“Bakit ako ha? Bakit sakin ka nagpabiyak?!”
Di na niya hinintay pang tumugon ang dilag, agad niya itong ginawaran ng isang matamis na halik. Halik na hindi niya naipadadama kailanman sa ibang babaeng nakakasiping. Halik na kahit di niya man aminin ay may kalakip na pagtatangi.
************************
Napabalikwas ng bangon si Daniel Ramirez dahil sa sunod-sunod na tunog ng kanyang cellphone. Si Jorge pala na matalik nyang kaibigan ang nasa kabilang linya.
“Aga mo naman mang-istorbo brad!” asar na sabi nya dito, habang pupungas-pungas na naglalakad.
“Nasaan ka ba ngayon?” singhal din ng nasa kabilang linya.
Dahil sa tanong na iyon ay dun lamang sya parang natauhan na may kasama siyang babae nang nagdaang magdamag. Napalingon siya sa kama ngunit wala na ito, tanging lukot na puting kobre kama na lang ang kanyang nakita at ang bahid ng dugo na naroon.
Pilit pa din nyang inalala ang nangyari sa nagdaang gabi, hawak-hawak ang sintido dahil sa tama ng alak na nainom. Di siya makapaniwala sa nangyari… He couldn’t believe that the girl he had taken out was a virgin!
Yan si Daniel, easy-go-lucky guy, playboy. Kung mag-uwi ng babae akala mo nag-uuwi lang ng pansit na ti-nake out. Bukod kasi sa lumaki sa layaw dahil mula sa may kayang pamilya, binigyan pa ng kakisigan na walang anak ni eba ang makakatanggi. Pero kahit ganoon, mayroon siyang isang rule na hangga’t maaari ay iniiwasan nyang mabali. Ang huwag tumikim ng virgin. Sa kadahilanang ayaw nyang magkaroon ng anumang dalahin sa konsensya.
Pero ngayon ay di sya makapaniwala na ganun kadaling naipagkaloob sa kanya ng babae ang pagkabirhen nito. And of all the righteous men in the world, bakit sa kanya pa na kilalang palikero at walang balak na makipag relasyon ng totoo.
“Oh kanina pa ko dakdak ng dakdak dito di ka kumikibo?” ani ni Jorge sa kabilang linya.
“Sige pre at pauwi na din ako” tugon ni Daniel.
“Teka nga pre… may kasama ka ba dyan? Ikaw siguro kasama nung bebot na bisita ni Liza no? Bigla din nawala eh.” usisa ni Jorge.
“Ah shit mamaya na lang brad nalilito ko!” sambit nya habang isa-isang pinupulot ang mga nagkalat na kasuotan sa sahig.
“Tangna nadale mo na naman ah, ganda nun brad… shit, wala bang video jan? Hehehehe…” Di na hinayaan ni Daniel ang iba pang sasabihin ng kaibigan at agad na niyang pinutol ang usapan.
Naalala nya ang mga nakaka-one night stand na minsan ay nakukuhanan nya ng video na siya nyang ipinapasalubong sa kaibigan. Agad naman niya iyong binubura upang tiyaking hindi na kumalat pa. Pero iba itong isang to.
May mali, parang may hindi tama. Ang ipinagtataka nya, sa lahat ng mga nakasama nya, ito lang ang nang-iwan sa kanya, ito pa ang di sya nahirapang takasan. Pero bakit? Maraming katanungan ngayon ang gumugulo sa kanyang isip, na pawang bago para sa kanya.
“Bakit siya umalis, bakit nya ko iniwan?”
************************
Hindi mapakali at binabagabag ng matinding kalungkutan si Trisha Cruz habang nakatanaw sa pagbubukang liwayway sa may baybayin ng Manila Bay. Kahapon ay niyaya siya ng kaibigan na pumasyal sa Maynila upang dumalo sa isang okasyon, at kanya namang pinaunlakan ang paanyaya.
Habang nakahalukipkip ang kaliwang braso sa kanyang katawan, hawak nya sa kanang kamay ang isang bead bracelet na nakalapit sa kanyang labi. Hinalikan nya iyon at umusal ng bulong na tanging puso nya lamang ang nakakaunawa. Ito’y alaala ng isang kaibigang napaka-espesyal sa kanya mula nung sila ay mga bata pa.
Napalingon sya sa tawanan ng mga batang naglalaro sa may sidewalk. Di nya maiwasang malungkot lalo na pag nakakakita siya ng mga batang masayang naghahabulan, na para bang gusto nyang bumalik na lang sa panahon na iyon na kasama nya ang isang kaibigan.
Parang ang sarap maging bata ulit. Iyak, tawa, yun lang ang emosyon. Sa katawan ka nga lang makakaraamdam ng sakit kapag bata ka. Pero habang tumatanda pala tayo, hindi na nararamdaman ng katawan ang sakit… dahil puso na nakakaramdam nito. At dito na nalaglag ang mga luhang kanina pa nagbabadyang pumatak…
“Nasaan ka na ba kasi!” pabulong niyang usal na parang kinakausap ang pulseras na kanyang hawak.
************************
Bakit ba kasi nalagay siya sa sitwasyon na ganito. Wala siyang pamimilian, wala siyang laya makapag-desisyon. Napatitig siya ng malayo sa karagatan, tinatanaw kung hanggang saan makakaabot ang kanyang paningin. Sana ay ganoon lang kadaling tumakas sa kinasasadlakan niya ngayon, talikuran ang anumang obligasyon at magpakalayo-layo.
Hindi na niya matutupad kailanman ang kanyang pinakamimithing pangarap na makasal sa lalaking kanyang iibigin. Isang perfect wedding at perfect groom na kanyang pinakamimithi.
Nakatakda siyang ikasal ay Marco Vargas. Isa sa pinakamayaman sa kanilang probinsiya at kilalang pulitiko sa kanilang bayan. Ginagalang dahil sa kanyang napakahusay na pamamahala at walang bahid ng anumang katiwalian.
Pero bukod sa mga katangiang ito, kilala din siya na may kahiligan sa magagandang babae. Bukod kasi sa pagiging matagumpay na negosyante at matinong pulitiko, sa edad na singkwenta’y singko, kababakasan mo pa din sya ng kakisigan nung kabataan niya.
Malaki ang utang na loob ng pamilya ni Trisha kay Marco. Nang mawalan ng trabaho ang kanyang ama na si Mang Bert sa pinapasukang shipyard sa Subic, umuwi na ito sa kanilang bayan at kinuha siya nitong personal driver simula pa noong hindi pa ito tumatakbo bilang Punong Bayan.
At di dun natapos ang pagtulong ni Marco sa pamilya nila. Siya din ang tumulong para makatapos ng kolehiyo ang dalawa niyang nakakabatang kapatid. Tinuring sila nitong parang kapamilya, dahil siguro sa nag-iisa lang itong namumuhay sa kanyang mansion simula ng mawala ang kanyang maybahay. Meron itong nag-iisang anak na sa hindi malaman na kadahilanan ay kinuha ng kanyang tiyahin para mamuhay sa Amerika.
Agad naputol ang kanyang pag-iisip nang dumating na ang kanyang kaibigan. Humahangos itong lumapit sa kany…