Malakas makakiliti sa isipan ang ganon, pero takot din naman akong isakatuparan. Maaring maalis ako sa trabaho pag ginawa ko iyon. Na hindi maari dahil na din sa pandemyang hinaharap natin sa ngayon. Trabaho ang kelangan ko at hindi ang maiyot sa trabaho and worst, matanggal.
“Good Morning Ma’am” nakangiting bati sa akin ni Manong guard.
“Morning” ngiti ko at balik bati sa kanya.
Matagal ko ng napapansin ang bagong guard na ito sa opisina. Bago mag lockdown napansin ko na siya. Malakas ang dating, bagay na bagay sa kanya ang white uniform na hapit na hapit sa maskulado niyang katawan.
May katangkaran at may mga malokong ngiti, yung tipong alam mo na may ikakasa sa kama ang dating.
Napangiti ako sa sarili ko, ang libog ko nga din pala talaga. Sa tagal kong walang iyot kung ano ano naiisip ko. Sabagay boyfriend ko din sa sobrang tigang, inaaway na ako tulad na lang ngayon hahahahahahaha…
Kaka stress, kakabalik lang sa office after pandemiya, tila gusto pa akong awayin. Buti off ko pa ngayon at bukas pa talaga ang pasok ko. Two weeks din akong nasa office nito. Walang uwian.
“Ano gusto mo mangyare?” Tanong ng topak kong boyfriend na umariba na naman.
Sa inis, sinabi kong bahala na siya at di na ako nagparamdam pa. Kahit anong tawag niya dedma ako. Ewan sinapawan din ng topak utak ko. Hindi na healthy yung selos ng selos.
Halos ilang oras din siyang puro misscall, text and chat. Dedma ako, pero nag alala din ako na halos dalawang oras na siyang di nagpaparamdam, gusto ko man na i text siya o i call. Nangingibabaw pride. Topak ko din talaga eh.
Halos ilang araw na walang nagpaparamdam samin. Maaring napagod na talaga kame. Nakakalungkot, wala naman magawa. Magkakasakitan at magkakasakitan lang kame, maganda na din sigurong ipahinga at putulin na lang.
“Ilang beses mo na akong sinukuan. Ilang beses akong gumagawa ng paraan, pero once na makita ko na di na kaya, susukuan kita.” Bigla kong naalala ang sinabi ng boyfriend ko.
Malungkot akong ngumiti, eto na siguro talaga to.
May mga ugali kaming di magkatugma, mag isipin na kame lang din lumilikha. Doon kame maaring di nagkakasundo.
“Ma’am!” Alalay sakin ni Manong guard ng susuray suray akong pumasok sa opisina ng gabing iyon. Tila off duty na din siya. Dahil di naman siya naka uniform.
Pilit akong nagpapakatatag para di mapansin ng ibang guard ang lasing kong itsura. Alam kong amoy alak din ako. Pero dinaan ko sa pabango. Hindi rin ako iniwan ni Manong guard.
“Shhhhh…” Sabi ko sa kanya na wag mainggay. Sabay bungisngis. “Dalhin mo ako sa room.” Utos ko sa kanya sabay akbay at binigay ang lahat ng bigat ko sa kanya ng makalagpas sa lobby guard.
Tyempo din na black out ng gabing iyon, saktong di gagana ang sandamakmak na cctv safe para sakin at kay manong guard. Hirap lang na ilang floors din ang aakyatin namin na kung ako lang mag isa, siguradong sa hagdan na ako matutulog.
“Ma’am andito na tayo.” Ani ni Manong.
Agad ko naman binuksan ang pintuan at hinatak siya.
Dala ng alak o kalibugan di ko na alam.
“M-ma’am!” Medyo kinakabahan pa niyang turan.
“Sssshhh… Wag kang maingay. Maglalaro lang naman tayo.” Bungisngis ko habang hinuhubad ang suot kong damit. Kanina pa din ako init na init.
Nakita ko ang panla…