“Naku. Ang mahal naman po nito. M-maganda ba? Hindi po ba siya… masyado po yatang seksi?”
Chapter 3
“Oh shit! Shit! Ah!” Todo giling ko sa ibabaw ni Robert. Baon na baon ang titi nito sa aking puki. Puno ng ungol at sigaw ang loob ng kwarto ng hotel.
“Grabeh! Ang sarap mo talaga, Mira! Ah…! Hi- Hinding-hindi ako magsasawa sa’yo… oh!” Halinghing nito. “Heto pa!”
“Ganito ba, Robert? Ganito ba?” Sabay diin at giling ko sa kanya. Hindi kalakihan ang burat nito pero ayos na rin dahil ang importante ay ang mapaligaya ko siya at susulitin ang ibinayad nito.
“Ohhh, oo! Ganyan nga! Ganyan nga! Ahhh.”
Nag-iba ako ng anggulo ng pagkaupo at itinukod ko ang aking mga paa pati mga kamay sa likod ko at sinulyapan ang naglalabas-masok na titi nito sa aking puki. Dahan-dahang nagtaas-baba ako sa mabulbol na burat nito. Pilit kong sinisikipan ang pagkakapit ng puki ko sa burat niya.
Basang-basa na ng laway at likido ang aming kaselanan. Halos mawala na rin sa katinuan si Robert. Nakakaaliw siyang ting’nan na nababaliw sa sarap. Binilisan ko na ang pagtaas-baba sa kanya.
“Oh! Ahhh! Sandali lang Mira… lalabasan na ako!” Ungol nito at bigla akong niyakap. “Sandali lang.” Pagtigil nito at sabay tanggal sa burat nito sa aking kalooban habang hinahabol ang hininga.
Nagtaka man ay hinalikan niya muna ako at maya’t maya ay pinatalikod. Nakuha ko naman ang ibig niyang sabihin. Lumuhod naman si Robert sa aking likuran at ipinasok muli ang kanyang burat sa puki ko.
“Ahhh!” Halinghing niya na sinabayan ko rin. Isa kasi ito sa mga paborito kong posisyon. May kakaibang dulot kasi ito sa loob ng aking puki. May natatamaan na kung saan ito ang daan upang mabasag ang tangke ng libog ng isang babae.
“Sheeet, Robert, sige pah!!! Idiin mo pa!” Pagmamakaawa ko.
“Ipuputok ko na!”
“Sige, iputok mo lang! Ahhh!” Nalasing na rin ako sa libog at panay kalikot ko sa matambok na ibabaw na parte ng aking puke.
*Plok! Plok! Plok!*
Tunog ng aming maiinit na balat na nagsasalpukan at ilang sandali lang ay naramdaman ko ang pagkislot ng titi nito sa loob ko. Panay kadyot nito sa likod ko na para akong tinutulak.
“Ahhh!” Sigaw nito.
Malapit na sana akong labasan ngunit hindi na umabot. Huminto na kasi ito sa pag-giling. Hindi man ako nilabasan sa ikalawang pagkakataong iyon ay napailing na lang ako. Ang lilibog niyo talagang mga lalaki anang sa isip ko.
Hindi siguro ito pinapaligaya ng asawa niya kung kaya ay ganito na lang ang lakas ng libog nito. Pangatlong tagpo na namin ito pero hinding-hindi pa rin ito nauubusan ng lakas.
Maya-maya ay nahugot agad ang maliit na burat nito. Umurong ito at nahiga sa tabi ko.
“The best ka talaga Mira! Grabe ngayon lang ako nilabasan ng ganito.” Usal nito habang hinihingal at naghalikan kaming dalawa. “Hindi ka naman ba nagsisisi?” Tanong nito dahil sa nagpupumilit ito na makipagtalik ng walang kondom. Iba raw kasi ang pakiramdam ng walang nakaharang.
Noong una kasi naming pagniniig ay hindi ako pumayag dahil delikado at kinakabahan ako dahil na rin sa pagbabanta ni Amanda. Pumayag na rin ako kalaunan dahil sa pangako nitong magbibigay ng malaking halaga at mukhang malusog naman ito.
