtanong ng, “Ano itong suot ko? Anong ginawa mo sa akin?” Sinilip niya rin ang loob ng suot niyang jacket at lalo siyang nagimbal nang malamang, “Bakit wala akong panloob? Manyak ka pala? Nagtiwala pa naman ako sa’yo!?” Sabay na tumayo siya at umatras papalayo kay Spencer. Sinubukang magpaliwanag ni Spencer, “Hala! Hindi ito gaya ng iniisip mo, Rina. Wala akong ginawa sa iyo.” Tumakbo si Rina sa loob ng kwarto kung saan bukas ang pulang ilaw at lalo niya itong ikinatakot sabay tumulo ang kaniyang mga luha. Bagama’t natatakot, lakas loob na kinausap ni Rina ang lalakeng itinuturing niyang manyak, “Kuya, parang awa mo na, pakawalan mo na ako. Pangako, hindi ako magsusumbong sa mga pulis.”, pakiusap ni Rina. Muling nagpaliwanag si…