ANG MGA SUSUNOD NA SALAYSAY AY NAGLALAMAN NG MATINDING TEMA. IPINAPATNUGOT ANG GABAY SA PAGBASA NG AKDANG ITO
____________________________
“The things we are willing to do for love, or rather, the things we are willing to suffer——for love”
____________________________
Eli: “IPUTOK MO YANG KARGA MO PRE AT LAHAT TAYO DITO MATUTUSTA” medjo nanginginig kong salita pero malinaw. Nakadampi na sa kaliwang manobela yung kamay kong may hawak na granada. Kung hindi ako naggloves ay baka nadulas na sa kamay ko.
Eli: “MAY TATLONG BLOKE PAKO NG M112 SA BAG. HINDI LANG TAYONG TATLO ANG HINDI MAKIKILALA PAG NABITAWAN KO TO. GIT-GITAN NYOKO O SUNDAN. MAKIKITA NYO GANO AKO KADESPERADO”
Alam kong kahit sinabi ko yun ay hindi nila ako tatantanan. Pinipigilan ko lang sakalin yung silinyador kasi walang magagawa yung pagkataranta sa mga oras na to. Pigain ko nalang lahat ng experience ko sa combat sa puntong to.
Dumidikit ako sa mga bus hanggat kaya ko. Alam kong nililinis ako ng sarili kong hanay. Pero hindi ko alam ang exaktong dahilan. Pulido naman ang pagkakatupi ko sa mga Charlie sa sites.
__________________
[ILANG ORAS ANG NAKARARAAN- MAKATI CITY]
__________________
Eli: “Sigurado kabang isang kwarto lang nandito?”
Nicardo: “oo sir. Yung unang site nataniman ko na. Yung pangalawa?”
Eli: “Oo natapos ko na din lagyan”
Nicardo: “Dito lang talaga sir madaming Charlie. Alam ko pito o walo yung laging naiiwan dito.”
Eli: “Mahigpit ang bantay na mga Charlie kay Kilo. Bilisan nalang natin. Maliit lang time window natin dito”
Eli: “22 diba?”
Nicardo: “Yes sir 22nd Floor”
Naglalakad na kami sa loob ng building.
“Residents?” tanong samin ng isang nakaformal na babae habang dumaan kami sa reception.
Eli: “Yes ma’am” hindi naman halata samin na iba ang pakay namin dahil naka corporate kami pareho pero may dalang backpack. Hindi na kami huminto pa at dumiretcho na ng elevator. Hindi na din kami pinigilan pa ng receptionist.
Nung nasa loob na kami ng elevator ay hindi na kami nagsalita dahil may mga kasabayan kami. Pinindot ko yung pang 21 at 23 na palapag. Nung nasa 21 na kami ay sinenyasan ko si Nicardo na lumabas. Ako naman ay lumabas pagdating ng 23. Tinignan ko ang perimeter kung wala masyadong aktibidad, o kung meron man ay dapat kayang takpan yung tunog kung sakaling gagamit kami ng armas.
Bumaba na ako mula floor 23 papuntang 22 gamit ang hagdan para salubongin si Nicardo.
Nicardo: “Negative sir. Basic tayo ngayon. Walang suppression”
Eli: “Maghanda kalang baka mapilitan tayong mag-ingay pag pull-out natin dito.”
Nocardo: “Copy sir”
*Tok….Tok…* katok ko sa pintuan ng isang kwarto. “Tok…tok!* inulit ko ulit dahil walang sumasagot sa pintoan.
“Sino?!” tanong ng isang lalaki habang binubuksan ng kaunti yung pinto.
Eli: “Homeowner Association sir.” Pakilala ko habang pinapakita yung pekeng ID.
“Bakit daw?” tanong ng lalaki.
