Kasabay ng mahinang boses na iyon ang mabilis na pagpintig ng dibdib ko.
“Ma’am see you later.”, text ng numerong hindi ko nirerehistro sa contact list ng cellphone ko pero alam ko kung sino ito.
Nawala na naman ako sa aking sarili nang hapong iyon at nabaling ang tingin sa kawalan.
*************
“Sis, where are you going?”, tanong ng kaibigan kong si Amanda na isang English professor.
“I need to go home sis. May emergency kasi si Aling Conchita.”, mabilis kong paliwanag sa kanya.
Nakatingin ito sa akin habang nililigpit ko ang aking mga gamit sa aking lamesa.
“How about your grades?”, pagpapaalala nito dahil sa darating na Biyernes na ang palugit ng University Registrar.
“I already printed it and I’m just going to submit it before I go home, sis.”, paliwanag ko rito kaya naman walang problema kahit na umuwi ako para bantayan ang anak ko.
“All of them?”, kunot-noo si Amanda.
“Almost! There’s one remaining Physics class that I need to update. Remember Gregory he need to take a special quiz so that I can finalize his grade.”, paliwanag ko sa kanya sabay pakita ng mga printed grades na kakapirma lang ng aming Dean.
Alam kong naalala nito ang kumosyon na nangyari noong nakaraang Biyernes nang puntahan ako ni Gregory, estudyante ko sa Physics.
“Ma’am bakit po ang baba ng grades ko?”, nagtatakang tanong nito ng araw na iyon.
“Well that’s simple Gregory, out of five quizzes ay dalawa lang ang nakuha mo. Then sa final examination ay hindi ganoon kataas ang score mo para hatakin ang kabuuan ng grado mo. So it’s 76.77, mabuti nga at pumasa ka pa.”, mabilis kong paliwanag sa kanya.
Si Gregory ay isang 19-years old na binata. Ito ay kumukuha ng kursong Computer Science at kasalukuyang nasa ikatlong taon sa kanyang kurso.
Isa si Gregory sa mga sikat na estudyante sa aming university. Bukod kasi sa pagiging magaling nitong manlalaro at member ng varsity team ay talagang napakagwapo nito.
6’2″ ang tangkad nito at mayroong matikas na pangangatawan. Sa unang tingin ay hawig nito ang sikat na aktor na si Aljur Abrenica. Pero mas gwapo ito nang kaunti dahil sa kanyang bigote at balbas na may magandang tubo.
Mas maganda rin ang kompleksyon ng balat at mukha ni Gregory kumpara kay Aljur dahil isa itong half-Filipino half-Arabian national.
Kaya nga marami ang nahuhumaling dito at masasabi kong kahit naman ako na may asawa na ay humahanga rin nang pasimple sa binata.
Kaya lang discreet akong tao, lalo na sa mga estudyante ko at sa pagbibigay ng grades sa kanila.
“Ma’am, I know you are fair in giving us our grade, but could you consider my situation Ma’am. I’d been in a tough situation when we began our training two weeks ago Ma’am. We had won the game once again because of that. And during the awarding ceremony, I got included on the list of mythical five of the tournament.”
Seryoso ito sa paglalahad ng kanyang rason at kung bakit kailangan ko siyang bigyan ng panibagong pagkakataon.
“Ma’m, if you could give me another chance to take those quizzes that I had missed, I’m sure I can get high scores and I’m sure I will be able to get a high grade in yor subject. Please Ma’am, gusto ko pong bumawi. Ma’am hindi naman po ako nagpabaya at nagbulakbol, I did what I had to do, not only for myself, but for the team and for the university.”, pagpapatuloy pa nito.
Natahimik ako habang tinitingnan ko siyang nakatingin sa akin. Kitang kita ko na nangungusap ang kanyang mga namumula nang mga mata. Alam kong pinipigilan nitong umiyak sa harap ko.
“Ma’am Sassi, pagbigyan mo na yang si Gregory. As far as I know maganda naman ang pinakita nila sa playoffs at sa championship. We dominated the nationals because of them.”, tugon ni Mr. Buenafe na nasa harap ng lamesa ko sa loob ng faculty room.
Isang PE teacher si Mr. Buenafe kaya naman nauunawaan ko ang concern nito sa varsity player.
“Oo nga naman sis. Mukha namang mabait yang si Gregory.”, gatong pa ni Amanda habang nakangiti ito at nakatingin sa binata.
