Libero Ch. 5: Ang Pagkaalipin

Araw ng Lunes, ang pinakahihintay na sandali ni Jessa ay dumating na. Maaga siyang nagising nang araw na iyon at maaga ring nagtungo sa kanilang campus. Doon ay nagtipon tipon ang mga atleta upang sabay sabay na magtungo sa pagdarausan ng intercollegiate tournament para sa opening ceremony.

Nag-arkila ang unibersidad ng mga shuttle bus upang maghatid-sundo sa kanila araw araw hanggang sa matapos ang taunang paligsahan. Magkasama sa isang shuttle bus ang Men’s at Women’s volleyball team.

Mga isang oras din ang byahe mula sa pagdarausan ng tournament at mababanaag sa lahat ang labis na pananabik na makarating sa patutunguhan.

Irene: Bes eto na sa wakas! Ready ka na ba?

Jessa: Oo naman bes! Matagal din nating hinintay to di ba?

Irene: Tama ka bes! Gagawin natin ang lahat para lang magchampion sa taong ito.

Jessa: Sana nga bes maging atin na ‘tong taon na to.

Irene: Sigurado yan bes! Basta tiwala lang. Tsaka balita ko ang top 2 teams daw ay mabibigyan ng pagkakataong makasali bilang guest teams sa NCR Commercial League.

Jessa: Yun din ang naririnig ko bes. Sana palarin tayo.

Irene: Hindi imposible yun bes lalo pa’t kasama namin ang isa sa pinakamagaling na Libero sa buong kamaynilaan. Hihihi.

Jessa: Ikaw talaga bes nambola ka pa!

Irene: Totoo naman yun ah. Sigurado bes maraming scouts ang manonood sa atin kaya kailangan talaga nating ibigay lahat lahat.

Jessa: Oo nga bes. Pangarap ko pa namang maging professional player pagkagraduate natin.

Irene: Hindi malabong matupad yun bes.

Jessa: Sana nga bes…sana nga…

Patuloy na nagkwentuhan ang magkaibigan pati na rin ang ibang mga nakasakay sa shuttle bus na yun. Halos hindi nila namalayan ang paglipas ng oras at ilang sandali lamang ay nasa gate na sila ng university na nakatakdang pagdausan ng tournament para sa taong kasalukuyan.

Pagkababa ng shuttle bus ay kanya-kanyang pagpapapicture ang ginawa ng lahat. Hindi maipinta sa mukha ng bawat isa ang labis na kagalakan. Maya-maya lamang ay sama sama na rin silang nagtungo sa grandstand ng unibersidad na iyon upang dumalo sa opening ceremony.

Nang malapit na sila doon ay bumungad sa kanila ang coach na nauna na rin palang nakarating doon. Ginamit nito ang sariling sasakyan at hindi na nakisabay pa sa kanila sa shuttle bus.

Coach Leo: Kanina ko pa kayo hinihintay. Tara na doon at magsisimula na ang programa.

Lahat: Opo coach!

Medyo nakaramdam naman ng pagkadismaya si Jessa ng makita si Mr. Bustos. Ayaw pa muna sana niya itong makita pero wala siyang magagawa dahil ito ang coach nila.

Matagumpay naman na nairaos ang opening ceremony ng intercollegiate tournament. Tumagal iyon ng halos dalawang oras at magtatanghali na ng ito ay matapos. May libreng lunch naman para sa mga atleta at opisyales kung kaya’t doon na rin sila kumain ng tanghalian.

Kasalukuyang kumakain si Jessa ng may lumapit sa kanya at nagsalita.

Mrs. dela Cruz: Kamusta ka na Ms. Mendoza?

Jessa: M-ma’am? Kayo po pala…okay naman po…kain po tayo.

Mrs. dela Cruz: Sige lang. Salamat. Tapos na kaming kumain. Oo nga pala inaasahan kong may malaking improvement sa magiging performance ng team nyo ngayong taon na ito.

Napansin ni Jessa na kasama pala nito ang kanilang coach. Medyo nakaramdam siya ng pagkaasiwa dahil sa tila nangmamanyak na namang tingin nito sa kanya.

