Mang Banong- Pangahas Ka

Sa mga followers ko lalo na sa sumusubaybay sa PAGSUBOK, sa ngayon ay hindiko muna maitutuloy ang kwento ko dahil nasira ang ginagamit kong
PC, na reformat ang hard disk ko kaya nawala lahat ng files ko, ang
malungkot lang ay wala man lang akong back up, bukod sa PAGSUBOK ay gumawa din ako ng maiikling kwento pero kasama din iyon sa mga nawala kong files, nagpahinga ako ng ilang buwan dahil nawalang bigla ang
pinaghirapan ko ng ilang gabi.

Hayaan nyong bumawi ako sa inyo ngayon at sisikapin kong ipagpatuloy
ang naudlot kong kwento.

Maulan na hapon ang muling tumambad sa akin pagkalabas ko ng aking silid, malamig na simoy na hangin at panaka nakang pag ambon. Kape, kape ang aking laging kasama tuwing hapon, kahit ano pang panahon. Pumunta ako sa aking kusina para mag init ng tubig para sa aking kapeng barako. Nung matapos ay binitbit ko
na ito sa balkonahe at duon nag muni muni. Kumusta na kaya ang aking mga anak at mga apo, sana man lang ay makapunta sila dito sa linggo, sa aking kaarawan, sabi ko sa aking sarili.

Banong, yan ang aking palayaw, Mang Banong sa aking mga ka baranggay at sa aking mga tenant, 60 anyos at balo(biyudo) na ng halos 15 taon.Namatay ang aking mabuting maybahay sa sakit na Cancer sa bituka, may anak
naman akong tatlong babae at dalawang lalake na lahat ay may kanya kanya ngmga pamilya at naninirahan sa ibang probinsya kayat heto akong mag isa
sa aking malaking tahanan kasama ang aking alagang aso na si putol. Kung ilalarawan ko ang aking sarili ay isang akong ordinaryong matanda lamang, puro puti na ang aking manipis buhok, sa itsura naman ay ayaw ko mang mag buhat ng sariling bangko, may itsura naman ako lalo na nung kabataan ko,sa katawan ko naman ay hindi ako nagpabaya, kagaya ng bilin ng aking yumaong asawa, na wag kong pabayaan ang aking kalusugan.Limang beses sa isang linggo kung akoy mag ehersisyo, lahat ng pagkain ko ay masusustansya kaya napanatili
ko ang aking tindig, dahil na rin sa aking naging propesyon noon. Sa pinansyal na aspeto naman ay wala na akong mahihiling pa, malaki ang aking dalawang palapag nabahay, dalawang kwarto sa ibaba at tatlo naman sa taas, may dalawang kotse
din akong regalo ng aking mga anak, may paupahan din ako sa tapat lang mismo ng aking bahay,dalawang palapag din ito at may limang butas sa parehong palapag. Kungtutuusin ay nasa akin na ang lahat pero tila malungkot pa rin ang aking
buhay.

Habang humihigop ng mainit na kapeng barako at nagmumuni muni sa aking balkon ay
may taong tumatawag sa aking pangalan sa labas, nang marinig iyon ay kumuhaako ng payong para tignan, nang masiguro ko kung sino ay pinagbuksan ko agad
ito ng gate. “magandang hapon hoMang Banong” si Elmer pala, isa sa aking mga tenant.“oh Elmer ikaw pala, anong atin?”iaabot ko langho sana itong bayad namin sa
apartment
sabay abot sa akin ng pera .“Mang Banong pasensya naho kayo at dalawang
libo lamang ang maiaabot ko ngayon, gagawan ko na lang ho ng paraan ang kulang”.
ayos lang yon iho,kahit sa pag sahod mo na lang ibigay ang kakulangan, kaysa mangutang ka pa sa mga may patubo” .”maraming salamat ho Mang Banong, hayaan nyo ho at pagkasahod na pagkasahod ko ay ibibigay ko ho agad ang kakulangan” .”walang anuman Elmer, naiintindihan ko naman at ngayon lang naman kayo nagkukulang sa bayad dahil sa pandemya” “oo nga ho Mang Banong, simula ho nung nagka pandemic eh talagang naapektuhan na ho ang kabuhayan namin, maige nga ho ngayon at nakakabangon na kahitpapano” “oh siya, pumasok ka muna sa loob kaysa naman dito tayo nag
huhuntahan sa labas, para makapag kape na ka na rin” “kahiya hiya man hong tanggihan ang alok nyo eh may pasok pa ho kasi ako, hayaan nyo ho at sa linggo ay pupuntahan ko kayo dito sa bahay nyo para madayo ko kayo ng inuman” “ah ganunba, ay siya sige at sa linggo na lang kita aantayin, aasahan kita”
“wag kayong mag alala Mang Banong, hindi ako mawawala, lulutuan ko kayo ng masarap na
pulutan. sige ho at mauna na ako” “ahh sige sige”.