Eli: “May leak daw pababa yung bathroom nyo sir. Check lang sana namin bago tawagin engineer”
Lalaki: “Anong leak?! Walang leak dito”
Eli: “Hindi namin yan macoconfirm sir hangat hindi namin nakikita. Worst case scenario baka bumagsak parte na yun ng bathroom dahil mahina na”
Nicardo: “Check lang namin sir kahit ocular lang. Baka kasi sa kabilang unit yung problema”
Lalaki: “Sige. Pero sa banyo lang. Bilisan niyo din” utos ng lalaki habang binubuksan pinto ng condo
Eli: “Sige sir check ko na po. Pasagot nalang yung mga questionnaire ng kasama ko para matapos na inspection”
Tumingin ako sa paligid at napansin ko na dalawang palapag pala tong unit na to. Sa pader ay nakasabit ang pulang watawat na may simbolong martilyo at karit. Sa pagkakita ko palang nun ay namuo na ang init ng dugo ko na gumapang papuntang tenga ko.
Abala si Nicardo na ibaling sa kanya ang atensyon ng lalaking kausap. Hindi namin alam kung siya lang ba tao dito dahil sabi ng intel namin ay walo lagi ang tauhan dito maliban pa sa binabantayan nilang may mataas na ranggo.
Habang nakatalikod sakin yung lalaki ay nagpunta na ako ng cr nila. Kausap niya padin si Nicardo. Binuksan ko ang gripo at kinuha ang nakakumpol na nylon sa bulsa ko. Nagbalot muna ako ng panyo sa dalawang kamay bago umalis ng lababo. Nilakasan ko ang pagbukas sa gripo para di niya mahalatang naglalakad ako palabas ng cr at pabalik sa kanya.
*HUUGUKKKKK….AKHHH* tanging nasambit niya ng bigla ko siyang sakalin mula sa likod. Ramdam ko yung paghipit ng nylon sa mga daliri ko habang nagpupumiglas siyang makawala. Kita ko kung pano lumaki ang mga ugat niya sa mata habang si Nicardo naman ay abalang tumitingin sa taas ng hagdan.
*CHIKKT* pagkabig ni Nicardo sa baril niya. Tumingin siya saglit sa kinaroroonan ko at tinitignan ang pagsakal ko sa lalaki.
*hsst!* sambit ko sa kanya at tumango ako para signal na magfocus siya sa pagtingin sa taas ng hagdan.
Sa higpit ng sakal ko ay naramdaman ko na ang panghihina ng lalaki. Kita ko na parang pumuputok na ang mga ugat niya sa mata. Nung nilapag ko siya ng dahan dahan sa sahig ay para bang nangingisay pa siya.
Tinuro ko kay Nicardo yung kusina at yung lalagyanan ng mga kutsilyo. Naintidihan niya naman gusto kong gawin niya at kinuha niya mismo yung isang pang-katay na kutsilyo at isang maliit. Yung maliit lang sana ang tinutukoy ko pero hinayaan ko nalang siya.
Naghubad kami ng sapatos para hindi rinig sa hagdan habang paakyat kami. Dahan dahan kaming nagpunta sa taas at nakita namin yun tatlong kwarto. Yung unang kwarto ang binuksan namin.
Tumambad samin ang mga nakatayong matataas na kalibre ng baril. May M4, M16, AK12 meron din mga lata ng bala na nakabukas na yung iba. Sa sobrang dami nito ay pina tayo na ang kama para magkasya lang sa kwartong yun yung mga baril.
Nicardo: “Positive sir” sambit ni Nicardo. Sa nakita ko ay bigla ko naalala yung mga nagyari sa probinsya
Eli: “Ilang bata naman kaya ang magbabayad sa mga baril na to” hindi na ako nakapagpigil at lumabas na ng kwartong yun. Pinuntahan ko yung pangalawang kwarto at binuksan ng walang pagaatubili. Mabuti nalang at tulog ang nasa loob ng kwarto. Natatakpan ang ulo niya ng kumot pero kita ko dahil sa paghinga niya.
Pumunta ako sa may ulohan niya ng dahan dahan. Inabot ko yung kutsilyo sa kay Nicardo. Bigla ko tinanggal yung panyo sa kamay ko sabay diin sa pwesto ng bibig niya. Bigla naman siyang inandayonan ng saksak ni Nicardo sa dibdib habang nakahawak lang ako ng maigi sa bibig niya.
