Nakita ni Papa na ready na ako at medyo nagulat siya sa aking itsura. Tinanong niya ako.
Marjun: Saan ang punta mo anak?
Abigail: Birthday ni Carlo pa. Mag didinner sa isang restaurant.
Marjung: Ingat ka anak, text mo kami ni Mama mo kapag nakarating ka na dun ah.
Tumango na lang ako at nagpaalam bago umalis. Sumakay ako sa Grab at nagmuni-muni habang papunta sa restaurant. Excited na akong makita si Carlo at makasama siya ulit.
Pagdating ko sa restaurant, nakita ko si Carlo na nag-aabang sa labas. Agad niya akong nilapitan at hinalikan.
Abigail: Happy Birthday Beb! I love you!
Carlo: I love you too Beb. Thank you!
Carlo: Ang ganda mo naman ngayon.
Napangiti ako sa kanyang komento.
Abigail: Salamat. At ikaw din, ang gwapo mo beb.
Sagot ko sabay tawa. Hinawakan niya ang kamay ko at pumasok kami sa restaurant.
Nandoon na rin pala ang mga bisita, kasama ang ama niya, si Tito Alfred, ina niya si Tita Racquel, ang kapatid niyang babae si Mariel, at ilan nilang mga kamag-anak at kaibigan. Nagsiupo na rin kami at sinimulan ang hapunan. Pagkatapos naming kumain, tumayo si Beb at hiningi ang atensyon ng mga bisita.
Carlo: Maraming salamat sa inyong lahat. Gusto ko rin pasalamatan si Abi, ang kapatid ko na si Mariel, at ang aking ama at ina, Dad Alfred, Mom Racquel. Pati na rin ang mga kaibigan at kamag-anak na nandito ngayon. Gusto ko lang ipaalam na tinanggap na ang aking application bilang exchange student sa Canada. Mag-aaral ako doon ng isang taon at babalik ako dito para sa aking graduation. Pagkatapos ng isang taon, bibigyan nila ako ng opsyon kung gusto kong magpatuloy ng Masteral doon.
Nagsipalakpakan ang lahat at nag-abot ng pagbati kay Carlo. Ako naman ay nabigla dahil hindi ko alam na may inaplayan siyang ganito. Pero hindi ko muna ipinakita ang aking nararamdaman dahil ayaw kong sirain ang masayang gabi ng aking boyfriend sa harap ng mga bisita.
Natapos na ang dinner at nag-uwian na ang lahat. Naiwan na lang kami ni Beb sa restaurant at kinausap niya ako.
Pero bigla ko siyang nasampal.
*pak*
Abigail: Bakit hindi mo sinabi sa akin na nag-apply ka bilang exchange student?
Galit kong pagtanong.
Carlo: Sasabihin ko naman kung may resulta na. Tulad ng ginawa ko kanina.
Abigail: Bakit hindi mo sinabi agad? Hindi ako nakapaghanda sa narinig ko kanina? Talaga iiwan mo ako dito? Paano kung hindi ka na bumalik?
Carlo: Hindi, Beb. Isang taon lang muna ako doon. Babalik ako. Sabay tayo gagraduate. Habang nandoon ako, balak ko ring maghanap ng trabaho. Magmimigrate tayo pagkatapos kong mag-graduate. Mas maganda ang magiging buhay natin sa Canada.
Abigail: Yan ka naman ei. Lagi mo lang gustong iniisip ang sarili mo, hindi mo man lang inisip ang nararamdaman ko.
Carlo: Pero yan ang mas maganda para sa atin. Tiisin lang natin ng kunti, para sa atin din ito.
Abigail: Oo ikaw na lagi ang nakakaalam ng tama.
Napaluha na ako at nagwalk out sa restaurant. Nais niya akong sundan ngunit hiningi ko ang pagkakataon na gusto ko mag-isa.
Abigail: Hindi ko kaya ito. Kailangan ko muna mag-isa.
—–
Malayo na rin ang nalakad ko mula sa restaurant at nagsimulang umulan. Walang maayos na masisilungan sa paligid. Biglang may tumigil na sasakyan at bumusina sa akin.
Dwayne: Huy Abigail! Umuulan na, sakay ka na dito.
May nag offer sa akin na mula sa familiar na boses.
Abigail: Ikaw na naman? Sinusundan mo ba ako?
Dwayne: Nagkataon lang. Nag-iinuman kami doon sa bar na iyon. Nakita lang kita tapos umuulan pa.
Dahil padilim na rin ang daanan at umuulan, wala akong choice kung hindi sumakay na lang sa sasakyan ni Dwayne. Hinubad nito ang jacket niy at ibinigay sa akin.
May pagka gentleman din pala ito, sa isip ko.
Dwayne: Heto tissue. Punasan mo muna yung mukha mo. Suotin mo din tong jacket ko, basa na yung dress mo. Ano nangyari sa’yo?
Abigail: Wala ka nang pakialam doon.
Tahimik lang ako sa buong biyahe at tinuro sa Waze kung saan ang bahay namin.
Abigail: Salamat pala sa paghatid.
Dwayne: Okay lang ‘yan pero atraso ka pa rin sa akin.
Matapos magpaalam kay Dwayne, pumasok ako sa bahay at nagkulong sa kwarto. Hindi ko alam kung bakit ganun ang pakiramdam ko ngayon kay Dwayne. Hindi ito yung typical na gangster kapag nasa school.
Nakalimutan kong ibalik ang jacket niya.
Chineck ko ang phone ko, may mga mensahe galing kay Carlo. Hindi ko na ito pinansin at natulog na lang ako.