Halos sampung taon ko na ring tenant ang mag asawang Elmer at Celia kasama ang dalawanganak nilang babae na edad kinse at katorse. Isang security guard sa
isang ospital si Elmer at si Celia naman ay factory worker.

Kinaumagahan, menos kinse sa alas kwatro ay gising na ako, nagsimula na akong mag linis ng aking bakuran, kahit pa may katulong akong pumupunta sa araw ay mas gusto kongkumikilos sa bahay. Alas siyete pasado, habang ako ay nasa balkonahe at
humihigop ng kape ay nakarinig muli ako ng pagtawag sa labas ng gate, boses babaeat alam ko na kung sino iyon, si Celia. Agad akong tumayo para pagbuksan
siya ng gate. “magandang umagaho Mang Banongbati sa akin ng ginang. Maigi na lang at walang laman ang aking bibig dahil kung nagkataon ay baka naibuga ko iyon, mula sa paang malilinis ang mga kuko paakyat sa hitang malalaman at mapuputi at sa kanyang matambok na harap na kahit natatakpan ng hapit na cotton shorts ay halata ang alsa, paakyat sa kanyang tiyan na bagaman may kauting laman
ay bumabagay pa rin sa kanyang katawan paakyat sa isang pares ng dibdib na kita ang hiwa nito sa gitna at talaga namang alam mong may ipagmamalaki at kahit pa may panloob ito ay hindi maitatago ang kayamanang iyon,umakayat pa ang tingin ko sa kanyang leeg na kay puti at parang kay sarap samyuhin,sa nakaka akit na mukha, may katangusan na ilong, labing kahit walang lipstick ay
sadyang mapupula at mga matang malamlam pero parang laging nakangiti sa sino mang makakakita, sa dalawang segundong iyon ay parang kay tagal, parang tumigil ang oras saaking paligid, siguro ay dala ito ng aking pagkatigang ng napakahabang panahon.
Sa sampung taon ay halos araw-araw ko itong nakikita ay tila ba hindi ako nasasanay, tila ba araw araw din akong nagkakasala sa aking asawa. Wala ng arte si Celia kanyang mga isinusuot kahit pa nasa loob siya ng aking bahay, marahil ay akala nya nawala lang sa akin iyon pero iba sa akin, iyon ang nakakapag pabuhay lagi ng
aking dugo.

Oo at matagal na akong walang kabiyak ngunit kailanman ay hindi sumagi sa isip ko ang kumuha ng bayarang mga babae, bukod sa inaalagaan kong reputasyon sa aming bayan ay takot akong makakuha ng malubhang sakin, narito naman si maria para ako ay damayan isahanggang dalawang beses sa isang araw.

“oh Celia, ano bang atin?” “iaabot ko lang sana itong niluto kong ulam, paborito nyo ito Mang Banong, sinigang na bangus” “nako nag abala ka pa, maraming salamat dito”sabay kuha ng malaking mangkok na may saping pinggan. Hindi ko maiwasan na hindi mahawakan ang kamay ngginang sa pagkuha ko ng kanyang iaabot, dinama ko muna saglit ang kanyang malambot na
kamay at pagkatapos ay sinapo ko na ang ilalim ng plato. “maramingsalamat Celia“. Naka ngiti lang sa akin ang ginang. Suskopo, para akong aatakihin, kay ganda ng maybahay ni Elmer, kung akoy garapal ang pag uugali ay matagal ko ng ikinama itong babaeng nasa harap ko, dangan lamang. Ramdam ko ang unti unting pagkabuhay ng aking pinagmamalaking alaga kaya
mabilis akong nagpaalam sa ginang, sa pagmamadali ko ang naiwan ko pang bukas ang aking
gate, pagbalik ko naman ay wala na rin si Celia kaya ako na rin ang nagsara ng gate mula sa loob.