Natigilan tuloy ako at napaisip.
*************
“Haaaaay…”, mahabang buntong hininga ko.
*************
“Okay? I am getting your point Gregory but we will do it in a right way. Kindly prepare a letter requesting for a special quiz on my subject. It should be noted by your coach and approved by my Dean. If you could manage to do that then I will give you another chance.”, bigay ko ng instructions sa kanya.
“Ma’am te-thank you.”, halos mapatalon ito na napatayo sa kinauupuan nang marinig ang sinabi ko.
Hindi ko mapaliwanag pero kahit ako ay natuwa sa ginawa ko. Siguro ay napagtanto kong deserving naman si Gregory sa consideration na iyon.
Kinahapunan ay mabilis na bumalik ang binata. Dala nito ang pirmadong sulat na ginawa niya, kaya naman nagbigay ako ng final instructions ko para sa kanyang examination.
“Gregory, the coverage of your exam will be from Chapter 6 to Chapter 13. Please bring 10 pieces of short bond paper, pencil and scientific calculator.”, paunang tugon ko rito.
“It will be on Tuesday next week at exactly 1pm here in the Faculty Room.”, bigay ko ng oras at lugar kung saan siya kukuha ng exam.
“Opo Ma’am Sassi. Thank you po.”, sabay ngiti nito.
Halos matulala ako nang makita ko ang malalalim na dimples ni Gregory. Lalo tuloy naging gwapo sa paningin ko ang aking estudyante.
“Umm…”, pagputol ko sa pagkatulalang nararanasan.
“See you on Tuesday.”, sabay tayo ko sa aking table para lumabas ng corridor dahil hindi ko na rin makayanan ang kilig na nararamdaman ko habang kausap ko si Gregory.
“Hayyy…”, buntong hininga ko. Tinitingnan ko pa rin ang text message sa cellphone ko.
“Well, that’s good for you sis.”, ngiti ni Amanda sa akin nang malaman nito na isang klase na lang ang kulang ko.
Nagpatuloy ito sa pagsusuri ng mga papel sa kanyang lamesa.
Araw ng Martes, kagaya ng karamihan ay abala at nagmamadali ang lahat ng mga faculty. Mabuti na lang at natapos ko na ang encoding ng aking mga grades kaya naman nai-print ko na ang mga ito. Kahit na pagod na pagod ako at puyat dahil ilang gabi ko na ring pinaglamayan ang mga test papers ng mga estudyante ko ay masaya pa rin ako.
Tapos ko na lahat ang obligasyon ko kung tutuusin. Bigla lang akong naguluhan nang magkausap kami ni Aling Conchita.
Tumawag ito sa akin pasado alas diyes ng umaga. Sinabi nito sa akin na gusto niyang umuwi ng Bicol dahil inatake raw sa puso ang kanyang asawa.
Natigilan ako dahil kailangan kong madaliin ang lahat. Kailangan ko nang maipasa ang mga printed grades ko sa opisina ng University Registrar at nang makauwi ako ng alas-dose ng tanghali.
“Aling Conchita, tahan na po. Huwag na kayong umiyak. Uuwi na po ako para makaluwas na kayo ng Bicol. Kaya lang po baka mamayang tanghali pa at ipapasa ko po muna ang mga grades ng mga estudyante ko ha. Kumalma lang po kayo ha at parating na rin po ako.”, tugon ko sa para pabababain ang tensyon na nararamdaman nito.
Pamilya na ang tingin naming mag-asawa kay Aling Conchita kaya naman hindi ko magawang ipagkait sa kanya ang kanyang karapatan na puntahan ang mister nito, lalo pa at sinugod ito sa ospital.
10:34am na nang matapos ang pag-uusap namin ni Aling Conchita. Kaagad akong bumalik sa aking lamesa at dinobol check ko ang aking na-print na mga grades. Iniisa isa ko ang mga pangalan mula sa aking file at kinumpara ko kung tally ito sa official grading sheet ng University Registrar.
Binilisan ko na ang kilos ko pero inabot pa rin ako nang halos mahigit trenta minuto para tapusin ang pagre-review ng aking grading sheets. Nang makatiyak na okay na ang lahat ay kaagad akong tumayo.