“Sa dami ng inilabas mo ngayon tiyak magkakaanak na tayo ng kasing-cute at kasing-singkit ng mga mata mo.” Pabiro ko na ikinatuwa naman ng loko. “Gusto mo ng satisfaction, ‘di ba? Ibibigay ko sa’yo, basta ‘yong kasunduan natin?” Paglalambing ko.
“Oo naman, ikaw pa! Jackpot ako sa’yo.” Wika nito.
Anim na oras ang inilagi namin ni Robert sa hotel. Hindi na ako nagpahatid at nauna na akong sumakay ng taxi.
Bumalik ako sa bar kung saan ako ngayon nagtatrabaho bilang isang eskort. Nakita ko si Amanda na nakangiti habang tumayo ito mula sa pag-akbay ng kustomer nito.
“Babe!!! Kumusta ang lakad kasama ang big time na Intsik?” Pag-uusyoso nito.
“Naku, babe! Parang ginagahasa ako lagi e. Grabe ang powers! Sa susunod ikaw naman ang irereto ko.”
“Ay naku! Love at first sight nga raw sa’yo ‘yun noh! Pero aminin mo, big time magbigay noh?”
“Kuripot nga e. May kasunduan kami pero iilan lang dinagdag.” Pagsisinungaling ko.
“Ay, sus! Kunwari pa!” Pag-iirap sa’kin ng matalik kong kaibigan.
“O siya, sige. Magbibigay muna ako kay Mr. C para makauwi na.” Pamamaalam ko.
Isa kasi sa mga panuntunan sa pinasukan kong bar ay kapag nailabas ka ng mga kustomer ay magbibigay ka ng cuarenta y porsyento ng iyong kita. At kung wala naman ay trabaho mong kumita at maglako ng inumin ng bar para magkabenta. Ang mga baguhan naman ay pinapamasid muna ng isang buwan, pinapasayaw hanggang sa pwede na itong ilabas. Ito kasi ang utos ni Mr. C ang baklang matanda na namamahala sa pinapasukan ko ngayon.
Alak ang nagbibigay lakas loob sa amin na humarap na nakangiti sa kung sinu-sino. At may kani-kaniyang dahilan kami kung bakit ito ang aming paraan.
Pagkauwi ko ay tinamad na akong maligo. Nakaligo na ako kanina sa hotel kung kaya ay hindi na ako nag-abala pang maghilamos at ako’y antok na antok na.
Nakatitig ako salamin habang tinatanggal ko na lamang ang kolorete sa aking labi. Habang nakatitig ako sa mukha ko naisip ko na lamang na ito ang dahilan upang makapang-akit sa lahat makuha ang aking inaasam-asam. Ilang sandali ay tumayo ako para mahiga at magpahinga at bago ‘yon ay tinanggal ko ang bra ko at iyon ay isinampay.
Nakaraan.
Tinanggal ko sa sampayan ang mga tuyong damit at inilagay sa buslo. Utos kasi ni mayordoma na patuyuin sa hangin ang mga maseselang damit ng amo namin. Minsan kasing may inilagay sa pantuyong makina ay natastas ang sinulid ng isang mamahaling damit kung kaya ay maingat na niya itong pinapalabhan.
“Ikaw na magplantsa nito at siguraduhin mo na hindi masyadong mainit at banayad lang pagdiin.” Pagtuturo ko sa baguhang katulong at patuloy sa aking pag-instruksyon, “…at kami na ni Laila ang bahala na maghanda sa hapunan.”
Halos mahigit isang taon na akong naninilbihan sa malaking bahay. Marami na rin akong nakilala at naging kampante na rin ako, buwan-buwan ay nagpapadala na ako sa inay at kapatid ko. Nang minsang kinumusta ko sila ay ibinalita nito na nakapasok na ito sa pampublikong paaralan na lubos ko namang ikinatuwa.
Minsan ay naisip ko na umuwi sa amin at magbakasyon dahil na rin sa suhestiyon ni Laila para naman daw makita ako ng inay ko at matagal na rin akong nawala sa amin. Napagtanto ko na panahon na rin at inuudyok rin ako ni inay, kahit sandali lang naman daw.
