Kasunod ng sabay na pagbigkas ay muling katahimikan. Kapwa sila halos di makapaniwala kung totoo nga ba ang kanilang nakikita.
Unang kumilos ang binata at dahan-dahang inangat ang kanang kamay habang nakatitig sa magandang mukha ng dilag. Marahang humaplos ang dulo ng mga daliri sa pisngi ng dalagang nakatulala.
“Totoo ba ‘to?” anas ni Daniel.
Nang masigurong hindi siya namamalik-mata ay mabilis niyang niyakap ang dalaga na gumanti din ng mahigpit na yakap. Ninanamnam ang presensya ng isa’t isa. Di maitanggi ang pagkasabik ng mga pusong ligaw na muling pinagtagpo.
Ang dalawang linggong lumipas ay parang katumbas ng ilang taong pagkakawalay. Tila walang sino man sa kanila ang nais bumitaw sa kanilang pagkakayakap. Damang-dama nila ang mabilis na tibok ng puso ng bawat isa. Maya-mayang muli silang napatitig sa isa’t isa habang nanatiling magkayakap.
“Ikaw nga…” wika ni Daniel na nagniningning ang mga mata sa tuwa. Akma sana niyang hahalikan sa labi ang dilag nang bigla itong magpumiglas sa kanyang pagkakayapos dito.
“Wait… teka…” Mabilis itong nakaiwas sa labi ng binata bago pa man ito sumayad sa kanyang labi.
Agad din naglayo ang dalawa na parang nagising sa isang panaginip. Kapwa nangangapa ng sasabihin mula sa tila litong mga isip. Di makatingin sa isa’t isa na parang sa isang kisapmata ay bumalik sila sa kani-kanilang mundo bilang estranghero’t estranghera.
“Ano’ng ginagawa mo dito?” sabay nila ulit na nasabi.
“Bakit ka nandito?” Sabay ulit.
“Teka… teka muna… Ang gulo mo eh.” wika ni Trisha.
Nangingising inilahad lamang ng binata ang kanyang kamay sa dalaga upang i-mwestra na mauna na itong magsalita. Ngunit nakatitig lamang sa kanya ang dilag na di pa rin makapaniwala sa nakikitang lalaking nakatayo sa kanyang harapan. Tinatangka nitong ibuka ang kanyang bibig ngunit sadyang di maituloy ang nais sabihin.
“Uy, ok ka lang?” tanong ni Daniel.
“SSSHHHH…” saway ng dalaga sabay taas ng kamay nitong itinapat sa bibig ng binata.
“Daniel.” nakangiting turan ng lalaki sabay lahad ng kanang kamay nya sa dalaga.
“Tri…Trisha.” sabay abot nito sa kamay ng binata.
Sa wakas ay nalaman na nila ang pangalan ng isa’t isa. Nagkaroon na ng pagkakakilanlan ang mga imaheng sa nakalipas na dalawang lingo ay tuwinang pumupukaw sa kanilang mga isip.
Ngunit sadyang naging mailap pa din ang mga salitang nais bitawan ng bawat isa. Wala pa ring maapuhap ang kanilang mga isip dahil tinatalo ito ng lakas ng tibok ng kanilang mga puso.
“Marami akong gustong itanong sayo…” basag ng binata sa katahimikan.
Waring biglang napaso si Trisha at agad binawi ang kamay nya mula sa binata. Lalong lumakas ang kabog ng kanyang dibdib sa kaba nang biglang mapawi ang matamis na ngiti ni Daniel sa labi nito at parang nahuhulaan na niya ang mga nais nitong itanong.
Di pa man naririnig ang sasabihin ng binata ay naghahagilap na ang kanyang litong isip ng mga isasagot. Huminga ng malalim at lakas-loob na nagwika ang dilag para sa mga katanungang kahit di pa nya naririnig na bigkasin ng binata ay alam na niya ang kasagutan.
“Itatanong mo ba kung bakit ko sayo ibinigay ang sarili ko? Mahalaga pa ba sayo yon?” pangungunang sagot ni Trisha kay Daniel.