Aligaga kong kinuha ang mga gamit ko. Sa kanang balikat ko sinukbit ang aking shoulder bag samantalang sa kaliwa naman ang laptop bag. Ang kanang kamay ko ay bitbit ang mga grades na ipapasa ko sa University Registrar at ang kaliwa naman ay hawak ang cellphone ko at ang susi ng aking kotse at bahay.
Pero bago ako lumabas ng Faculty Room ay pumunta muna ako sa aking Dean at nagpaalam. Mabuti na lang at natapos ko na ang mga grades ko kaya naman pinayagan ako ni sir na umuwi.
Binilin na lang nito na kailangan kong maihabol ang grade ko sa aking Physics class na hindi ko pa nagagawa.
“Sis, una na ako ha at kailangan na ako ng baby ko sa bahay eh.”, paalam ko sa aking bestfriend na si Amanda na patuloy pa rin sa pagtsi-check ng mga papel sa kanyang table.
“O-okay sis. Mag-iingat sa pag-uwi ha.”, pagpapaalala sa akin ni Amanda dahil kita nito ang pagiging aligaga ko nang umagang iyon.
Sino ba naman kasi ang hindi matataranta? Ang dami mo na ngang hinahabol na deadlines tapos may emergency pang biglang susulpot. Naiisip ko tuloy ang isang taong gulang kong anak na si Laiza kaya naman nagmamadali ako.
Pagkababa ko nang Administration Building ay kaagad akong tumungo sa opisina ng University Registrar na nasa tapat na gusali. Pina-receive ko kaagad ang mga grades na napapirmahan ko sa aking dean.
“Ma’am Sassi, may isa pa po kayong kulang ha.”, paalala ng student assistant na naka-duty doon.
“Ah huh, baka sa mga susunod na araw ko pa mapasa yan kasi hindi pa ako tapos sa pagtsi-check ng mga papel.”, palusot ko na lang dito.
Nang makakuha na ako ng receiving copy ng mga grades na pinasa ko ay agad akong dumiretso ng parking lot.
Pinaandar ko kaagad ang aking sasakyan na blue Honda Civic Si.
Kaagad akong nagmaneho pauwi sa amin.
Halos wala pang kalahating oras ang byahe ay kaagad kong narating ang aming bahay mula sa isang sikat na subdivision dito sa Calabarzon.
Nakatira kaming mag-asawa sa isang two-storey fully furnished na bahay. Kasama namin ngayon ng anak kong si Laiza ang kasambahay namin na si Aling Conchita.
Matagal na namin itong kilala. Hindi pa kami kasal ng mister kong si Ryan ay katulong na ng pamilya nito si Aling Conchita.
Kaya naman ganoon na lang kagaan ang loob namin sa matanda at hindi kami nagdalawang isip na kuhanin ito nang kami ay ikasal may apat na taon na ang nakaraan.
Ang mister ko namang si Ryan ay isang architect sa Qatar. Nagtatrabaho ito sa isang oil company at magtatatlong taon na sa pinapasukan.
Sa totoo lang ay kaka-renew lang niya ng panibagong kontrata kaya naman magtatagal pa siya roon ng isa pang taon bago makauwi muli ng Pilipinas.
Okay ang buhay ko. Wala naman na akong hinahanap pa. May maganda akong trabaho sa isang sikat na university dito sa Calabarzon at may responsible at mabait akong mister.
Sa pagtutulungan naming mag-asawa ay nakapagpundar na kami ng isang maayos na bahay at dalawang sasakyan.
Higit sa lahat ay nagkaroon na rin ng bunga ang pagmamahalan namin ni Ryan nang dumating si Laiza na kakaisang taon lamang nito noong nakaraang Pebrero.
Siguro kung may hihilingin ako ngayon, ito ay ang pauwiin ang asawa kong nasa Qatar. Labis na rin kasi ang pangungulila ko sa kanya.
Nang magbukas ang gate ng aming garahe ay nakita ko kaagad si Aling Conchita habang karga karga nito ang aking anak. Nakatayo ito sa may balcony ng bahay.
Bakas sa mukha nito ang pag-iyak na ginawa.
“Ma’am, ang kuya Baldo mo.”, salubong nito sa akin pagkababa ko ng kotse habang binabanggit ang pangalan ng mister nito.
“Huminahon po kayo Aling Conchita, wag po kayong mag-alala makakauwi rin po kayo ng Bicol ngayon.”, banggit ko sa kanya.
Bahagyang tumigil sa paghagulgol ang matanda.
