—-
Kinabahan siya sa tingin ng tita nito, alam mong nanghuhusga at walang tiwala sa kanya. Sabagay marami kasing nagsasabi na babaero siya na hindi naman niya maikakaila, siguro ay wala talaga itong tiwala sa kanya.
“Good afternoon Ma’am Alberto.”
“Coney anak dadaan muna tayo sa church, novena ngayun,” pag-iignora nito sa kanya.
“Opo tita.”
Agad nang pumara ng tricycle ang dalawa at wala nang lingon-likod na sumakay samantalang kumaway naman si Coney sa kanya.
“Anak nandito ka para mag-aral, para magkaruon nang mgandang buhay kaya hindi maganda na maging malapit ka kay Marco.”
“Tita?”
“Kilala bilang babaero yan, ilang beses nang may nag-away na babae dahil sa kanya.”
“Tita kaibigan lang naman sana, saka classmate ko kasi siya kaya nagka-usap kami. Pero promise I will take care of myself.”
“Pina-paalalahana lang kita ha, and I trust you!”
“Opo, salamat!”
Naging pala-isipan tuloy sa kanya ang lalaki at tama naman ang tiyahin na dapat mag focus siya. Pero paano naman niya iiwasan ang karisma at ang presensya ng lalaki na bumalot na ata sa pagkatao niya.
Kahit na ganoon pa man ay may ngiti pa din siya sa labi dahil talagang iba ang dating nang lalaki sa kanya. Marami na din ang pilit na lumapit sa kanya kahit sa Tugegarao pa pero busted agad, sabagay wala pa namang sinasabi ang lalaki sa kanya kaya wag siyang assuming.
Kinabukasan ay maaga siyang dumating pero nagulat siya dahil nanduon na din si Marco at guapong guwapo sa unipormeng suot. Sumisikdo ang dibdib niya habang papalapit sa upuan niya, dahil naka yuko ang lalaki at nagsusulat kaya nagkaroon siya nang pagkakataong matitigan ito. Halos perpekto ang mukha, bakas na din sa suot ang makisig na pangangatawan pero nang dumako ang mga mata sa harapan nang lalaki dahil bahagya nitong inayos ang harapan kaya nakita niya ang pagpisil sa lamang nasa loob.
Nuon namang nagtaas nang tingin ang lalaki kaya nag kasalubong ang mga mata nila.
“Hi! Ang aga mo ata.”
“Maaga akong nagising, saka excited pumasok.”
“Okay,” mahikling tugon niya.
“Di mo ba tatanungin kung bakit?”
“Hinid na, sasabihin mo lang naman ay dahil sakin. Luma na yan, di na papasa.”
“Ahahaha! Barado hahaha!”
“Mr. Agustin, sa iba nalang okay! Ituring mo lang akong kaibigan kung gusto mo lang nang karagdagan dahil alam ko marami ka naman na nun.”
“Wow! Amazing!”
“O kapatid pede din! Kahit sabihin mo na meron ka na din.”
“Unbelievable.”
“Mainam na yung clear! I am here para magkaroon ng magandang buhay.”
“Wow! Parang andami mo na agad alam na negative things tungkol sa akin.”
“Marami, pero hindi naman ako naniniwala basta basta kaya nga kung gusto mo nang isa pang kaibigan. I am here!”
Natigilan siya sa mga sinabi nang babae, nanatili lang siyang nakatitig dito.
“Wag mo sakin gamitin yang titig na yan okay! Kahit mapakilig mo ako tol, still friendship lang ang kaya ko.”
“Hahaha! I like you!”
“As friends okay!”
“No problem!”
Duon naman nagdatingin ang mga classamtes nila, naging maayos ang araw hanggang tanghalian, humiwalay si Marco pero nang makitang nag-iisa siya sa canteen ay inaya ang mga kaibigang samahan ito. Duon nagsimula na kasama siya sa grupo, somehow ay naging negative ang dating sa iba dahil puro lalaki ang kaibigan pero binalewala lang niya.
Naging malapit sila kahit na nga alam niya na ang mga lalaking kasama ay may ibang motibo nuong una pero kalaunan ay naging kapatid na din ang turing sa kanya, maging ang tiyahin niya na tutol nung una ay naging palagay na din kahit kay Marco. Nakita din kasi nito kung paano nito irespeto ang pamangkin.
“Ma’am Agustin kami nalang maghahatid kay Coney later.”
Hindi kumibo ang tita niya at matiim alng ang tingin sa lalaki.
“Sige, pero paka-inin nyo ha para di na ako magluto.”
“Opo, opo Ma’am kami po ang bahala.”
“O sige, mag-iingat kayo.”
“Ano ipinakain mo kay Tita? Bait sayo ngayun ah.”
“Good boy na po kasi ako Madam!”
“Good boy ka dyan!”
“Na offend naman ako dun,” saka pinalungkot ang mukha.
“Sabagay, good boy ka naman talaga eh.”
“Siempre!”
“Pag tulog! Tayo na nga at baka naghihintay na sila.”
Napakamot nalang siya nang batok saka naglakad kung saan naduon ang mga kaibigan. Sabay-sabay silang nagtungo sa venue para manood ng concert, halos puno na nang dumating sila kaya kinailangang makipag-siksikan talaga. Pilit na prinotektahan ni Marco ang babae pero ang pagkakamali ay hindi naman niya ito na protektahan laban sa sarili. Dahil sa siksikan ay hindi maiwasang magkadikit ang katawan nila at ang pinaka mahirap na parte ay ang pagdiin nang harapan sa malambot na pang upo ng babae.
Naramdaman niya ang pag-iwas nito pero wala namang magawa kaya hinayaan nalang din kalaunan. Pero naging mahirap sa kanya dahil hindi niya mapigilang tigasan dahil sa mabangong singaw ng katawan ni Coney isama pa ang pagdikit ang puwet nito. Alam niya na nararamdaman ito ng babae kaya pilit na iniiwas sana.
“Cons sorry ha!”
“Loko ka, lagot ka sakin mamaya!”
“Mark!”
“Bakit mo tinatawag?”
“Siya nalang dito.”
“Gago ka! Wag na, mas manyak yan kaysa sayo!”
Inirapan nalang siya nang babae, laking pasalamat nalang niya na nakarating din sila sa lugar kung saan sila pwedeng ma-upo.
Medyo awkward ulit pero kalaunan ay naging masaya naman dahil sobrang enjoy si Coney sa concert, parang batang nuon lang naka-attend ng concert.
“Ang saya pala ng live! Ang sarap ng feeling!”
Habang kumamain sila sa isang fastfood.
“Bakit ngayun ka lang ba naka-panood ng live concert?”
“Oo naman, yung replay nga minsan-minsan lang nakakapanood eh.”
“Totoo ba?”
“Oo, malayo kami sa kabihasnan at s…