Jessa: O-opo ma’am…makakaasa po kayo…gagawin po namin ang lahat ng aming makakaya…

Mrs. dela Cruz: Mabuti kung ganun. Para naman hindi masayang ang scholarship na ginagastos ng unibersidad para sa inyo.

Coach Leo: Wag kang mag-alala Mrs. dela Cruz, sisiguraduhin kong mag-iiba ang ihip ng hangin ngayong taong ito. Tayo naman ang mapupunta sa itaas.

Mrs. dela Cruz: Well, that’s reassuring! Malaki ang tiwala ko sa’yo Mr. Bustos. Malakas ang kutob kong ikaw ang magsasalba sa volleyball team na ito mula sa pagkalugmok at kahihiyan.

Hindi naman nagustuhan ni Jessa ang huling sinabi ng matandang Sports Director. Gusto nya sanang sagutin ito pero minabuti na lang niyang manahimik na lamang.

Coach Leo: Kami na ni Ms. Mendoza ang bahala sa tournament na ito Mrs. dela Cruz. Magaling na bata iyan at masunurin pa.

Makahulugan ang mga huling sinabi ni Mr. Bustos na nakapagpamula sa mukha ng kanyang libero.

Mrs. dela Cruz: Aasahan ko yan.

Tumalikod na ito at lumakad palayo.

Coach Leo: Siya nga pala Ms. Mendoza, sumabay ka na lang sa akin mamaya pabalik ng campus. Kailangan nating daanan yung mga pina-laundry na gagamitin nyong uniporme bukas.

Jessa: S-sige po Coach. Pero baka pwede pong isama na rin natin si Irene.

Coach Leo: Hindi pwede. Siya ang team captain ngayon kaya kailangang maumpisahan agad nilang mag ensayo pagkarating sa campus para sa laro natin bukas. Maliwanag ba yun Irene?

Irene: Opo Coach!

Nanlumo naman si Jessa sa narinig. Sigurado siyang may binabalak na namang gawin sa kanya ang coach kung kaya’t gusto na naman nitong masolo siya. Nawalan na tuloy siya ng ganang ituloy ang kinakain.

Coach Leo: Sige kita na lang tayo sa may parking lot mamaya Ms. Mendoza. Doon ako sa may tapat ng pavillion malapit sa main entrance pumarada.

Jessa: S-sige po Coach…

_______________________

Nagkwentuhan muna at naglakad lakad ang mga manlalaro bago sila nagpasyang bumalik na sa Shuttle bus na maghahatid sa kanila pabalik ng campus. Tanging ang mga manlalarong may naka-schedule lamang na laro sa araw na iyon ang siyang maiiwan.

Jessa: Sige bes dito na ako dadaan. Dun daw sa main entrance nagpark si Coach eh.

Irene: Okay bes. Kita na lang tayo sa praktis mamaya.

Jessa: Sige bes. Ingat.

Sa ibang bahagi kasi ng unibersidad na iyon pumarada ang mga shuttle bus at malayo iyon sa main gate ngunit mas malapit naman sa grandstand.

Malayo pa ang kailangang lakarin ni Jessa patungo sa sinasabing sasakyan ni Mr. Bustos at tirik na tirik pa ang araw ng mga oras na yun. Sa kanyang paglalakad ay nasalubong niya ang Men’s Baskteball team ng kanilang unibersidad ngunit hindi niya nakita sa mga ito ang boyfriend na si Jim.

Agad niya itong tinawagan upang itanong kung nasaan ito.

Jim: Hello? Babe?

Jessa: Babe! Ba’t hindi ata kita nakita kasama ng mga ka-team mo dito sa opening ceremony?

Jim: A-ano kasi Babe: Medyo sumakit ang tiyan ko kanina kaya hindi na muna ako sumama. Pero hahabol naman ako sa game namin mamaya.

Pagsisinungaling ng lalaki sa kanya. Ang totoo kasi ay napasobra ang nainom nito kagabi kasama ang barkada kung kaya’t hindi ito nagising ng maaga.

Jessa: Ah ganun ba Babe? Pero okay ka naman na ba? Uminom ka ba ng gamot?