“Nakapag-empake na po ba kayo?”, tanong ko sa kanya habang pumapasok kami sa sala.
“O-opo Ma’am.”, sagot nito sa akin.
Inilapag ko na rin ang bitbig kong handbag at laptop bag sa tabi ko.
“Sige na po, maligo na kayo nang makabyahe na kayo pauwi. Akin na po si Laiza.”, sabay abot ko sa aking anak na tulog na tulog.
Nang makuha ko ang aking anak ay umupo muna ako sa sofa. Si Aling Conchita naman ay kaagad na dumiretso ng banyo para maligo.
Napabuntong hininga na lang ako dahil hindi ko alam kung hanggang kailan mawawala si Aling Conchita.
Nag-iisip na ako ngayon kung ano ang mga gagawin ko habang wala ang aming kasambahay.
Siguradong hindi ako makakapasok nito o kaya naman ay kailangan kong bitbitin ang anak ko sa eskwelahan kung sakaling magpupunta ako roon.
Iniisip ko palang ang scenario ay parang hirap na hirap na ako.
Wala pang dalawampung minuto ay lumabas na si Aling Conchita sa kwarto nito. Dala dala niya ang isang malaking bag.
Tumayo ako sandali habang karga karga ko pa rin ang aking anak.
May kinuha akong sobre sa aking handbag.
“Aling Conchita, ito po ang sahod ninyo ngayong buwan. Dinagdagan ko na po yan ng bente mil para naman po makatulong sa pagpapagaling ni Kuya Baldo.”, paliwanag ko rito habang inaabot ang sobre sa matanda.
“Ma’am…”, nagdadalawang isip na sambit nito.
Kitang kita ko ang panginginig ng kanyang mga kamay. Alam kong nag-aalangan siya sa tulong na binibigay ko.
Kaya naman ako na mismo ang kumuha ng kamay niya at pinasa ang tulong na hawak ko.
“Parang kapamilya na po namin kayo Aling Conchita kaya po wala kayong dapat na ikahiya. Ang importante po sa ngayon ay gumaling ang asawa ninyo at sana po ay makabalik kayo kaagad dito.”, tugon ko sa kanya.
Naluha si Aling Conchita sa sobrang saya.
“Maraming salamat po Ma’am.”, sabay marahan niya kaming niyakap ng anak ko.
“Walang anuman po Aling Conchita.”, may anong galak ang kumatok sa puso ko.
“Sige na po baka mahuli naman kayo nyan sa terminal ng bus. Ihahatid ko na po…”, pag-aalala ko dahil mag-aala una na rin ng hapon kaya lang ay mabilis sumagot ang matanda at hindi na ko pinatapos nito sa sa sasabihin ko.
“Naku Ma’am, wag na po. Kaya ko naman pong pumunta ng terminal ng Philtranco eh. Isa pa po Ma’am wala pong mag-aalaga kay Laiza kung sasamahan nyo pa ako, kaya okay lang po.”, tanggi ng matanda.
“Sigurado po kayo Aling Conchita?”, pag-aalala ko sa kanya dahil malayo layo rin ang terminal ng Philtranco sa aming lugar.
“Opo Ma’am.”, sabay bitbit sa gamit ng matanda.
Inihatid ko na lang ito sa gate ng aming bahay.
“Mag-iingat po kayo Aling Conchita ha.”, paalala ko rito.
“Opo Ma’am. Mauna na po ako.”, huling paalam nito.
Tumawid ang matanda sa kabilang bahagi ng kalsada. Samantalang ako naman ay tinatanaw ito.
Hinihintay kong makasakay ng tricycle si Aling Conchita. Mga tatlo o limang minuto pa ang lumipas ay may dumaan na tricycle at huminto ito sa kanya.
Tiningnan ko pa ang pag-alis ng tricycle at tuluyan nang nakaalis ang matanda pauwi sa kanila. Matapos noon ay pumasok na ako at sinara kong muli ang gate.
Pagpasok ko ng bahay ay tiningnan ko ang aking anak na medyo umuunat unat pa.
Ilang sandali lang ay nakita kong dumilat ang mga mata nito. Yumugyog ako para muli sanang patulugin si Laiza.
“Kamusta ang anak ko?”, paglalambing ko rito.
“Hmmmm… Hmmmmm… Hmmm…”, himig na lumalabas sa aking bibig.