Halos araw araw akong dalhan ng ulam ni Celia na ikinasisiya ko naman dahil araw araw ko
siyang nakikita, hindi man laging maiigsi ang suot nya ay ayos na sa aking, masaya na rin ako, masaya akong nakikita ko siya, hindi na bago itong nararamdaman ko, alam kong matagal na akong nahulog kay Celia pero mali, sa maling tao. Alam kong ito rin ang dahilan kung bakitmas malapit ako sa kanilang mag anak kaysa sa iba ko pang mga tenant.

Sumapit ang linggo, alas singko pasado na nung akoy magising, alam kong kaarawan ko ngayon
pero parang ordinaryong araw lang ito para sa akin, kagaya lang din ng mga nagdaang taon. Kagaya ng nakagawian, naglinis ako ng bakuran pagkatapos ay nagkape na ako sa balkon. Wala pa akong isang minuto sa aking kinauupuan ay may tumatawag na sa labas kaya agad akong tumayo para pagbuksan kung sino man iyon, si Merla pala ang tumatawag,ang aking kasambahay, alas otso ang pasok nya at alas singko naman ang uwi, ngayon ay napaaga yata ng pasok dahil alam nyang kaarawan ko ngayon. Masyado na yata akong nag nag iisip, ang akala ko ay ibang taona babati sa akin.

Alas sais ay pumunta na ako ng bayan para makabili ng handa na maipapamigay sa aking mga kapitbahay at mga tenant, napapa iling na lang ako dahil ang sampung libo ko ay gasino lamang ang nabili, hindi kagaya nung araw na ang limang libo ay kasya na para sa isang handaan, sadyang
kay taas na ng bilihin ngayon. Nung matapos ko ang pamimili ay agad akong umuwi sa bahay,
menos diyes para sa alas otso na ako nakarating sa amin, ang pinagtatakhan ko lang ay andami
atang nakaparadang sasakyan malapit sa amin, ni hindi ko maipasok ang aking sasakyan kaya ipinarada ko ng ayos ang sasakyan at agad na bumaba para pumasok sa bahay, pabukas ng gate aynakita ko si Elmer, nakangiti ito sa akin at agad na bumatihappy birthday Mang Banong”“salamat Elmer” “pano ba yan Mang Banong, nakapag luto naako ng pulutan, toma na ba?”
“ikaw naman Elmer masyado kang maaga, mamaya nyan tulugan mo ulit ako” “ay hindi na mauulit
yon Mang Banong” “pero maiba nga ako, bakit andaming sasakyan sa labas, hindi ko tuloy maipasokang sasakyan ko” “tara sa loob Mang Banong para malaman nyo”.

Pagpasok ko sa loob ng aking bahay ay halos maluha ako sa akig nakita, lahat ng anak ko ay
naroroon, pati ang kanilang mga asawa at ang aking mga apo ay naroon din. Walang mapag sidlan ang kagalakan na nadarama ko, pinigil ko na lang ang lumuha dahil ayokong maging masyadongemosyonal lalot hindi nila ako kilalang ganoon.

Isa isang lumapit sa akin ang aking mga anak at mga apo para humalik, magmano at bumati sa
akin ganun din ang aking mga manugang. “ano Tay? masaya kaba ngayon?tanong ni Joey, ang
panganay kong anak na lalakinaku mga anak, masyado nyoakong pinasaya” “kailangan din
naming bumawi sayo Tay, tagal na nating hindi nagkakasama sama
ang bunso ko naman, si Jino.
hayaan nyo Tay, dadalasan na namin ang pagbisita dito, gumawa na rin kami ng schedule para
naman lagi kayong may kasama dito, mahirap na”
si Jessa, ang pangalawa sa panganay.

