Dama ni Trisha ang napipintong pagpasok ng matabang burat ng alkalde sa kanyang hiyas. Pinaghalong pagkasabik at kaba ang kanyang nararamdaman. Sabik na maibsan ng hagod ng laman ang pangingirot ng kanyang loob. Kaba na malalaman na ng alkalde na hindi siya ang unang panauhing nakapasok dito.
Tumuwid sa pagkakaluhod ang alkalde sa pagitan ng mga hita ng dalaga at matamang pinagmasdan ang unti-unti nyang pagbaon sa makipot na lagusan.
Bagama’t nangingintab na ang ulo sa katas na nagmumula sa naglalawang hiwa ay nangangamba siyang biglain ito ng pasok sapagkat alam niyang siya ang makakauna dito. Kaya’t hanggang kalahati lamang ng malapad na ulo ng kanyang burat ang alalay na idinuduldol nito na muli rin namang ilalabas.
“Ahhh… shit kaaa!” mahinang usal ng dilag.
Parang may isip ang balakang nito na kusang napapaangat pahabol sa mainit na lamang hindi itinutuloy ang paglusong sa kanyang sabik na lagusan.
“Tagal kong pinantasya to… sakin ka na ngayon!” Hawak ang nagngangalit na tarugo ay handa nang undayan ng saksak ang naghihintay na pekpek ng sekretarya.
Nakapaling ang ulo ni Trisha. Nakapikit ito at naghihintay sa paglusong ng mainit na lamang nakatutok at dumuduldol sa kanyang bukana.
Sa mas malalim na pagkakabaon ng malapad na ulo ng burat ng alkalde ay napamulagat ang dalaga. Ngunit sa kanyang pagkakadilat ay natanaw niya ang anino ng taong bahagyang nakakubli ang katawan sa puno ng niyog sa di kalayuan. Nagliliwanag ang mukha nito sa malalim na paghitit ng sigarilyo.
“SHIT MAY TAO!”
Sa gulat ng dilag ay naitulak nya ng malakas ang alkalde na bumubwelo nang barenahin ang kanyang pwerta, at agad na nahugot ang titi nitong nagsisimula pa lamang lumusong.
Agad nagtaas ng pantalon si Marco habang si Trisha ay napahalukipkip ng tabon sa kanyang dibdib at mabilis na hinablot pasuot ang kanyang salawal.
Dali-daling iniangat ng alkalde ang kanang laylayan ng kanyang pantalon at hinugot ang Caliber 22 pocket hand gun nito na nakaholster sa kanyang binti. Walang pag-aatubili nyang pinaputukan ang papatakbong lalaki ngunit sa puno ng niyog lamang tumama ang dalawang balang pinakawalan ni Marco.
Sa takot ay napatakbo palayo ang dilag mula sa cabana habang si Marco ay dahan-dahang lumapit habang kumukubli sa puno at nakaamba ang tutok ng baril sa madilim na bahagi ng lugar na iyon.
“Puta! Lumabas ka diyan!” hamon ng alkalde, ngunit tuluyan nang nawala sa dilim ang lalaking kanina pa nagmamatyag sa ginagawa ng magkasintahan.
Agad niyang tinawagan ang dalawang bodyguard na pinaghintay sa parking lot at mabilis naman nilang binalikan ang kanilang amo.
“Pasensya na Mayor wala kaming narinig na putok.” anang isa.
Gamit ang flashlight at nakaambang tutok ng kanilang mga baril ay sinuyod ng dalawa ang paligid ngunit di na nila natanglawan ang pinapahanap ng alkalde.
Naintindihan din ng alkalde ang di agad pagresponde ng dalawa niyang tauhan. Sa ingay ng tugtugan mula sa kasiyan ay di talaga maririnig ang dalawang magkasunod na putok ng baril na mababa lamang ang kalibre.
Ipinagpasalamat na din ni Marco na hindi nya tinamaan ang namboboso kundi ay may kakaharapin pa siyang asunto. Maaaring isa lamang iyon sa mga crew ng resort na napadaan. Kundi nga lamang sa init niya kanina, dapat ay dinala na lamang nya ang dalaga sa kanilang casita. Kung nasa mas pribado silang lugar ay di naman iyon matutuksong manilip.
Binalikan at hinanap ni Mayor ang dalaga na napatakbo kanina mula sa cabana. Natagpuan nya itong nakakubli sa lifeguard house sa di kalayuan. Patuloy naman ang dalawa nyang bodyguard sa pagsecure ng perimeter.
“I’m so sorry Trisha… Halika na at kunin mo na ang mga gamit mo.” Hinawakan nya ang nanginginig na kamay ng dalaga at inakay na ito pabalik sa casita.