Para akong nagsasayaw habang karga karga ko ang anak ko. Pilit ko itong pinapatulog muli dahil marami pa akong balak na gawin sa maghapon na yon.
*************
“Anong gagawin ko?”, nangangatal kong sambit sa aking sarili.
Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko kaya naman napayuko ako sa aking table at sa ibabaw ng mga papel na sinusuri ko.
*************
Uhaaaa… Uhaaaa… Uhaaaa…
Biglang pakawala ng malalakas na ngawa ng aking anak.
Kinarga ko ito mula sa kanyang crib kung saan ko siya nilapag kanina nang makatulog na ito.
Kahit buhat buhat ko na si Laiza ay hindi pa rin ito tumigil sa pagngawa, medyo nataranta ako ng kaunti.
Inisip kong gutom si Laiza kaya naman agad akong tumakbo sa kusina para ipagtimpla ito ng kanyang gatas.
Medyo hirap ako dahil karga karga ko ang aking baby sa kaliwang kamay ko habang ang kanang kamay ko naman ay naghahalo ng gatas sa baby bottle nito.
Habang nagtitimpla ako ng gatas ng anak ko ay tumunog ang door bell ng aming gate.
Dingdong! Dingdong! Dingdong!
“Shit! Sino ba kasing…”, mas lalo tuloy akong nataranta.
Binilisan ko ang pagtakip at pagsara ng baby bottle ng anak ko. Matapos nito ay kaagad kong pinadede si Laiza.
Mabuti na lang at medyo kumalma ang anak ko nang magsimula na itong uminom ng kanyang gatas.
Tapos noon ay mabilis akong lumabas habang karga-karga ko pa rin ang aking baby.
Dingdong! Dingdong! Dingdong!
Muling tunog ng doorbell.
“Sa-sandali lang, nandiyan na!!!”, sigaw ko sa kung sino mang makulit na pumipindot ng doorbell ng aming gate.
“Sino ba itong makulit na ito?”, bulong ko sa aking sarili dahil nagtataka ako sa kung sino ang pupunta sa amin ng ganoong oras.
“Hello Ma’am Sassi.”, paunang bati ni Gregory na nakatayo sa labas ng aming gate.
“Gregory, what are you doing here?”, pagtataka ko sa kanya.
“Oh! You forget it Ma’am Sassi. Well, today is Tuesday and right now it’s already 1:24pm on my watch. I am here for the special quiz Ma’am.”, pagpapaalala nito sa akin.
“Galing po ako ng Faculty Room kanina at hinanap ko po kayo. Kaya lang po according to Ma’am Amanda ay umuwi raw po kayo kanina dahil po may emergency. Eh, tinanong ko na lang po si Ma’am kung saan po kayo nakatira para puntahan po at nang makapag-take na po ako ng special quiz ko po Ma’am Sassi.”, dagdag pa nito.
“Shit! Nawala na sa isip ko ang exam ni Gregory. Hindi ko pa pala ito nagagawa dahil naging busy ako sa pagtapos ng grades ng ibang mga klase ko.”, alingawngaw ng boses ko sa aking ulo.
“Please, come in.”, pagpapatuloy ko sa kanya.
Pagkapasok nito ay sinara din ng binata ng gate.
“Please follow me Gregory.”, pagbibigay ko sa kanya ng pahintulot sa pumasok sa loob ng bahay namin.
“Have a seat for a moment.”, tugon ko rito nang makapasok ito sa bahay ko.
Kaagad namang umupo si Gregory sa sofa kung saan ako nakapwesto kanina.
“I’m sorry Gregory ha, pero could you wait for a moment. Patulugin ko lang sandali itong baby ko.”, hiling ko sa kanya.
Hindi kaagad nakasagot si Gregory dahil parang tulala ito.
“Ye-yes Ma’am. Sure po… Sorry Ma’am at may bigla lang po akong naisip.”, mabilis na sagot nito nang maramdaman niyang naghihintay ako sa kanya.
Ngumiti rin ito.
Muli ay pasimple na naman akong nagwapuhan ng husto sa estudyante ko.
Pero syempre hindi ko na iyon pinakita pa sa kanya. Hinele ko na lang ang anak ko habang karga
karga ko ito.
“Mag-review ka na muna Gregory then later we will begin your quiz.”, sambit ko rito.
