———————-
Sarado ang gulayan maghapon. Abalang abala si Auntie Maribel sa pag aayos ng burol ni Uncle Bart. Ako naman ay abala din sa pag aasikaso ko sa mga bisita. Bagamat mapait ang sinapit ko sa kamay ni Uncle Bart, ako naman ay nalulungkot para sa mga pinsan ko. Alam ko ang pakiramdam ng mawalan ng magulang. Di ko din maiwasan umiyak sa pakikiramay sa kanila.
Gusto ko ng hustisya sa ginawa ni Uncle Bart sa akin, ngunit hindi sa paraang ganito. Pinaiimbistigahan ni Auntie Maribel sa mga pulis ang nangyaring hit and run ngunit ang sabi ng mga pulis ay malabong mahuli ang suspect dahil wala daw nakakita o cctv na makakatulong sa imbestigasyon.
Maraming tao sa bahay ni Auntie Maribel. May mga matatanda na nagdadasal, mga kapitbahay na nagsusugal, mga kamag anakan na nakikiramay.
Maya maya pa ay may na receive akong text.
UNKNOWN NUMBER
Hi Jane. Kamusta? Si Alvin ito, i save mo ang number ko ha. Kailan kita ulit pwedeng makita? May gusto sana akong sabihin sayo.
Nagreply ako.
Hello Alvin. Medyo busy ako pero mabuti na din at nagtext ka. Ibabalita ko pala na patay na si Uncle Bart. Nakaburol na sya ngayon dito sa bahay nila.
Hindi na ako nakakuha ng reply mula kay Alvin. Itinuloy ko na din ang aking ginagawa.
Nang bandang hapon na ay dumating si Alvin. Nakita ko sya at nakita nyang abala ako sa pag aasikaso sa bisita. Pinuntahan nya si Auntie Maribel na nakaupo na sa tabi ng kabaong ni Uncle Bart.
“Maribel. Nakikiramay ako sa pagkawala ni Pareng Bart” sabi ni Alvin.
Tumayo si Auntie Maribel at yumakap kay Alvin. Sinabi ni Auntie Maribel kay Alvin kung anong nangyari.
“Baka kung hindi kami naginuman kagabi hindi siguro mangyayari ito. Patawad Maribel. Nakikiramay ako” sagot ni Alvin
Maya maya pa ay nakita ko si alvin na nakaupo sa mga bakanteng silya. Inabutan ko ito ng kape at tinabihan ko.
“Buti nakapunta ka.”
“Hindi pa ba ako pupunta e matalik kong kaibigan si Bart. Nalulungkot ako sa nangyari” sagot nya
Hindi naman ako umiimik.
“Anong plano mo?” Tanong nya sa akin.
“May sapat na akong pera. Siguro oras na para umalis ako dito sa bahay nila. Gusto ko ng lumayo dito.” Sagot ko.
“Ayun na nga sana ang sasabihin ko. Kung gusto mo ay sa akin ka na muna tumira tutal wala naman akong kasama sa bahay at isang buwan lng naman ako magtatagal dito. Atleast kahit papano may matutuluyan ka.” Alok ni Alvin
Maganda ang alok nito. Kahit pa mahigit isa at kalahating oras ang byahe mula sa aking eskwelahan ay makakatipid ako ng gastusin kahit papano. Mabuti na din habang wala pa akong matutuluyan na malapit doon. Naisip ko din ang mga posibleng mangyari kapag kasama ko sya. Hindi ko maiwasan hindi isipin ang nangyari nung kinagabihang kasama ko sya. Parang may sariling utak ang puke ko na kumislot ng maalala ko yun.
“Salamat sa alok Alvin. Pagiisipan ko” sagot ko.
Lumipas ang anim na araw ng burol hanggang sa nailibing na si uncle Bart. Ito na din ang panahong hinihintay ko para umalis sa puder ni Auntie Maribel.
Sabado ng tanghali. Habang nagiimpake ako ng aking mga damit sa isang bag ay binubuo ko na sa isipan ko kung papano sasabihin kay auntie maribel na aalis na ako. Nakapag desisyon na din ako na tanggapin ang alok ni Alvin. Tinawagan ko sya para sabihin ang desisyon ko. Tinanong nya kung gusto ko daw bang magpasundo kaso sabi ko wag na. Hintayin nya na lang ako sa bahay nya.
