Lockdown: The Lonely Foreigner

“Inaabisuhan po ang lahat na hindi pwedeng lumabas ng bahay hanggang April 12, 2020”

Isang linggo na akong nakakulong sa condo unit ko. Deliver ng foods dito, nuod ng movie dyan, tulog lang ng tulog. Boring.

Ako nga pala si Claire. I am from Bulacan, pero I am studying nursing here in the Metro, my parents gave me a unit here in Makati.

Unfortunately, dahil sa lockdown di ako makauwi sa amin. Sobrang bored ko na super! Arrrgh

*DingDong*

Binuksan ko yung pinto, tumambad sakin ang isang matipunong lalaki. Kailangan ko pang tumingala para makita ang gwapo nitong mukha, matangkad kasi ito. 6’4(?) maybe.

Nakatitig ito sakin, saka ko naalala na nakatshirt lang ako na walang bra at naka shorts na maikli.

“Hi I’m Callum,” sabi nito sa malalim nitong boses. British(?) Aussie(?). Hindi ako sure. “Do you happened to have some garlics? I exhausted all of mine.”

“Sure,” sagot ko. “Come in, sit down.” Agad akong kumuha ng towel para takpan ang dibdib ko.

“So you’re stuck here,” usisa ni Callum.

“Yeah, I’m alone actually.” Sagot ko naman. “How about you?”

“I’m actually on a business trip but was stuck at this unit due to the lockdown.” Sabi nito sabay ngiti na lalong nakapagpagwapo.

“Here’s your garlic,” abot ko ang bawang.

“Thanks,” sabi neto. “You’d like to hangover at my unit?”

“For what?” medyo pakipot kong sagot.

“I’d cook dinner, we can share it just to sort of thanks for the garlic and it’s really lonely since you and I are the only ones left at this floor”

Pagkain. Hmmmm.

“Sure.” tipid kong sagot.

“Aight. See yah Claire,” sabay kindat nito bago umalis.

Something about the idea na kaming dalawa lang ng hot na puting dayuhan na kakakilala ko lang ang ang nakapagpainit sakin.

Natulog lang ako maghapon, pagkagising ko naalala ko na nagyaya nga pala ng dinner so Calum. Syempre pagkain yun so di tayo tatangi. Hihi

*Rrrr*

“Hi Claire,” bungad nitong nakangisi. “I thought you would bail on me. Come in”

Nakasando lang ito at kita mo ang malalaking biceps nito. Nakaboxershorts ito.

Studio type ang unit nito. Amoy ko ang garlic butter steak na niluto nito.

“Have a sit and let’s have a feast.”

“Sure,” sabi ko. “I bought a cake for us.”

“How nice of you.” Sabay lagay nito sa ref.

Nagsimula na kaming kumain.

“How long have you been here?” tanong ko to break na ice.

“2 weeks before the lockdown. Haven’t had the chance to roam the Metro”

“I see. Where are you from?”

“America, but I’m actually half Aussi, half British hence the accent”

Wow triple kill. Hahahaha

“How old are you Claire?”

“I just turned 19”

“Young blood,” usal nito. “I’m 27, love.”

Something about the way he saidlovem me…