Habang hinehele ko si Laiza ay pansin kong panay panay ang pagsulyap sa akin si Gregory. Umiiwas lang ito kapag alam niyang titingnan ko na siya. Medyo nagtataka tuloy ako kung bakit pero hindi ko na iyon inisip pa ng husto.
Mas iniisip ko ngayon ang mga tanong sa quiz ng binata habang nagpapatulog ako ng baby ko.
Bigla na naman tuloy akong naramdaman ng pagkabalisa.
“Please Laiza matulog ka na.”, hiling ko sa anak ko na halos paubos na rin ang gatas na dinedede nito.
Yumuyogyog pa rin ako dahil hinele ko pa rin si baby.
Habang si Gregory naman ay nagbabasa ng libro at nakaupo sa sofa.
Kahit na pareho kaming abalang dalawa ay nakikita ko pa rin sa gilid ng aking mga mata na may pagkakataong iba makatingin sa akin ang binata.
Ayaw kong mag-assume. Pero pakiwari ko talaga ay may kakaiba dahil sa napakalagkit nitong tumitig sa akin.
Ilang sandali lang ay nakita ko nang nakapikit na si Laiza sa aking pagkakakarga.
Marahan ko itong inilapag sa crib na nasa tabi ng center table.
“Sorry Gregory ha.”, mahina kong bulong sa binata habang nakayukod ako sa harap nito.
“I-it’s okay Ma’am Sassi.”, nanginginig ang boses ng binata.
“Are you nervous?”, tanong ko sa kanya dahil nagtataka ako sa tono ng pagsasalita nito.
“Me-medyo po Ma’am Sassi.”, kita ko rin na hindi mapakali ang mga mata ng binata at nag-blush pa ito.
“It’s okay Gregory, you don’t have to be nervous. Ito ang dapat mong i-review…”, binuksan ko ang Physics textbook na nadampot ko mula sa center table.
“Are you listening Gregory?”, lalo akong nagtaka dahil nakatingin ito sa babang bahagi ng mukha ko.
Sinundan ng mga mata ko ang tinatanaw ng binata.
Namilog ang mga mata ko dahil nakatanggal ang dalawang butones ng aking pink na blouse mula sa dibdib ko.
Naka-hello tuloy ang aking mayamang dibdib sa paningin ng binata. Maging ang black push-up bra ko na may laced ay kitang kita rin nito.
“Shit!”, mura ko sa aking sarili sabay mabilis kong kinuyom ang aking blouse para takpan ang pisngi ng magkabila kong mga suso na kanina pa nakatiwawang.
“E-excuse me Gregory.”, sabay tayo ko at akyat sa aming kwarto sa second floor ng bahay.
Kita ko ang pagkagulat ni Gregory pero hindi ko na ito pinansin.
Ramdan na ramdan ko ang mabilis na daloy ng dugo sa aking puso – halos madinig ko ang pintig ng dibdib ko.
“Shit talaga!”, hindi ko mapigilan ang mapamura dahil hindi ko alam kung kailan pa nakita ng binata ang boobs ko. Hindi ko talaga napansin na natanggal na pala ang butones ng suot kong blouse dahil sobrang dami kong iniisip.
Baka natanggal siguro ito nang kinarga ko si baby at kasabay noon ang pagtitimpla ko ng gatas.
“Ang tanga tanga ko!”, sisi ko sa aking sarili.
Ramdam na ramdam ko ang labis na kahihiyan ng mga oras na iyon.
*************
“Hoy! Are you okay sis?”, tanong ni Amanda.
Medyo nagulat ako sa kanya.
“Ye-yes I’m fine.”, biglang naputol ang pag-iisip ko nang marinig ko ang aking bestfriend.
“Malayo na naman ang tingin mo ha. Hihihihi…”, pang-aasar nito sa akin.
“Hahahaha. Loko ka sis, hindi naman. Naghihintay na lang ako ng oras kasi gusto ko nang umuwi ih.”, rason ko rito sabay ayos ko ng upo sa aking lamesa mula sa pangangalumbaba ko.
4:12pm palang!
*************
Tiningnan ko ang aking sarili habang nakatayo ako sa full-sized mirror ng aming closet sa kwarto.
“Shit! As in shit talaga!”, ngayon ay sunod sunod ang mura ko nang makita ko ang aking sarili sa salamin.