“Alam ko naman na pangkaraniwan na lang sayo yun. Naka-jackpot ka nga nung gabing yon di ba?” dagdag pa nito na kasalukuyang pinangingiliran ng luha ang mga mata.
Pumaling si Trisha upang ikubli sa buhok ang lungkot sa kanyang mukha pagkatapos sabihin ang mga katagang iyon. Nahihiyang sabihin sa binata ang tunay na dahilan kung bakit sa kanya ipinagkaloob ang bagay na dapat ay sa taong mahal niya.
Ngunit paano nga ba niya sasabihin na ang isang mababaw na pangarap nya ay tinupad sa piling ng lalaki kahit noon lamang nya ito nakatagpo.
Kumunot ang noo ni Daniel sa hula ng dalaga sa kanyang itatanong at agad nanlumo sa mga sumunod na sinabi nito. Sa dalawang linggong hindi mapatid na kaiisip niya dito, heto at panghahamak lang pala ang matatanggap niya sa di inaasahang pagkakataon na muli silang nagkaharap.
Nagkamali pala siya ng inakala matapos maramdaman ang higpit ng mga yakap nito kanina. Bakit di man lang nito alamin ang kanyang naramdaman matapos ang namagitan sa kanila? Talaga bang para sa dalaga ay isa lamang iyong one night stand?
“Ganun ba talaga tingin mo sa akin? Sex lang ba namagitan sa atin nung gabing yon?” nanlulumong tanong ni Daniel.
Marahang tumango ang dalaga sa tanong ng binata. Pinipigilan ang luhang nagbabadyang bumagsak. Kung bakit ba naman kasi di niya maamin dito na simula nang gabing iyon ay lagi nang ito ang laman ng kanyang isip kahit pa nga may kapiling siyang iba.
“Shit… para pala kong tanga.” Naiiling ang binata sa mga nalaman sa dalaga.
“Akala ko pa naman… akala ko… Arrghh!” sabay talikod nito sa dalaga upang balikan ang kanyang sketchbook na naiwang nakapatong sa mga ugat ng punong Acacia.
Pilit nyang ikinubli sa dalaga ang luhang namumuo sa gilid ng kanyang mata. Luhang ayaw niyang ipakita kanino man lalo na sa dalagang balewala lang pala ang namagitan sa kanila.
Gustong sundan ni Trisha si Daniel at yakapin ito, iparamdam na pagkatapos ng gabing may nangyari sa kanila at lalo na sa mga oras na iyon ay alam niyang mahal na niya ito.
Ngunit nanatiling nakapako ang dilag kung saan siya iniwan ng binata. Nang pabalik na ito sa kanyang direksyon ay binigyan lamang siya nito ng isang matipid na ngiti sabay yuko sa nilalakaran.
“Salamat na lang Trisha… Nice to see you again.” malungkot na turan nito. Nang mapatapat ito sa dalaga ay di man lang ito lumingon at patuloy lang sa paglakad palayo sa dilag.
“Dan… Daniel!” habol ng dalaga.
“What?” sagot ng binata na agad namang napahinto at lumingon.
“Ano ba inaakala mo?…” Tuluyan nang tumulo ang luhang kanina pa pinipigil ni Trisha.
Titig na titig si Daniel sa maamong mukha ng dalagang di maituloy ang sasabihin. Hinihintay matapos ang mga katagang lalabas sa humihikbing mga labi nito.
“Akala mo naisip pa kita pagkatapos nun?… Akala mo ba na kaya ko binigay sayo yun kasi… kasi…”
“Kasi ikaw yung lalaking pinapangarap ko? Huhuhu…” pigil na hagulgol ng dilag sa emosyong sa wakas ay kanyang naipagtapat sa binata.
“Trisha…” Akma sanang lalapitan ni Daniel ang umiiyak na dalaga ngunit lumayo ito.