“Ihatid mo na ko samin please! Natatakot na ko!” mangiyak-ngiyak na turan ni Trisha kay Marco.
“Yes… Ihahatid na kita sa inyo.”
Awang-awa ang alkalde sa nakikita niyang takot sa dalaga mula pa kanina. Mula sa engkwentro nila ni John kanina sa event, hanggang sa pagpapaputok nya ng baril sa namboboso sa kanila nitong huli. Kundi dahil sa kapusukan niya ay di sana mangyayari ang mga ito.
Nagbihis si Trisha at kinuha na ang kanyang mga gamit. Habang nasa biyahe ay tinangka ni Marco na yakapin ang dalaga ngunit lumayo ito. Hindi na din niya inungkat pa ang nangyari sa pangambang mapahiya pa sila sa dalawang bodyguard na nakaupo sa harap ng kanilang sinasakyang SUV.
“Hmm… Pwede ba kita isama bukas sa seminar?” basag ni Marco sa katahimikan sa loob ng sasakyan.
Tinutukoy ng alkalde ang matagal nang naka-schedule na convention ng mga mayors na idaraos sa Cebu at tatagal ng halos isang linggo.
“Ayaw ko, ikaw na lang muna.” malamig na sagot ni Trisha.
“Ahh sige… Magbakasyon ka na din muna habang wala ako. Tatawag na lang ako kung kailangan mong dumalaw sa opisina.”
Hanggang sa makarating sila sa bahay ng dalaga ay wala halos silang kibuan, kung mayroon man ay puros may kinalaman sa trabaho sa munisipyo. Kanina’y napakainit sana ng kanilang pagniniig. Matapos maunsiyami, ngayon ay para silang binuhusan ng malamig na tubig.
Hanggang sa makarating na sila sa bahay nila Trisha. Tinangka pa ni Mayor na ihatid papasok ang dilag ngunit tumanggi ito at kusa na lamang bumaba ng sasakyan.
************************
Habang nasa bar at umiinom na naman ng alak ay sinenyasan ni John ang isa nyang tauhan upang lumapit.
“Kilalanin mo nga yung bagong babae ni Vargas… Gusto ko malaman ang lahat sa kanya.”
“Ah ok boss. Ako na bahala dun.” sagot nito sa amo.
“Ohhh! Ano pa hinihintay mo dito punyeta ka?! Sundan mo sila gago!”
Agad namang tumalima ang takot na tauhan sa utos ng galit na anak ni Congressman.
‘Tangina montik pa kong tamaan kanina… Ahhh matitikman ko din yang babae mo Vargas!’
Nakakunot ang noo at tiim-bagang si John habang malalim na nag-iisip. Bumubuo ng plano upang makaganti sa mga atraso sa kanya ni Mayor Marco Vargas.
************************
Martes. Tutok na tutok ang atensyon ni Daniel sa hubad na katawan ng modelo na nakahiga sa deep red na velvet divan sa kanyang unit. Patagilid itong nakahiga habang nakahilig ang kaliwang braso sa paahong kurbada ng divan. Lutang na lutang ang kaputian nito sa sofa na kanyang hinihigaan.
Nakaunat ang kanang hita nito at bahagyang nakatupi ang kaliwa na nasa ilalim. Sa pagkakaposisyon ng modelo ay nasisilayan ni Daniel ang manipis na buhok na parang nakaguhit sa pagkababae nito. Maging ang sumisibol na mga suso at natural na hubog ng balakang ng nagdadalagang babae na kanyang ipinipinta.
Nakilala niya ang babae kanina lang umaga sa isang coffee shop di kalayuan sa kanyang condo. Lumapit ito sa binata at naki-mesa nang matanaw nito ang sketchbook na binubuklat ni Daniel.
Base sa unipormeng suot ay college student ito. Lumiban daw ang dilag sa klase upang makipagkita sana sa boyfriend nito na di naman nakasipot sa kanilang usapan.
Agad nagpahayag ng paghanga ang dalaga sa mga nakitang likha ni Daniel at namangha nang malamang nagpipinta din ito. Noon pa daw nya pangarap magmodelo para sa isang painting. Nagpi-print modelling pala ito at nakukuha din para sa mga car show.
Iba ang titig nito sa binata at agad nagpahiwatig ng kagustuhang makita ang sarili sa canvas na ipininta ng nude gaya kung paano iginuhit si Rose Dawson sa pelikulang Titanic.
Pumayag naman si Daniel sa suhestiyon ng kolehiyala. Tutal ay kailangan din talaga nya ng modelo para sa obrang isasali sa art exhibit ng kapwa-artist na kaibigan.