Kahit naman sino ay talagang mapapatitig sa ganitong itsura ko. Nakalabas ang makikinis at mapuputing pisngi ng aking boobs. Halos hindi na nga ito magkasya sa suot suot kong push-up bra kaya naman pakiramdam ko ay punong puno ang mga mata ng sinumang makakakita nito.
Umikot ikot pa ako sa harap ng salamin.
“Tang ina talaga!”
Ngayon ay naintindihan ko na kung bakit nabubulol ang binata at panay ang sulyap nito sa akin kanina.
Hindi pa rin nawawala ang bilis ng kabog ng puso ko.
Tuluyan ko nang tinanggal ang mga butones ng aking pink blouse.
Magpapalit na sana ako pero bigla akong natigilan.
“Gregory what are you doing here?”, nang mapansin kong pumasok ang binata sa kwarto naming mag-asawa.
Tang ina! Pati ba naman ang pinto ng kwarto ay nakalimutan kong isara at i-lock.
Mabilis itong lumapit sa kinatatayuan ko kaya naman napaatras ako.
“Hmmmmmmpppp…”, siniil ako ng halik nito kasabay ang mabilis na paghawak nito sa aking mga kamay.
Dinikdik ako nito sa pader kaya naman hindi ako makatakas sa tikas ng katawan nito.
Mapusok ang halik ng binata at sobra akong nagulat.
Pilit kong sinasara ang aking malalambot na mga labi subalit mainit at may diin ang kanyang pagsiil.
Sa tangkad ng binata na 6’2″ at sa tangkad ko na 5’5″ ay para lamang akong maliit na bata sa kanya.
“N-no, Gregory stop it!”, pagpalag ko.
“You’re so hot Ma’am Sassi.”, sambit nito. Kasabay noon ang paglamas ng isa niyang kamay sa dibdib ko.
Kahit na nakasuot pa ako ng bra ay ramdam ko ang gigil nito. Halos mapiga ang kalusugan ng aking suso sa tindi ng pagmasa na kanyang ginagawa.
Napapaliyad ako sa tuwing magpapakawala ng matinding pagpiga ang varsity player.
Ayaw mang aminin ng isip ko pero nadadala na ang katawang lupa ko sa kahayukan ni Gregory.
Sinubukan kong iiwas ang mukha ko sa kanya kaya binaling ko ang ulo ko pakaliwa at pakanan.
Tumigil tuloy sa paglamas si Gregory, ang kanang kamay nito ang humawak sa batok ko at pinuwersa akong humarap sa kanya.
Hawak hawak pa rin ng kaliwang kamay nito ang dalawa kong kamay na nakataas sa aking mga ulo at nakadiin pa rin sa pader na sinasandalan ko.
Sa ginawa ng binata ay mas naramdaman ko ang kanyang nagbabaga at madiin na paghalik sa akin – mas nagpupursigi kasi ito.
Kaya naman kahit na pinipigilan ko ay napapabuka na ang aking bibig sa pagpupumilit nito.
Maya maya ay naramdaman kong sumusungkit ang dila nito sa maliit na siwang ng mga labi ko.
“Gre…”, putol kong banggit sa pangalan niya nang matagumpay na masalat ng dila nito ang dila ko.
Oh my goodness, ang init kasi at ang bango ng hininga ng binata.
“No!”, pagpalag ko pa rin sa kanya.
Iniisip ko pa rin ang mister kong si Ryan at ang anak kong si Laiza na nasa baba.
“Hmmmmppp…”, nang siilin akong muli ng matinding paghalik ni Gregory.
Bigla akong nagitla at napabuka nang kaunti ang aking mga hita nang maramdaman ko ang marahas na pagsalat nito sa aking harapan.
Fuck! Kahit na nakasuot pa ang aking slacks at naka-underwear pa ako ay ramdam na ramdam ko ang ritmo ng paghawak nito sa aking matambok na pagkababae.
Para akong nanghihina sa bawat pag-alon ng kanyang salat. May diin kasi ang gitnang daliri nito kapag ito ay tatapat sa pinto ng aking lagusan.
Hindi ko maintindihan ang aking sarili pero napakarupok ng aking balingkinitang katawan. Madali akong natutupok sa pag-alipusta sa akin ng varsity player.
“Huwag Gregory… May asawa at anak ako…”, pakiusap ko rito na ngayon ay abala sa paghalik sa pisngi ko at nararamdaman ko ang pagbaba nito sa aking ma…