“Mahalaga pa ba sayo yun… Ha Daniel? Mahalaga pa ba sayong malaman na pagkatapos nun eh lagi na kitang iniisip? Huhuhu…” parang bata na itong umiiyak sa harap ng binata at naglalamukos ng mata.
“Akala mo ano? Na pagkatapos non… kahit minsan lang yung nangyari… na mahal na kita? Huhuhu…”
Halos madurog ang puso ni Daniel sa awa sa dalagang umiiyak sa kanyang harapan at halatang pinangibabawan na ng matinding emosyon. Tinatangka niyang lapitan ito ngunit patuloy lamang ito sa pag-iwas.
“Kung sabihin ko bang totoo ang mga inaakala mo… may magbabago ba? Ha Daniel? Alam ko naman na… na kunwari lang yun nung sinabihan mo ko na mahal mo ako eh…”
Gustong maglulundag ng binata sa tuwa sa mga narinig sa dilag. Di niya mapigilang mapangiti sa kabila ng nag-uulap nyang paningin. Ngunit lalong napahugulgol ang dalaga nang makita ang reaksyon ng binata sa kanyang mga ipinagtapat.
“Kita mo na! Pinagtatawanan mo ko ngayon! Kasi alam ko naman talaga na pinagbigyan mo lang yung hiniling ko sayo nun… huhuhu!”
Di na napigil ng dilag nang yapusin siya ng binata at pilit ikinulong ang katawan niya sa mga bisig nito, kinakalma siya sa pamamagitan ng mahigpit na yakap. Damang-dama ni Daniel ang panginginig ng katawan ni Trisha habang patuloy ito sa pag-iyak.
“Sssshhh…” alo ng binata habang hinahaplos ang madulas nitong buhok.
“Mabuti nga kung naisip mo pa ko pagkatapos nun eh!” dugtong pa ni Trisha.
Pasubsob na idinukdok ni Trisha ang kanyang mukha sa dibdib ni Daniel. Hiyang-hiya matapos umamin sa tunay na naramdaman sa binata mula nang gabing iyon. Ngunit nangangamba din na baka wala naman pala itong pakialam kung ano man ang kanyang nararamdaman.
“Trisha… Tinatanong mo ba kung ilang beses kitang naisip simula nun?”
Naramdaman ni Daniel ang pagtango ng dilag habang nakasubsob pa din ang mukha nito sa kanyang dibdib.
“Minsan lang…”
Lalong yumugyog ang balikat ng dalaga sa paghikbi at nagtangkang kumakawala sa mahigpit na yakap ng binata. Mas masakit palang marinig mismo mula dito ang totoo. Pakiramdam nya’y para siyang tanga na kahit alam niyang imposible ay umaasa pa rin siya na parehas sana ang kanilang nararamdaman.
“Kasi magmula nang gabing yon… hindi ka na naalis sa isip ko.”
Biglang natigilan si Trisha sa pag-iyak dahil sa kanyang nadinig. Dahan-dahan syang napatingala kay Daniel na mahigpit pa ring nakayakap sa kanya.
Tuloy ang pagdaloy ng luha sa kanyang mga mata. Nakatitig sa mga mata ng lalakeng nakayakap sa kanya na tila sinisiguro ang sinseridad ng sinabi nito. Dahil ngayon pa lang ay parang sasabog ang kanyang puso sa labis na galak.
Mula sa pagkakayakap ay lumipat ang mga kamay ng binata sa magkabilang pisngi ng babae. Sabay na pinapahid ng hinlalaki ang mga luhang dumadaloy sa pisngi nito.
“Daniel please… Hindi mo naman kailangang magkunwari eh… huhuhu…”
Imbis na sumagot sa dalaga ay masuyong hinalik-halikan ni Daniel ang mukha ni Trisha. Mula sa kanyang noo, ilong, pababa sa magkabilang pisnging dinadaluyan ng luha. Sa ganitong paraan niya ipinabatid sa dalaga na totoo ang kanyang mga sinabi kanina. Kulang na nga lang ay maglulundag siya sa tuwa nang makita itong muli.