Sa kabila ng kanyang murang edad ay parang di nahihiya ang estudyante na maghubad sa harap ng binata. Tipikal na kabataang pakawala, sa isip-isip ni Daniel. Inulit pa nyang tanungin ang edad ng babae ng masilayan nya ang kahubdan nito.
Maya’t maya syang pumapaling upang silipin ang modelo sa likod ng canvas na kanyang kaharapan habang abala ang kamay nya sa pagbeblend ng mga kulay gamit ang pinsel. Kalahati lamang ng mukha ni Daniel ang natatanaw ng dalaga na sumisilip sa kanyang direksyon.
Nangingisi ito habang nag-oobserba sa gwapong pintor na nakakakita ngayon sa kanyang hubad na katawan. Nangingiti dahil bukod sa pagiging propesyonal ng binata sa sining nito ay nakakahumaling ang mga mata nitong minsan ay tumititig sa kanyang mga mata.
“Ahhh… nakakangawit!” painosente nitong sambit kasabay ng pilyang pagtupi ng kanang tuhod at bahagyang pagbuka ng hita para sa pintor na halata namang ipinasisilip lamang ang kanyang hiyas.
Ngunit isang matipid na ngiti lamang ang isinukli sa kanya ni Daniel na nagkubli sa likod ng canvas at ipikit ang kanyang mga mata. Tila may malalim na iniisip na pilit inaalis sa kanyang alaala.
“Bakit ikaw lagi pumapasok sa isip ko? Para na akong mababaliw kakaisip sayo!”
Gulong-gulo ang isip ni Daniel sa alaalang bumabagabag sa kanya. Kung pwede lang burahin iyon o patungan ng ibang alaala, katulad ng patong-patong na pinturang kanyang ginagamit, marahil ay ginawa na niya.
“Pero kahit anong gawin kong bura sayo… lalo kang nagiging malinaw sa canvas ko.” bulong nya sa kanyang isip.
“WOW! ANG GANDAAAA!” tili ng dalaga sa likod ni Daniel.
Nagmulat sya ng mata at nagulat na nasa likod na niya ang kanyang modelo at pinagmamasdan ang halos tapos na niyang obra. Ni hindi man lang nito nagawang magtakip ng katawan at nakuha pang yumakap sa likod ni Daniel habang nakaupo ang binata sa mataas na stool chair.
“Do you like it?” matipid na tanong nito sa babaeng nakayakap pa din sa kanyang likod.
“Uhmm… No… I love it!”
Lalong humigpit ang yakap nito, ipinatong ang ulo sa balikat ng binata at idinikit pa ang kanyang pisngi sa pisngi ni Daniel. Agad namang tumayo ang binata at kinalas ang mga brasong nakapulupot sa kanya.
Lumakad ito at naupo sa recliner. Isinandal ang likod at iniunat ang katawan at mga braso, tila nagtatanggal ng ngawit sa ilang oras na pagpipinta.
“Baka next month i-display ko na yan sa art gallery ng friend ko kasama ng mga obra ng iba pang artists. Pwede kang pumunta dun kung gusto mo.” alok ng binata sa modelo.
“Hmmm… Sige ba basta sasamahan mo ko eh.” sagot nito habang lumalapit sa nakaupong binata at walang pag-aatubiling kumandong sa isang hita nito. Di naman nakakilos si Daniel sa ginawa ng dalaga.
“Uhhmm… Pwede ka na sigurong magbihis. Ok naman na, touch ups na lang yon.” sambit nito.
Ngunit sa halip na tumayo ay lalo pang humilig ang hubad na katawan nito sa binata at iniakbay ang kanang braso sa balikat nito. Kung hindi iniwas ni Daniel ang mukha, malamang ay sumayad doon ang suso ng dalaga.
“Uhhmm… bihis na? Wala na tayong gagawin? Maaga pa naman eh, pwede pa ko mag-stay dito.” at hinaplos pa ng babae ang matigas na dibdib ni Daniel na nakabakat sa suot nitong t-shirt.
“Im sorry… ahhh… di ko nasabi, may lakad pa kasi ko.” pagdadahilan ni Daniel.
“Don’t you find me pretty?” malanding usal nito sabay hagod ng kamay pababa papunta sa tiyan ng binata.
“Whoa! Sandali lang ha… Ahhh paano ba…” sabay biglang tayo ni Daniel na ikinagulat at halos ikalaglag ng nakahubad na dalagang nakakandong.
Nag-iisip ng idadahilan ang binata sa agresibong kolehiyala nang biglang tumunog ang kanyang landline. Nagmadaling tinungo ni Daniel ang kinaroroonan nito at agad na dinampot ang handset ng telepono.