Umaga pa lang ay masyado ng abala ang mga anak ko sa bahay, wala na halos akong ginawa dahil
ayaw nila akong pakilusin dahil nga kaarawan ko naman daw, pati si Elmer ay abala din, siya nadin ang naging tiga bili ng mga kailangan sa mga lulutuin. Lumabas ako para pumunta sa
aking mga tenant para yayain silang kumain mamayang tanghalian at hapunan sa bahay, inisa isa ko ang bawat pinto, natapos na ako sa ibaba at umakyat na ako pataas kung saan mauuna ang apartment nila Celia at Elmer. Kumatok ako at maya maya lang ay bumukas ang pinto, iniluwanoon ang ginang na halos gabi gabi kong iniisip, si Celia.
oy happy birthday Mang Banong” “salamat Celia, siya nga pala, duon na kayo mag tanghalian at hapunan ng mga anakmo, andami kasing dalang lulutuin ng mga anak ko
pangiti kong sabi sa ginang. “oy si Mang Banong, mukhang masaya siya ngayong birthday nya” “siyempre naman, kumpleto kasi ang magkakapatidkaya sobrang saya ko ngayon” “ang totoo nga nyan Mang Banong eh naka chat ko
si Jessa, matagal na pala nilang plano yan, hindi ko lang sinabi sa inyo kasi binilinan ako nganak nyo na surprise daw nilayan para sa inyo”.
Sa narinig kong iyon ay duon na tumulo ang luha ko, hindi pala ako nakalimutan ng mga anak ko, sa isip isip ko.Napansin naman iyon niCelia kaya kinuha nya ang mga kamay ko para pagaanin ang loob ko.“wag na kayong umiyak
Mang Banong, birthday nyo ngayon tapos malungkot kayo“.
Sa ginawa ng ginang ay napatda ako
at natahimik, kay lambot ng kanyang mga kamay, tila may nabubuhay ulit na init sa akin na
pumalit sa aking lungkot, tinignan ko ang mukha ni Celia at ito ay nakangiti sa akin, kay ganda
talaga nya. Ngayon ay hindi ko na mapigilan ang sarili ko, bahala na. Mabilis kong kinabig ang mukha ni Celia papalapit sa aking mukha at sa isang iglap ay naglapat ang aming mga labi. Wala na ako sa aking matinong isipan, matagal akong nagtimpi at ngayon ay hindi ko na kinaya pa, dinama ko ang labi ng ginang na matagal ko ng pinapantasya, malakas ang loob ko dahil alamkong wala ang mga anak ni Celia at si Elmer naman ay umalis pabayan. Marahan kong
itinulak ang katawan ni Celia papasok ng kanilang apartment para walang maka kita sa anumang gagawin ko, nung makapasok ay sinipa ko ang pinto para ito ay sumara.Sa ilang segundong lumipas ay magkahinang pa rin ang aming mga labi, may kaunting panlalaban si Celia pero alamkong kaunti na lang at bibigay na ito at ilang saglit pa nga ay lumalaban na ito sa
aking pag halik sa kanya. Ilang segundo ang lumipas at mas humalay pa ang aking pag
halik dahil inilabas ko na ang aking dila para ipasok sa kanyang bibig na agad naman nyang
tinanggap, nagtataka man na kung bakit hindi siya pumapalag ay wala na akong paki alam.

Gumapang na ang aking kamay sa kanyang beywang papunta sa kanyang likod at pababa sa kanyang maalsang pang upo, marahan kong pinisil iyon at pagkatapos ay gumapang na ang kamay ko at ipinasok ko na sa kanyang damit, ngayon ay damang dama ko na ang init ng kanyang balat, hinimashimas ko ang kanyang tagiliran pati na rin ang kanyang likod, patuloy pa rin kami
sa aming halikan at ngayon pa nga ay siya naman ang naglabas ng kanyang dila para akin
namang laruin sa loob ng aking bibig. Hindi ko na matiis pa kaya itinaas ko na ang kamay ko
papunta sa kanyang mga dibdib, nung malapit na ang aking kamay sa kanyang dalawang bundok
ay isang malakas na pagtulak ang ginawa nya dahilan para ako ay mapa upo sa kanilang sofa.
Mang Banong, makaka alis na hokayo” “pero Cel…”
hindi ko pa natatapos ang aking sasabihin
ay isang malakas na sampal ang dumapo sa aking pisngi, pagkatapos nun ay mabilis na pumasok siCelia sa kanilang kwarto habang ako ay naiwang nakatulala sa kanilang salas.

Bumalik ako sa bahay na tuliro at takot, huli na ng maisip ko ang ginawa ko, sobrang tanga
ko, kung kailan ba naman ako umedad ng ganito ay bakit ba ngayon ko pa naisipan iyong gawin. Hindina lang ako nagpahalata sa aking mga anak lalo na kay Elmer.

