Ang tanging pinakamalapit na experience nya lang sa bagay na yun ay noong may bagong dating na teacher sa paaralang tinuturuan nya 2 years ago. Si Alvin.
Si Alvin ay mas bata ng isang taon sa kanya. Katamtaman lang ang mukha at katawan nito. Pero palangiti at palabiro. Naging close sila ni Lorraine dahil pareho sila ng tinuturong subject. Madalas ay sa kanya humihiram ng materials si Alvin dahil yon pa lang ang unang taon nito ng pagtuturo.
Isang beses ay humingi ng tulong si Alvin kay Lorraine na gumawa ng visual aids. Pumayag naman ang dalagang guro at napagkasunduan nilang doon nila gagawin sa apartment ng binata pagkatapos ng klase.
Nang makarating sila sa apartment ay nagsisimula nang dumilim dahil dumaan pa sila sa bookstore para mamili ng mga gagamitin.
Pagkapasok nila sa apartment ay agad sinimulan ni Lorraine ang pagsusulat sa manila paper. Si Alvin naman ay nagsabing magbibihis muna at maghahanda ng merienda.
Dahil bagong lipat lang si Alvin at sya lang mag-isa sa apartment na yun ay wala syang masyadong gamit. Ang tanging lamesa nya ay ang center table na yari sa kawayan. Nung una ay doon ipinatong ni Lorraine ang sinusulatang manila paper. Pero dahil gawa lang ito sa kawayan, kinailangang sapinan muna ni Lorraine ng libro ang mesa para magkaroon ng patag na mapapatungan. At dahil maliit lang ang libro, di sya makapagsulat ng tuloy-tuloy. Kaya napagpasyahan nyang sa sahig na lang gawin ang visual aids.
Paglabas ni Alvin ng kwarto ay nakita nyang nakaluhod sa sahig si Lorraine at nakayuko habang nagsusulat. Una nya agad napansin ang cleavage nito. Napatitig sya dito at napalunok.
Naramdaman naman ni Lorraine na may nakatingin sa kanya kaya napatingala sya. Huli na para iiwas pa ni Alvin ang tingin nya. Nakita na sya ni Lorraine na na titig na titig sa cleavage nya.
Medyo nagblush si Lorraine dahil dito. Pero ngumiti pa rin sya. “Ikaw ha. Kung san san ka nakatingin.”
Wala namang naisagot si Alvin kundi isang ngiti.
Pagbaba ni Lorraine ng tingin nya ay lalo syang nagblush dahil bumubukol na pala ang harapan ni Alvin. Basketball shorts ang suot nito pero bakat na bakat ang paninigas ng alaga nya.
Napatingin din si Alvin sa tinitingnan ni Lorraine at nagulat ito at dali-daling tinakpan ang paninigas.
“Grabe ka naman! Bakit naman bakat na bakat yan? Parang wala kang brief!” Sabi ni Lorraine na namumula pa rin ang pisngi.
“Wala nga. 2 weeks na kong di nakakalaba eh.” Sagot naman ni Alvin na napakamot na lang ng ulo sa hiya.
“Ibig sabihin pumapasok ka at nagtuturo nang walang brief?” Tanong muli ng dalaga.
“Kanina lang. Saka nakashorts naman ako saka slacks. Parang brief na rin yun.” Depensa naman ng binata.
“Tsk. Tsk.” Napailing na lang si Lorraine at muling yumuko para magsulat.
“Ikaw nga parang walang bra eh. Halos lumuwa na yan oh.” Inginuso pa ni Alvin ang cleavage ni Lorraine.
Muling tumingala si Lorraine. “Duh! May bra ako noh! Malalaki lang talaga sila.” May pagmamalaki pa nitong sabi.
“Baka puro padding lang yan. Hahaha!” Pang-aasar ng binata.
“Di ko na kailangan nun.”
“Patingin nga.”
“Asa ka!”
“Kitams takot ipakita.”
“Sira ka ba? Ba’t ko papakita sayo?”
“Para patunayan kung totoo nga.”
Muling bumaba ang tingin ni Lorraine at kita nya na mas bumukol na ang harapan ni Alvin.
“Gusto mo talagang makita?”
“Oo.”
“Ikaw muna.”
“Anong ako muna?”
“Patingin muna nyan.” Inginuso ni Lorraine ang umbok sa harapan ni Alvin.
Napalunok naman ang binata.
“Sigurado ka?” Tanong ng binata.
Saglit na napaisip si Lorraine.
“Ewan. Siguro.”
“Ano nga?” Medyo atat na si Alvin.
“Sige.” Sagot ni Lorraine matapos ulit ang sandaling pag-iisip.
“De…