“Hello?”
“Pre… Sama ka mamaya may gimik tayo.” bungad ni Jorge.
“Ohh… Babe… Uhmm musta?” parang may bara sa lalamunang pagkakasabi ni Daniel.
“Huh?… Hahahaha! Tangnamu! Babe ka dyaaan! HAHAHAHAHAH!” Umaalingawngaw ang tawa ng kaibigan sa kabilang linya.
“Ahh… Sige kanina pa kita hinihintay dito babe.” Pigil na pigil ang tawa ni Daniel upang di makahalata ang dalagang nakatingin sa kanya ngayon habang isa-isang isinusuot ang mga damit nito.
“Luuuuul!… Sino nandiyan ngayon? At sa place mo pa talaga ha? Grabeee… timing na timing tawag ko ah! BWAHAHAHAHA”
Pakiramdam ni Daniel ay lumalaki ang butas ng ilong nya sa pagpipigil ng tawa sa kantyaw ng kaibigan.
“Lupet mo babe! Wala kang pahinga ah! Malibog ka pa sa bibe! Nakatatlong pekpek ka na wala pang isang linggo! WOOOOO!” dagdag pa ni Jorge.
Dito na napatalikod si Daniel sa dalagang nag-aapurang mag-ayos ng sarili dahil sa naririnig na pag-uusap ng pintor at ng inaakalang kasintahan nito. Hinihilot na ni Daniel ang kanyang pisngi sa pagpipigil na matawa sa reaksyon ni Jorge sa kabilang linya.
“Ah nandiyan ka na sa lobby babe?! Sige sige akyat ka na lang.”
“Oh siya sige na babe at mamaya akin ka naman bwahahaha!” pang-aasar pa ni Jorge. “Bye babe labyu! Hahahaha!”
Pa-simple munang pinindot at tinuunan ni Daniel ang hook switch ng telepono bago sya nagsalitang muli sa binabaang kausap.
“Love you too babe… See you in a bit.” Habang ibinabada ang handset ng telepono pabalik sa lalagyan nito ay napabulong ito ng “Pwe” habang nangingisi.
“Fuck! Di mo naman sinabi na darating girlfriend mo. Or asawa mo ba yun?!” tarantang tanong ng dalaga at hinablot na nito ang kanyang bag.
“Hmmm… Fiance ko yun… hmmm sorry di ko nasabi sayo.” pagsisinungaling nito sa dalaga pero nahimasmasan na nagkaroon ng rason upang mapaalis na nya ito.
“Ok sige na alis na ko. Baka abutan pa ko nun dito!”
“Ok salamat na lang ha. Daan ka na lang dun sa art exhibit, alam mo naman location nung gallery di ba?”
“Bahala na… Di ka naman pwede, taken ka na pala!” iritang sagot nito sa kanya. Sa pagmamadaling makaalis ay pabalibag pa nitong naisara ang pinto.
“Whew… Saved by the bell!” mahinang usal ni Daniel.
Mabuti na lang at tumawag ang kaibigan at nakaisip siya ng dahilan para makaiwas sa pwedeng mamagitan sa kanila ng dilag. Kahit may kahiligan sa babae si Daniel ay ganitong tipo ang pinakaiiwasan niya. Ang magkaroon ng ugnayan sa mga ganitong edad na bukod sa mga pabebe ay alanganin din siya kung nasa hustong edad na ba talaga.
Ngunit bakit sa babaeng iyon na ni hindi man lang nya nalaman kung ano ang pangalan ay parang napako na ang kanyang isip. Parang tumigil na ang mundo niya simula ng makaniig nya ito.
“Ahhh! How can I get rid of you girl?!” tulirong tanong ni Daniel habang nakalamukos ang dalawang kamay sa kanyang ulo.
Di pa nagtatagal mula nang makaalis ang kolehiyala ay nag-ring naman ang kanyang cellphone at rumehistro dito ang pangalan ni Doctor Sanchez. Napailing na lang si Daniel at hinayaan lang na mag-ring ito, walang balak na sagutin ang tawag ng doktora.
Nakailang ulit pa ito ng tawag ngunit di pa rin sinasagot ng binata. Hanggang sa magpadala ito ng mensahe na nakita niyang nag-pop up sa screen ng kanyang telepono.
Pick up the phone please!
Muling nag-ring ang kanyang cellphone. Dinampot na iyon ng binata na napilitang sagutin na ang tawag ng doktora.
“Yes Doc?”
“Busy ka ba? Tagal mo sumagot ah.” sita ng doktora na may tono ng pagkairita sa boses.