*Uhummghh ahhhh* tanging nasambit ng lalaki habang sinsaksak siya ni Nicardo. Galit parin ang namumuo sa dibdib ko ng bigla kong binuksan ang kumot para makita ang mukha niya
Eli: “Bakit parang bagong salta pa sa unibersidad ang kinukuha nila” sambit ko habang nakatingin sa lalaki. Naisip ko na baka kakadise-otso niya lang. Medjo nagulat ako ng nakita ko na humihingal pa siya.
Eli: “Sorry pre. Isipin mo nalang bangungot lang to lahat” bulong ko sa kanya bago ibalik ang kumot pantakip sa mukha niya.
Nagtungo na kami sa pangatlong kwarto. Ramdam ko na ang kulo ng dugo ko. Siguro dahil sa galit….o siguro dahil sa konsensya. Pero nanatili akong matikas para matapos na yung operasyon.
Nung nasa labas na kami ng pangatlong kwarto ay binuksan ko ng marahan yung pinto, pasiwang lang. Sa pagbukas ko palang ay binati na kami ng mga ingay sa loob.
“Ahhhhhh AHhhhhh ahhhh” ungol ng isang babae. Sumilip kami ng saglit at tanaw namin na nasa itaas siya at nakaupo sa kama. Sa kinauupoan niya ay isang may edad ng lalaki.
Nicardo: “Sir. Confirmed. Si Kilo yan. Southern Tagalog Command. Si Ka-“ bigla siyang napatigil ng bulong ng narinig namin na nagsasalita sila sa loob ng kwarto.
Lalaki: “Bilisan mo comrade. Baka magsidatingan na sila. Saglit ko lang yun pinalabas para bumili ng tanghalian”
Babae: “Ahhhh….ahhhh ahhhh sige po. Kaso gusto ko pa sana kasi ibang sensation siya habang nasa loob ko. Ramdam ko yung mga ugat. Ahhhh ahhhh uhmmm”
Lalaki: “Wag ka magalala. Sa tabi lang kita lagi pag-akyat natin ng command.” Sabi ng lalaki habang nakahawak ang mga kulobot niyang kamay sa makinis na bewang ng babae.
Babae: “Ahhh Awww shit. Ang sikip ko na po ba?”
Lalaki: “Oo iha ang sikip mo naaaa. Ahh” panginginig ng matanda habang sumasabay sa galaw ng babae.
Babae: “Ahhh ughhh Ayan nako ayan na…ohhhhhhh. Shit! Pumipintig siya sa loob. Ang sarap!” Kukuha na sana sya ng towel sa gilid para magpunas ng naaninag niya ang anino ni Nicardo
*AHH!* bigla niyang sigaw pero bago pa siya makaalis ng kama ay hinagisan na siya ni Nicardo ng dalang malaking kustilyo. Sa sobrang lakas ng pagkahagis ay nabaon yung kutsilyo sa lalamonan ng babae. Nahirapan na magsalita yung babae dahil sa kutsilyo at sa dugo narin na umaagos palabas ng lalamonan niya. Nagpasuray-suray muna yung babae hangang sa lumagpak siya sa dibdib ng matanda.
Lalaki: “AHHHH!!!!” gulat na sigaw ng matanda. Nataranta siya pero parang inaabot niya ang baril na nasa stanto ng higaan niya. Bago niya pa makuha yun ay lumundag nako sa kinaroroonan niya.
Hinawakan ko yung bibig niya habang nagpupumiglas ang isang kamay ko sa isang braso niya. Itinutok ko naman yung tuhod ko sa siko niya.
