(Ms. Rocky)
CHAPTER 1
AUTHOR NOTE: Ang kwentong buhay na inyong mababasa ay hango sa tunay na pangyayari ng isang letter sender na si guiller mula sa Saudi arabia. Hindi ito isang kwentong fiction story na katulad na inyong mababasa sa inyong mga paboritong manunulat na kada episode ay mayroong milagrong kantutang nagaganap sa babaeng nakakasalamuha. Ito ay tunay na buhay, true confession na mula sa karanasan ng may akda. May sadyang pinalitan ng ilang pangalan o personalidad para maitago ang pagkakakilanlan ng mga tauhang nasa loob ng kwento.
Ayaw ko naman na malaman nila na kaya ako gumawa ng kwento ng aming masarap na pinagsasaluhan kapag gabi ay para ipagmalaki sa inyo na ginawa namin ito at maging pabida. Totoo naman talaga na masarap ang bawat-gabing ungol at halinghing ang aming ginagawa at ibinabahagi ng bawat-isa. At ang mga katas ng ipinalalabas na nagsasalubong sa kaselanan ng babaeng binabanatan mo. Pero Hindi ‘yun ang punto ng kwentong ito, kundi ang mga karanasang hindi malilimutan na pwedeng kapulutan ng aral sa buhay ng bawat-isa. Na baka ang landas na dinaanan ko dati ay meron ding dumadaan. Naiintindihan ninyo ba ang gusto kong iparating na mensahe kong ito. Sinabi ko na din naman sa inyo na isa akong lalaking barako, tigasin lagi ang burat (kapag may kalabang pugad) lalawigan ng Batangas.
Papano ko ba sisimulan ang kwentong kalibugan namin ni ms. Rocky. Gusto ko pa naman bago ako magsimula eh nasa maayos kayong nagpapahinga kong saan man kayo naroroon. So ito na nga, hindi ko na pagtatagalin pa ang iyong paghihintay. Just Set back, relax, kung may kinakain ka/kayo sige lang kainin mo lang yan at ‘yung walang kinakain hindi ko na problema ‘yun. Bumili ka kong meron kang pambili pero kung wala. Hindi ko na din problema ‘yun.
Ang pagbabalik ala-ala sa nakaraan.
Taong dalawang libo at labing isa. Buwan ng agustong singkad ang init.
Sa katatapos lamang na off shore project na aming inaalisan ito ay walang iba kundi ang RGX train 6 and 7 at AKG 2. Karamihan sa aming lahat na manggagawaay dinala sa patapos na din ngunit kailangan ng maraming manpower upang umabot sa tamang deadline ang kanilang mga ginagawa upang makaiwas sa anumang kaukulang multa.
Ang aming tinatrabahong gas plant ay tinatawag nilang GTL (Gas to liquid) off shore project. Na kung saan ang mga gas na mula sa ilalim ng karagatan ay kukunin ng nasabing planta upang gawing produktong petrolyo. Ang mga produktong nakikita namang ito ay siyang ginagamit sa mga naglalakihang hospital, health center. Ang oxygen na ginagamit sa mga ospital ay mga purong hangin dahil dumaan ito sa masusing pag-aaral (Ngayon alam na ninyo ha)
Sa mga kapwa ko ofw na nagtrabaho sa gas plant na ito ay malamang pamilyar na kayo sa project na aking nabanggit at ang lugar kung saan itinayo ang nasabing planta.
Ngayong naibahagi ko na ang line ng trabaho ko as a worker sa bansang ito.
Mas mainam na ituloy ko ang kwento ng aking buhay at karanasan.
Nandito ako ngayon sa isang mataas na vessel na kung saan, meron kaming inaayos na valve ng aming grupo. Habang naghihintay ng pagdating ng crane (malaking heavy equipment na siyang nagbubuhat ng valve, pipe, pataas sa tuktok na kalalagyan namin). Tumatanaw ako sa malayo, pinagmamasdan ang mga ibong malayang nagpapatianod sa hangin. Sa aming pwestong kinalulugaran. Tanaw na tanaw ang boung gas plant area maging ang ras Laffan gas project ay kita din. Sa aking pagmumuni ay merong ala-ala ang Pilit na nagbabalik sa nakaraan, kung ano man ako ngayon. Ang mga pinagdaanan ko noong bata pa lamang ako at kung papano ko napagtagumpayan ang mga hamon at unos na dumagok sa aking buhay. Kung papano kami nagkakilala ni ms. Rocky at kung papano nagkaroon ng makulay at makabuluhan ang bawat tamis ng aming pagniniig, paglalapat ng aming mga hubad na katawan. Ang mga pagsasalo ng aming mga laway at ang maiinit na hiningang dumadampi sa aming mga balat. Kung papano siya parang naging teacher ko sa kama. Mga dapat gawin sa pagpapaligaya sa isang babae. Kung papano paiinitin ang karburador ng babae (Boung katawan ang ibig kong sabihin) Mga itinurong kaysarap, nakakagigil at nakakahumaling. Ang sarap sa katawan.
At ganito ko ‘yun sisimulan.
Sa kwentong ginawa ni master Van_the master, reader kasi niya ako sa totoo lang. Isang talata ng pangungusap ang pumukaw sa aking kamalayan.
Ang kwento ni dan.
Sa pinamagatang: Ang mga tukso sa buhay ni dan.
Ang pinagdaanan niyang hirap sa buhay, kung papano hinarap at tinanggap ang mga pinasan niyang mga pasakit at hirap (Hindi sa pagiging babaero) Ang talatang sinabi niya dito ay:
“Mahirap talagang maging mahirap”.
Maigsing salita lamang ito subalit napakahaba ng kanyang kahulugan.
Malaman at siksik.
Walang katumbas na salitang pwedeng maglarawan. Totoo ‘yun. Sa maikling salita na ‘yun. Pakiramdam ng isang dumadaan sa ganuong estado ng buhay ay parang pasan na niya ang buong mundo sa kanyang mga balikat. Fiction story na mailalarawan sa mga mambabasa pero mayroong dumadaang tao sa ganuong buhay sa realidad.
“MAHIRAP MAGING MAHIRAP!”
Ako nga pala si guiller, Labing-isang taong gulang pa lang ako noon. Isang patpating bata, Moreno, pero may tindig na Nasa ikalimang baytang sa pampublikong paalaran. Batak na ang katawan ko sa trabaho ng mga panahon iyon dahil inaasahan na ako sa pagkita ng pera para sa ikabubuhay ng aming pamilya. Laman na ako ng kagubatan (para maghanap ng siling labuyong dahon) laman na ako ng sagingan ng may sagingan (para kunin ang mga puso ng saging na pwede ng kunin) at niyugan (para mamulot ng mga bumabagsak na mga niyog). Sa kabukiran, upang tumulong mag-salansan ng mga ginapas na palay ng aking ama at ina.
Batang-bata sa idad na labing-isa pero kumakayod na. Kumikita ako ng mahigit 50-100 pesos kada lakad ko sa maghapon (Hindi naman malimit dahil may araw na pagluwas lamang ang mga biyaherong pumupunta ng pasig). Kumpara sa mga kaidaran (Same age) ko na puro laro at lakwatsa ang laman ng kanilang isipan habang Ako naman (Ang inyong bida) ay nagsisikap na para sa kinabukasan. Lahat ng aking mga inc…