“Bakit kasi inawan mo ko nuon?” sabay mabilis na dampi ng halik sa labi ng dilag.
Hindi na nagawang sumagot pa ng dilag, sa halip ay humabol ang kanyang mga labi sa labi ng binata na patuloy ang pagpupog ng padampi-damping halik sa magkabila niyang pisngi. Gumanti din sya ng mga halik sa mukha ng binatang mula noo’y di na nawaglit sa kanyang isip. Parang sasabog sa saya ang kanyang dibdib nang mahagkan itong muli.
Walang kasiguruhan ang mga sagot sa mga tanong ngunit para sa dalawa ay tama na ang kanilang nararamdaman ngayon upang ipabatid ang pagmamahal sa isa’t isa.
Nang muling magtama ang mga labing sabik ay buong tamis ang mga iyong naglapat. Marahang ninamnam ang muling pagtatagpo. Napapulupot ang mga braso ng dilag sa batok ng binata, napa-angat ang mga paa nito sa lupa sa higpit ng yakap ni Daniel.
Palalim ng palalim ang masuyong mga halik. Di matatawaran ang pagkasabik ng dalawang pusong muling pinagtagpo ng mapaglarong tadhana. Lalong humigpit ang mga yakap ng binata sa dalagang sa wakas ay muling natagpuan. Yakap na parang sinasabing ayaw na niyang makawala pa ito.
Maya’t maya ay sinusulyapan ng dilag ang mga mata ng lalaking kasama sa kanyang munting pangarap. Di niya mapigilan ang pamumuo ng luha na muling nagbabadyang tumulo sa kanyang mga mata. Ngunit sa pagkakataong iyon ay alam niyang ito ay luha ng kaligayahan. Na kahit huli na ay alam niyang minahal din siya ng lalaking di nawaglit sa kanyang isip.
Kapwa habol ang kanilang hininga nang maghiwalay ang kanilang mga labi ngunit nanatili ang yakap ng binata sa dalaga. Kapwa nagniningning ang mga matang di pa rin makapaniwala sa kanilang muling pagkikita.
“Baba mo na ko…”
“Ayaw ko… Baka iwan mo na naman ako eh.” anas ni Daniel nang may matamis na ngiti.
Di napigilan ng dalaga ang kanyang sarili kahit di pa nakakabawi sa paghahabol ng hininga at muli niyang hinagkan ng mariin ang mga labi ng lalaking ayaw siyang pakawalan.
Dumukwang si Daniel at sinapo ang likod ng magkabilang hita ni Trisha na kusa ding kumawit ang magkabilang binti sa bewang ng lalake.
Di naghiwalay ang kanilang magkasugpong na mga labi habang lumalakad si Daniel papunta sa kalapit na kubo nang buhat ang dalaga. Kapwa di alintana ang kakapusan ng kanilang mga hininga sa tagal ng kanilang halikan.
Hanggang sa makaupo si Daniel sa papag ay nanatiling nakakandong sa kanya si Trisha. Inilapag ni Daniel sa isang tabi ang kanilang mga gamit habang pinalilibutan nito ng malambing na halik ang buong mukha ng binata.
“I missed you Dan…” wika nito sa pagitan ng dampi ng mga halik.
“I missed you more Trish…” tugon ni Daniel at gumapang ang kanyang mga halik sa leeg ng dalaga pababa sa dibdib nito.
Sa wakas ay muli niyang nalanghap ang natural na bango ng dilag. Muling nadama ng kanyang labi ang kakinisan ng balat nito at muling nalasahan ng kanyang dila ang kasariwaang dalawang linggo din niyang kinasabikan at inasam na matikmang muli.
Damang-dama ni Trisha ang hagod ng mga halik ng binata sa kanyang balat. Ang mainit at basang dila nito na bumabaybay sa kanyang leeg, at ang mga pinong kagat sa puno ng kanyang malambot na dibdib.
Pinanonood pa ng dilag kung paano siya halikan ng buong pagkasabik ni Daniel. Naramdaman din nya ang pabalik-balik na paghaplos ng mga kamay nito sa makinis niyang mga hita habang pasaklang siyang nakakandong dito.