*Krrring!* Tunog ng aking telepono.
“Hello!” Wika ko.
“Hi! Miriam?” Tinig ng lalake sa kabilang linya.
“Sino ‘to?”
“Si Jorge ‘to.”
Shet! Sa isip ko. “Ah sir, opo. Bakit po?” Usisa ko.
“Huwag mo na akong tawaging sir. Ikaw naman.”
Paano kaya nito nakuha ang numero ko? At nahulaan siguro nito ang tanong sa isip ko. “Ah, naiwan mo kasi ‘yung telepono mo sa sasakyan ko noong sumabay kayo sa akin. Naalala mo naghatid kayo ni Laila ng mga papeles sa opisina ni sir Eric?” Wila nito.
“Ah, e opo nga. Oo. Naalala ko na, binigay nga ng guwardiya, akala ko e naiwan ko kung saan sa silid hintayan.”
Huminto ito ng dalawang segundo. Bakit kaya napatawag ito?
“Bakante ka ba ngayon? Pwede ba kitang ipasyal.” Pangingimbita nito.
“Naku, e, sa Sabado pa po ako walang gagawin.”
“Ayos ‘yun! Bakante ako ng Sabado. Pwede kitang ipasyal.”
“Hala! E, nakakahiya naman po.” Pag-iilang ko sa suhestiyon nito.
Pagkatapos kasi ng unang tagpo namin ni Jorge sa may palanguyan ay naging palakaibigan na ito sa akin maging kay Laila. Tuwing bumibisita ito sa aming amo ay sumisimple ito sa kusina at kunwaring hihingi ng tubig kahit may pitsel naman na inihanda sa mesa.
Humingi ito ng paumanhin sa nangyari. Hindi raw nito sinasadya na asiwain ako noong una kaming nagkita at natutuwa lang daw ito sa akin.
Naging malapit na rin kami sa kaniya at lalo na sa akin sa hindi maipaliwanag na dahilan at panay naman kantiyaw ni Laila at pag-babala nito. Napaka-imposible daw na magkakagusto ito sa’kin.
“Ouch! Ang sakit mo naman magsalita. Ganoon na ba ako kapangit?” Saad ko kay Laila.
“Basta, sinasabi ko sa’yo. Ingat ka diyan sa lalaking ‘yan. Naku ‘pag nalaman ni mayordoma ‘yan!” Sabi ni Laila.
“O e, bakit ba?” Usisa ko. “Bawal ba kaming lumabas? Ikaw na lang bahala magdahilan kay mayordoma.” Saad ko.
“Alam mo, ganito, hindi pwede ang katulong na tulad natin sa mga mayayamang tulad nila. Panauhin pa naman ni sir Eric ‘yan. Baka magkagulo tayo dito at sugurin tayo ni ma’am…” agad pinutol nito ang sasabihin.
“Nino? Sino’ng ma’am?”
“Tama na nga ‘yang kakatanong. ‘Yun na ‘yun. Pakinggan mo na lang mga sinasabi ko sa’yo.” Pagtatapos nito. Makulit talaga minsan ‘tong si Laila at maraming mga sinasabi. Pero sigurado ako na susuportahan naman ako nito kung ano man ang desisyon ko.
Naisipan ko lang kasing paunlakan ang pangingimbita ni Jorge sa’kin tutal mabait naman ito at mabuti ang pakikitungo. Pananahon na rin siguro para makagala ako. Libre din naman nito.
Sabado. Alas onse ng umaga ay naghanda na ako. Dahil lagi naman kaming maaga gumigising nakasanayan ko na rin bumangon ng maaga pero tila parang hindi ako mapakali ng mga sandaling iyon. Bago pa man ang lahat ay nahirapan pa akong maghanap ng maisusuot.
Nakakalungkot naman at wala pala akong mga baging damit. Wala naman kasi akong oras para gumala-gala kahit na marami akong naririnig na magandang pasyalang lugar. At hindi rin naman kami magkasabay ng araw ng pahinga ni Laila. Minsan lang kaming nagkakasabay gumala tuwing may mga pinapautos ngunit ilang sandali lang at ang p…