Nang nakakuha ako ng lakas ng loob, pinuntahan ko si Auntie Maribel sa kusina.
“Auntie – *Ehem ehem* – magpapalam na po sana ako. Napagdesisyunan ko na po na aalis na ako dito para hindi na din po ako maging pabigat sa inyo.” Panimula ko.
Biglang ibinaba ni auntie Maribel ang sandok na hawak nito at humarap sa akin. Hindi ko maintindihan sa itsura nya kung galit ba ito o hindi. Seryoso at derecho lamang ang kanyang muka.
“Aalis ka?”
“Opo Auntie” saot ko habang napayuko ako
“Ahhh aalis ka. Bakit? Kasi wala na ang asawa ko? Wala ka ng customer?” Sagot nya na bahagyang tumaas ang toni ng boses
“P-po?” Nanlaki ang mata ko sa sagot nya.
“Alam kong nag kakangkangan kayo ng asawa ko! Inamin sa akin Bart isang araw bago sya mamatay. Eh nilandi mo daw eh paano nga ba naman sya makakahindi? Kailangan mo daw ng pera kaya ka lumalapit sa kanya!” mataray na sagot nito
“hindi po totoo yan auntie. Sa katunaya – ! “
“tatanggi pa pa? Eh katulad ka lang din ng ina mo simula at sapul e. Wag ka mag maang maangan Jane, hindi ko na din nagawang magalit kay Bart noong umamin sya kasi alam kong may pagkukulang ako! Mabuti pa ngang umalis ka at ng mabawasan ang palamunin ko dito! Layas!!!! “
Hindi ko napigilang umiyak. Hindi ko matanggap na ganoon ang sinabi ni Uncle Bart kay Auntie Maribel. Napakademonyo talaga nya.
Kinuha ko ang aking bag at nilisan ang lugar.
Habang nasa byahe ako ay inabisuhan ko si Alvin na papunta na ako. Makalipas ang mahigit isa at kalahating oras ay sinalubong na ako ni Alvin sa gate ng kanyang bahay at kinuha ang aking mga dala at pumasok na kami sa loob.
“Kamusta? Bakit mukhang malungkot ka?” Bungad nya sa akin
“Ayos lang medyo traffic. Eh kasi hindi naging maganda ang paghihiwalay namin ni Auntie Maribel. Alam pala nya ang nangyayari sa amin ni Uncle Bart. Sinabi ba naman daw sa kanya ni Uncle na ako ang lumalandi sa kanya at ginusto ko ang lahat.” Di ko napigilan umiyak ng sabihin ko iyon.
Hinawakan ni Alvin ang aking dalawang pisngi at pinunasan ang aking luha at tumingin sa akin.
“Ssshhhh. Tahan na. Wag mo na isipin yun. Nakaraan na yun, wala na si Bart. Malaya ka na sa kanila.”
Pagkasabi nya nun ay hinalikan nya ako sa labi. Bahagya akong nagulat sa ginawa nya.
“Mabuti pa, para mawala yang iniisip mo, samahan mo ako sa mall. Bibili tayo ng mga kulang na gamit dito at grocery na din para may pagkain tayo. Bibili n din tayo ng gamit na gusto mo.” Masayang sabi nya sakin. Tumingin na lamang ako at ngumiti sa kanya.
Nagpunta kami ng mall at namili ng mga gamit at pagkain. Binilhan nya din ako ng mga bagong damit at mga personal na gamit. Sabi nya, piliin ko daw ang gusto ko at sya daw magbabayad lahat. Kumain na din kami sa isang masarap na restaurant ng hapunan at umuwi pagkatapos.
Naalala ko nung mga panahon na buhay pa ang nanay. Ganito nya ako ipasyal at ipamili pag may pera sya.
Nung gabing handa na kaming matulog ay parang naiilang akong pumasok sa kwarto nya. Nauna sya sa kwarto para ayusin ang kama.
“Ano pang hinihintay mo Jane? Pumasok ka na. Alangan naman hayaan kitang matulog dyan sa labas syempre dito ka.” Nakangiting sabi nito
Pumasok naman ako at naupo ako sa kama. Maya maya ay tumabi sya sa akin.
…