====================================
Manyak Na Biyenan 1
Ilang linggo na rin sila Leslie nakatira sa tahanang iyon. 22 anyos siya at 26 naman si Randy ang kanyang asawa. Dalawang taon pa lamang sila kasal at dahil nalugi ang una nilang negosyo, naisipan ni Randy na dun muna sila mamalagi sa bahay ng kanyang ama sa las pinas. Sa cavite pa nagtatrabaho si randy at dahil wala pa silang anak, dalawa lamang sila ng amang riterado ni Randy doon. Si mang Rol ay nasa 65 anyos na, biyudo na kaya madali naman silang tinanggap sa kanyang tahanan.
Nung una ay madali naman silang nagkasundo, mabait naman si Mang Rol at mapag biro. Pero napansin ni Les na green ang mga jokes nito, pero dahil may asawa na naman siya ay hindi na niya iyon masyado pinapansin.
“Oh mahal, alis na ako ha? Ikaw na bahala dito.” paalam ni Randy sa asawa habang papalabas ng gate. Pagkatapos ng matamis na halik ay pumasok na sa loob ng bahay si Les. Magkasabay sila ng ama ni Randy. “Mukhang maganda ang gising ninyong mag-asawa ano?” tanong ni Rol sa manugang. “Opo Tay.” “Naku! Rol na lang, di ako sanay na Tay ang tawag sa akin eh.” “Si-sige po Rol.” Tahimik silang kumakain nang biglang nagtanong si Rol. “Masarap ba anak ko?” “H-Ho?” Muntik nang mabulunan si Les sa tinanong sa kanya.
“Oh eh, siguro naman oo ang sagot ano? Aba’y anak ko yata yan. Kailangan matipuno yan, di ko pinalaking lampa yan ano?” Dinaan na lang ni Les sa ngiti. Green talaga ang biyenan niya sa isip-isip niya. “Kayo po talaga…” “Oh siya, okay lang kung ayaw mong sagutin, sorry ha?” Tumayo si Rol at dumaan sa likuran ni Les, biglang lumapit sa tenga niya at bumulong. Saka rinig na rinig ko naman ang mga hiyaw mo kagabi eh.” Sabay kindat at pasok sa banyo. Hindi lubos na maisip ni Les na ganun kapranka ang ama ni Rol.
Akala ni les na hanggang sa ganun lamang ang kanyang biyenan. Pero isang araw paglabas niya ng kwarto, may narinig itong konting ingay sa kabilang kuwarto. Hindi niya alam kung bakit. Pero dahil nag-aalala, ito ay sumilip siya sa bukas na bukas na pintuan ni Rol. Nanlaki ang mga mata niya dahil nakahiga sa kama ang biyenan, nagsasalsal ito na nakapikit. Kitang-kita niya ang laki at haba ng kargada ng isang senior na tulad ni Rol. Pinigilan niyang mapahiyaw at baka makita siya, nakakahiya iyon. Mabilis na lang siya tumungo sa kusina at naghanda ng makakain.
Maya-maya pa ay dumating na si Rol. Naghanda ng sandwich. “Oh, bakit?” Tanong nito sa nakatulalang si Les. Kaya pala ay dahil hubo’t hubad itong lumabas sa kusina. “Ah, heto ba?” “Pasensiya ka na ha?” “Dahil sanay na talaga akong gani…