—–
Matapos ang ilang araw ng pag-iisip at pagpapakalma, nakapag-usap na rin kami ni Carlo. Ngunit hindi pa rin maalis sa akin ang sama ng loob dahil sa nangyari. Bagamat maayos na ang aming sitwasyon, hindi pa rin ako ganap na nakalimot sa gabing nakasama ko ang bully ng boyfriend ko.
Mas naging abala si Carlo sa pag-aaral at sa pagsasagawa ng mga requirements. Kaya naman hindi na kami masyadong nakakapag-usap. Ako naman ay naiintindihan si Carlo kaya hindi na ako nagrereklamo.
Isang araw sa paaralan, nang magkita kami ni Carlo sa hallway, agad akong lumapit sa kanya upang kamustahin.
Abigail: Hi Beb, kamusta ka na?
Carlo: Ayos lang naman ako, Beb. Salamat sa pagtatanong.
Abigail: Kamusta naman ang mga requirements mo?
Carlo: Hindi pa kumpleto, Beb. May ilang kulang pa akong hinihingi para sa exchange program ko sa Canada. Pasensya Beb hindi muna kita masasabayan ngayon ha.
Abigail: Ah, kaya pala medyo busy ka, abala ka sa mga requirements mo. Kaya ko naman maghintay, Beb. Alam ko naman na importante sa iyo ito.
Carlo: Salamat, Beb. Masyado kasing demanding ang mga requirements ng school at ng University ng Canada. Kaya hirap na hirap ako.
Abigail: Okay lang yan, Beb. Tiwala lang sa sarili mo. Kaya mo yan.
Carlo: Salamat sa suporta, Beb. Kinakabahan ako na baka hindi ako makapag-exchange program sa Canada.
Abigail: Huwag kang mag-alala, Beb. Kung ano man ang mangyari, andito lang ako para sayo.
Carlo: Salamat, Beb. Ikaw talaga ang pinakasupportive girlfriend sa mundo.
Carlo: Alis na ako Beb. Hahabulin ko muna si Prof. Makisig sa Faculty Office. Baka nandun na siya para sa mga documents na kailangan ko.
—–
Pagkalipas ng ilang oras, may isa akong kaklase na galing labas at bumulong sa akin.
Classmate: Nakita ko boyfriend mo papunta sa clinic. Humahawak sa tiyan at mukhang hirap maglakad.
Nag-aalala ako habang papunta sa clinic kung ano ba ang nangyari kay Beb. Nang makita ko si Beb sa clinic, may ice pack siya sa tiyan at mukhang hirap maglakad. Inabot ng nurse sa kanya ang baso ng tubig at isang gamot para maibsan ang sakit na nararamdaman niya.
Carlo: Beb!
Abigail: Ano naman nangyari sayo?
Carlo: Wala to Beb!
Abigail: Si Dwayne na naman? Sumusubra na talaga ang gagong yan.
Carlo: Hayaan mo na Beb. Konti na lang papa Canada na ako. Ayaw ko madawit sa anumang gulo. Baka maapektuhan ang application ko.
Natigilan ako sa narinig ko. So ito pala ang dahilan kung bakit tanggap lang ng tanggap si Beb sa pambully sa kanya. Dahil lang sa isang lalaking walang ginawa kundi ang pagtripan ito.
Sinubukan ako ni Carlo na pigilan ako, ngunit hindi ko na mapigilan ang gigil ko sa gagong iyon. Sabi ko sa sarili ko na hindi ito tama at hindi na dapat pinalalampas pa. Kailangan ko siyang harapin at sabihin sa kanya na hindi niya ito dapat ginagawa.
Nagdesisyon ako na hanapin si Dwayne. Tumungo ako sa building nila at nakita ko ang mga kaibigan nito. Sumigaw ako sa mga barkada niya at nagtanong.
Abigail: Saan yung gagong Dwayne na yun?
Nalilito yung tatlong kupal sa pagsagot. Parang walang gustong sumagot. Nagtanong ulit ako.
Abigail: Saan yung gago na yun?
Rick: Nandun sa 3rd floor Room. Project Room.
Dali-daling tumakbo ako papunta sa Project Room para harapin si Dwayne. Handa akong magsabi ng lahat ng nasa isip ko.
May naririnig ako kahit nasa hallway pa lang ako.
Dwayne: Alam ko magugustuhan mo ito. Walang wala yung boyfriend mo sa akin.
Megan: Ohhhh napakalaki mo kuya.
Ahhhhhh Ahhhhhh. Ahhhhhhhhhhh
Ahhhhhh Ahhhhhh. Ahhhhhhhhhhh
*plok plok plok* plok plok plok*
*Ahhh Ahhh Ahhhh*
Megan: Kuya please bilisan mo. Ang sarap
Dwayne: Ahhh ito na lasapin mo ang sarap
Ahhhhhh Ahhhhhh. Ahhhhhhhhhhh
*plok plok plok* plok plok plok*
Ahhh Ahhh Ahhhh
Dwayne: Ano?! Napapasaya ka ba ng boyfriend mo tulad ng ginagawa ko?
Megan: Ahhh ahhh ahhh Hindi kuya. Ikaw ang galing mo. Ang layo mo sa boyfriend ko.
Dwayne: Hahaha Sulitin mo tong kantot ko sa’yo at babalik balikan mo to. Napakasikip mo pang bata ka.
*pak*
Megan: Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhh!
*pak*
Megan: Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhh!
Nasa labas na ako ng Project Room at dun ko lang napansin ang mga ungol. Napahinto ako at naguguluhan sa gagawin. Sumilip ako sa singaw ng pintua…