Tanghalian nung makita ko ang mag iina ni Elmer, pinansin man ako ni Celia ay alam ko na naiilangsiya sa akin kaya minarapat ko ng pumunta sa likod kung nasaan ang aking mga anak
at manugang na lalaki, sinimulan na rin nila ang inuman. Maya maya lang ay dumating na rin
si Elmer para saluhan kami at hindi nga ito nagbiro dahil may dala itong isang malaking
kaldero na may lamang papaitan, alam na alam talaga ng loko ang gusto ko.

Masaya ang daloy ng maghapon, nanibago ako dahil ngayon ay maingay at maraming tao, ang mga apo ko ay naglalaro ng habulan, habang sa pwesto naman namin ay nagkakantahan na, malayong malayoito sa mga ordinaryong araw.

Paminsan minsan ay nahuhuli ko si Celia na nakatingin sa akin, hindi ko alam kung may gusto
ba siyang sabihin ngunit pag nakita naman nya akong nakatingin sa kanya ay umiiwas na ito ng tingin o kaya naman ay mabilis na aalis sa kanyang pwesto. Hindi ko na masyadong inintindi muna ang ginang, sana lang ay wag siyang magsumbong sa kanyang asawa o kaya sa aking mga anakdahil malaking iskandalo pag nagkataon.

Pasado alas otso na ay hindi pa natatapos ang inuman habang ang mga anak at mga manugang
kong babae ay nagsisipag ligpit na ng mga kalat at ang mga bata ay tulog na, marahil ay napagod sa maghapong paglalaro. Minabuti ng aking mga anak na ipagpa bukas na ang pag uwi dahil sa mga naka inom na ang mga ito at hindi na kayang mag maneho pa, isa pa ay nalaman kong holiday din pala kinabukasan kaya malalakas ang mga loob na magpaka lango, ako naman ayhindi na masyadong sumabay sa inuman dahil wala akong gana, isa pa ay iniisip ko ang
katangahan na ginawa ko kanina sa may bahay ni Elmer na ngayon ay naka subsob na sa lamesa.

Alas nuwebe na nung magpaalam ako sa aking mga anak para magpahinga, halos tatlo na lang
din naman silang umiinom. Pagpasok ko sa loob ay hindi ko na nakita pa si Celia, malamang
ay umuwi na ito, sayang at hindi ko man lang siya nakausap.

Kinaumagahan ay kagaya lang din ng ordinaryong araw, ang pinagkaiba lang ay may kasama ako ngayon. Pasado alas otso na ng magsi gising ang aking mga anak at mga apo, naipag handa ko
naman na sila ng almusal katulong si Merla. Ngayon nga at masaya kaming nagsasalo salo sa amingmalaking lamesa, kay saya sa pakiramdam, sana ay laging ganito.

Pahapon na nung magpaalam ang aking mga anak para umuwi, nalulungkot man ay ayos lang dahil lubos naman ang kasiyahan ko. Pagka alis nila ay tanging si putol na ulit ang kasama ko, kagaya ng nakasanayan, nagtimpla ulit ako ng kape at umupo sa paborito kong pwesto. Dito ay naalala ko ulit ang ginawa ko kahapon, ang ginawa ko kay Celia. Napa isip ako, tila yata nagustuhan ng ginang ang ginawa ko, marahil ay natakot lang ito dahil nandyan lamang ang kanyang mister at
ano mang oras ay pwede kaming mahuli, hindi rin naman ako kinompronta ni Elmer ngayon, sana ay makausap ko minsan si Celia.

Alas sais ng gabi ng maka tanggap ako ng mensahe galing kay Elmer, ang sabi nya ay kakausapin
nya raw ako bago siya pumasok. Dito na kumabog ang dibdib ko, malamang sa malamang ay nagsumbong na nga ang kanyang misis sa kanya. Palakad lakad ako sa salas, wala ako sa wisyo at balisang balisa, ano kaya ang gagawin ni Elmer sa akin, alam kong galit siya, sino ba naman ang hindi, sukat ba namang halikan ko ang asawa nya. Isa pang ikinatatakot ko ay alam kong may baril si Elmerdahil nga sa trabaho nito, sa naisip ko ay pinagpawisan ako ng malamig, oo at alam ko
kung paano ko ito haharapin dahil sa retiradong sundalo ako, pero hanggat maaari ay ayaw kong
makapanakit ng iba. Sa sobrang lalim ng iniisip ko ay huli ko ng narinig ang pagtawag ni Elmer
sa labas ng gate, eto na sa isip isip ko. Agad kong kinuha ang aking baril at isinukbit sa akingtagiliran, bahala na sa isip ko.