Jim: Oo Babe okay na ako. Sa katunayan nagbibihis na nga ako papunta diyan eh.

Jessa: Sige Babe. Pero kung hindi mo pa kaya wag mong pilitin ha?

Jim: Oo Babe. Don’t worry magaling na ko. Salamat sa pag aalala. Manonood ka ba ng game namin?

Jessa: Hindi na Babe. Kailangan pa naming magpraktis mamaya eh. Good luck na lang sa laro nyo.

Jim: Okay Babe salamat. So pabalik ka na ba ng campus natin?

Jessa: Oo Babe baka hindi mo na ako maabutan dito.

Jim: Sige Babe. Ingat ka na lang.

Jessa: Salamat Babe! Ingat ka din. I love you!

Jim: I love you too!

At pinatay na ni Jessa ang tawag dahil malapit na rin siya sa kinaroroonan ng sasakyan ni Mr. Bustos. Nakita niya ang coach sa tabi ng sasakyan nito habang kausap si Mrs. dela Cruz.

Mrs. dela Cruz: Darling, daanan mo naman sa bahay yung ibang documents na naiwan ko. Pakidiretso na lang din sa opisina ko mamaya.

Coach Leo: Sige darling. San banda ba nakalagay iyon?

Mrs. dela Cruz: Nandoon lang sa may center table sa may salas. Nakalimutan ko kasing ilagay sa bag ko kanina. Eto pala yung susi ng bahay.

Coach Leo: Sige darling. Teka papalapit na dito si Ms. Mendoza.

Muling naging pormal ang dalawa nang mapansing papalapit na si Jessa sa kinaroroonan nila. Tagaktak naman ang pawis ng dalaga ng makarating ito sa may parking lot dahil na rin sa layo at init ng nilakaran nito.

Coach Leo: O pano Mrs. dela Cruz? Mauna na kami. Kailangan pa naming magpraktis para sa laro bukas.

Mrs. dela Cruz: Sige Mr. Bustos. Mag-ingat kayo.

At iyon lang ay lumayo na ang matandang Sports Director sa kanila. Sinenyasan naman ni Coach Leo si Jessa na sumakay na sa harapang bahagi ng sasakyan.

Pagkasakay nilang dalawa ay agad na inilock ni Mr. Bustos ang mga pintuan at binuhay ang makina nito. Ngunit hindi nya ito agad pinaandar bagkus ay bigla niyang niyakap si Jessa at siniil ng mapupusok na halik sa pisngi at leeg nito na ikinagulat ng dalaga.

Jessa: C-coach?! W-wag naman po dito. Andaming tao sa paligid.

Tila bingi naman ang manyakis na coach at itinuloy lang nito ang ginagawa. Isinama pa nito ang isang kamay na idinakma sa dibdib ng dalaga at inilamas lamas doon.

Pilit namang kumakawala ang dalaga sa pagkakayapos sa kanya ni Mr. Bustos sa takot na may makakita sa kanila.

Jessa: C-coach naman! Ano ba?!

Medyo napikon na ang dalaga kung kaya napasigaw ito na ikinatigil naman ng matandang lalaki.

Coach Leo: Wag kang mag alala Ms. Mendoza dahil tinted naman yang mga salamin ng sasakyan ko. At nakakalimutan mo na atang akin ka saan mang lugar at ano mang oras ko gustuhin? Kahit kantutin pa kita sa gitna ng mga taong yan wala kang karapatang tumanggi!

Jessa: C-coach naman…baka naman pwedeng sa ibang lugar na lang at wag dito…naaasiwa ako eh…

Coach Leo: Baka naman gusto mong di na makapaglaro bukas Ms. Mendoza?

Muli na namang hindi nakapagsalita ang dalaga. Talagang alam ng kanyang coach kung paano siya takutin at pasunurin sa mga gusto nitong mangyari.

Coach Leo: Pero sige pagbibigyan kita sa pagkakataong ito. Pero pagkalabas natin ng gate na yan gagawin mo lahat ng iuutos ko habang nagdadrive ako. Maliwanag?

Jessa: O-opo Coach…

Mabilis namang pinaandar ni Mr. Bustos ang sasakyan palabas ng main gate ng unibersidad na iyon. Hindi pa sila masyadong nakalalayo ay muling nagsalita ito.