“Hmm medyo. Bakit ka napatawag?” sagot naman ni Daniel.
Bago sumagot ang nasa kabilang linya ay nag-request pa ito ng video call na pinagbigyan naman ng binata. Tumambad sa screen ni Daniel ang doktorang naka asul na scrub suit at nakaupo sa swivel chair sa kanyang opisina.
Nginitian lamang ito ni Daniel. Inilapag nya ang telepono sa stand at inumpisahan ang pagliligpit ng mga ginamit kanina sa pagpipinta na nakakalat pa rin sa sahig. Agad naman nahagip ng mata ni Doc Kath ang nude painting sa may canvas stand sa likod ng binata.
“Wait! Wait! Ano yun? Sino yun?!” pigil nito sa abalang binata.
“Alin?” kunot-noong tanong ni Daniel. “Ito ba?” at ifinocus nito ang camera sa harap ng canvas.
“WOW! Sino yan?! Bago mong babae?!” walang kagatol-gatol na tanong nito. “Mukhang bago lang yan ah? Nandiyan pa ba siya? Kaya siguro hindi mo masagot agad ang tawag ko noh?” sunod-sunod na tanong nito na akala mo girlfriend kung mag-imbestiga.
Tumitig lang si Daniel kay Kath at walang sinagot anuman sa mga tanong nito. Di maitago sa kanyang mukha ang pagkadismaya sa inaasal ng doktora na hindi naman dapat sa estado ng ugnayan nila na kanilang napagkasunduan.
“Wala ka na bang itatanong? Marami pa kong gagawin eh, saka inaantok ako.” matabang na sagot ni Daniel sa kausap.
“Hmmp! Di mo ba ko namimiss?”
Napakamot na lang ng ulo ang binata sa tanong ng doktora. Inilihis nya ang focus ng camera para di nito makita ang kanyang reaksyon sa tanong nito.
“Eh katatapos lang kahapon di ba? Hahaha” mapaklang tawa nito.
“Nabitin ako kahapon di ba? Isa pa sana tayo kaso dumating ng maaga yung family friend namin. Na nilusaw mo ng tingin! Hmp!” Umiikot ang mata nito habang ipinapaalala sa binata ang tagpong nasaksihan niya paglabas niya ng cubicle.
Nanumbalik kay Daniel ang alaala ng babaeng nakita niya kahapon sa clinic ng doktora. Tinangka pa nga niya itong iguhit pag-uwi ngunit tinalo lamang ng imahe ng babaeng laging sumisiksik sa kanyang memorya.
“Hmm yeah… She’s pretty, sarap din ipinta.” matipid nitong sagot. Lalo namang napabusangot ang doktora sa tinuran ng binata.
“Well anyway, aalis si hubb mamaya. Out of town siya… free ako tonight!” nasasabik nitong pagbabalita sa binata. “Dun ako sa condo uuwi mamaya, hintayin kita dun ha.”
Alam ni Daniel ang condo na tinutukoy nito. Bukod kasi sa bahay ng mag-asawa sa isang exclusive subdivision ay mayroon din silang unit sa isang high end condo na malapit lang sa clinic ng doktora. Minsan na nga din silang nagsalo sa kamunduhan sa unit na iyon.
“Overnight tayo dun ha.” pahabol nito at kumindat pa sa binata.
“Ahh paano ba… Hmm wrong timing naman. May client appointment ako mamaya. Kaya nga gusto ko sanang magpahinga muna para makapagfocus ako mamaya sa meeting namin.” pagdadahilan na lang ni Daniel sa doktora.
“Arrrghh! Ano ba, minsan lang ako magiging free! Saka na yan, sabihin mo na lang may sakit ka or something!”
“Hindi pwede. Ang hirap sched nito for consultation.Saka marami tong contacts na may kaya, baka ma-invite ko din sa art exhibit namin next month.”
“Magkano ba ibabayad nila sayo? Tatapatan ko.” sarkastiko nitong wika. “Pwede ka naman kasing kumita ng mas malaki diyan kung hahanap ka lang ng real job!”
Lalong nanliit si Daniel sa narinig kay Doc Kath. Para siyang nagmumukhang pera lang sa ginagawang pagpipinta. Mahalaga para sa binata ang kanyang ginagawa dahil ito ay iniwan na alaala ng kanyang pinakamamahal na ina.
Parang nag-init ang kanyang tainga sa narinig. Kundi nga lamang babae ang kausap, malamang ay namura na nya ito dahil sa tinitimping galit sa panghahamak nito sa kanyang pagpipinta.
“It’s not just about the money.” tiim-bagang na sagot ni Daniel sa doktor.