Lumabas ako at pumunta sa labas para harapin si Elmer, isang malalim na hininga ang aking binitawan bago ko buksan ng maliit ang gate. Nakangiting bumati sa akin ang mister ni Celia.magandang gabi ho MangBanong“. Hindi ako nagpaka kampante, baka taktika lang nya ito para malinlang ako.
magandang gabi din naman saiyo, ano ba ang atin?”.
Naka pambahay pa itong si Elmer, tinignan ko muna ang kanyang kilos, tila wala naman yatang binabalak pero dapat pa rin akong maging alisto.eh Mang Banong,nakaka hiya man ho eh ipapakisuyo ko sana ulit yung kulang ko sa upa sa bahay,delay ho kasi ang pasahod ng agency, hindi ko pa ho alam kung kailan ako makakasahod ng buo”.
Sana ay ito nga lang ang pakay nya, binuksan ko ng malaki ang gate para kami ay magka usap ng
ayos.ah iyon ba, wala namangproblema, kagaya nung sinabi ko nung nakaraan, ayos lang naman at naiintindihan ko.” “maraming salamat ho at pasensya na rin” “wala iyon, maliit na bagay. oh tara muna sa loob at ng makapag kape” “sige ho, kung okay lang ay may iba pa ho akong sasabihin sainyo“. Akala ko ay ayos na, tila yata mali pa ang pag anyaya ko sa kanya na pumasok sa aking bahayat magkape.

Pinauna ko siyang maglakad sa akin para masiyasat ko kung may itinatago siya sa likod, nung
masigurado kong wala ay dumiretso na ako sa kusina para magtimpla ulit ng dalawang kape.
ano ba ang iba pang sadya mo ditoElmer? may maitutulong ba ako?”.Napabuntong hininga si
Elmer.hihingi ho sana ako sa inyo ng payo Mang Banong”. Napakunot ang noo ko, mali yata ako nginiisip. tungkol saan namanyan?”eh matagal ko na rin naman ho itong pinag isipan, hirap
na ho kasi ako sa dito sa pinas, sa haba ng panahon ng pagta-trabaho ko eh hindi man lang ho kami makaipon, malapit ng mag aral sa kolehiyo ang mga anak ko. Nag offer ho kasi ang pinsan ko
sakin, kinukuha ho ako sa Abu Dhabi, malaki ang sahod, halos apat na beses mas mataas kesa sa
sahod ko ngayon”. Nakahinga ako ng maluwag, hindi nagsumbong si Celia. “ang itatanong mo ba sa
akin ay kung dapat mong tanggapin ang alok ng pinsan mo?” “oho, Mang Banong” “mas maigidapatna pag usapan nyo munang mag asawa yan, kasi kung ako ang tatanungin, mas gusto ko siyempre na mas malaki ang sahod” “oho, napag usapan naman na ho namin ni Celia, nung una ay ayaw nya pero nung tumagal ay okay na rin sa kanya” “yun naman pala eh, sige na at tanggapin mo na ang alok sayo. tutal ay hindi ka na iba sa akin at lagi naman kitang natatawag pag may kailangan ako dito, hayaanmong tulungan kita sa pag aasikaso ng papeles mo” “talaga ho Mang Banong?”
” oo naman,
wag kang mag alala, akong bahala sa gastusin mo sa pag aasikaso ng papeles mo.” “maraming salamat hoMang Banong, hayaan nyo ho at pag naka alis na ako at naka sahodna ay babayaran ko kayo kaagad” “wag mo ng intindihin muna iyon, ang alalahanin mo muna ay ang mga papeles mo.”

Hindi ko alam kung bakit ako nag alok sa kanya ng ganun, siguro na lang ay dahil sa gusto kong
bumawi sa ginawa kong kalokohan na hindi nya sana malaman pa.

Medyo boring ang unang bahagi ng kwento pero wag kayong mag alala, papainitin natin ang bawat
bahagi.

TBC.