Most of us have their own “kwentong van”. Yung tipong simpleng manyak or nagpapamanyak and isa eto sa mga yon.
One Friday evening, habang pauwi ako ng bahay galing mall dito sa Alabang dahil tumambay pa muna ako just to release stress from work. May nakatabi akong isang babae sa van and sya pa yung last na sumakay that time. I cannot remember her face kasi madilim and matagal na basta payat sya, tama lang yung dibdib and mahaba ang buhok.
If you are familiar sa mga van ngayon na yung last two rows sa likod ay magkaharapan, ganun yung van na sinakyan namin. Sa row namin, ako yung nasa pinto, tapos si ate, isa pang ate at di ko na kilala yung isa. Ang style ng upo ko dat time is naka lean forward ako kasi siksik na si ate at pinapasok ko sya para makasandal (being a gentleman here). Then sa harap namin 2 babae, tapos 2 lalaki. Habang nasa byahe along ayala alabang, hindi ko sinasadyang dumikit ang siko ko kay ate since pareho naman kaming tulog. Nung una hiya ako pero nung naulit, napansin ko na parang hindi umaalma si ate kaya tinuloy ko sya and this time, may pag diin na ng konti. The problem is, hindi ko maisagad kasi yung katabi ni ateng babae gising at may kinakausap kaya medjo hinay lang ako. Di nagtagal, umidlip din sya and sinamantala ko na yung chance na yon. Dinikit ko yun siko ko sa dibdib ni ate na RAMDAM ko yung utong nya na tayong tayo. Siguro…