“Uhhhm… Daaann…” ungol ng dilag nang pumailalim ng husto sa kanyang damit ang magkabilang kamay ng binata at umabot sa kanyang pwet.
Kasabay ng pagpiga-piga sa katambukan niyon ay ang mariing supsop ng labi nito sa kanyang punong-suso. Kita ni Trisha ang namulang marka ng madiing sipsip ng labi nito sa kanyang balat. Halos mawala na sa ayos ang square neckline ng kanyang damit sa pagnanais ng binatang maabot ang sumisilip na munting dunggot sa ilalim ng bra ng dilag.
Si Trisha na mismo ang nagbaba ng zipper sa likod ng kanyang bestida at nag-unhook ng kanyang bra para sa binatang abala ang mga kamay sa paglamutak sa kanyang puwitan. Matapos maluwagan ang damit ay saka ibinaba ang harapan niyon at pakalas sa kaliwang balikat kasabay ang tirante ng kanyang bra.
Nang malantad ang kaliwang suso ng dilag ay agad iyong sinunggaban ng sabik na bibig ng binata. Napaliyad si Trisha sa kiliting dulot ng malikot na dila nito. Kumakalikaw ang basa at mainit na dulo niyon habang nakasubo ang naninigas nyang utong. Hinaltak din ni Daniel pababa ang kabilang bahagi ng damit saka pinanggigilan din ng supsop ang kabila.
Dama ng dilag ang dampi ng lumalamig na ihip ng hangin sa kanyang likod ngunit tinatalo iyon ng init ng kamay na masuyong humahagod duon. Dagdag pa ang mga labi at dila ng binata na nagpapala sa kanyang tayung-tayong dibdib.
“Ohhh… Daaaann… Sigee paaa… ahhhh…”
“Ughhmm… Tsuuup…” Napapangiti si Daniel sa reaksyon ng dalagang nakakandong sa kanya lalo na kapag napapanganga ito sa biglaang pagsupsop niya sa maliit nitong utong.
Kusang gumalaw ang mga kamay ng dilag at kinalas ang sinturon ng binata at ibinaba ang zipper ng shorts nito. Habang abala ang lalake sa pagsuso sa kanyang dibdib ay abala din ang kanyang kamay sa paghimas sa batuta nito.
Pinisil-pisil ni Trisha ang mahabang kargada ng binata na halos lumabas na ang kalahati sa suot nitong brip. Malambot ang tela ng suot na fatigue cargo shorts ni Daniel kaya’t madali nyang nailabas ang naghuhumindig na alaga nito.
Gamit ang kamay ni Daniel na nakasapo sa pwet ng dilag ay mabilis niyang hinawi ang panty nito. Parang di na niya magawang hubarin iyon sa kasabikang mapasok ulit ang hiwang siya ang unang bumiyak.
Napapaigtad ang dalaga sa kandungan ni Daniel habang nilalaro niya ng daliri ang basang hiwa nito. Saka nya marahang ipinasok ang dalawang daliri sa makipot na lagusan ng dalaga. Napapanganga pa ito sa pinaghalong bahagyang kirot ng pagkabanat ng kanyang kweba at kiliting dulot ng pagbaon ng malikot na daliri ng binata.
Kasabay ng marahan at nanunuksong pagdaliri sa puke ni Trisha ay ang marahas namang pagsupsop sa mga suso nito na nagmamarka na sa maputi nyang balat.
Di rin namamalayan ng dalaga ang humihigpit na pagkakasakal niya sa burat ni Daniel na tumutulo na ang paunang katas sa kanyang kamay.
“OHHH DAAANIEEL… Pasukin mo na koooo!” pagsusumamo ng nagdedeliryong dilag.
Nang hugutin ng binata ang mga daliring nakapasok sa kanyang naglalawang lagusan ay si Trisha na mismo ang nagtutok sa makintab na burat sa kanyang hiwa….