Eli: “Natatakot ka sa dugo?! Eh ilang mga kabataan namatay dahil sa idelohiya mo. Ano gusto mong unahin ko? Paninindigan mo o braso mo”
Lalaki: “Su—mmusunod lang din ako ng order” pinipilit niyang sabihin
Eli: “Alam ko na pala sagot!!” bigkas ko ng biglang tinadjak ko tuhod ko sa siko niya. Rinig ko pa pano pumutok yung siko niya at pano siya napakagat sa kamay ko habang napapaluha sa sakit ng ginawa ko.
Eli: “Yakapan mo to ng isang bloke. Lalagay din ako ng isa sa pinto. Gamitin natin yung nylon pangbitag. Para masurpresa tong mga animal na to”
Lalaki: “HINDI NA KAYO MAKAKAHINGA SA GINAWA NIYO SAKIN. HINDI NIYO BA AKO KILALA!!?” sigaw ng matanda.
*UHMMM HMM* pinipilit ng matanda magsalita pero nilagyan ng punda ni Nicardo yung bibig neto.
Nicardo: “Oras mo na tang. Surpresa kana namin. Yun ay kung makikilala pa katawan mo” nagsimula ng itape ni nicardo yung isang bloke ng M112 sa dibdib ng matanda.
Nicardo: “Wag kang malikot! Ibabalot kita ng maayos. Para presentabli hahaha”
_____________________
[KASALUKUYAN]
_____________________
Nakadikit parin ako sa mga bus para mawala sa atensyon ng mga sumusunod sakin. Pero halata ko na nasa kabilang gilid lang sila ng bus at pansin ko na para bang dumadami na sila. Umabot na naman ang traffic sa isang stoplight. Tumapat ako sa gitna ng isang pampasaherong bus. Hinubad ko yung boots ko at nilapag malapit sa stand ng motor. Sa ganitong paraan ay aakalain ng nasa gilid ng bus na nakatayo parin ako sa may motor.
Lumundag ako at mabilis na naglakad sa may pintuan ng isa sa mga bus. Sumenyas ako sa conduktor na papasok ako. Mabuti at pinagbuksan naman ako ng driver. Agad akong naghubad ng jacket at nagt-shirt nalang. Umupo na ako sa isa sa mga tatlohan na upoan. Pinipilit kong gumalaw ng normal para hindi mapansin ng mga nakamotor na nasa gilid lang ng bus.
Hindi ko alam kung ilan na sila ang nakabuntot sakin. Kinuha ko yung sombrero sa bag at sinuot. Ramdam ko na yung takot dahil wala ako masyadong gagalawan dito sa loob ng bus kung sakali. Yung kanang kamay ko ay nasa loob lang ng bag ko habang nakatingin ako paharap. Ramdam ko yung panginginig ng daliri ko malapit sa trigger.
Aaminin ko, nangininig na ang kalamnan ko. Mag-isa lang ako dito at walang back-up. Nasa loob pa ng isang kahon na baka maging kabaong ko na din. Habang balisa ako ay bigla nalang may nagvibrate sa bag ko. Dahan dahan kong nilagyan ng headset ang celphone ko dahil baka maaninag ng mga nakamotor sa labas na sinasagot ko yung telepono. Baka siniset up ako at nakita na nila na wala ng tao sa motor.
Nag-green na ang stoplight at nagsimula ng umandar ang bus. Napansin ko na nananatili lang yung mga nakamotor sa gilid. Parang may inaabangan silang makita sa kabilang gilid. Nirehistro ko na sa isip ko yung mga itchura nila.
*Rinnggggggggg*
Sinagot ko na yung pangalawang tawag. Hindi ako umimik habang sinagot yung tawag. Hindi ko rin alam sino yung nasa kabilang dulo dahil hindi ko tinitignan ang screen. Nasa ilalim lang siya ng bag at tanging kamay ko lang ang gumagalaw. Napansin ko na dahan dahan ay may binubunot ang mga nakamotor sa gilid. Pansin ko din na may nakasasakyan na umaaligid kasama nila. Nung medjo nakalayo na ang bus ay napansin ko na nagkakagulo yung mga nakamotor. Siguro nakita na nila na wala na ako dun sa motor at decoy yung sapatos ko.
“Wala kang…