Coach Leo: Hubarin mo yang jogging pants at panty mo.

Jessa: P-po?

Coach Leo: Ang sabi ko hubarin mo yang jogging pants at panty mo.

Jessa: P-pero Coach…

Coach Leo: Maliwanag ang usapan natin kanina Ms. Mendoza na gagawin mo lahat ng ipag-uutos ko sa oras na makalabas tayo ng gate. O baka naman gusto mo pang itabi ko tong sasakyan at kantutin kita mismo sa gilid ng kalsada?

Wala na tuloy nagawa ang dalaga kundi ang hubarin ang suot na jogging pants kasama na rin ang panty nito.

Coach Leo: Akin na yan! Hindi mo yan kakailanganin!

Hinablot ni Mr. Bustos ang mga hinubad na kasuotan ni Jessa at ibinato iyon sa likod na upuan. Maluha-luha naman ang dalaga sa mga ginagawa at pilit na ipinagagawa ng coach sa kanya. Bawat araw na lang ay may iba itong kababuyang naiisip na gawin sa kanya.

Coach Leo: Ngayon ipatong mo yang dalawang paa mo sa upuan.

Nag-aatubili man ay sumunod pa rin ang dalaga.Nakabuyangyang na ngayon ang kanyang sariwang hiyas na napapalibutan na ng buhok na unti unti na ring lumalago simula pa nung huli siyang mag ahit.

Inabot naman ni Mr. Bustos ng kanang kamay ang kaangkinan ng dalaga at hinimas himas iyon habang ang kaliwang kamay ay nakahawak pa rin sa manibela. Napasinghap naman ang magandang libero sa ginawang iyon ng kanyang coach.

Coach Leo: Mukhang gamit na gamit tong puke mo kahapon ah?

Jessa: H-Ha?

Hindi naman alam ng dalaga kung ano ang isasagot sa biglaang tanong na iyon ni Mr. Bustos.

Coach Leo: Wag ka nang magkaila! Nakita ko kayo ng syota mo kahapon na pumasok ng motel. Hehehe.

Di pa rin makaimik si Jessa. Patuloy naman ang coach sa paghimas sa kanyang hiyas.

Coach Leo: Siguro sinulit niyang kantutin tong pekpek mo no? Masarap ba siyang kumantot?

Jessa: Ooooooohhhhhhhhhhhhhh…

Napaungol ang dalaga ng ipasok ni Mr. Bustos ang dalawa nitong daliri sa bukana ng kanyang lagusan at sinimulang pinggerin siya.

Coach Leo: Tinatanong kita Ms. Mendoza. Kung masarap bang kumantot ang boyfriend mo?

Jessa: O-opo Coach… Oooooohhhhhhhhhhhhh…

Coach Leo: Talaga? Eh sinong mas malaki ang burat sa amin?

Jessa: I-ikaw po Coach… Aaaaaaaaahhhhhhhhhhhhh… Oooooooohhhhhhhhhhhhh…

Medyo binilisan ni Mr. Bustos ang pagdaliri sa kanyang hiyas na nagsisimula na namang mamasa.

Coach Leo: Lakasan mo! Hindi ko Marinig!

Jessa: Oooooooohhhhhhhhhh… Ikaw Coach! Mas malaki yang titi mo kaysa sa titi ng boyfriend ko! Aaaaaaaaahhhhhhhhhhhhh…

Coach Leo: Sinong mas magaling kumantot sa amin?

Jessa: Ikaw rin po Coach… Aaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhh… Aaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhh… Uuuuuuuunnnnnnnnngggghhhhhhhhhhh…

Sunud sunod na ang pag ungol ng dalaga habang pabilis din ng pabilis ang pagdaliri sa kanya ng Coach.

Coach Leo: Sino???

Jessa: Ikaw po Coach! Aaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhh… Shiiiittttttttttttttt… Aaaaaaaaaaaahhhhhhhhhh…

Coach Leo: So kanino mo mas gustong magpakantot?