“Look Daniel, I’m sorry okay? Hmm sige, kahit pagkatapos mo dun punta ka baby sa pad ha?” pakiusap nito sa binata nang mahalatang nagalit ito sa kanyang sinabi.
“Sorry din. Pero hindi ito ang inexpect kong set up natin. Siguro mas maganda kung tapusin na natin to.”
“Daniel! Wait!…”
Hindi na natapos ng doktora ang sasabihin nito nang putulin na ni Daniel ang tawag. Di na rin ito nagtangkang tumawag pang muli. Marahil ay batid din nito na masyado siyang naging demanding at lumabis na sa kasunduan nila ng binata.
Tinungo ni Daniel ang refrigator at kumuha ng beer-in-can. Diretso nya iyong tinungga ng walang babaan hanggang sa maubos ang laman niyon. Tila nais lunurin ang mga bagay na nagpapagulo sa kanyang isipan. Di pa nasiyahan at kumuha ulit ng isa pang lata at tinungga ulit ito.
Muli niyang dinampot ang kanyang cellphone at nagtipa ng mensahe para sa kaibigan.
Sige pre labas tayo mamaya. Gusto ko magpakalunod!
Pagkapindot ng send button ay inubos na niya ang natitirang laman ng lata saka iyon nilamukos.
************************
Tinanghali na ng gising si Trisha kinabukasan. Tirik na ang araw ay nanatili pa din siyang nakahiga sa kanyang kama.
Nakaalis na ang ama at ang dalawang kapatid na nagtatrabaho na din ngayon. Kahit papano ay mas nakakaraos na ngayon ang kanilang pamilya.
Ang sumunod sa kanya ay ipinasok ni Marco sa isang kakilalang negosyante. Habang ang bunso na bagong graduate lang ng Management ay assistant manager sa isa sa mga farm ni Mayor Vargas. Ang kanyang ina naman ay may munting tindahan sa harapan ng kanilang bahay.
Lubog sila sa utang na loob. Kaya naman unti-unti ay pinipilit ni Trisha na tanggapin na ang kanyang kapalaran sa piling ng alkalde.
Bumalik sa alaala niya ang muntik nang mangyari kagabi sa pagitan nila ni Marco. Dama na niya ang paglusong ng ulo ng titi ng alkalde sa kanyang puday. Kung hindi nga siguro siya nagulat sa namboboso sa kanila kagabi, malamang ay nalaman na ng kanyang mapapangasawa na hindi ito ang nakauna sa kanya.
Kusang napahipo si Trisha sa ibabaw ng kanyang pagkababae. Nanumbalik ang init ng katawan sa naputol na tagpo nila ng mayor. Di pa nasiyahan ang dalaga sa paghimas sa ibabaw at ipinaloob pa nito ang kamay sa kanyang manipis na cotton shorts upang kapain ang nag-iinit nyang lagusan.
Makailang ulit niyang hinagod ang hiwang kasalukuyan nang namamasa. Bahagya pang inilulubog ang dulo ng gitnang daliri.
“Ahhhh… ang saraaap…” mahinang ungol ng dalaga sa kanyang ginagawang pagpapaligaya sa sarili dahil sa pagkabitin sa kantutan sana nila ng alkalde.
“Ishie anak? Gising na…” tawag ng kanyang ina sabay ng banayad na katok sa pinto ng maliit na silid.
Nagulat ang dalaga sa pagtawag ng kanyang nanay. Agad napahugot ang kamay nito palabas sa kanyang shorts.
“Wala ka bang pasok ngayon?” patuloy na pagsasalita ng ale sa tapat ng pinto ng kanyang panganay.
“Wala po nay… wala si Mayor.”
May pagkadismaya sa tono ng sagot ng dilag dahil sa pagkakaistorbo sa kanya ni Aling Fely. Tuluyan nang bumangon ang dalaga, kumuha ng tuwalya mula sa aparador at lumabas na ng kanyang kuwarto upang maligo.
Inubos ni Trisha ang oras sa paglilinis ng bahay at pag-aayos ng kanyang mga lumang gamit na nasa aparador. Halos inabot na siya ng tanghali sa mga gawaing bahay at di na napansin ang paglipas ng oras.
Sa kanyang pagliligpit ay napansin nya sa pinakataas na shelf ng aparador ang parihabang lata ng biskwit na pinaglagyan niya ng mga souvenirs mula elementarya hanggang sa tumuntong siya ng high school.
Napangiti ang dalaga nang muli niyang masilayan ang lalagyan. Inabot nya mula sa taas ng cabinet ang sisidlang puno ng mga abubot na may kalakip na mga alaala mula sa kanyang kabataan. Ngunit ang ngiting iyon ay agad ding napalitan ng lungkot.