Jessa: S-sa’yo po Coach! Aaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhh… Shhhiiiiiiitttttttttttt… L-lalabasan na ko Coach… Aaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhh…

Biglang napakapit si Jessa sa braso ni Mr. Bustos kasabay ng panginginig ng katawan nito. Basang basa naman ng katas ng dalaga ang dalawang daliri ng manyakis na coach.

Jessa: Aaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhh… Ooooooooooohhhhhhhhhhhh…

Ilang sandali lang ay unti unti nang humupa ang orgasmo ng dalaga at nang hugutin ni Mr. Bustos ang mga daliri mula sa loob ng lagusan nito ay tumulo pababa ng upuan ang malapot na dagta ng magandang libero.

Bigla namang nagulat si Mr. Bustos nang mapansing mayroon palang pumapara sa daraanan nila. Mga traffic enforcer iyon na marahil ay nagsasagawa ng inspeksyon sa mga dumaraang sasakyan.

Maging si Jessa ay nabigla rin lalo na ng ihininto na ng coach ang sasakyan nito at may dalawang papalapit nang traffic enforcer dito.

Hindi malaman ng dalaga kung paano tatakpan ang kahubdan dahil siguradong hindi na aabot pa kung kukuhanin pa niya ang panty at jogging pants sa likod upang maisuot ito. Mabuti na lamang at nasa tabi niya ang shoulder bag na dala at iyon ang bahagyang ipinantakip niya sa maselang bahagi ng kanyang katawan habang umayos naman siya ng pagkakaupo.

Ngingiti-ngiti naman si Mr. Bustos dahil sa mga nangyayari. Ibinaba niya ang bintana sa may driver’s seat nang nasa tapat na niyon ang dalawang traffic enforcer.

Traffic Enforcer 1: Sir, magandang araw po! Magchecheck lang po ng lisensya.

Napalunok naman ang mga traffic enforcer ng dumungaw ang mga ito sa bintana. Nakita kasi nila si Jessa sa may passenger’s seat. Sa ayos nito na nakatagilid sa pagkakaupo ay mapapansing wala itong suot na anuman sa ibabang bahagi ng katawan. Tanging ang bag lamang na nakapatong sa kanyang mga hita tumatakip ngayon sa kanyang kahubdan.

Halos matunaw naman sa hiya ang dalaga dahil sa ayos niya ng mga sandaling iyon. Pakiramdam niya ay gusto na niyang bigla na lang maglaho na parang bula sa sandaling iyon. Nanatili na lang siyang nakayuko upang matakpan ng mahaba niyang buhok ang kanyang mukha.

Panay naman ang sulyap sa kanya ng dalawang traffic enforcer na lihim namag ikinatuwa ni Mr. Bustos. nang iabot nito ang lisensya ay napansin ng isang traffic enforcer na medyo basa ito. Nang tumingin ito sa driver ng sasakyan ay inginuso nito ang dalawang daliring nangingintab dahil sa malapot lapot na likidong nakabalot dito.

Napaailing na lang na napapangiti ang dalawang traffic enforcer dahil sa mga kakatwang kaganapang naaktuhan.

Traffic Enforcer: Eto na po lisensiya nyo Sir. Ingat ingat lang po sa byahe! Pag di na kaya pwede lang po kayong gumilid diyan. Sige po ma’am! Enjoy your ride!

Ngingiti ngiti pa ang dalawang traffic enforcer nang magpaalam sa dalawa. Medyo nakaramdam naman ng inis si Jessa sa huling tinuran ng traffic enforcer.

Traffic Enforcer 1: Nakita mo ba yun pare?

Traffic Enforcer 2: Oo nga eh! Ang swerte ni manong mukhang batang bata yung nadale! Hehehe!

Traffic Enforcer 1: Oo nga eh! Sexy at mukhang maganda rin! Sayang di ko nakitang masyado yung mukha!

Tinuloy naman ni Mr. Bustos ang pagmamaneho at maya-maya lang ay bigla nitong iginilid ang sasakyan at ihininto. Pagkatapos ay tinanggal nito sa pagkakabutones ang suot na short pants at ibinaba ang zipper nito. Umigkas ang tigas na tigas na 7 pulgadang tarugo nito.