Muling sumagi sa isip ang alaala ng sandaling kilig na naranasan nung siya ay nasa high school pa lamang. Inosenteng damdamin na labis pinahalagahan at baon pa din nya sa paglipas ng mga taon hanggang sa ngayon. Ngunit tila na lang iyon isang masayang panaginip na lagi niyang binabalikan.
Akma sanang bubuksan nya ang takip ng lata nang mag-ring ang kanyang cellphone. Agad naman niya iyong sinagot nang makitang si Janet ang tumatawag.
“Oh bes napatawag ka?”
“Hoy bruha! Ba’t di ka nagpaparamdam ha?!” bungad ng matalik na kaibigan.
“Busy lang po! Eto naman.”
“Nasa munisipyo ka ba? Yayain sana kita magjogging mamaya sa park. Ang daming exercise equipment na ipinalagay ni Papa Marco mo dun ah… Ang ganda na!” papuri nito sa kanilang mayor.
“Ah wala sa bahay lang. Nasa Cebu si Mayor may convention.”
“Eh bakit di ka sumama?! Para makapa-honeymoon na kayo dun! Nang malaman na din kung ano sasabihin pag nadiskubreng wala nang harang yang anu mo! Hihi”
“Tumigil ka nga! Bwiset! Ang ingay mo diyan baka may makarinig sayo!” saway nito sa katabilan ng bibig ng kaibigan.
“Ok ok suri na! Oh sige mamaya ha, mag-a-out ako ng mas maaga. Mga 5PM tayo magkita sa park para di na maaraw.”
“Sige bes kita na lang tayo dun mamaya… Byers!”
Sa halip na buksan ang lata ay ibinalik na lamang iyon ni Trisha sa taas ng aparador kung saan nya iyon nakita. Agad siyang nagtungo sa kanilang banyo upang maligo ulit at nagpasyang magpahinga muna para sa pag-eehersisyo nilang magkaibigan mamayang hapon.
Menos kinse bago mag-alas singko ay nakagayak na ang dalaga. Naka itim na leggings, puting rubber shoes na terno sa suot na puting dry fit singlet na ginamit sa nakaraang fun run ng mga kawani ng munisipyo.
Umalis na ng bahay si Trisha na maglalakad lang papunta sa parke kung saan nya kakatagpuin ang kaibigan. Kita ang hugis pusong mukha ng dalaga sa pagkakapusod ng buhok nito na balot din ng kulay puting workout headband.
Habang naglalakad ay nalibang ang dalaga kakatingala sa mga puno ng mangga na hitik sa bunga at nakalilim ang mga sanga sa kanyang daraanan. Papunta sa parke ay may madadaanang malalawak na manggahan sa magkabilang gilid ng kalsada kung kaya’t walang mga kabahayan sa bandang iyon.
Walang kamalay-malay ang dilag sa itim na van na kanina pang mabagal na umuusad sa kanyang likuran. Fully tinted ang mga salamin nito kaya’t di mo maaaninag ang loob. Walang ano-ano’y napalingon si Trisha sa kanyang likuran at saka lang nito napansin ang sasakyan.
Agad nagtaka ang dalaga sa mabagal nitong takbo. Wala namang rason upang magmenor ang sasakyan dahil maluwag naman ang kalsada. Imposible din na may hinahanap itong address dahil wala namang mga bahay sa dakong iyon at kubkob ng mataas na bakod ng manggahan ang magkabilang gilid ng kalsada.
Nakaramdam ng kaba ang dalaga at medyo binilisan ang kanyang paglalakad. Abot ang lingon nito sa paligid kung may mapapadaang kakilala o kahit tricycle upang makasakay na lamang siya papunta sa tagpuan nila ni Janet. Ramdam ng dalaga ang papalapit na ugong ng sasakyan na ilang metro na lang ang layo sa kanya.
“Hello Boss… eto na yung subject.” ulat ng isa sa mga lalaking laman ng van. Sa hilatsa ng pagmumukha nito ay parang di talaga gagawa ng matino.
“Ok Boss copy. Clear. Walang katao-tao.” sagot nito matapos pakinggan ang orders mula sa kausap.
Nang bahagyang lumampas ang sasakyan sa kanya ay natigilan ang dalaga sa paglalakad. Kumakabog ang kanyang dibdib sa nerbyos nang bumukas ang sliding door ng van at may lalaking nakatingin sa kanya at akmang lalabas.
Ngunit natigilan din ito nang biglang bumukas ang malaking gate ng manggahan at lumabas ang isang unipormadong security guard na may bitbit na de sabog. Pinagbuksan nito ang papalabas na truck lulan ang mga tauhang namimitas ng mangga.
Mabilis na sumara ang pinto ng van at agad na humarurot palayo. Dito na hangos na lumapit ang dalaga sa sekyu na agad din siyang sinalubong.
“Oh bakit namumutla ka insan?! Para kang nakakita ng multo ah.” bati nito sa dilag.
“Kuya… yung van kasi, para kong sinusundan…” Nakasapo ito sa dibdib na ganon na lang ang kabog dahil sa labis na kaba.
“Alin, yung kaaalis lang? Tangina kaya pala nakahinto kanina. Di ko naman naplakahan!” panghihinayang nito.
“Buti nga lumabas ka kuya, kung hindi…” Di na nito nagawang ituloy ang sasabihin. Nanginginig sa takot maisip lang ang mga posibleng nangyari.
“Saan ka ba kasi pupunta Ishie? Bakit ka nag-iisa?”
Nagpaliwanag na lang ni Trisha sa kanyang pinsan tungkol sa kanilang lakad ni Janet. Di na din siya tumuloy sa kanilang usapan at piniling bumalik na lang sa kanilang bahay kasabay ang pinsang pauwi na rin mula sa duty.
Pagkarating sa bahay ay agad kinuha ni Trisha sa silid ang iniwang cellphone, tinawagan ang kaibigan at mangiyak-ngiyak nitong ikinwento ang mga nangyari.
************************
Madilim ang silid. Tanging ilaw mula sa poste sa labas ang tumatagos sa bungi-bunging kahoy na jalousie ng bintana. Nagbibigay ng mapanglaw na liwanag sa loob ng masikip na kuwarto.
Sa kadiliman ng silid ay maririnig ang mga anas at tawanan ng mga lalaki na halos punuin na ng usok ng kanilang naninigarilyo ang loob ng kwarto.
Mula sa isang sulok ay maririnig ang mga hikbi ng isang babae. Nakasabog ang buhok na nakatabon sa kanyang mukha. Sa kadiliman ay maaninag mo na wala itong saplot. Nakaupo ito sa nakalatag na karton, namamaluktot at yakap-yakap ang mga tuhod.
Pawis na pawis ang nagngangalit na katawan ni Daniel sa pagpupumiglas na makawala sa pagkakagapos. Halos magdugo na ang kanyang mga kamay at paa sa sobrang higpit ng mga kableng ipinantali doon. May busal ang kanyang bibig ng kapirasong telang panloob ng babae.
Nagpupumilit syang makawala sa pagkakagapos upang saklolohan ang babaeng mahinang tinatawag ang kanyang pangalan. Ngunit walang magawa si Daniel dahil sa higpit ng pagkakagapos sa kanya. Hindi rin siya makahiyaw dahil sa nakapasak sa kanyang bibig. Ni halos di na rin makahinga sa nakakasulasok na usok na ibinubuga ng di niya mabilang na kalalakihang naroon sa silid.
Hinang-hina na gumapang ang babae palapit kay Daniel na nakakubli ang mukha sa mahaba nitong buhok. Dinig niya ang malungkot na panaghoy nito at paghingi ng tulong dahil sa paghihirap at sakit na nararamdaman.
Ngunit bago pa man ito makalapit sa kanya ay may malaking lalake na sumabunot sa buhok nito. Dito nanlaki ang mga mata ni Daniel nang masilayan ang kabuuan ng mukha ng babaeng napatingala sa pagkakasabunot ngunit nagsusumamo pa rin ng kanyang tulong.
Kitang-kita ni Daniel ang maamong mukha ng dalagita ngunit bakas ang labis na paghihirap nito. Kilala nya ang babae! Kahit may mga pasa ito at dumudugo ang namamagang labi ay di siya pwedeng magkamali. Gustuhin man ay di siya makapagsalita dahil sa nakapasak sa kanyang bibig.
Halos pumutok ang mga ugat ni Daniel sa pagpupumilit na makahulagpos dahil sa kanyang nakikita. Gusto nyang humiyaw ngunit tila kahit ungol ng galit ay parang di niya marinig ang kanyang sarili.
Lalo siyang nagwala nang makitang itinutok ng lalaking mariing nakasabunot sa dalagita ang matalim na kutsilyo sa leeg nito.
“Tulungan mo ko…”
Yun na ang huling narinig ni Daniel na inusal ng dalagita. Dahil pagkasambit noon ay sumirit na ang dugo na umagas at tumabon sa magandang mukha nito mula sa kanyang wakwak na leeg.
“ISHIIIEEEE!!”